คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : [EIGHT REDDY] Open character&Preface
We can’t stop – Cover by Jannina W
แปด
[ไอ้ห่านั้นมันเป็นบ้า วันๆมีปากหมา]
บอสตัน
[เด็กไม่ดี ต้อง ‘เอา’ ให้ตาย]
ชินธ์
[แค้นของผมกับมัน! จะไม่มีวันจบ]
ซินธ์
[จะแย่งของของฉัน คิดดีแล้วหรอ?]
Paet :: นายมันประสาท นายมันเลว นายมันนิสัยไม่ดี ไอ้บ้าเอ๊ย!
เธอมันโรคจิต เธอมันปัญญาอ่อน ไอ้เด็กเปรตเอ๊ย! :: Boss-Tun
ตอนนี้ฉันกำลังมองไปที่ทะเลสีคราม ท้องฟ้าส่องสว่างมันเปรียบเสมือนท้องฟ้าสีมืดมนได้หมดไปแล้ว
ใช่! เรื่องราวร้ายๆได้หมดไปแล้ว ต่อแต่นี้ไปจะมีแต่ความสุขเข้ามา (มั้ง)
“คิดอะไรอยู่” ร่างสูงข้างกายโอบมือฉันไว้ เขามองฉันที่กำลังมองท้องทะเล
“คิดถึง...เรื่องที่ผ่านมา ถ้ามันผ่านไปแล้วไม่กลับคืนมาก็ดี”
“ฉันหวังว่าจะเป็นอย่างนั้น” ร่างสูงเว้นวรรคอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยต่อ “แล้วเรื่องของเราละ”
“ฉันไม่รู้...นายคิดว่าไงละ” เพียงวูบเดียวที่ฉันเหลือบหันไปสบตากับเขา ก่อนจะเลือนกลับไปมองที่ทะเลต่อ
“ฉันว่าฉันรู้นะ...”
“….”
“ฉันรู้ ว่าฉันรักเธอเข้าแล้ว” เขาจับให้ฉันหันไปสบตาสีน้ำเงินวาวคู่นั้น เมื่อเราสบตากันหัวใจฉันก็เต้นรัวราวเสียงกลองบรรเลง “แล้วเธอคิดว่าไงละแปด”
“ฉัน...”
ฉันรู้แล้ว...คำตอบที่อยู่ภายในใจดวงนี้
“ฉันรักนาย....บอสตัน”
เรื่องของฉันก็คงจะจบเพียงเท่านี้.....
แต่!!!
ถ้าฉันจบทุกคนจะงงกันใช่มั้ยละว่าฉันกับบอสตันเรามาเจอกันได้ยังไง งั้นฉันจะเล่าให้ฟังก็แล้วกัน
เรื่องมันมีอยู่ว่า....
ความคิดเห็น