Time Online ภาค ปฐมบทเเห่งราชา

ลำดับตอนที่ #8 : ภารกิจหาบ้าน(2) กับ การเรี่ยรายเงิน

*****  ตอนนี้อาจจะไม่สนุกเท่าไหร่ ถ้าไงบอกด้วยนะ จะได้เเก้ คิดไม่ออกจริงๆๆ  5555555555  *****

ภารกิจหาบ้าน(2) กับ การเรี่ยรายเงิน

      “ผมมาส่งภารกิจครับ”ไทม์ยื่นใบสั่งที่เป็นกระดาษสีขาวที่ดึงออกมาจากบอร์ดให้แก่เมดสาวคนเดิมที่มองหน้าลุจังอย่างหลงใหลเหมือนครั้งแรก

      “ขอโทษนะครับ คุณครับ!”ไทม์เสียงดังขึ้นเล็กน้อยเพื่อปลุกสาวน้อยตรงหน้าขึ้นจากภวังค์ที่แสนหวานของเธอให้ตื่นขึ้นมาสักที

     “อุ้ย~ ขอโทษค่ะ พอดีดิฉันเหม่อไปหน่อย ท่านผู้เล่นมีอะไรให้ฉันช่วยค่ะ”ไทม์ยื่นเจ้ากระดาษสีขาวที่มีตราประทับว่า Finishให้เมดสาวอีกครั้ง เธอมองเจ้ากระดาษนี้ค่อนข้างตกใจพอดุและมองหน้าไทม์อย่างทึ่งๆ

    “คุณเก่งมาเลยนะค่ะ เพราะขนาดผู้เล่นระดับ 50 ยังไม่สามรถทำภารกิจนี้ผ่านได้”ไทม์พยักหน้าอย่างเฉยเมยและเร่งให้แม่เมดสาวที่ชัดมากเรื่องและเรื่องมากส่งรางวัลภารกิจมาเสียที

      “นี้ค่ะ เงินรางวัล 200, 000 โกล กล่องปริศนา 1 กล่อง และนี้บัตรสมาชิกถาวรระดับสามัญค่ะ อันหลังนี้ฟรีค่ะ เพราะคุณสามารถพิชิตภารกิจระดับ S ของเราได้”ไทม์อึ้งค่อนข้างมาก เพราะตอนที่ดึงไปมันแค่ระดับ B เองนิ

     “โทษที่นะครับ ผมว่าตอนที่ผมดึงไปมันเป็นระดับ B เองนะครับ ทำไมระดับมันเปลี่ยน”ไทม์ถามอย่างสงสัน เพราะระดับ B กับ S ความยากมันห้างกันค่อนข้างมาก

      “งะ...งั้นเหรอค่ะ งั้นดิฉันแถมนี้ให้ค่ะ ดาบปิดผลึก ผู้เล่นต้องทำหารเปิดผลึกก่อนถึงจะรู้ระดับค่ะ ดิฉันประกันว่าไม่ต่ำกว่า C อย่างแน่นอน”ไทม์พยักหน้าอย่างพอใจ พร้อมนึกขอบคุณยาพิษพญางูที่ช่วยให้ตนรับทรัพย์ ไม่เหมือนใครบางคน ไทม์เลิกคิดและเดินไปหาภารกิจต่อทันที เพราะตอนนี้ต้องปั้มเงินหาตั้งค์ซื้อบ้านให้ไอ้ตัวยุ่งที่บ่นมาตลอดทางว่าอยากได้บ้าน! บ้าน!! บ้าน!!! จนตนปวดหัวไปหมดแล้ว

      “เอ๊ะ!?”ไทม์หันไปมองลูจังที่ดึงกระดาษออกมาจากบอร์ดเรียบร้อยแล้วอย่างเหวอๆ ที่หลังก่อนที่จะมารับภารกิจคงต้องผลึกลูจังเอาไวก่อนสินะ ไทม์ส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจทันที

       ‘ผู้เล่นไทม์นับภารกิจเรี่ยไรเงินเข้าโบสถ์’เสียงจากระบบทำให้ไทม์พอเบาใจ แต่ก็ไม่ค่อยพอใจอยู่ดี ไทม์เปิดดูรายละเอียดของงานทันที หือต้องเรี่ยไรเงินจากคนให้ได้ 100 คนไม่จำกัดจำนวนเงินหรือ เอาว่ะคงไม่ลำบากเกินไป

 

      คิดผิด! คิดผิด!!จริงๆด้วย เพิ่งรู้ว่าคนเราแล้งน้ำใจขนาดนี้ ไทม์ที่ยืนเรี่ยไรเงินเพื่อบูรณะโบสถ์มาไม่ต่ำกว่า 3 ชั่วโมงในตลาดของเมืองเริ่มต้นที่มีผู้คนพลุกพล่านแต่ไร้น้ำใจ ทำเอาไทม์ชักเดือด เพราะแทบไม่มีคนสนใจจะโยนเงินลงกล่องที่ตนทำขึ้นเลยสักนิด มีแต่คนโยนขยะลงมาใส่แทน นู่นส่วนคนหาเรื่องซวยมาให้ขอตัวไปนอนพักในรอยสักอย่างเต็มใจ

       “ช่วยบริจาคเพื่อบูรณะโบสถ์ที่เสื่อมโทรมด้วยครับ”ไทม์เรียกกลุ่มหญิงสาวหน้าตาดีกลุ่มหนึ่งที่เดินผ่านไทม์ไปแต่แทนที่เธอจะหันมาช่วยแต่กลับมองด้วยสายตาที่ดูถูกสุดๆ และเดินหันหลังไปอย่างไม่ใยดี

        “อะนี้ 100 ซิลเวอร์จ้า”ไทม์เงยหน้ามองหญิงสาวผมยาวสีเงิน ใบหน้ากลมมน นัยน์ตากลมโตสีฟ้าอมน้ำเงินส่องประกายเหมือนดวงดาวที่ส่องประกายวาววับบนท้องฟ้ากำลังส่งรอยยิ้มที่แสนหวานและไร้เดียงสามาให้ตน

       “อะ...เอ่อ...ขะ..ขอบคุณคะ...ครับ”ไทม์โค้งขอบคุณหญิงสาวอย่างอายๆ เพราะตั้งแต่จำความได้ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้ไอ้ไทม์หรือนายแมชในโลกจริงใจเต้นและประหม่าได้เท่านี้เลยต่อให้สวยกว่านี้ร้อยเท่านอนยั่วตนบนเตียงตนยังไม่เคยรู้สึกอะไรเลยแต่นี้แค่รอยยิ้มที่ไร้เดียงสาทำเอาใจไอ้หนุ่มคนนี้แทบหลุดออกมาทั้งยวง

       “นายมาทำภารกิจเหรอ”ไทม์พยักหน้าตอบ

       “งั้นฉันช่วยเอาม่ะ ไม่คิดเงินหารหรอก”ไทม์ส่ายหัวปฏิเสธอย่างเกรงใจในทันที

      “กวนเหรอ”

      “เปล่าครับ ผมแค่เกรงใจคุณ เอ่อ..”

      “นายิจ้า”นายิยิ้มหวานให้คนถาม^V^

      “ครับ ผมไทม์”

     “ว้าวชื่อเหมือนชื่อเกมส์เลยนะนายนะ”ไทม์พยักหน้า และเริ่มเรียกลูกค้าให้มาช่วยบริจาคต่อทันที

.............

.............

.........

     “นายิ เธอทำอะไรนะ”กลุ่มสาวสวยที่เดินผ่านไปกำลังเดินมาทางไทม์และเพื่อนสาวคนใหม่

     “อ้าวพิณฟ้า เราช่วยไทม์เค้าหาทุนเข้าโบสถ์นะ เธอก็ช่วยกันสิ”พิณฟ้าหยี้หน้าทันที

     “ถ้าพี่ชายฉันรู้ว่าแฟนตัวเองมาทำอะไรอย่างนี้คงโกรธน่าดู มานี้เลยนะนายิ”

      เพล้ง! ไทม์เหมือนดิ้นเสียงหัวใจตัวเองแตกอย่างไงก็ไม่รู้ เธอมีแฟนแล้ว

      “นี่นายน่ะอย่ามายุ่งกับว่าที่พี่สะใภ้ฉันนะย่ะ พี่ชายฉันนะเป็นถึงหัวหน้ากิลจ้าวป่า กิลอันดับหนึ่งของเกมเลยนะ แถมนอกเกมส์ยังเป็นลูกชายของเจ้าของห้างสรรพสินค้าชื่อดังอีก อย่างนายนะ”แม่สาวนามว่าพิณฟ้ากวาดตามองไทม์ตั้งแต่หัวจดเท้าอย่างเหยียดหยามสุดๆ

     “คงเป็นได้แต่ขอทานเท่านั้นแหละ หึ ขอทาน”เพื่อน อีก 5-6 คนข้างหลังฟหญิงสาวที่งามแต่รูปตามความคิดของไทม์ต่างมองไทม์ด้วยสายตาเหยียดหยามและดูถูกสุดๆ และสายตานั้นก็เพื่อมาถึงนายิหญิงสาวที่ยืนมองไทม์หน้าเสียและก้มหัวขอโทษขอโพยอยู่

     “ไทม์เจ้าทำภารกิจเสียหรือยัง ข้าหิวแล้วนะ”เสียของลุจังดังขึ้นพร้อมทั้งร่างที่ดูสูงศักดิ์และสง่างามปรากฏขึ้นข้างไทม์อย่างงัวเงีย

    “ยัง~ รออีกแปปเดียวก็เสร็จ นายก็ควรจะช่วยฉันด้วยนะลูจัง”เสียงเศร้าๆของไทม์ทำเอาคนงัวเงียพยายามเพ่งมองเจ้านายหนุ่มอย่างสงสัย

      “ก็ได้”ลูจังรู้ว่าไทม์ดูท่าจะอารมณ์ไม่ดีมากๆ จึงอาสาช่วยไทม์และดึงกล่องจากมือไทม์ไปถามไถ่คนที่เดินผ่านไปมาทันที โดยได้ผลลัพธ์ที่ดีคือทุกคนที่ผ่านไปมาล้วนช่วยกันบริจาคเงินให้แก่ลูจังทั้งสิ้น

     “นั้นใครนะหล่อจัง”เสียงของสาวที่ดูถูกไทม์เริ่มเพ้อฝันและมองลูจังอย่างพร่ำเพ้อ ยกเว้นก็เพียงหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวที่กล่าวขอโทษตน

 

      “งานง่ายๆ”ไทม์มองคนพูดอย่างเคืองเมื่อระบบประกาศว่าเค้าทำภารกิจลุล่วง ซึ่งใช้เวลาไม่ถึง 10 นาทีด้วยซ้ำ

       “อุ้ย! ขอถามหน่อยได้ไหมค่ะ คุณชื่ออะไรหรือค่ะ”เสียงของแม่สาวนามว่าพิณฟ้าเอ่ยเสียงอ่อนเสียงหวานมองลูจังตามเป็นมันเหมือนจะเขมือบลูจังเข้าไปทางสายตาอย่างงั้นแหละ

      “น่ารำคาญ ไปได้แล้วไทม์ข้าเหนื่อยอยากพักแล้ว”ลูจังไม่สนใจเดินตามเจ้านายที่เดินนำลิ่วไปอย่างไม่สนใจอะไร เพราะรู้ว่าอีกไม่นานตลาดคงแตกเพราะสาวๆที่คลั่งในความหล่อของลูจัง เหมือนกับตนที่เคนทำหมาลัยแตกเพราะสาวๆต่างแยกกันทำความรู้จักในวันปฐมนิเทศและวันรับน้อง

       “คุณไทม์ค่ะรอนายิด้วย พิณฟ้าฝากบอกพี่จ้าวป่าด้วยว่าฉันไปท่องเที่ยว”นายิเดินวิ่งตามไทม์ที่เลี้ยวมุมหัวตึกไปทันที

 

      “อ้าว~ คุณนายิมีอะไรหรือเปล่าครับ”ไทม์เลิกคิ้วมองหญิงสาวที่เดินตามมาอย่างสงสัย

      “คะ...คือฉันอยากไปทำภารกิจกับคุณนะค่ะ”หญิงสาวก้มหน้างุดมองไทม์ที่มองเธออย่างแปลกใจ

     “ได้ครับ เลี้ยวข้างหน้าก็ถึงแล้ว”

       ภาพโบสถ์คริสต์ที่มีตัวอาคารสีขาวรอบด้านและถูกตกแต่งด้วยกระจกโมเซสหลากสีเป็นรูปเหล่าเทวทูตลงทัฑณ์ปิศาจตั้งอยู่ในซอกถนนไร้คนสนใจปรากฏสู่สายตาของทั้งสามคนทันทีที่เลี้ยวเข้ามาในตรอกที่เต็มไปด้วยขยะและเศษไม้ที่ถูกวางทิ้งไว้ระเกะระกะ

      “สวยจังค่ะ”นายิหญิงสาวผู้ร่วมทางอุทานอย่างชอบอกชอบใจในความงามที่เรียบง่ายตรงหน้าทันที

      “ครับ”

       “หึ...กระจอก ข้าจะเข้าไปนอน”ร่างที่สูงโปร่งของลูจังหายวาปไปทันที สร้างความตกใจให้แกนายิเป็นอย่างมาก

        “เอ่อ...เค้าเป็นสัตว์อสูรเหรอค่ะ”ไทม์พยักหน้าและรีบตรงดิ่งไปที่โบสถ์ข้างหน้า เพราะไม่อยากจะถูกสักถามมากไปกว่านี้แล้ว

 

      “ยินดีต้อนรับผู้ศรัทธาในพระเจ้า”ร่างของหญิงชราหน้าตาใจดีปรากฏขึ้นทันทีที่ไทม์ก้าวเท้าเข้าสู้ตัวโบสถ์เสียงบรรเลงเปียโนและบทสวดดังขึ้นก้องอย่างเคล้าคล้อยผู้ที่มาเยือนให้สงบใจ

      “ผมมาส่งภารกิจครับ”ไทม์ยื่นกล่องเงินและใบภารกิจให้แกแม่ชีเฒ่าที่ส่งยิ้มมาให้อย่างใจดี

      “ขอบใจผู้ศรัทธาเช่นท่านเป็นอย่างมาก”จบคำของแม่ชีเฒ่ากระดาษสีขาวก็ปรากฏข้อความว่า Finish ไทม์รับใบภารกิจกลับมาทันที

      “สักการระและบูชาเหล่าเทพหน่อยสิพ่อหนุ่ม” ไทม์พยักหน้าและเดินไปยังแท่นที่มีรูปของพระเยซุเจ้าโดนดึงการเขนเอาไว้ ไทม์อดที่จะชื่นชมความงามภายในโบสถ์แห่งนี้ไม่ได้ มันทั้งงามและดูศักดิ์สิทธิ์จนหน้าเหลือเชื่อว่าจะเป็นเพียงแค่เกมๆหนึ่งเท่านั้น

      “ขอโทษนะครับ เอ่อ...คุณ”

      “ข้าชื่อวานิซ่าพ่อหนุ่ม ข้าเป็นผู้ดูแลโบสถ์แห่งนี้เพื่อเฝ้ารอ”ไทม์พยักหน้าแต่รับรู้แต่ไม่คิดจะถามต่อมากมาย เพราะคิดว่าเรื่องเหล่านี้ล้วนเป็นสิทธิของบุคคล

    “จะรังเกียจไหมครับ ถ้าคืนนี้ข้าจะขอค้างที่นี้ เอ่อ พอดีข้าไม่มีที่นอนนะครับ”ไทม์กล่าวขอร้อง เพราะต้อง เก็บเงินเอาไว้ซื้อบ้านให้คนที่นอนขี้เกียจตัวเป็นขนอยู่ในขนาดนี้

       “ได้สิ ไม่มีปัญหา แต่ต้องนอนในโบสถ์แห่งนี้เท่านั้น ส่วนอื่นห้าม”ไทม์หยักหน้าและเดินไปหานายิเพื่อบอกเธอถึงจุดประสงค์ของตน

       “งั้นนายิลาตรงนี้แล้วกันนะค่ะ ถ้ามีอะไรไทม์ก็ติดต่อหานายิได้เลยนะค่ะ นายิแอดไทม์เป็นเพื่อนแล้ว”ร่างของหญิงสาวหายไปจากสายตของไทม์ทันที

        “สวยแต่ไม่เหมาะกับเจ้า”คนที่ขี้เกียจปรากฏตัวขึ้น ไทม์ไม่อยากต่อล่อต่อเถียงให้มากความจึงเดินสำรวจโบสถ์แห่งนี้ว่าจะสามารถทำอะไรได้บ้างเพื่อนเป็นการตอบแทน

       “หึ ข้าพูดจริงๆนะ นางไม่เหมาะกับเจ้าเลย”

       “ลูจัง! โอ๊ย~”คนที่กำลังหันไปอารมณ์เสียกับคนพูดมากขี้บ่นถึงหน้าคว่ำลงไปในถังขยะที่กองอยู่ข้างซอยทางเข้าโบสถ์อย่างช่วยไม่ได้

      “เหม็น~”กลิ่นขยะที่ลอยคละคลุ้งจนไทม์ต้องเบ้หน้าหนี อ้า! ใช่แล้ว นี้ไงที่เราสามารถทำได้!