คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : @ ยกริน
~~ โครกกกก ครากกกก ~~~ โอ้ววว พระเจ้าทำไมท้องลูกมันส่งเสียงน่าเกลียดได้ขนาดนี้ นั้นแหละค่ะบทลงโทษของการอยากจะเล่นตัวกับคนที่มีแฟนแล้ว เพราะฉะนั้นคราวหลังเราควรสำเหนียกไว้ว่าอย่าไปเล่นตัวกับบุคคลประเภทนั้น
Tong: ท้องร้องอยู่อ่ะดิ ไอ้เก้า
MSN ที่ตั้ง Busy อยู่เด้งขึ้นมา พร้อมกับปรากฎข้อความของไอ้ตอง มันรู้ได้ไงเนี่ยะว่าฉันหิว
9: ท้องใครร้องว่ะ
9: แกพึ่งกลับมารอ ทำไมกลับเร็วจังว่ะ
Tong: ป่ะ... ออกไปหาไรกินกัน
9: พึ่งไปกินหมูกระทะมาไม่ใช่หรอ
Tong: เออ... มันย่อยไปหมดแล้ว
9: แกเลี้ยงนะ
Tong: ไอ้งก เดี๋ยวไปรับที่หอ รออยู่นั้นแหละ เดี๋ยวถึงแล้วจะโทรหา
แล้วไอ้ตองก็ออฟไลน์ไปโดยทันที นี้มันนั่งญาณแล้วรู้ว่าฉันหิวหรือเปล่าเนี่ยะ หรือมันมีญานวิเศษกันละเนี่ยะ
ไอ้ตองพาฉันแล้วมาที่เซเว่นฯ ค่ะ สถานที่ยอดฮิตยามหิวตอนดึก แถวนี้จะมีแต่ร้านเหล้า ผับ บาร์ ที่เปิดโดยไม่กลัวนักศึกษาจะใจแตก ไอ้ตองซื้อขนมมาเยอะแยะ ส่วนฉันซื้อไส้กรอก แต่ทั้งหมดไอ้ตองจ่าย อิอิ เรามานั่งกินกันแถวโต๊ะของร้านอาหารที่ปิดกันแล้ว
“แกไปกินหมูกระทะแล้วทำไมกลับไวจังว่ะ" ฉันถามมัน เพราะดูเหมือนมันจะเงียบเกินไปแล้ว ถึงแม้จะมีเสียงดนตรีจากร้านรวงต่างๆ แถวนั้นดังผสมปนแปกันไป แต่บรรยากาศมันรู้สึกโหวงเหวงยังไงชอบกล
“เผอิญกลับกันเร็ว ทีมที่เชียร์มันทำท่าจะแพ้ ไอ้พวกนั้นก็เซ็งไปตามๆกัน มันเลยพากันกลับก่อนบอลจะจบ"
“อ้อออ"
แล้วเราก็เงียบไปกันอีก ฉันเป็นคนไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว ก็ไม่รู้จะคุยอะไรแล้ว ตอนนี้ก็ต่างคนต่างแข่งกันกินต่อไป ไอ้ตองก็ดูท่าทางไม่ได้สนใจอะไร มันก็เอาแต่กินอย่างเดียว
“อ้าว ไอ้ตอง" จู่ๆ ก็มีผู้ชายที่พึ่งเดินออกมาจากเซเว่นฯ เดินเข้ามาทักไอ้ตอง
“พี่เดย์ ออกมาเที่ยวอีกแล้วหรอเนี่ยะ"
“เออ แล้วแกอ่ะ อะไรว่ะเนี่ยะ" ดูเหมือนผู้ชายคนนี้จะเป็นรุ่นพี่และคงจะชื่อว่า เดย์ พี่เดย์พูดพลางมองดูถุงขนมมากมายที่วางเกลื่อนกลาดอยู่บนโต๊ะ ก่อนจะเหลือบมองมาที่ฉัน หน้าตาเหมือนมีคำถาม
“อ้อ พาไอ้เก้ามาหาไรกิน" อ้าว ไรเนี่ยะ จู่ๆมาลงกันงี้เลยหรอเนี่ยะ
"แกต่างหากที่ชวนออกมา" ฉันรีบสวนกลับทันที
“ไปนั่งกินด้วยกันไหม" พี่เดย์เอ่ยปากชวนไอ้ตอง ก่อนจะหันมามองหน้าฉันแล้วยิ้มให้ ฉันเลยยิ้มตอบกลับไป ดูไปพี่เดย์ก็หล่อดีแหะ อิอิ
….................................
“ตอง ชนแก้วหน่อยซิค่ะ" ผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ตองยื่นแก้วที่ภายในบรรจุน้ำสีอำพันอยู่ครึ่งแก้วมาตรงหน้าตอง พลางส่งยิ้มหวาน และสายตาแสนยั่วยวนให้ตอง "หมดแก้วนะค่ะ" พอสิ้นคำกล่าวของหญิงสาว ไอ้ตองก็กระดกแก้วทันทีทันใด แอลกอฮอร์ไหลลงสู่ลำคอจนหมด ไอ้ตองชูแก้วให้หญิงสาวเพื่อพิสูทธิ์ว่ามันหมดแก้วจริงตามคำขอของหล่อน เธอยิ้มดีใจพลางกระแซะเข้าใกล้ไอ้ตองอีกนิด
ไอ้ตองมันมีเสน่ห์กับเพศตรงข้าม และเพศเดียวกันมากก เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มักจะมีผู้หญิงมองมันจนเลียวหลังคอแทบหัก จึงไม่แปลกที่ตอนนี้มันจะมีผู้หญิงมานั่งด้วยแถมยังกระหนุงกระหนิงกัน แบบไม่กลัวเจ๊แปนมาเห็นเลย ผู้หญิงคนนี้รู้สึกว่าจะเป็นเพื่อนของเพื่อนของพี่เดย์ที่เผอิญเจอกันที่ร้าน แล้วก็ชวนมานั่งกินด้วยกัน
ยิ่งดูยิ่งเจ็บ ว่าแต่ทำไมฉันต้องโดนมันลากมานั่งในร้านเหล้านี้กับมันด้วยเนี่ยะ พอสิ้นคำชักชวนของพี่เดย์ ไอ้ตองก็ตกปากรับคำทันทีทันใด โดยไม่ถามความคิดเห็นฉัน และซึ่งนั้นก็เหมือนกับการบังคับฉันทางอ้อม เพราะตอนนี้มันไม่มีรถกลับหอแล้วจริงๆ ให้ฉันเดินกลับหอฉันไม่เอาหรอก ทำให้ตอนนี้ฉันจึงนั่งอยู่ที่ร้านยกริน ร้านนี้เป็นร้านเหล้าที่ใช้บ้านแบบเหนือสมัยก่อน คือเป็นบ้านไม้ยกสูง ดูเก่าๆ และโทรม พี่เจ้าของร้านเขานำมาดัดแปลงเป็นร้านเหล้า มีวงดนตรีโฟคซองค์บรรเลงเพลงให้ฟังซึ่งก็เป็นรุ่นพี่ที่รู้จักกันในมหาฯลัย ที่เขาใช้การเล่นดนตรีเป็นการทำมาหาเงินระหว่างเรียน พวกเราค่อนข้างสนิทกับพี่เจ้าของร้าน เพราะเลี้ยงฉลองอะไรก็มักจะมาที่ร้านยกรินตลอด
“น้องเก้าออกมาเที่ยวข้างนอกบ่อยรึป่าว" พี่เดย์ที่นั่งข้างๆฉันถามขึ้น ขณะที่ฉันกำลังล่องลอยอยูใ่จินตนาการของตัวเองอยู่
“เอออ ก็ไม่บ่อยหรอกค่ะ"
“แล้วออกมากับไอ้ตองแบบนี้ แฟนไม่ว่าเอาหรอ" พี่เดย์ถามพร้อมกับจ้องหน้าฉันอย่างต้องการรู้คำตอบ คิ้วเข้มของพี่เดย์ขมวดนิดๆ
“อุ้ย เก้ายังไม่แฟนหรอกค่ะ" ฉันตอบพลางยิ้มแห้งให้พี่เดย์ แต่สายกรุ้มกริ่มของพี่เขาพี่มันยังไงกันเนี่ยะ
“ดีจัง พี่ขอชนแก้วหน่อยดิ" พี่เดย์ยกแก้วบรรจุแอลกอฮอร์ขึ้นมาค้างไว้ เพื่อรอให้ฉันหยิบแก้วของตัวเองขึ้นมาด้วย ฉันหันไปจ้องหน้าพี่เดย์ก่อนจะยกแก้วของตัวเองชนที่ขอบแก้วของพี่เดย์ "เก้าเป็นอะไรรึเปล่า ดูเงียบๆ ไม่สบายรึเปล่า" พี่เดย์ถามหลังจากจิบแอลกอฮอร์แล้วนิดหน่อย
“เริ่มง่วงแล้วอ่ะค่ะ" ฉันตอบพี่เดย์ยิ้มๆ ส่วนพี่เดย์ก็ยิ้มตอบกลับมา
“งั้นเดี๋ยวไปร้องเพลงให้ฟัง อยู่ตรงนี้นะ" พี่เดย์พูดก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปคุยอะไรซักอย่างกับพี่ภูที่เป็นนักร้อง สักพักตำแหน่งนักร้องก็เป็นของพี่เดย์ พี่เดย์นั่งลงบนเก้าอี้ทรงสูงอย่างเตรียมพร้อม แล้วหันหน้ายิ้มๆ มาทางฉัน
“อะแฮ่ม ตั้งใจฟังนะครับน้องเก้า อยากพึ่งง่วงนะ" ฮิ้ววววว เสียงโหร้องดังขึ้นมาทันทีที่พี่เดย์พูดจบ เฮ้ย! พี่เดย์ทำไมต้องประกาศชื่อฉันออกไมค์แบบนี้ด้วยเนี่ยะ ผู้คนในร้านต่างก็หันซ้ายหันขวา มองหาคนที่พี่เดย์กล่าวถึง ฉันรีบนั่งหดตัวและก้มหน้าเอาผมบังหน้าตัวเองทันที แต่จะว่าไปก็ไม่มีคนรู้จักนี้หว่า นอกจากพี่ที่เล่นดนตรี แล้วก็คนที่โต๊ะของฉัน แต่ยังไงฉันก็ยังอายเหอะ "คนที่ใส่เสื้อสีม่วง โต๊ะข้างเคาน์เตอร์อ่ะครับ" หมดกันชีวิตฉัน ทุกสายตาในร้านต่างก็หันมามองที่ฉันเป็นจุดเดียว ร้านนี้เป็นร้านเล็ก ไม่แปลกหรอกค่ะที่คนจะหากันเจอได้อย่างง่ายดายขนาดนี้
พี่มือกลองส่งสัญญาณโดยเคาะไม้กลองเบาๆ สักพักเสียงกีต้าร์ในทำนองสบายๆ ก็ดังขึ้นตาม
--มองตา มองกันนให้ลึกเข้าไปสู่ดวงใจ มองไป หากเธอสนใจก็มองกลับมาาา อาาา ฮาาา--
“ไอ้เก้า พี่เดย์จีบแก?" ไอ้ตองหันหน้าเครียดมาทางฉันทันที หลังจากที่มันทิ้งฉันให้นั่งง่อยอยู่คนเดียวตั้งนานสองนาน
--มองดู มองกันให้รู้ต้องมองที่ดวงตา มองมา อิ่มเอมหัวใจเมื่อได้จ้องมอง เจอะเธอกี่ครั้ง ก็ยังไหวหวั่น หัวใจมันสั่น เมื่อเธอสบตา อาาา ฮ่าาา อยากบอกให้รู้ ให้เธอรู้ว่า ที่มองจ้องตา น่ะ เธอสนใจรึเปล่า--
“แล้วไงอ่ะ ก็ดีนี่ว่ะ พี่เดย์ออกจะหล่อ" ฉันตอบลอยหน้าลอยตา พลางหยิบแก้วแอลกอฮอร์มาจิบ ฉันก็พูดแหย่ๆมันไปงั้นแหละ ถึงแม้จะรู้เต็มอกว่ามันไม่เคยคิดอะไรเกินคำว่าเพื่อนกับฉัน
“ผู้ชายสมัยนี้มันไม่จริงใจหรอก ยิ่งพี่เดย์แล้วยิ่งไปกันใหญ่" เดย์พูดเสียงซีเรียส
“แล้วเกี่ยวไรกับนายละว่ะ"
“เออ ตามใจแล้วกัน" พอพูดจบ มันก็หันหลังให้ฉันทันที
“โหหห โตเป็นควาย แล้วยังงอนเป็นเด็กไปได้" ฉันพูดพร้อมกับเกาะหลังมันเป็นตุ๊กแก อาาา ฉันเมาแล้วหรอเนี่ยะ เพราะปกติฉันไม่ถึงเนื้อถึงตัวมันง่ายๆ หรอก เอาน่าขอหาเศษหาเลยสักนิดละกัน
“กรูป่าวงอน" โหหห ถึงขนาดแทนตัวเองด้วยภาษาพ่อขุน ไม่งอนบ้านมันดิ
“เออ ไม่งอนก็ไม่งอน... พี่เดย์เสียงเพราะดีเน๊าะ"
“เออ"
“เฮ้ ตองจ๋าาา ตอง งอนไรว่ะ ฉันง้อแล้วนะเนี่ยะ"
“..............” มันไม่ตอบอะไร แต่มันยกแก้วของมันขึ้นมาดื่มจนหมดแก้ว และเริ่มผสมของตัวเองอีกรอบ
“แกดื่มเยอะแล้วนะ ฉันแบกแกไม่ไหวนะเว้ย"
--มองเถอะ ลองมอง-- ฮิ้วววว พอสิ้นเสียงเพลงเสียงโหแซวก็ตามมาทันที จะว่าไปฉันก็ไม่ได้ตั้งใจฟังที่พี่เดย์ร้องเท่าไหร่ แต่ก็พอจะรู้ว่าความหมายของเพลงคืออะไร
“แหมม ไอ้เดย์ จีบกันซึ่งๆหน้าอย่างงี้เลยหรอว่ะ" พี่ไนท์ที่นั่งร่วมโต๊ะแซวพี่เดย์ทันทีที่พี่เดย์นั่งลงที่เก้าอี้
“............” พี่เดย์ไม่ตอบ นั้นคือไม่ปฏิเสธ หรือยอมรับ
“ไม่ต้องรีบก็ได้ตอง เหล้ามันไม่หนีมึงไปไหนหรอก" พี่ไนท์แซวไอ้ตอง ที่กำลังจะยกแก้วที่มันพึ่งผสมเสร็จขึ้นดื่มอีก
“น้องเก้า เพลงว่าไง พี่ว่างั้นแหละจ๊ะ" ฮิ้วววววว เฮ้ยย ตกลงพี่เดย์จีบฉันจริงๆใช่ไหม ฉันที่ไม่รู้จะทำตัวยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ ก็ได้แต่ส่งยิ้มแหะๆ ให้ผู้คนร่วมโต๊ะ ส่วนไอ้ตองหรอค่ะ มันก็เอาแต่ยกแก้วไม่สนใจใครทั้งนั้น ราวกับชีวิตนี้มันเกิดมาเพื่อแอลกอฮอร์อย่างไงอย่างงั้น
“ไอ้เก้ากลับหอ ฉันง่วง อยากนอนแล้วว่ะ" จู่ๆ ไอ้ตองก็ลุกพรวดขึ้นมันเซนิดหน่อย อาจเป็นเพราะมันลุกเร็วเกินไปและตอนนี้มันกำลังเมา ทุกสายตาในโต๊ะ ต่างจดจ้องไปที่มันเป็นจุดเดียว
“อืม ได้ๆ... เก้ากลับก่อนนะค่ะพี่ๆ"
“เป็นเอี้ยไรของมันว่ะ" พี่ไนท์บ่นเบาๆแต่ก็ไม่ได้ถือสาว่าความอะไร
“ครับ กลับดีๆนะครับน้องเก้า" พี่เดย์ลุกขึ้นยืนตามฉัน ส่วนไอ้ตองตอนนี้มันจ่ำพรวดออกจากร้านไปแล้ว ฉันหันกลับไปลาพวกพี่ๆ อีกครั้ง ก่อนจะรีบเดินออกจากร้านตามมันไป
“แกขับนะ" พอพูดจบมันก็โยนกุญแจรถมาให้ฉันทันที ส่วนมันก็เดินไปนั่งที่นั่งข้างคนขับอย่างรวดเร็ว ฉันก็ต้องรับหน้าที่ไปโดยปริยาย ไอ้ตองเอนเบาะนอนหลับตาพริบ ส่วนฉันก็ยังอยู่ในอาการงุนงงกับอาการขึ้นลงของมัน ปานหญิงหมดประจำเดือน
“แกส่งฉันที่หอ แล้วขับรถกลับหอนะ ฉันเมาแล้วว่ะ ไม่ไหว" มันพูดทั้งๆที่หลับอยู่นั้นแหละค่ะ ส่วนฉันก็ทำไงได้ ก็ทำหน้าที่ขับต่อไป ไอ้ตองนอน ส่วนฉันขับ ในรถเงียบจนได้ยินเสียงรถที่สวนกันไปมาอยู่ด้านนอก ขับรถมาแค่สิบนาทีก็ถึงหอไอ้ตอง
“ไอ้ตองถึงแล้ว" มันค่อยๆ ลืมตาปรือของมันขึ้นมา แล้วเปิดประตูรถออกไปทันที เฮ้ออ เป็นไรของมันว่ะเนี่ยะ จะบอกลาซักคำก็ไม่มี ไอ้ตองบ้า
….................................
Gossip
เพลงที่พี่เดย์ร้องคือเพลง มองตา ของ paradox ค่ะ อยากจะเอาเพลงมาลงให้ฟังเหมือนกันค่ะ และตี้อับจนเรื่องเทคโนโลยีมากกก เรื่องตกแต่งอะไรเนี่ยะ ไม่รู้เรื่องเลยค่ะ - -"
แม้แต่โทรศัพท์มือถือตี้ก็ยังใช่ไม่คล่องเลยค่ะ ทำเป็นแต่โทรเข้าโทรออก แล้วก็ถ่ายรูป ฟังเพลง ฟังค์ชั่นอื่นอย่าได้พูดถึง ตี้ทำไม่เป็น - -"
ตี้ก็ไม่ได้หวังว่าจะให้รีดเดอร์ทุกคนเม้นท์ หรอกค่ะ เพราะบ้างครั้งตี้แอบเป็นนักอ่านเงาเหมือนกัน อิอิ
แต่ยังไงก็จะพยายามอัพต่อไปค่ะ แม้ยอดผู้เข้าชมจะน้อยนิด T^T แต่ก็จะพยายามอัพ เพราะกะไว้แล้วว่าจะต้องแต่งให้จบ พล็อตก็ร่างไว้หมดแล้ว อยู่ที่ว่าจะมีเวลามากน้อยแค่ไหนเท่านั้น
ขอให้อ่านให้สนุกนะค่ะ :D
ความคิดเห็น