Time Online ภาค ปฐมบทเเห่งราชา

ลำดับตอนที่ #7 : ภารกิจหาบ้าน

ภารกิจหาบ้าน

      “สวัสดีค่ะ อาคารภารกิจยินดีต้อนรับ”ร่างของสาวสวยในชุดเมดแบบญี่ปุ่นที่กำลังเป็นที่นิยมออกมาต้อนรับ พร้อมกับส่งสายตาประกายมาให้สองหนุ่มที่เดินเข้ามาอย่างมีความหวัง คนหนึ่งคงเป็นผู้เล่นเริ่มต้นอย่างแน่นอนเพราะดูจากเสื้อผ้าส่วนหน้าตาถือว่าโหลสุดๆ อาจจะยิ่งกว่าโหลซะอีก แต่คนสุดท้ายที่เดินตามเข้ามานี้สิ น่าสนใจมากๆ ใบหน้าที่เรียวยาวและผมสีทองที่เรียละพื้นดูเย่อหยิ่งแต่น่าหลงใหลนั้น โอ้ คนอะไรช่างงามดั่งศิลปะจากสวรรค์ขนาดนี้

     “เออ...ขอโทษที่ครับ”ไทม์กล่าวอย่างเกรงใจและรำคาญนิดๆที่ไอ้คนข้างหลังไม่ยอมเข้าไปอยู่ในที่ของตน แต่กลับเดินตามทำให้ตนเป็นเป้าสายตาอย่างน่ารำคาญและยิ่งเห็นหญิงสาวตรงหน้าที่ทำท่าทางจะหลงเข้าสู่วังวนแห่งรักแล้วยิ่งกลุ่ม แต่ก็พอเข้าใจว่าไอ้คนข้างหลังนะมันหล่อมหาหล่อเกินคน แต่ก็นะมันไม่ใช่คนนี้หนา

       “..........”

       “น่ารำคาญจริงๆ เจ้าไม่มีที่ดีกว่านี้ไปแล้วหรือไทม์ข้าเบื่อแล้ว”คนรำคาญส่งใบหน้าไม่พอใจพร้อมจิตสังหารที่ทะลักออกมาให้หญิงสาวตรงหน้าได้หนาวเล่นๆ แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่หญิงสาวที่หนาวผู้เล่นที่อยู่ในอาคารรูปโดมสีขาวแห่งนี้ต่างหนาวและหันมาด้วยความสนใจ

      “ลูจัง พอเถอะ”ไทม์เริ่มรู้สึกไม่ดีเพราะตอนนี้มันเด่นเกินไปแล้ว เพราะคนทั้งอาคารรูปโดมแห่งนี้ต่างพากันมองและพูดคุยกันใหญ่แล้ว เฮ้อ

      “หึ”เวรกรรมของเราจริงๆๆ ไทม์อดไม่ได้ที่จะบ่นในใจแต่ก็มินำพาอะไรให้ดีขึ้นมา

      “ขอโทษนะครับ ผมมาดูภารกิจที่เหมาะกับผู้เล่นระดับ 10 ครับ”เมดสาวที่ทำหน้าที่หยักหน้าพร้อมทั้งเรียกข้อมูลทั้งหมดไปที่บอด์กลางให้ไทม์เดินไปดูได้เลย แต่ต้องเสียเงินค่าสมัครเข้าสามคมภารกิจ 10 โกลเสียก่อน

 

       “10 โกล แพงชะมัด”ไทม์หน้าบูดเดินมาเสียบบัตรที่กระดานชั้น 2 ที่มีป่ายเขียนเอาไว้ว่าสมาชิกเริ่มต้น โดยแม่เมดสาวอธิบายว่าสมาชิกมี 3 ระดับคือ เริ่มต้นเช่นไทม์ ระดับสามัญที่สามารถรับงานได้ทุกอย่าง ส่วนระดับสุดท้ายคือ วี.ไอ.พี คือระดับที่รับงานเฉพาะกิจเท่านั้น

         “อันนี้สิไทม์ ฆ่าคราเคนยักษ์ที่ทะเลสาบ”ไทม์ส่ายหน้าวืดทันที เพราะจากข้อมูลที่แปะเอาไว้แล้ว ถ้าขืนรับไปคงได้เอาชีวิตไปทิ้งแน่ๆ ไอ้ตายนะไม่กลัวเท่าไหร่หรอก แต่ที่กลัวนะนู่นไอ้ความโรคจิตของระบบที่ออกแบบมาได้โรคจิตขนานแท้

        “แต่ข้าอยากเอาภารกิจนี้ดูสิได้เงินตั้ง 10, 000 โกล์เชียว เจ้าจะได้เก็บเงินมาซื้อบ้านให้ข้าซะที่”ไม่พูดเปล่าลูจังดึงแผ่นกระดาษที่แปะข้อลมูลอยู่ที่บอด์ออกมาพร้อมทั้งกดยืนยันที่หน้าจอคอมด้านข้างเองเลย

       ‘ผู้เล่นไทม์ได้รับภารกิจสังหารคราเคนยักษ์ที่ทะเลสาบต้องห้าม ภารกิจระดับ B’ไทม์หน้าซีดทันที ระดับ B เชียว ระดับของภารกิจก็เหมือนระดับของสิ่งของนั้นแหละยิ่งสู่ยิ่งยาก

        “นายต้องช่วยฉันนะลูจัง”ไทม์หันไปแยกเขี้ยวและข่มขู่ใส่คนที่ทำอะไรไม่โดยไม่ถามความสมัครใจของคนทำทันที จะยกเลิกก็ไม่ได้เพราะต้องเสียเงิน 10% จากราคาของเงินรางวัลแถมยังเสียความน่าเชื่อถือที่มีติดลบอีกต่างหาก

        “ได้สิ เพื่อบ้านของฉัน!”ลูจังเดินผิวปากออกไปอย่างมีความสุข ส่วนคนที่ทุกข์ก็ได้แต่เดินคอตกตามสัตว์อสูรจอมเผด็จการไป

 

       ‘ทะเลสาบต้องห้าม’ ภาพเวิ้งน้ำที่กระเพื่อมเป็นวงสะท้อนภาพพระอาทิตย์กลมแดงสีแดงชาดที่กำลังลับลาขอบฟ้าอย่างงดงาม ประกอบกับเสียงเหล่าแมลงน้อยใหญ่กำลังส่งเสียงตอนรับยามราตรีที่กำลังมาถึงในอีกไม่ช้ากันอย่างคึกคัก

       “สวย!!”ไทม์อดที่จะอุทานออกมาไม่ได้เมื่อได้เห็นภาพตรงหน้าที่ตราตึงใจ และอดที่จะชื่นชมบรรดาผู้ออกแบบที่สร้างสรรค์ความงามที่โลกต้องจาลึกเอาไว้ได้งดงามขนาดนี้

       “เจ้านี้สนใจอะไรไม่เข้าท่า”ไทม์ส่ายหัวอย่าหัวเสียที่โดนมลพิษทางเสียขัดขวางและหาเรื่องให้ตนตลอดทาง โดยบอกว่าเป็นการฝึกเพิ่มเลเวลไปในตัว

       “เรื่องของผมน่ะ! แล้วลูจังอย่าลืมที่สัญญาที่ให้ไว้แล้วกัน”ไทม์รีบเอ่ยท้วงแต่ก็ต้องแห้วกินทันที

       “สัญญาอะไรข้าไม้เคยสัญญานะ แต่ข้าจะหยวนให้แล้วกันนะ”คำพูดของลุจังทำให้ไทม์ดูเบาใจได้อย่างมากที่ตนไม่ต้องไปเสี่ยงอะไรอันตรายอีกแล้ว

       “แต่....ข้าจะช่วยตอนที่เจ้าใกล้ตายเท่านั้น 5555 สู้ๆๆเค้านะเจ้านายข้าพูดจบร่างของคนพูดก็พุ่งไปจับจองยอดพุ่มไม้ที่สูงชะลูดและหลับตาลงนอนอย่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

      “เดี่ยวสิลูจัง”ไทม์ตะโกนเรียกคนที่ผิดสัญญาทันที แต่ดูอะไรๆจะไม่เข้าข้างหนุ่มน้อยสุกเท่าไหร่

ตูม ซ่า~

       ‘สัตว์อสูรระดับราชาในตำนานคราเคน ระดับ 65 ผู้เล่นที่ถูกสังหารจะต้องรอเกิดเป็นเวลา 48 ชั่วโมง’ไทม์ที่ได้ยินเสียงจากระบบก็หันไปมองภาพที่น่าตื่นตะลึงทันที ภาพปลาหมึกยักษ์ที่โผล่พ้นน้ำและสะบัดหนวดที่ยั้วเยี้ยไปมากวาดต้นไม้ที่อยู่ริมทะเลสาบให้ล้มตายเป็นจำนวนมาก เท่านั้นยังไม่พอมันยังส่งลูกบอลน้ำลอยไปทั่วและให้ลูกบอลน้ำเล่านั้นพุ่งเข้าชนต้นไม้จนเกิดที่โล่งเตียนเป็นบริเวณกว้าง

       “ตายแน่เรา”ไทม์ได้แต่สวดภาวนาในใจ เมื่อเห็นภาพที่สดสยองข้างหน้า

       “หูมมม”ลูกบอลน้ำขนาดยักษ์ถูกส่งมาปะทะตัวคนที่ยืนเอ๋อรับประทานอย่างจัง แต่เหมือนโชคช่วยเมื่อสัตว์อสูรที่ไม่เคยทำตัวดีเกิดอยากจะช่วยขึ้นมา

       “แก~ บังอาจมาทำลายที่นอนของข้า ตาย~”ไทม์หันไปมองเจ้าต้นไม้ที่เคยเป็นที่นอนของลูจังแล้วก็พอเข้าใจ เพราะเจ้าต้นไม้ต้นนั้นมันหักโคนลงมานอนแอ่งแม่งอยู่ที่พื้น

      “เป็นไปไม่ได้!”ไทม์ตาโตมองสัตว์อสูรตัวเก่งแสนขี้โม้ที่กำลังกระอักเลือดกองโตและโดนหนวดที่ยั้วเยี้ยของคราเครนรัดแน่น

     “ลูจัง!”ไทม์ไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปช่วยลูจังที่โดนพันธนาการทันที แต่มีหรือมนุษย์ตัวกระจ้อยลอยเช่นไทม์จะทำได้ เมื่อเจ้าคราเคนนั้นสูงถึง 5 เมตร ไทม์เมื่อมองว่าสู้ไม่ได้ก็รีบค้นกาของในกระเป๋าเป็นการด่วน นี้ไงยาพิษ! ไทม์หยิบมีดที่มีออกมาและเห็นเสื้อที่ตกจากพญางูมีคุณสมบัติกันพิษไทม์จึงรีบสวมใส่และน้ำมีดอาบยาบพิษของพญางูทันที แต่เมื่อแทงลงพบว่าเปลือกหรือกระดองของเจ้าคราเคนที่รูปร่างคล้ายปลาหมึกนั้นแข็งมา ไทม์ทำได้เพียงสะกิดให้มันเลือดออกเท่านั้นเอง

       “อ๊ากกกกกกก”เสียงของลูจังทำเอาไทม์ตกใจเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่แดงกล้ำและดูเหมือนคนใกล้ตายเต็มที่ของลูจังอย่างสงสาร แต่แล้วไทม์ก็เห็นความเปลี่ยนแปลงของเจ้าคารเคนยักษ์ที่ในแสดงอาการฟาดหนวดไปมาอย่างทรมาน และเมื่อไทม์ก้มลงมาที่แผลของเจ้าคราเคนที่ตนสร้างก็พบว่ามันม่วงคล้ำและเริ่มดำขยายตัวไปเรื่อยๆ

      “อดทนหน่อยนะลูจัง”

     “ข้าจะตายอยู่แล้ว เร็วเข้าสิ อ๊ากกกกก”ลูจังร้องออกมาอย่างเจ็บปวดอีกครั้งเมื่อเจ้าคราเคนยักษ์ระบายความเจ็บปวดโดนการเพิ่มแรงรัดไปที่ลูจัง

      “เอานี่ลูจัง ท่ามีโอกาสข้าวงใส่ปากมัน”ไทม์โยนขวดสีดำขนาดเล็กที่เขียนว่ายาพิษพญางูเอาไว้ให้ลูจังที่ใช้มือที่ลอดจากการพันธนาการได้หวูดหวิว ไทม์เริ่มลงมือแทงกะซวกเข้าไปในร่างของเจ้าคราเคนอีกครั้งจนเกิดแผลที่เขียวดำคล้ำนับสิบจุด และดูเหมือนเจ้าคราเคนยักษ์จะรู้ตัวว่าแมลงร้ายกำลังลอบกัดมันอยู่มันเหวี่ยงหนวดไปมาเพื่อไร้จับเจ้าแมลงตัวนั้น แต่ดูจะสายไปแล้ว

      ‘ผู้เล่นไทม์ได้ทำการสังหารคารเคนยักษ์ ได้ค่าประสบการณ์ 100,000หน่อย ระดับของผู้เล่นไทม์เล่นเป็นระดับที่ 27 ได้รับทักษะทิ่มแทง ระดับ 20 ได้รับทักษะหลบหลีกเพิ่มเป็นระดับ 25’

     ‘ผู้เล่นไทม์ได้รับเงิน 1,000 โกล

 ได้รับมีดดาบคราเคนระดับ A 1 เล่ม

 ได้รับเสื้อผ้าจากหนังคราเคน 1 ชุด

 ได้รับแหวน 3 วง

ได้รับกุญแจปริศนา 1 ดอก’ไทม์เหล่มองคนที่ก้มเดินเก็บของอย่างสบายอารมณ์อย่างหน้าหมั่นใส ที่เมื่อกี้จะเป็นจะตาย ดูตอนนี้เดินผิวปากสบายอารมณ์เชียวนะ

      “ไงไทม์นายทำได้ดีมากเลยนะที่แรกฉันนึกว่าต้องลงแรงจริงๆซะแล้ว”รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนหน้าเทวดาซานตานนามว่าลูซิเฟอร์ทันที ไทม์ได้แต่เข่นเขี้ยวคนเจ้าเล่ห์ที่หลอกตนซะจนเชื่อสนิทอย่างโมโหในใจที่เชื่อคนง่ายๆ

      “เฮ้อ~ สงสัยฉันคงต้องทำใจ ไปเถอะหาที่นอนและหาของกินดีกว่าลูจัง”ลูจังพยักหน้าและส่งของทั้งหมดเข้ากระเป๋าของไทม์อย่างสุขใจ

 

*ที่ไทม์ได้ระดับ 27 เพราะก่อนที่จะมาสังหารคราเครนไทม์ได้สังหารสัตว์อสูรที่ลูจังเรียกและก่อกวนตลอดทาง จนทำให้ไทม์อยู่ที่ระดับ 20 เพราะสัตว์อสูรแต่ล่ะตัวมีระดับสูงพอตัว