ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Yaoi] When I fall in love with U [SJ]

    ลำดับตอนที่ #4 : - Charpter 3 - fall in love... [ HanMin+Wonhyuk ] 50%

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.พ. 53





    "ชั้น ลี ฮยอกแจ ขอบคุณที่ทำให้ชั้นรอดมาในวันนี้ ^^ " ความจริงถ้าไม่ได้เค้าผมก็คงแย่เหมือนกัน ....

    "ชั้น ชเว ชีวอน "

    "แค่นี้ ? "

    "อืม... "

    "สั้นมาก !!~ "   บรรยากาศเงียบเหลือเกิน ~ ....

    "นี่ ๆ นาย ไม่คิดจะพูดอะไรเลยหรอ ? "

    "ไม่หนิ ! "

    "ขอบคุณ ~ "  ซึ้งจริง ๆ เห้ ออ > o<

    "อืม ..."  ไม่นานก็ถึง โรงพยาบาล xxxx   โอ้  ทำไมโรงพยาบาลนี้ เอาชายชุดดำ  ท่าทางเหมือนบอดี้การ์ด  มายืนหน้า โรงพยาบาล อย่างนี้นะ น่ากลัวเป็นบ้า   นาย ชีวอน ลงจากรถทันทีเมื่อถึงหน้าโรงพยาบาล ทั้งที่ยังไม่ดับเครื่อง แถมตรงนี้ก็ห้ามจอดตั้งหากเล่า  ใบขับขี่เนี่ยไปซื้อมารึไง ?

    "นี่ จะไม่ลงหรอ ? "  นายชีวอนถามผม

    "ลง ? "  ผมเลยลงจากรถ

    "สวัสดีครับคุณชาย "  พวกที่ท่าทางเหมือนบอดี้การ์ดทักทายนาย ชีวอน  คุณชายเลยหรอ ?

    "เอารถไปเก็บด้วย ! "

    "ครับ คุณชาย ! "  นายหน้าเหมือนบอดี้การ์ดคนหนึ่ง รับคำ  แล้วจึงขึ้นไปนั่งบนรถนาย ชีวอน เพื่อขับรถไปเก็บ

    "เชิญครับ"

    "เห้ ยย ! "  พอพวกหน้าเหมือนบอดี้การ์ด ให้ชีวอนเข้าไป  ก็ขยับตัวเข้ามาบังไม่ให้ผมเข้าไป

    "ตอนนี้ คุณชายใหญ่ ป่วยอยู่ คนนอกห้ามเข้า ! "

    "แต่พี่ชั้นป่วยอยู่นะ ! "

    "ยังไงก็ไม่ได้ครับ ! ขอโทษด้วย "

    "นี่นายไม่เห็นหรอ ? ว่าชั้นมากับ ชเว ชีวอนน่ะ  !   นี่ ชเว ชีวอน"  ผมตะโกนเรียก นาย ชเว ชีวอน  ซึ่งเค้าก็หันหลังกลับมา

    "ให้เค้าเข้ามาได้ ! "

    "คุณชายกลาง ครับ  แล้ว ความปลอดภัยของ คุณชายใหญ่ "

    "เค้าไว้ใจได้ เค้าเป็นเพื่อนชั้นเอง  อีกอย่าง พี่ชายชั้น ชั้นไม่ยอมให้ใคร  มาทำอันตรายได้หรอกน่า ! "  พวกหน้าเหมือนบอดี้การ์ดจึงปล่อยให้ผมเข้าไปข้างใน

    "นี่ ๆ ชเว ชีวอน  นายทำอย่างนี้แล้วเจ้าของ โรงพยาบาล เค้าไม่ว่าหรอ ?  โรงพยาบาลนี้มีเจ้าของนะนาย ! "

    "พ่อชั้น คงไม่ว่าชั้นหรอกมั้ง ? "

    "ห๊ะ ? พ่อ ???? "

    "อืม เจ้าของโรงพยาบาลที่นายพูดถึง ก็ พ่อ  ชั้นไง ! อีกอย่าง  เลิกเรียกชั้นว่า ชเว ชีวอน  ได้แล้ว ไม่รู้สึกหรอ ? ว่ามันยาวไป "

    "แล้วจะให้ชั้นเรียกว่าอะไรหละ ? "

    "สมองมีก็คิดไปสิ ! "  ชเว ชีวอน พูดจบก็เดินแยกทางไป ทาง ห้อง วีไอพี

    "นาย ๆ ฮยอก ๆ ! "  นั่นนายฮันคยองหนิ !

    "ทาง นี้ ๆ ! "  เค้าขวักมือเรียกผม

    "มีอะไร ? ชั้นจะรีบไปหาเพื่อน "

    "ถ้าหมายถึง ซองมิน  ชั้นก็กำลังจะพานายไปอยู่นี่ไง ! "


    - ห้อง A12 -

    "ซองมิน !!!!!!!~"

    "ฮยอก !!!!!~ ชั้นเป็นห่วงแกแทบแย่รู้ไหม ? "

    "ชั้นเป็นห่วงแกมากกว่า ! > .< แล้วแกเป็นไงมั่งเนี่ย ?"

    "ชั้นหายแล้วแก ! แต่ว่าหมออ่ะสิไม่ยอมให้กลับ ! "

    "แกคงจะวิ่งหนีตำรวจจนหอบใช่ไหม ?  ขอโทดด้วยนะแก  เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย "

    "อุบัติเหตุหรอ ? แกเป็นรึป่า ว ?" ซองมินถามด้วยความเป็นห่วง พลางจับแขนผมพลิกไปมา หารอยแผล

    "ปล่าว ๆ แค่มีคนดึงชั้นไปผิดน่ะ  เค้านึกว่า ชั้นเป็นพี่ชายเค้า --* "

    "แต่แกปลอดภัยดีใช่ไหม ? "

    "อื้ มม ..."

    "เออ แกไม่ต้องบอกแม่ชั้นนะ  เดี๋ยวพรุ่งนิชั้นก็คงได้ออกจาก โรงบาล และ ! "

    "จะดีหรอแก ?  งั้นเดี๋ยวชั้นไปเก็บเสื้อผ้ามาเฝ้าแกแล้วกั นน ..."

    "ไม่ต้องหรอก ! "  ฮันคยองค้านขึ้นมา

    "ทำไม ? "  ผมถามด้วยความสงสัย

    "ชั้นเฝ้าเอง  เรื่องนี้มันความผิดชั้นเองอ่ะ ! ชั้นอยากรับผิดชอบ ได้ไหม ?"      โอ้ วว พระเจ้า ! แมนจริง ๆ ^.^

    " แต่ชั้นอยากเฝ้านี่ ! "  ฮยอกพูดบ้าง

    "ใครห้ามนายอ้ะ ! -*-"   แรงงงงงงง !!!!

    "นี่ ! นาย "

    "ฮยอก อย่ามีเรื่องเลย --*"   ผมขอร้องไว้ แค่นี้ก็เหนื่อยมากพอแล้ว ...

    "งั้นชั้นกลับไปเก็บเสื้อผ้าก่อนแล้วกัน .."  ฮันคยองพูดขึ้น

    "เออ ไปเห๊อะ ! "  ผมไล่เค้าบ้าง ! เหลือเพียงผม กะ ฮยอกแจ เพื่อนรักก > .< 

    "เค้าก็เป็นคนดีใช้ได้นะ ^^ "  ผมพูดกับ ฮยอกแจ !

    "อย่าบอกนะว่าแก ... "

    "เฮ้ยย ๆ คิดไรของแก หยุดเรย ๆ ไม่ใช่แบบนั้นเว่ ยย ~  ชั้นยังรักคยูเหมือนเดิม T.T "

    "แต่ชั้นอยากให้แกลืม ผู้ชาย คนนั้นได้แล้ว ~"

    "ชั้นคบกับคยูมาตั้ง 3 ปีแล้วนะ  ไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก"

    "อืม ๆ ชั้นไม่เข้าใจเท่าไหร่หรอกนะ   คนไม่เคยมีความรักแบบชั้น คงช่วยอะไรแกไม่ได้มากนัก T.T "

    "แค่แกอยู่ข้าง ๆ ชั้นก็เกินพอแล้วเพื่อน ^^ "   แค่มี ลี ฮยอกแจ อยู่เป็นเพื่อน ลี ซองมิน  แค่นี้ผมก็พอใจแล้วว !  แค่มีเพื่อนคนนี้คอยส้งยิ้มให้กำลังใจผม ถึง แม้ จะไม่ได้ช่วยอะไรมากมาย แต่แค่รู้ว่า เค้าเป็นกำลังใจให้ผม  ก็ดีที่สุด สำหรับเพื่อนคนนี้แล้วว ~



    ปังงง ! ฮันคยองเปิดประตูเข้ามาอย่างดัง

    "นี่มีมารยาทบ้างสินายน่ะ  นี่มันโรงพยาบาลนะ ! "  ผมดุฮันคยอง

    "อืม ๆ"

    "นายมาก็ดีแล้ว ชั้นจะได้ไปอาบน้ำ แล้วก็เก็บเสื้อผ้าบ้างซะที ! " ฮยอก พูดจบ ก็เดินออกไป ตอนนี้จึงเหลือเพียงผมกับ ฮันคยอง สองคน   ผมจึงหันหลังให้ ฮันคยอง  และแกล้งหลับ

    "ซองมิน ..."

    "........"

    "ลี ซองมิน "

    "........"

    "นี่ ๆ นาย ... "  ฮันคยองขยับเข้านั่งที่เก้าอี้ข้าง ๆ เตียงคนป่วย พร้อมกับเอานิ้วมาจิ้มที่ไหล่ของผม

    "อ๊ากกกก ! คิก ๆ ๆ "

    ตุ้ บบบ!!

    "อุ๊บส์  OxO "  ผมบ้าจี้ จนดิ้น ๆ จึงล้มไปทับฮันคยอง  ริมฝีปากอมชมพูของผม ประทับ เข้ากับริมผีปาก ของชายตรงหน้า อย่างจัง !  ริมฝีปากของฮันคยอง ผมได้สติจึง ลุกขึ้น  และรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที  ผมไม่อยากให้เค้ารู้หนิว่าจูบของเค้ามีอิทธิพลกับผมมากแค่ไหน  !!



    - Hyuk mode -

    "อ้า วว ! นาย ชเว ชีวอน !^^ "

    "โอ๊ ย นี่นาย ฮยอกแจ ไม่เข้าใจที่ชั้นบอกรึไง ? -*-"

    "ก็เข้าใจนะ ก็นายบอกว่าให้เรียกว่าอะไรก็ได้หนิ ^^ "

    "โธ่เว้ ยย ! งั้นเอางี้ เรียกชั้นว่า ชีวอน เข้าใจยัง ? "  นายชีวอนทำหน้าเบื่อหน่ายผมเต็มทน ! --****

    "อ่อ ๆ บอกอย่างนิตั้งแต่แรกก็จบ !"

    "โห้ วววว ! ชั้นล่ะเบื่อนายจังเลยว่ะ -*- "

    "ทำไมอ่ะ ? "

    "นายน่ะหรอ เซ้าซี้ พูดอะไรก็ไม่รู้เรื่อง ! --^^^^^^ "

    "อ้าวนี่นายว่าชั้นพูดไม่รู้เรื่องหรอ ? "

    "โอ่ ยยย ! > o<  นายนี่มันน่า ... ! "  ชีวอนพูดจบก็สะบัดหน้าหนีผมพร้อมเดินออกไปเลย

    "เดี๋ยวสิ ชีวอน ! "  ผมตะโกนเรียกชีวอนลั่นทุ่ง ! (เอ้ ย ! ลั่นโรงบาล ๆ )

    "มีไรอีก ? --"

    "ถ้าชั้นออกไปข้างนอกแล้วจะกลับเข้ามาได้ไหมอ่ะ ? " ผมพูดพร้อมกวาดสายตาไปหาไอ่พวกชุดดำที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าโรงบาล"

    "นายคิดว่าพวกนั้นจะให้นายเข้ามาได้ไหมหละ ? "

    "ไม่ ! "

    "อืมถูก ! "

    "อ่า วว ~ งั้นก็ความผิดนายแล้วแหละ ชีวอน นายต้องรับผิดชอบ ! ชั้นไม่มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยน "

    "ก็เรื่องของนายสิ เกี่ยวไรกับชั้นหละ ? "

    "นี่ ชีวอน ! บ้านเมืองมีขื่อมีแปร นะ  นายคิดว่าทำอย่างนี้นายไม่มีความผิดหรอ ฉอด ๆ ๆ ๆๆๆ "

    "นี่ ! พอได้แล้วหนวกหู ! นี่มันที่ของชั้น ชั้นมีสิทธิ์ ! "

    "แต่โรงบาล เป็นสถานที่ช่วยเหลือดูแลคนเจ็บป่วยไม่ใช่หรอชีวอน ?"

    "ใช่ ! แต่เฉพาะเวลาที่ ตระกูลชั้นไม่มีใครเจ็บป่วยเท่านั้น ! "

    "ชเวชีวอน นาย ฟังนะ นายน่ะมันคิดเข้าข้างตัวเองเห้นแก่ตัว  ถ้าสมมุติ ว่า พี่คนกำลังจะตายอยู่แล้วญาติเค้าเข้ามาดูไม่ได้เนี่ย นายคิดว่าเค้าจะรู้สึกยังไง ?  พี่นายน่ะไม่ได้เป้นอะไรมากซะหน่อย !~ "

    "ชั้นเช็คแล้ววันนี้ ไม่มีคนไข้ ที่อาการ แบบว่า กำลังจะตาย ..."  โอ่ ยย ! มันเถียงผมจนได้เหอะ !

    "แต่ยังไงก็เหอะ นายเป็นคนลากชั้นไปในห้องน้ำ ที่ผับ  ไม่งั้นเพื่อนชั้นคงไม่ต้องมาอยู่ที่นี่ ! ทั้งหมดเป็นความ ผะ .. OxO "  ชีวอนเอามือมาปิดปากผม

    "ตามมา ! "  เยส !!~ ในที่สุดนายก็แพ้ว่ะ ฮ่า ๆ ๆๆๆ

    "ไปสิ ! ยืนบื้อไรอยู่ "

    "ชั้นต้องกลับพร้อมนาย ไม่งั้นชั้นก็เข้าไปไม่ได้ ! "

    " 5 ทุ่ม เจอกัน ! "

    "ม่ายยยยยยยยย !"

    "อะไรอีก ? "

    "ไปส่งชั้น ! "

    "ไม่ !"

    "ไปส่งชั้น ! "

    "ไม่ !"

    "ไปส่ง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ !T.T  พลี สสสสสสสส ! "

    "เออ ๆ ! ไปก็ไป "



    *******************************************************************************************************************************
    50%



    รอก่อนนะ ๆ เด๋วสอบเสดจะมาอัพยา วว > 0<
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×