คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Cube x Cursed x Curious:Chapter1 part3
พื้นหินสีทึมทึบเป็นเพียงสิ่งเดียวที่มี ณ ที่แห่งนั้น ในห้องเหม็นคลุ้งไปด้วยกลิ่นของโลหะ อากาศคั่งค้างอึดอัดแต่กลับไหลเวียนไม่หยุดนิ่ง
บรรยากาศอันว่างเปล่า ว่างเปล่าราวกับอากาศภายในสุสานหรือโลงศพ ไม่มีสิ่งใดบ่งบอกได้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด
มีเพียงความเปลี่ยวร้างเงียบงัน ไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตใดๆ สิ่งเดียวที่สัมผัสได้จากที่นั่นคือความรู้สึกเหมือนถูกปิดกั้นพันธนาการอย่างแน่นหนา
ชิ้นส่วนโลหะที่ถูกทอดทิ้งไว้ไม่ได้ทำอะไรนอกเหนือจากกระซิบกระซาบถ้อยคำซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้อยคำที่ไม่ได้ถูกเอื้อนเอ่ยออกมา มันเพียงแค่สร้างบ่วงวงกลมอันไร้จุดสิ้นสุดไว้ภายในจิตใจ เมื่อยามมันตื่น เมื่อยามมันหลับใหล เมื่อยามที่มันรับรู้ และเมื่อยามที่มันไม่รับรู้ มันเย็นยะเยือก,มันหนาวเหน็บ,มันมืดมิด,มันเย็นยะเยือก,มันหนาวเหน็บ,มันมืดมิด,มันเย็นยะเยือก,มันหนาวเหน็บ,มันมืดมิด,มันเย็นยะเยือก,มันหนาวเหน็บ,มันมืดมิด และมันยังคงดำเนินต่อไป----
เธอเปิดเปลือกตาขึ้นมา ในห้องที่เธอนอนอยู่นั้นว่างเปล่า เธอดึงฟูกขึ้นมาและกอดมันไว้แน่น มีเพียงเสียงเบาๆออกมากจากฟูกที่ยับย่น ฟูกที่เธอได้มายังมีความอบอุ่นหลงเหลืออยู่บ้าง แต่มันไม่ใช่ความอบอุ่นที่แท้จริง มันเป็นแค่ความร้อนจากอะไรบางอย่าง สำหรับเธอแล้ว มันก็เหมือนกับไม่มีความอบอุ่นใดๆอยู่เลย
เศษเสี้ยวของความฝันทำให้เธอรู้สึกหนาวยะเยือกไปถึงสันหลัง ทั้งที่เธอก็รู้ว่าห้องที่นอนอยู่นั้นไม่ใช่คุกที่เธอเคยถูกกักขังเอาไว้
ถึงแม้ว่าในห้องนี้จะยังมีเสียงและความอบอุ่นอยู่บ้าง แต่เธอก็ห้ามใจไม่ให้คิดถึงที่แห่งนั้นไม่ได้เลย
เธอเปิดประตูเลื่อนออกจากห้องอย่างเชื่องช้า แสงจันทร์สาดส่องให้เธอพอมองเห็นเส้นทางเดิน จนมาหยุดอยู่หน้าห้องๆหนึ่ง เธอเข้าไปในห้องและพบเด็กหนุ่มกำลังหลับอยู่ เขานอนหลับอยู่ในท่าทางแปลกๆ ฟูกเลื่อนหลุดมาถึงเอว
มีเสียงถอนหายใจเบาๆจากใบหน้าที่ยิ้มอย่างอ่อนล้า เด็กสาวคุกเข่าลงข้างๆเด็กหนุ่ม ก่อนจะค่อยๆเลิกฟูกของเขาขึ้น และแทรกตัวเข้าไป
เธอเคล้าเคลียมันอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะดึงมันขึ้นมาถึงคาง
มันมีกลิ่นไอของใครบางคน ความอบอุ่นของใครบางคน บางทีนั่นอาจจะเป็นครั้งแรกที่เธอได้รับรู้ถึงสิ่งเหล่านี้ก็เป็นได้
ความคิดเห็น