คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ซอมบี้เปิดประตู
หลัวซวินงัดแงะประตูร้านขายยา กวาดยาภายในร้านอย่างรวดเร็ว แน่นอน เขาถอดกล้องวงจรปิดออกก่อนแล้ว
ต้องขนยาขึ้นรถหลายครั้ง หลัวซวินยังคงไม่เห็นคนเปิดประตูที่ซอมบี้ลากออกไป หรืออย่างอื่น
เวลานี้บนท้องถนนมียานพาหนะเพิ่มมากขึ้น บางครั้งเหลือบเห็นสีหน้าผู้คนบนรถ ส่วนใหญ่กังวล บางส่วนเหงื่อโชก และบางคนหน้าเปลี่ยนสีอย่างเห็นได้ชัด
ขณะขับรถนำสิ่งของกลับไปยังที่อยู่ซึ่งห่างออกไป ครึ่งทาง ผ่านร้านขายข้าว เห็นข้างในมีคนกำลังยุ่งกับการขนของ แต่ดูเหมือนไม่มีซอมบี้ใกล้ๆนี้ หลัวซวินอดใจเต้นไม่ได้... ...
คิดยังไม่ทันจบ "เอี๊ยด" เสียงเบรค รถตำรวจจอดหน้าประตูร้าน เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายนายวิ่งออกมา
"ห้ามขโมยของ! คุณกำลังทำผิดกฎหมาย..."
ตำรวจติดอาวุธคนอื่นลงมาอย่างระมัดระวังและมองไปรอบๆอย่างตื่นตัว หนึ่งในนั้นเห็นหลัวซวินชะลอความเร็วรถก็ขมวดคิ้วโบกมือส่งสัญญาณให้เขาขับต่อไป "อย่าหยุดดูอยู่ที่นี่ รีบกลับบ้านปิดประตูหน้าต่างให้แน่นเสีย!"
หลัวซวินประทับใจ เขาย้อนกลับมาจากสิบปีหลังวันสิ้นโลกจนลืมสิ่งเหล่านี้ไปหมดแล้ว แม้ในเวลานั้นประเทศจะยังมีเครื่องจักรทำงานเป็นปกติ เพียงแต่ใช้พลังงานจากแสงอาทิตย์ พฤติกรรรมใช้ยาเสพติดและพฤติกรรมหยิบฉวยสิ่งของจากร้านค้าเช่นคนพวกนี้ ทั้งหมดเป็นเรื่องผิดกฎหมายล่ะ... ...
รีบเคลื่อนรถ ทันใดนั้นคิดอะไรขึ้นมาได้ หลัวซวินเปิดหน้าต่างตะโกนบอกตำรวจ "ผมเห็นผู้ชายคนหนึ่งบนถนน ซอมบี้... กัดเขา ไม่นานก็กลายเป็นแบบเดียวกัน... พวกนี้แพร่เชื้องั้นเหรอ?"
ตำรวจหลายนายสีหน้าไม่ดีหลังได้ยินคำพูดของเขา ทั้งหมดมองมาที่เขา ก่อนที่ตำรวจจะพยักหน้าพูดกับเขาว่า "อาจเป็นไปได้ ยังไงก็รีบกลับบ้านก่อน อย่าไปยุ่งกับพวกที่สติแตกเที่ยวขโมยข้าวของ ปิดประตูหน้าต่าง รอทางการไปช่วยเหลือ..." สำหรับเรื่องที่จะช่วยเมื่อไหร่ หลังจากนี้สังคมในวันสิ้นโลกเป็นอย่างไรในใจพวกเขาพอจะคาดเดาได้
ทางเข้าห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่หลายแห่งวุ่นวายมากที่สุด ยานพาหนะจำนวนมากจอดลวกๆที่ประตู รถตำรวจบางส่วนพยายามลาดตระเวนเท่าที่เป็นไปได้เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อย ป้องกันไม่ให้ประชาชนที่ขโมยข้าวของในห้างสร้างความเสียหายมากไปกว่านี้ หลัวซวินขับรถอย่างเร่งรีบกลับชุมชนหงจิ้ง เขาต้องรออีกสองสามวันเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ของโลกภายนอก ให้มั่นใจว่าตัวเขาและบ้านของเขาหลังจากนี้จะปลอดภัยแล้วเท่านั้น ถึงจะออกมารวบรวมเสบียงอีกครั้ง
เขามีเวลามากพอให้
แต่เดิมในชุมชนก็มีรถจอดอยู่ในที่จอดรถไม่มาก ตอนนี้ก็ยิ่งน้อยลงไปอีก หลัวซวินไม่มอง ขับรถตรงไปจอดที่ชั้นล่าง
ใช้รถลากของขนาดเล็กดึงวัสดุที่รวบรวมมาวันนี้ไปไว้ในทางเดิน - รถลากของคันนี้เจอที่ย่านร้านวัสดุก่อสร้างวันนี้ สามารถใส่ในรถตู้ เวลาขนย้ายสามารถช่วยลากของได้ กล่องอุปกรณ์วัสดุต่างๆกองรวมกัน สามารถใช้รถลากขนของทั้งหมดจากในรถขึ้นไปชั้นบนเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ภายในชุมชนยังมีไฟฟ้าใช้ ดังนั้นลิฟต์ยังคงทำงานตามปกติ หลัวซวินมือหนึ่งถือไม้เบสบอล อีกมือดึงส่วนจับของรถลากรออยู่ด้านข้างลิฟต์อย่างระมัดระวัง หลังประตูเปิดเห็นว่าข้างในว่างเปล่าก็โล่งใจ
ลิฟต์ขึ้นตลอดทาง เมื่อผ่านประมาณชั้น 14 หลัวซวินได้ยินเสียงฝีเท้าซอมบี้ในทางเดินข้างนอกอย่างชัดเจน... ...
ซอมบี้พวกนั้นออกมาได้?!
คิ้วหลัวซวินขมวดมุ่น ความจริงพวกที่กลายเป็นซอมบี้อยู่บ้านไม่อันตรายนัก ตราบเท่าที่พวกมันถูกควบคุมอยู่แต่ในห้อง ซอมบี้ที่ไม่ได้กินจะไม่วิวัฒนาการ เมื่อเวลาผ่านไป 3 ปี หรือ 5 ปี มันจะตายอย่างสมบูรณ์เพราะเสื่อมสภาพ
แต่ถ้ามันได้กินในช่วงเวลานี้ ได้รับพลังงานมากพอ ชีวิตพวกมันก็จะยาวนานขึ้นเป็นธรรมดา เมื่อพลังงานสะสมถึงระดับหนึ่ง มันจะ - วิวัฒนาการ
พลังงานนี้อาจจะได้รับจากการกิน หรือบางสิ่งในธรรมชาติที่พวกมันได้รับโดยบังเอิญ พฤติการณ์ที่เฉพาะเจาะจงนั้นหลัวซวินไม่รู้แน่ชัด สิ่งเหล่านี้มีเพียงคนระดับสูงเท่านั้นที่รู้ นักวิจัยที่ทำการทดลองอาจเกี่ยวข้อง เขาเพียงได้ยินข่าววงในเล็กน้อย
ตอนนี้ซอมบี้ชั้น 14 ออกมาข้างนอก อาจมีใครเปิดประตูจากข้างนอกหรือเปล่า?!
หลัวซวินตึงเครียดขึ้นมาทันที ไม่แปลกที่เขาคิดเช่นนั้น ถ้ามีคนมาสร้างความปั่นป่วนในอาคารนี้ด้วยการเปิดประตู บ้านของเขาอาจจะถูกงัดตอนเขาไม่อยู่ก็ได้!
ประตูลิฟต์สองด้านแยกเปิดออกช้าๆ มองทางเดินที่ว่างเปล่า หลัวซวินก็วางใจครึ่งหนึ่งชั่วคราว เห็นประตูห้องสะอาดเรียบร้อยดีก็วางใจเพิ่มอีกหนึ่งในสี่ สุดท้ายเปิดประตูเพื่อยืนยันว่าในห้องไม่มีคนนอก เจ้าตัวเล็กมองมาที่เขาอย่างตื่นเต้นส่ายหางรัวๆ หน้าจอของตาแมวก็บอกว่าในช่วงเวลาดังกล่าวนอกจากตัวเขาเองบนทางเดินไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่น หลัวซวินโล่งอกถอนหายใจยาว ลากสินสงครามวันนี้เข้าบ้าน
ถอดเสื้อผ้า ถุงมือ และอื่นๆที่อาจปนเปื้อนเชื้อ ใส่กล่องเล็กที่มีกล่องเดียวระหว่างประตูหน้าบ้านและประตูห้องนั่งเล่น ลากวัสดุที่เหลือเข้ามาในห้อง - กลับบ้าน
ชั้น 14 ซอมบี้หลายตัวเดินอย่างช้าๆ ทีละก้าวๆ เตร่ไปมาในทางเดิน ต่างจากที่หลัวซวินคิด ซอมบี้พวกนี้ไม่ได้ถูกปล่อยจากข้างนอก แต่... ....พวกมันออกมาเอง
บางทีอาจเพราะพวกเขามีกันหลายคน และบางทีอาจเพราะบางครั้งพวกเขาทำงานล่วงเวลาตอนกลางคืน ดังนั้นการตกแต่งบ้านหลังนี้โดยปกติจะไม่ได้ล็อคประตู ดังนั้นหลังกลายเป็นซอมบี้ พวกมันได้ยินเสียงลิฟต์ทำงานอยู่ข้างนอกทั้งหมดจึงมาออกันอยู่ที่ประตู ไม่รู้ว่าซอมบี้ตัวไหนขยับมือไปกดโดนด้ามจับ แล้วประตูก็เปิดออก
ด้วยเหตุผลใกล้เคียงกัน ในชุมชนแห่งนี้ซอมบี้บางส่วนค่อยๆโซเซออกมา พวกมันรวมตัวกันอยู่ในทางเดิน หรือไปที่บันได มีจำนวนมากลงมาจนถึงประตูใหญ่ออกสู่ไปข้างนอก
หลัวซวินไม่ทราบสถานการณ์เหล่านี้ ตอนนี้เขาเปลี่ยนเสื้อผ้า จัดเก็บวัสดุที่เพิ่งไปรวมรวมมา รีบอาบน้ำล้างการปนเปื้อน นอนบนโซฟา แขนกอดเจ้าตัวเล็กที่หลับอย่างมีความสุข ใช้โทรศัพท์มือถือเล่นอินเตอร์เน็ต
วันสิ้นโลกเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน และไม่มีสัญญาณก่อนหน้าแม้แต่น้อย หลัวซวินรู้ สำหรับคนธรรมดาที่ตื่นขึ้นมาพบโลกทั้งใบเปลี่ยนแปลงไป ทันใดนั้นต้องเผชิญหน้ากับซอมบี้ที่เป็นครอบครัว เพื่อน ไม่ต้องสงสัยว่าโลกนี้ - ได้กลายเป็นโลกาวินาศอย่างแท้จริง
-
นักศึกษามหาวิทยาลัยหลายคนที่มีลักษณะเหมือนเด็กมัธยมลอบออกมาจากโรงแรมอย่างระมัดระวัง ในมือถืออาวุธชั่วคราวหลากหลายชนิด
"ไม่มีซอมบี้!"
"รีบไปเร็ว!"
"พวกเราจะไปที่ไหนล่ะ?"
"กลับมหาลัย?"
"ไม่! หอพักในมหาลัยมีห้องละ 4 คน ประชากรโคตรแน่น มันต้องเป็นสถานที่อันตรายที่สุดแน่ๆ!"
"งั้น... พวกเราไปที่ไหนดี?"
"แปบนะ ขอฉันดูในมือถือก่อน" นักศึกษาคนหนึ่งก้มดูโทรศัพท์มือถือ เปิดเนื้อหาอันน่าตกตะลึงที่หลัวซวินได้เผยแพร่กระทู้เกี่ยวกับวันสิ้นโลกก่อนหน้านี้! "ประชากรน้อย... ...ให้ดีที่สุดคือหาห้องว่างรอความช่วยเหลือ... ...เราต้องหาบ้านที่ไม่มีคนอยู่? เอาฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดขวางประตูไว้?"
"เมือง A ตรงไหนยังมีบ้านว่าง..."
"บางทีนะ? ถ้าในห้องมีซอมบี้อยู่ตัวเดียว พวกเราอาจจะสามารถจัดการมันได้"
"หรือจะออกจากเมือง?"
"ลืมเสียเถอะ เมือง A ใหญ่มาก ฉันคิดว่าบ้านเศษไม้พูดถูก เมืองใหญ่แบบนี้ไม่ช้าก็เร็วทีมช่วยเหลือคงเริ่มออกค้นหา สร้างค่ายปลอดภัย!"
"ถ้างั้น... สิ่งแรกที่พวกเราควรทำคือสะสมอาหารกับน้ำดื่ม?"
"ใช่ แล้วก็พวกยา... ...พระเจ้า ถ้าพวกเราไม่เห็นกระทู้นี้ก่อน พวกเราคงไม่แอบออกนอกมหาลัยมาที่นี่เมื่อคืน? เจ้าของโรงแรมนั่นยังคิดว่าพวกเราตั้งกลุ่ม P !"
(TN: อะไรนะ นักอ่านไม่เข้าใจคำว่า ตั้งกลุ่ม P ...สามารถสอบถามผู้มีแอพ jack'd ในมือถือว่า นัดยิ้มหมู่ หมายถึงอะไรก็ได้ค่ะ)
พวกเขาอยู่ภายใต้ความดันที่หนักหนาสาหัสมาก ถ้าวันนี้วันสิ้นโลกไม่มาถึง เกรงว่าเมื่อพวกเขาเช็คเอาท์ตอนเช้าจะเจอสถานการณ์สิ้นโลกในอีกรูปแบบหนึ่ง... ...
-
ถนนที่แต่เดิมกว้างขวาง ยานพาหนะบางส่วนกระจัดกระจายกันไปทั่ว บ้างขวาง บ้างเลี้ยวกลับ ทำให้รถที่ขับตามมาข้างหลังเกือบเป็นไปไม่ได้ที่จะผ่าน
รถไม่กี่คันบนถนนขับอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้น รถคันหนึ่งเห็นถนนด้านหน้ามีบางสิ่งที่เคลื่อนที่ช้า คนผิวสีเทาซีดโซเซมาหา เท้าเหยียบเบรคตามจิตใต้สำนึก "ปัง! ปัง ปัง ..." หลายคันพยายามหลีกเลี่ยง แต่ก็ยังชนกันเป็นลูกโซ่ยาว
ชายหนุ่มคนหนึ่งยกศีรษะของเขาขึ้นอย่างยากลำบาก หน้าผากขาวไม่รู้ว่าไปกระแทกที่ไหน เลือดไหลผ่านข้างดวงตาเรียวยาวผ่านไฝรูปหยดน้ำใต้ตามาตามแก้มอ่อนนุ่มแล้วไหลลงคาง
เอี๋ยนเฟยไม่สนใจเลือดบนศีรษะ เงยหน้ามองความวุ่นวายบนถนน ถนนข้างหน้าถูกปิดกั้นโดยรถที่ผู้คนจำนวนมากจอดทิ้งแล้วหนีลงจากรถ ซอมบี้มากมายทั้งสองข้างถนนเพราะเสียงดึงดูดให้ค่อยๆมารวมตัวกันที่นี่
ด้านหลังมีรถจำนวนมาก ถอยหลังไม่ได้ จำเป็นต้องข้ามถนน แต่ถ้าย้อนกลับมันก็ขวางถนน!
"ให้ตายเถอะ!" สบถแผ่ว เอี๋ยนเฟยหยิบกระเป๋าเป้สะพายหลังที่วางไว้บนเบาะนั่งข้างคนขับ แตะปืนที่เอว แม้จะมีปืนแต่กระสุนก็มีไม่มาก ถึงยิงจุดตายก็สามารถฆ่าซอมบี้ได้แค่ 6 ตัว!
ถนนออกจากเมืองถูกปิด ตอนนี้... ....ต้องไปที่ไหน?
-
ย่านใจกลางเมือง A สับสนวุ่นวาย ผู้คนมากมายตื่นขึ้นมาพบว่าโลกเปลี่ยนไปในชั่วข้ามคืน มหานครที่คุ้นเคยแต่เดิม ตอนนี้เหมือนปากอสูรกายน่าเกลียดน่ากลัวที่กลืนกินทุกชีวิตในอดีต
ความหนาแน่นของประชากรเมือง A นั้นสูงมาก แต่ตอนนี้เป็นช่วงปลายเดือนพฤศจิกายน คนจีนติดนิสัยช่วงตรุษจีน 2 - 3 เดือน ไม่เร่ร่อนขึ้นเหนือ ทำงานหนักหาเลี้ยงครอบครัวแล้วกลับบ้านวันตรุษจีน เป็นช่วงเวลาที่มีคนอยู่ในเมืองมากที่สุด
สามารถอยู่ในมหานครนี้ แม้ว่าการระบาดวันสิ้นโลกจะเกิดขึ้นในตอนเที่ยงคืน แต่ผู้คนก็คุ้นเคยกับการใช้ชีวิตกลางคืน มีคนมากมายออกไปเที่ยวกลางคืน โดยเฉพาะ - 28 พฤศจิกายน ยังเป็นวันเสาร์!
คืนวันเสาร์เป็นเวลาดีที่สุดในการนัดสังสรรค์กับเพื่อน โดยเฉพาะเมือง A ที่สถานที่พักผ่อนและแหล่งบันเทิงพัฒนามากอย่างโดดเด่น คนส่วนใหญ่เลือกจะออกมาปาร์ตี้วันนี้ เล่นสนุกถึงเที่ยงคืน แต่ส่วนใหญ่จะข้ามคืนยันเช้าเลยมากกว่า
หลัวซวินเลือกเขตตะวันตกเฉียงใต้ที่เดิมมีคนอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก และผู้คนส่วนมากที่อาศัยอยู่ที่นี่ส่วนใหญ่ทำงานในใจกลางเมือง เพียงกลับบ้านมานอนในตอนกลางคืนเท่านั้น เมื่อถึงวันหยุดสุดสัปดาห์ คนเหล่านี้จำนวนมากเลือกไปที่ศูนย์รวมความบันเทิงใจกลางเมือง ไม่กลับมา
ดังนั้นซอมบี้บนถนนเขตตะวันตกเฉียงใต้ ไม่ทราบว่าจัดการง่ายกว่าใจกลางเมืองมากเท่าไหร่
ความคิดเห็น