Time Online ภาค ปฐมบทเเห่งราชา

ลำดับตอนที่ #4 : ถ้ำชุบตัว 2

ถ้ำชุบตัว 2

ไทม์อดที่จะตะลึงกับความงามต้องหน้ามิได้ สถาปัตยกรรมเกาะสลักที่เขียนเรื่องราวมากมายที่ตนไม่รู้ลงไป ด้านหน้าของไทม์คือบ่อน้ำขนาดใหญ่สองบ่อ โดยเคียงข้างบ่อน้ำมีต้นไม่ขนาดยักษ์ขึ้นอยู่ โดยรอบต้นไม้นั้นมีแสงสีทองเปล่งประกายออกมา เมื่อไทม์เดินเข้าไปใกล้แสงสีทองก็แตกกระจายตัวออกไปจนทั่วถ้ำหรืออาจจะเรียกว่าห้องลับก็ได้ ไทม์จึงได้รู้ว่าที่แท้แสงสีทองนี้ก็คือเหล่าหิ้งห้อยนี้เอง ไทม์ลูบไล้ลงบนต้มไม้ขนาดยักษ์อย่างเบามือ ถ้าต้นนี้ไปอยู่ที่โลกจริงล่ะก็คงถูกบันทึกเอาไว้ว่าเป็นต้นที่ใหญ่และสมบรูณ์ที่สุดในโลกแน่ เนื่องจากมลภาวะที่หนาแน่ในปัจจุบันแทบจะทำให้ต้นไม่ไม่สามารถเติบโตได้เลย ที่จริงในเกมนี้ก็ไม่ได้ไร้สาระและแย่อย่างที่คิด

“เจ้าเลิกลูบข้าได้แล้ว เจ้ามนุษย์ตัวจ้อย”ไทม์ชะงักมือมองไปยังต้นไม้ยักษ์ ถ้าขอเลขสักสามตัวจะได้ไหมนะ ไทม์เผลอคิดถึงเรื่องราวในหน้าประวัติศาสตร์ที่คนไทยชอบเล่นหัวและขุดต้นมาหาเลขเด็ด

“555 ข้าจักกระจี้นะ 55 ข้ายอมแล้ว โฮะๆๆ”

“ตูม”ไทม์ไม่รู้เลยว่าตัวเองลงมาอยู่ในบ่อน้ำนี้ได้อย่างไงกัน มันรู้สึกเหมือนมีคนเอาเท้ามาถีบอย่างไงก็ไมรู้และตอนนี้เหมือนว่าตัวเองกำลังจะขาดอาการหายใจตาย

 

‘ผู้เล่นไทม์ได้ทำการชุบกายเหล็กสำเร็จ ได้รับทักษะกายาเหล็กไหล’ไทม์ค่อยๆลืมตาขึ้นมองรอบกายและพบว่าตัวเองยังอยู่ในถ้ำหินที่เดิม แต่ที่ต่างไปจากเดิมคือตัวของเค้ากำลังลอยอยู่

‘อีก 10 วินาที ผู้เล่นไทม์จะสุกง่ามและหลุดล่วง’เมื่อจบคำร่างของไทม์ที่ติดอยู่บนต้นไม้ขนาดยักษ์ก็หล่นตุ้บลงมาบนพื้นที่มีบ่อน้ำสีทองทันที

“ตูม”ร่างของไทม์ถูกดูดลงไปด้านล่างอีกครั้ง สติที่พยายามคงเอาไว้และพยายามฝืนแรงกดดันของน้ำ โดยการพยายามว่ายแต่ดูมันจะเสียเปล่า เพราะร่างกายของตนก็ยังคงดำดิ่งสู่ก้นสระอยู่ดี

‘ผู้เล่นไทม์สำเร็จภารกิจฝืนชะตาในบ่อน้ำสีทอง’กระแสน้ำที่ไหลวนหยุดลง ไทม์ถีบตัวเองขึ้นเหนือน้ำอย่างรวดเร็ว

“นึกว่าจะตายซะแล้ว แล้วไอ้ภารกิจฝืนชะตานี่คืออะไรกัน”ไทม์ไม่มีเวลาคิดมากเพราะตอนนี้คิดได้อย่างเดียวคือเผ่นก่อนที่จะเจออะไรแปลกๆดีกว่า แต่ก่อนร่างของไทม์จะได้ขึ้นก็ได้มีกระจกเงาขนาดเท่าตัวโผล่ขึ้นมาจากน้ำ มันสะท้อนภาพของไทม์ลงบนกระจกเงา

‘ผู้เล่นไทม์สามารถปรับเปลี่ยนตัวละครได้ไม่เกิน 50 % จากหน้าตาที่แท้จริง’แม้ไทม์จะงงว่าทำไมถึงให้เปลี่ยนหน้าตาได้ ไหนตอนที่เข้ามาบอกว่าเปลี่ยนได้แค่สีผมกับสีตาไง ช่างมันเถอะ ไทม์ลงมือปรับเปลี่ยนตัวเองขนานใหญ่ โดยเพิ่มความขาวของร่างกายให้ดูขาวซีดเหมือนคนขี้โรค ใบหน้าที่เข้มคมก็ปรับเปลี่ยนให้ดูเป็นคนแก่เรียน มีฝาเล็กน้อยขึ้นบนใบหน้า ความสูงที่แสนเฟอร์เฟคก็ทำให้ดูเหมือนคนก้างขี้โรค

“ยืนยัน”สติของไทม์ดับวูบอีกครั้ง ร่างกายของไทม์ถูกห่อหุ้มด้วยเปลือกไม้สีทอง และลอยขึ้นไปติดอยู่บนต้นไม้ต้นเดิมที่ไทม์ล่วงลงมา

 

‘ผู้เล่นไทม์ได้รับทักษะมายา’ร่างของไทม์ที่ถูกห่อหุ้มด้วยเปลือกไม้สีทองค่อยๆหล่นลงมายังพื้น เมื่อร่างของไทม์กระทบพื้นเปลือกไม้ที่ห่อหุ้มก็แตกออก ร่างของชายหนุ่มที่ดูขี้โรคผมเผ้าดูยุ่งกระเซิง รูปร่างดูขี้ก้างไม่เอาไหนปรากฏออกมา

“เกิดอะไรขึ้นกับเรา”ไทม์ที่รู้สึกตัวรีบสำรวจตัวเองที่เปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง โอ๊ย ปวดหัวชะมัดยาด มีแต่เรื่องยุ่งๆ

 

“ซวยแล้ว!”เสียงของพูนทรัพย์ตะโกนโวกเวกขึ้นอีกครั้ง พร้อมทั้งรายงานกับหัวหน้าทันทีกับสถานการณ์ที่เริ่มวิกฤต

“อะไรนะ! ผ่านเควสไปได้อย่างไงกัน ฉันบอกให้แกแล้วนะไอ้พูนว่าให้เปิดประตูให้ผู้เล่นออกไปที่เมืองไง”พูนทรัพย์นั่งตัวลีบไม่กล้าโต้แย้งอะไรเพราะตนแค่แวบไปชงกาแฟแปปเดียวหมอนี้เดินเข้าไปถึงบ่อน้ำแล้วจะให้ไอ้พูนคนนี้ทำไงอะT_T

 

“เหนื่อย~”ไทม์หยิบห่อข้าวขึ้นมากินพร้อมทั้งดื่มน้ำที่อยู่ในกระติกจนหมดอย่างรวดเร็ว ไทม์ค่อนข้างแปลกใจว่าไอ้เกมนี้มันจะสมจริงอะไรขนาดนี้ไม่ว่าหิวข้าว หิวน้ำ หรือความเจ็บปวดที่เจ็บไม่น้อยไปกว่าโลกจริงไลย ไทม์อดจะลูบก้นกบตัวเองไม่ได้ เพราะไอ้ตอนที่หล่นจะต้นไม้ที่ตนเพิ่งรู้ชื่อว่าต้นมักกะลีผล กำลังบูดบวมอยู่อย่างนี้แม้จะสงสัยว่าไหนได้ทักษะกายาเหล็กไหลมาไง สงสัยคงไหลออกจากตัวแน่ๆ

 

“แม่เจ้าโว้ย”ไทม์อดที่จะทึ่งไม่ได้เพราะตอนนี้ได้เดินย้อนกับมาที่สะพานไม้ที่เจอเจ้างูนับสิบเลื้อยไปมาอย่างเมามัน และตอนนี้มันก็ Come back มาแล้ว แล้วตรู่จะทำไงเนี่ย

‘ผู้เล่นถูกสัตว์อสูรพญางูพิษ ระดับ 40 หมายหัว ขอให้ผู้เล่นทำการหนี ถ้าผู้เล่นถูกสังการจะต้องรอเกิดเป็นเวลา 12 ชั่วโมง’ไทม์มองหาพญางูพิษที่จะโจมตีตนทันที แต่มองไปทางไหนก็พบเพียงความวางเปล่า แล้วไหนไอ้งูที่ระบบแจ้งล่ะ เพื่อความปลอดภัยกลับเข้าไปใน...........