Time Online ภาค ปฐมบทเเห่งราชา

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทแห่งราชา

ปฐมบทแห่งราชา

“ออนไลน์”เสียงกระชากบ่งบอกได้ว่าคนที่พูดดูจะอารมณ์ไม่ดีเท่าไหร่

“ยินดีต้อนรับท่านเข้าสู่ Time online เวลาความสุขของคุณสามารถตามหาได้ที่นี้ ไม่ว่าคุณจะเป็นนักผจญภัย นักอ่าน นักแต่ง นักเขียน หรือว่าอีกหลายสิ่งที่คุณฝันคุณสามารถทำมันได้ที่นี้”เสียงที่ปรากฏพร้อมกับร่างของหญิงสาวในชุดไทยสมัยเก่าปรากฏขึ้นมา รอยยิ้มที่แสนหวานมาพร้อมกับมือที่พนมเป็นพุ่มคล้ายดอกบัวเอ่ยขึ้น โดยมีบรรยากาศวัดไทยที่สวยงามในสมันอยุธยาเป็นฉากหลัง

“คุณยังมิได้ลงทะเบียน ต้องการลงทะเบียนเลยหรือไม่”เสียงที่มาพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจมิได้ทำให้คนที่อารมณ์เสียเช่นนายคณิต เวชกุลคนนี้อารมณ์ดีขึ้นเลย

“ครับ”คำที่กระชับสั้นง่าย ไม่มีรอยยิ้มหรืออาการติดอ่างพร่ำเพ้อเหมือนคนอื่นที่ผ่านเข้ามาทำให้หญิงสาวที่ทำหน้าที่ควบคุมดูแลแผนกต้อนรับนี้ค่อนข้างแปลกใจ เพราะ 100 ทั้ง 100 พวกผู้ชายไม่ว่าเก่าใหม่มักจะพยายามยื้อและเหม่อมอง AI ตัวนี้เสมอ แตกต่างจากชายหนุ่มคนนี้โดยสิ้นเชิง

“โปรดกรอกประวัติของคุณ”สภาพรอบด้านที่เดิมเป็นวัดแปรเปลี่ยนเป็นห้องสมุดที่มีชั้นวางหนังสือล้อมรอบเป็นวงกลมขนาดยัง พร้อมทั้งมีโต๊ะขนาดใหญ่ที่เขียนไว้ว่า ‘โต๊ะรับรองผู้เล่นใหม่’ชายหนุ่มเดินเข้าไปยังโต๊ะตัวนั้น พร้อมทั้งหยิบปากาด้ามทองกรอกประวัติตามที่แบบฟอร์มต้องการลงไปจนครบ พร้อมทั้งคิดว่าจะให้มาเขียนทำไมยุ่งยาก

“ดิฉันขอสแกนร่างกายของผู้เล่นค่ะ”เมื่อพูดจบร่างของชายหนุ่มก็ลอยขึ้นเหนือพื้น พร้อมกันสภาพรอบด้านที่เปลี่ยนไปอีกครั้ง ตอนนี้มีแสงประหลาดที่เผยรังสีความร้อนออกมาจนตนรู้สึกได้

“โปรดตั้งชื่อที่จะใช้ในระบบเกมTime online ค่ะ เพื่อความเป็นส่วนตัวและความปลอดภัยของผู้เล่น ทางบริษัทจะการปิดบังข้อมูลของผู้เล่นเอาไว้เป็นความลับสูงสุด และผู้เล่นโปรดตั้งรหัสในการเล่น เพื่อสามารถออนไลน์อัตโนมัติในครั้งถนัดไป อนึ่งถ้าผู้เล่นมิสามารถบอกรหัสได้ ทางเราจะทำหารสแกนและสอบถามข้อมูลส่วนตัวของผู้เล่นเพื่อความปลอดภัยในทรัพย์สินและตัวละครของท่าน”ใช้ได้! ไม่คิดเลยว่าบริษัทเกมแห่งนี้จะละเอียดรอบครอบถึงเพียงนี้ จุดเล็กๆน้อยๆก็สามารถเก็บรายละเอียดได้หมด นายคณิตหรือเรียกสั้นว่าแมท (Math) อดที่จะทึ่งในใจไม่ได้ ที่พ่อของตนตั้งใจจะแทคโอเวอร์บริษัทนี้จริงๆหรือเนี่ย แถมเงินจำนวนนั้นก็ไม่น้อยแต่ดูถ้าปรับปรุงเสียหน่อยคงน่าจะคุ้มทุน

“โปรดตั้งชื่อตัวละครของท่าน”เสียงย้ำเป็นครั้งที่ 5 ของAIดังขึ้น

“ไทม์”

“สามารถใช้ชื่อนี้ได้ ท่านต้องการปรับเปลี่ยน อายุ ทรงผ้าหรือไม่ อนึ่ง ทางระบบมิสามารถให้ท่านปรับแต่งพันธุกรรมทางร่างกายได้ นอกจากสีของตา ความยาวของเส้นผมและสีสันของเส้นผม”เมื่อพูดจบกระจกขนาดเท่าตัวชายหนุ่มก็ปรากฏขึ้น พร้อมสะท้อนภาพของชายหนุ่มผมมีสีดำสนิท ผิวขาวจัดแต่กลับดูขาวเนียนเป็นธรรมชาติคิ้วที่คมเข้มจัดตัดกับใบหน้าที่ขาวใสจนทำให้คนตรงหน้าดูหล่อเหลาและแสนมีเสน่ห์ ดวงตาที่สีดำที่เผยความเย็นชาไร้ความรู้สึกต่อทุกสิ่งคมรับกับจมูกที่โด่งเป็นเนินสัน ริมฝีปากที่หนาเรียวบางได้รูปมีสีแดงระเรื่อน่าหลงใหล แต่สิ่งที่เสียอย่างเดียวบนใบหน้าที่หล่อเหลานี้ก็คือรอยยิ้มที่ไม่มีปรากฏขึ้นมาเลยตั้งแต่ชายหนุ่มเข้าสู่ระบบมา ส่วนร่างกายที่ขาวผ่องโชว์กล้ามเนื้อที่มีซิกแพคนูนออกมาอวดโฉมให้สาวๆน้ำลายไหลเล่น ท่อนร่างสวมเพียงกางเกงผ้าฝ้ายสีเทาขายาวเท่านั้น

“ผู้เล่นไทม์ตั้งการเปลี่ยนแบบตัวละครของท่านหรือไม่”

“ไม่”เสียงเย็นๆไร้ความรู้สึกตอบโต้กลับไปยังAI.สาวที่ยืนรอคำตอบอยู่

“อีก 10 วินาทีระบบจะนำท่านไปสู่เมืองเริ่มต้น ท่านสามารถสอบถามข้อมูลทุกอย่างได้ที่ อาคารว่าการของเมืองเริ่มต้น ขอให้ท่านโชคดี ระบบกำลังนับถอยหลัง เพื่อประโยชน์และสิทธิ์ของท่านโปรดตรวจสอบความพร้อมทางร่างกายอีกครั้ง”ร่างของชายหนุ่มค่อยๆหายไปจางหายไปจนภายในห้องเหลือเพียงความว่างเปล่า