ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : - Charpter 3 - fall in love... [ HanMin+Wonhyuk ] 50%
"ชั้น ลี ฮยอกแจ ขอบคุณที่ทำให้ชั้นรอดมาในวันนี้ ^^ " ความจริงถ้าไม่ได้เค้าผมก็คงแย่เหมือนกัน ....
"ชั้น ชเว ชีวอน "
"แค่นี้ ? "
"อืม... "
"สั้นมาก !!~ " บรรยากาศเงียบเหลือเกิน ~ ....
"นี่ ๆ นาย ไม่คิดจะพูดอะไรเลยหรอ ? "
"ไม่หนิ ! "
"ขอบคุณ ~ " ซึ้งจริง ๆ เห้ ออ > o<
"อืม ..." ไม่นานก็ถึง โรงพยาบาล xxxx โอ้ ทำไมโรงพยาบาลนี้ เอาชายชุดดำ ท่าทางเหมือนบอดี้การ์ด มายืนหน้า โรงพยาบาล อย่างนี้นะ น่ากลัวเป็นบ้า นาย ชีวอน ลงจากรถทันทีเมื่อถึงหน้าโรงพยาบาล ทั้งที่ยังไม่ดับเครื่อง แถมตรงนี้ก็ห้ามจอดตั้งหากเล่า ใบขับขี่เนี่ยไปซื้อมารึไง ?
"นี่ จะไม่ลงหรอ ? " นายชีวอนถามผม
"ลง ? " ผมเลยลงจากรถ
"สวัสดีครับคุณชาย " พวกที่ท่าทางเหมือนบอดี้การ์ดทักทายนาย ชีวอน คุณชายเลยหรอ ?
"เอารถไปเก็บด้วย ! "
"ครับ คุณชาย ! " นายหน้าเหมือนบอดี้การ์ดคนหนึ่ง รับคำ แล้วจึงขึ้นไปนั่งบนรถนาย ชีวอน เพื่อขับรถไปเก็บ
"เชิญครับ"
"เห้ ยย ! " พอพวกหน้าเหมือนบอดี้การ์ด ให้ชีวอนเข้าไป ก็ขยับตัวเข้ามาบังไม่ให้ผมเข้าไป
"ตอนนี้ คุณชายใหญ่ ป่วยอยู่ คนนอกห้ามเข้า ! "
"แต่พี่ชั้นป่วยอยู่นะ ! "
"ยังไงก็ไม่ได้ครับ ! ขอโทษด้วย "
"นี่นายไม่เห็นหรอ ? ว่าชั้นมากับ ชเว ชีวอนน่ะ ! นี่ ชเว ชีวอน" ผมตะโกนเรียก นาย ชเว ชีวอน ซึ่งเค้าก็หันหลังกลับมา
"ให้เค้าเข้ามาได้ ! "
"คุณชายกลาง ครับ แล้ว ความปลอดภัยของ คุณชายใหญ่ "
"เค้าไว้ใจได้ เค้าเป็นเพื่อนชั้นเอง อีกอย่าง พี่ชายชั้น ชั้นไม่ยอมให้ใคร มาทำอันตรายได้หรอกน่า ! " พวกหน้าเหมือนบอดี้การ์ดจึงปล่อยให้ผมเข้าไปข้างใน
"นี่ ๆ ชเว ชีวอน นายทำอย่างนี้แล้วเจ้าของ โรงพยาบาล เค้าไม่ว่าหรอ ? โรงพยาบาลนี้มีเจ้าของนะนาย ! "
"พ่อชั้น คงไม่ว่าชั้นหรอกมั้ง ? "
"ห๊ะ ? พ่อ ???? "
"อืม เจ้าของโรงพยาบาลที่นายพูดถึง ก็ พ่อ ชั้นไง ! อีกอย่าง เลิกเรียกชั้นว่า ชเว ชีวอน ได้แล้ว ไม่รู้สึกหรอ ? ว่ามันยาวไป "
"แล้วจะให้ชั้นเรียกว่าอะไรหละ ? "
"สมองมีก็คิดไปสิ ! " ชเว ชีวอน พูดจบก็เดินแยกทางไป ทาง ห้อง วีไอพี
"นาย ๆ ฮยอก ๆ ! " นั่นนายฮันคยองหนิ !
"ทาง นี้ ๆ ! " เค้าขวักมือเรียกผม
"มีอะไร ? ชั้นจะรีบไปหาเพื่อน "
"ถ้าหมายถึง ซองมิน ชั้นก็กำลังจะพานายไปอยู่นี่ไง ! "
- ห้อง A12 -
"ซองมิน !!!!!!!~"
"ฮยอก !!!!!~ ชั้นเป็นห่วงแกแทบแย่รู้ไหม ? "
"ชั้นเป็นห่วงแกมากกว่า ! > .< แล้วแกเป็นไงมั่งเนี่ย ?"
"ชั้นหายแล้วแก ! แต่ว่าหมออ่ะสิไม่ยอมให้กลับ ! "
"แกคงจะวิ่งหนีตำรวจจนหอบใช่ไหม ? ขอโทดด้วยนะแก เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย "
"อุบัติเหตุหรอ ? แกเป็นรึป่า ว ?" ซองมินถามด้วยความเป็นห่วง พลางจับแขนผมพลิกไปมา หารอยแผล
"ปล่าว ๆ แค่มีคนดึงชั้นไปผิดน่ะ เค้านึกว่า ชั้นเป็นพี่ชายเค้า --* "
"แต่แกปลอดภัยดีใช่ไหม ? "
"อื้ มม ..."
"เออ แกไม่ต้องบอกแม่ชั้นนะ เดี๋ยวพรุ่งนิชั้นก็คงได้ออกจาก โรงบาล และ ! "
"จะดีหรอแก ? งั้นเดี๋ยวชั้นไปเก็บเสื้อผ้ามาเฝ้าแกแล้วกั นน ..."
"ไม่ต้องหรอก ! " ฮันคยองค้านขึ้นมา
"ทำไม ? " ผมถามด้วยความสงสัย
"ชั้นเฝ้าเอง เรื่องนี้มันความผิดชั้นเองอ่ะ ! ชั้นอยากรับผิดชอบ ได้ไหม ?" โอ้ วว พระเจ้า ! แมนจริง ๆ ^.^
" แต่ชั้นอยากเฝ้านี่ ! " ฮยอกพูดบ้าง
"ใครห้ามนายอ้ะ ! -*-" แรงงงงงงง !!!!
"นี่ ! นาย "
"ฮยอก อย่ามีเรื่องเลย --*" ผมขอร้องไว้ แค่นี้ก็เหนื่อยมากพอแล้ว ...
"งั้นชั้นกลับไปเก็บเสื้อผ้าก่อนแล้วกัน .." ฮันคยองพูดขึ้น
"เออ ไปเห๊อะ ! " ผมไล่เค้าบ้าง ! เหลือเพียงผม กะ ฮยอกแจ เพื่อนรักก > .<
"เค้าก็เป็นคนดีใช้ได้นะ ^^ " ผมพูดกับ ฮยอกแจ !
"อย่าบอกนะว่าแก ... "
"เฮ้ยย ๆ คิดไรของแก หยุดเรย ๆ ไม่ใช่แบบนั้นเว่ ยย ~ ชั้นยังรักคยูเหมือนเดิม T.T "
"แต่ชั้นอยากให้แกลืม ผู้ชาย คนนั้นได้แล้ว ~"
"ชั้นคบกับคยูมาตั้ง 3 ปีแล้วนะ ไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก"
"อืม ๆ ชั้นไม่เข้าใจเท่าไหร่หรอกนะ คนไม่เคยมีความรักแบบชั้น คงช่วยอะไรแกไม่ได้มากนัก T.T "
"แค่แกอยู่ข้าง ๆ ชั้นก็เกินพอแล้วเพื่อน ^^ " แค่มี ลี ฮยอกแจ อยู่เป็นเพื่อน ลี ซองมิน แค่นี้ผมก็พอใจแล้วว ! แค่มีเพื่อนคนนี้คอยส้งยิ้มให้กำลังใจผม ถึง แม้ จะไม่ได้ช่วยอะไรมากมาย แต่แค่รู้ว่า เค้าเป็นกำลังใจให้ผม ก็ดีที่สุด สำหรับเพื่อนคนนี้แล้วว ~
ปังงง ! ฮันคยองเปิดประตูเข้ามาอย่างดัง
"นี่มีมารยาทบ้างสินายน่ะ นี่มันโรงพยาบาลนะ ! " ผมดุฮันคยอง
"อืม ๆ"
"นายมาก็ดีแล้ว ชั้นจะได้ไปอาบน้ำ แล้วก็เก็บเสื้อผ้าบ้างซะที ! " ฮยอก พูดจบ ก็เดินออกไป ตอนนี้จึงเหลือเพียงผมกับ ฮันคยอง สองคน ผมจึงหันหลังให้ ฮันคยอง และแกล้งหลับ
"ซองมิน ..."
"........"
"ลี ซองมิน "
"........"
"นี่ ๆ นาย ... " ฮันคยองขยับเข้านั่งที่เก้าอี้ข้าง ๆ เตียงคนป่วย พร้อมกับเอานิ้วมาจิ้มที่ไหล่ของผม
"อ๊ากกกก ! คิก ๆ ๆ "
ตุ้ บบบ!!
"อุ๊บส์ OxO " ผมบ้าจี้ จนดิ้น ๆ จึงล้มไปทับฮันคยอง ริมฝีปากอมชมพูของผม ประทับ เข้ากับริมผีปาก ของชายตรงหน้า อย่างจัง ! ริมฝีปากของฮันคยอง ผมได้สติจึง ลุกขึ้น และรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที ผมไม่อยากให้เค้ารู้หนิว่าจูบของเค้ามีอิทธิพลกับผมมากแค่ไหน !!
- Hyuk mode -
"อ้า วว ! นาย ชเว ชีวอน !^^ "
"โอ๊ ย นี่นาย ฮยอกแจ ไม่เข้าใจที่ชั้นบอกรึไง ? -*-"
"ก็เข้าใจนะ ก็นายบอกว่าให้เรียกว่าอะไรก็ได้หนิ ^^ "
"โธ่เว้ ยย ! งั้นเอางี้ เรียกชั้นว่า ชีวอน เข้าใจยัง ? " นายชีวอนทำหน้าเบื่อหน่ายผมเต็มทน ! --****
"อ่อ ๆ บอกอย่างนิตั้งแต่แรกก็จบ !"
"โห้ วววว ! ชั้นล่ะเบื่อนายจังเลยว่ะ -*- "
"ทำไมอ่ะ ? "
"นายน่ะหรอ เซ้าซี้ พูดอะไรก็ไม่รู้เรื่อง ! --^^^^^^ "
"อ้าวนี่นายว่าชั้นพูดไม่รู้เรื่องหรอ ? "
"โอ่ ยยย ! > o< นายนี่มันน่า ... ! " ชีวอนพูดจบก็สะบัดหน้าหนีผมพร้อมเดินออกไปเลย
"เดี๋ยวสิ ชีวอน ! " ผมตะโกนเรียกชีวอนลั่นทุ่ง ! (เอ้ ย ! ลั่นโรงบาล ๆ )
"มีไรอีก ? --"
"ถ้าชั้นออกไปข้างนอกแล้วจะกลับเข้ามาได้ไหมอ่ะ ? " ผมพูดพร้อมกวาดสายตาไปหาไอ่พวกชุดดำที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าโรงบาล"
"นายคิดว่าพวกนั้นจะให้นายเข้ามาได้ไหมหละ ? "
"ไม่ ! "
"อืมถูก ! "
"อ่า วว ~ งั้นก็ความผิดนายแล้วแหละ ชีวอน นายต้องรับผิดชอบ ! ชั้นไม่มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยน "
"ก็เรื่องของนายสิ เกี่ยวไรกับชั้นหละ ? "
"นี่ ชีวอน ! บ้านเมืองมีขื่อมีแปร นะ นายคิดว่าทำอย่างนี้นายไม่มีความผิดหรอ ฉอด ๆ ๆ ๆๆๆ "
"นี่ ! พอได้แล้วหนวกหู ! นี่มันที่ของชั้น ชั้นมีสิทธิ์ ! "
"แต่โรงบาล เป็นสถานที่ช่วยเหลือดูแลคนเจ็บป่วยไม่ใช่หรอชีวอน ?"
"ใช่ ! แต่เฉพาะเวลาที่ ตระกูลชั้นไม่มีใครเจ็บป่วยเท่านั้น ! "
"ชเวชีวอน นาย ฟังนะ นายน่ะมันคิดเข้าข้างตัวเองเห้นแก่ตัว ถ้าสมมุติ ว่า พี่คนกำลังจะตายอยู่แล้วญาติเค้าเข้ามาดูไม่ได้เนี่ย นายคิดว่าเค้าจะรู้สึกยังไง ? พี่นายน่ะไม่ได้เป้นอะไรมากซะหน่อย !~ "
"ชั้นเช็คแล้ววันนี้ ไม่มีคนไข้ ที่อาการ แบบว่า กำลังจะตาย ..." โอ่ ยย ! มันเถียงผมจนได้เหอะ !
"แต่ยังไงก็เหอะ นายเป็นคนลากชั้นไปในห้องน้ำ ที่ผับ ไม่งั้นเพื่อนชั้นคงไม่ต้องมาอยู่ที่นี่ ! ทั้งหมดเป็นความ ผะ .. OxO " ชีวอนเอามือมาปิดปากผม
"ตามมา ! " เยส !!~ ในที่สุดนายก็แพ้ว่ะ ฮ่า ๆ ๆๆๆ
"ไปสิ ! ยืนบื้อไรอยู่ "
"ชั้นต้องกลับพร้อมนาย ไม่งั้นชั้นก็เข้าไปไม่ได้ ! "
" 5 ทุ่ม เจอกัน ! "
"ม่ายยยยยยยยย !"
"อะไรอีก ? "
"ไปส่งชั้น ! "
"ไม่ !"
"ไปส่งชั้น ! "
"ไม่ !"
"ไปส่ง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ !T.T พลี สสสสสสสส ! "
"เออ ๆ ! ไปก็ไป "
*******************************************************************************************************************************
50%
รอก่อนนะ ๆ เด๋วสอบเสดจะมาอัพยา วว > 0<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น