คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [SEVEN REDDY] CHAPTER {1} 100%
CHAPTER{1}
รู้จักเลข “เจ็ด” ไหม
14.00 น. @ มหา’ลัยCJ
“เอลา...” เสียงแหลมๆของเพื่อนสาวจอมแสบอย่าง ‘คีธ์เทียร์’ ทำให้ฉันถึงกับตื่นจากภวังค์
“อะไร?” ฉันมองหน้าสวยๆแบบเด็กอายุ18ของเพื่อนสาว คีธ์เทียร์เป็นผู้หญิงที่มีแววตากลมน่ารัก ผมดัดลอนสีคาราเมลของเธอทำให้เธอดูหวานเข้าไปอีก
“ฉันเรียกเธอนานมากเลยนะ มัวแต่คิดถึงใคร” ยัยคีธ์เทียร์ยิ้มน้อยเหมือนกำลังคิดภาพของฉันกับใครสักคน
ก็จริงฉันกำลังคิดถึง ‘เขา’ คนนั้นอยู่…
“คุยอะไรกันจ๊ะสาวๆ” บุคคลปริศนาดังมาจากข้างหลัง เมื่อฉันหันไปมองก็เจอกับสาวน้อยตัวเล็กๆ (ที่กำลังโครตมหาศาล) ผมตรงยาวสีชมพูอ่อนถูกมัดรวบไว้ข้างหลัง ร่างเรียวในชุดนิสิตที่กำลังยืนเลียอมยิ้มของโปรดอยู่
ในตาย...สักวันขอให้ฟันผุ!
ยัยนั้นนะชื่อ ‘แปด’ ชื่อแปลกใช่ไหมละ มันไม่ได้แปลกแค่ชื่อนะตัวมันยังแปลกเลย ติดอมยิ้มยิ่งกว่าอะไร แถมถ้าใครกล้าเข้าไปแย่งอมยิ้มมันขนาดกำลังชื่นชมรสชาติละก็ แม้แต่เฮีย ‘หนึ่ง’ ที่เป็นพี่ชายที่โหดที่สุดของยัยนั้น มันก็ยอมฆ่าพี่ชายทิ้งเลยก็ว่าได้
น่ากลัวใช่ไหมละ
“ตายยากว่ะ” ฉันตอบมันเสียงเรียบ ยัยแปดไม่ได้พูดอะไรแค่เดินมาตบหัวฉันทีหนึ่ง ก่อนจะทรุดตัวนั่งลงระหว่างฉันกับคีธ์เทียร์
“วันนี้กลับยังไง? ปกติแกกลับแล้วไม่ใช่หรอแปด” คีธ์เทียร์เปิดประโยคถามทันที ส่วนฉันก็ได้เอาแต่อ่านหนังสือกอซซิบเกิร์ลที่ตัวเองเป็นนางแบบให้อยู่
“ถ้ากลับแล้วจะมานั่งให้พวกแกเห็นไหมละย่ะ!” แปดมองหน้าอย่างกวนอวัยวะเบื้องล่างก่อนจะหันกลับไปสนใจอมยิ้มในมือต่อ ฉันมองแล้วก็ได้แต่นั่งถอนหายใจของไอ้สองคนนี้ วันๆกวนกันไปกวนกันมา
“เออว่ะ-__- ว่าแต่เฮียหนึ่งมีธุระหรือยังไงถึงมารับช้า”
“เปล่า วันนี้เฮียเจ็ดมารับแทน เฮียหนึ่งติดธุระสำคัญ” เมื่อได้ยินชื่อของเขาคนนั้น มือฉันกลับชะงักไปชั่วครู่ เขาจะมาหรอ? ฉันจะทำตัวยังไงดี? ฉันต้องหนีไปก่อนไหม? ตอนนี้ในหัวมีแต่คำพวกนี้ผุดขึ้นมา
ฉันคิดถึงเขา.... แต่ฉันไม่อยากเจอเขา ฉันบ้าใช่ไหมละ
“พวกแก ฉันกลับก่อนนะ” ฉันบอกยัยสองคนนั้น ก่อนจะลุกแล้วก้าวขาเดินทันที แต่ยังไม่ทันพ้นเขตรัศมีของโต๊ะ เสียงทักที่ทำให้ถึงกับชะงักไปทันที เสียงทุ้มนุ่มหวานเหมือนผู้ชายอารมณ์ขันทำให้ฉันรู้ดีว่า เขาเป็นใคร
“เอลาจะกลับแล้วหรอ? ให้พี่ไปส่งมั้ย?” มือหนาเอือมมาแตะบ่าฉันเบาๆ เมื่อเห็นว่าฉันไม่หันไปมองหน้าเขา
“…..”
“เงียบทำไม ฉันถามว่าให้ไปส่งมั้ย?” เขาถามอีกครั้ง แต่น้ำเสียงหนักแน่นขึ้นกว่าเดิม
“…..”
“…..”
“…..”
เราทั้งคู่ต่างเงียบจนยัยคีธ์เทียร์กับแปดต้องเป็นฝ่ายทำร้ายบรรยากาศอันหน้าอึดอันนี้เอง
“นี้ฉันว่าเราไป...”
“เรามีเรื่องต้องเคลียร์กันแน่ๆว่ะเอลา”
เจ็ดพูดตัดคำของแปดก่อนจะดึงแขนฉันให้ตามเขาไปที่รถ แรงบีบจากมือของเขามันชั่งเจ็บปวดจนน้ำตาแทบเล็ด เส้นเลือดของเขาปูดขึ้นจนเห็นได้ชัด เขาโกรธจัดขนาดนี้เลยหรอ
ปึก!
เจ็ดเหวี่ยงฉันไปชนกับรถของเขา มันแรงจนถึงกับจุกเลยละ
“นายมีอะไรกับฉัน” ฉันถามโดยพยายามไม่สบตาเขา แต่เพราะแรงดึงดูดบางอย่างจากเขาทำให้ฉันเผลอสบตากับนัยน์ตาสีเทาดูหม่นคู่นั้น แค่เพียงวูบเดียวเท่านั้นที่สบตาใจฉันก็เต้นแรงจนแถบหลุดออกมา
“เป็นอะไร ถามไม่ตอบ”
“เปล่า”
“เอลา เธอก็รู้ว่าเธอโกหกไม่เก่ง!” เจ็ดตะคอกใส่ฉันจนสะดุ้ง ยอมรับเลยว่าตอนนี้เขาน่ากลัวมากในระดับหนึ่ง
“อือ...รู้ ฉันรู้...”
“.......”
“ฉันรู้.....ว่าพี่ไม่รักฉันแล้ว”
“…..!!!” เพียงแวบเดียวเท่านั้นที่ฉันเห็น นัยน์ตาสีเท่าคู่นั้นกำลังสั่นก่อนจะกลับมาเป็นปกติ ฉันไม่รู้นะว่าฉันตาฟาดไปรึเปล่า แต่แค่ความรู้สึกมันบอกว่าใช่ ไม่ทันรู้ตัวฉันก็เอือมมือไปแตะที่หน้าของเขาเบาๆ
“พี่กำลังสั่นนะ”
22.00 น.
หลังจากที่กลับมาถึงบ้านฉันก็หมกตัวอยู่แต่ในห้องไม่ยอมออกไปไหน ตอนนั้นยัยแปดมาขัดการสนทนาของเราเอาไว้ก่อน ‘พี่ขอโทษนะเอลา’ เขาทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนที่เขาจะขึ้นรถแล้วขับออกไป
เพราะเขาแท้ๆเลย ที่ไม่ยอมบอกว่าขอโทษเรื่องอะไร ฉันเลยต้องมานอนคิดนั่งคิด พรุ่งนี้ก็มีถ่ายแบบแต่เช้าซะด้วยสิ ถ้าไม่สวยขึ้นมาจะทำยังไง โดนพี่ ‘ออยจันทร์’ ดุอีกแน่เลย TT^TT
~รับโทรศัพท์หน่อยคนสวย~ ~รับโทรศัพท์หน่อยคนสวย~
เสียงเรียกเข้าใหม่ที่พึ่งติดตั้งเสร็จไปหมาดๆดังขึ้นเตือน ฉันคว้าหาโทรศัพท์โดยไม่คิดที่จะลืมตาขึ้นมามอง เพียงไม่นานก็กดแล้วรับสายแล้วกรอกเสียงลงไปให้ดูงัวเงียที่สุด
“ใคร~”
[พี่เอง]
“พี่???”
[ออยจันทร์]
พูดถึงปุ๊บโทรหาปั๊บเลยอ่ะ น่ากลัวเนอะ TT^TT
“อ้อออ พี่ออยมีอะไรหรือเปล่าค่ะ? โทรมาหาเอลซะดึกเลย”
[พี่จะโทรมาคุยเรื่องสถานที่ถ่ายทำ มะรืนนี้เราต้องไปถ่ายปกก๊อซซิปเกริล์ที่พัทยา
]
พะ....พัทยา นั้นมันที่ที่ฉันอยากไปที่สุดในชีวิตนี้
[แต่....]
เพราะคำว่าแต่ ฉันเลยหยุดชะงักไปทันที คำว่า ‘แต่’ ของพี่ออยจันทร์นะน่ากลัวมากๆ ว่าแต่ฉันลืมบอกไปหรือยังนะว่า พี่ออยจันทร์เป็นสาวประเภทสอง ที่ดูดีกว่าผู้หญิงแท้ๆซะอีก ฉันเองยังอิจฉาเลยT^T
[แต่เธอจะต้องถ่ายแบบคู่ในชุดว่ายน้ำ…]
“…..”
[กับ....เจ็ด]
โอเค! บางฉันอาจจะหูฝาดไปเอง ชื่อที่ฉันได้ยินไม่ใช่คนๆนั้นแน่นอน เพราะฉะนั้นฉันจะถามพี่ออยจันทร์ใหม่อีกรอบ
“กับใครนะ”
[เจ็ดจ๊ะ]
พี่ออยจันทร์เล่นเน้นเสียงแบบนี้ไม่ได้ฝาดแล้วแน่ๆ ภาวนาให้ไม่ใช่คนนั้นก็คงดี ชื่ออาจจะซ้ำกันอะไรประมาณนี้ไง ใช่มั้ย...
[เจ็ดหรือนายอนัน คิลล์วินซ์]
ชัดเลย... มาพร้อมชื่อกับนามสกุลแบบนี้จะไปมีสองคนได้ยังไงกัน ฮือออ T^T ไม่เอาได้มั้ย ไม่ถ่ายคู่กับเจ็ดได้มั้ยยย
เอลาอยากจิครายยยยย T^T
“ไม่...”
[ห้ามปฏิเสธนะเอลา! งานนี้เป็นงานใหญ่ แถมช่างภาพเขาต้องการตัวเธอโดยเฉพาะ! ห้ามปฏิเสธ และอีกอย่างน่ะเอลา นี้จะเป็นโอกาสที่ฉันจะเผยโฉมของฉันให้ชาวโลกได้รู้ซะบ้าง ฉันจะได้ไม่ต้องขึ้นคาน!]
เอ่อ...นอกเรื่องมาก
นี้นางจะไปหาสามีหรือไปหาเงินกันแน่หา! ตอบ!
[โอเคว่าอันหลังล้อเล่น]
-_- อืม...ไม่เล่นหรอกเมื่อกี้น่ะ เสียงหนักแน่นเชียว
[ค่าตัวสูงนะรอบนี้ ไม่สนหรอ] พอฉันเงียบพี่ออยจันทร์ก็เอาตัวล่อมาให้ และแน่นอนว่ามันได้ผล ฉันจึงตอบตกลงทันที ก็มันช่วยไม่ได้นี้น่าช่วงนี้มีแต่รายจ่ายที่รีดไถเงินเอาๆทั้งนั้น คือค่ากิจกรรมของมหา’ลัยฉันเป็นคนออกเองทั้งหมดนะ ไม่อยากรบกวนเงินของพ่อกับแม่
[สรุปว่าตกลงสินะ งั้นเดียวจะติดต่อเรื่องของวันไปให้นะน้องเอลาที่รัก จุ๊บ!]
เฮ้อ...ยิ่งคิดยิ่งหนักใจ คิดว่าหนีพ้นแล้วนะสุดท้ายก็ดันมาเจอกันอีก ซวย!
ตอนบ่ายของอีกวัน
@มหา’ลัย CJ
“ทำไมตาดำมาแบบนั้น” แปดพูดถักเมื่อเห็นว่าฉันเดินเข้าไปนั่งข้างๆเธอ
ก็อย่าที่แปดว่านั้นละ ขอบตาฉันดำมากกก (เติมกอไก่ล้านตัว) หลังจากวางสายจากพี่ออยจันทร์ฉันก็นอนไม่หลับเลย เอาตรงนี้ก็ยังไม่ได้นอนเหมือนกันนะ
อ้อ! ฉันอยู่วิศวกรรมศาสตร์ส่วนแปดกับคีธ์เทียร์อยู่ศิลปกรรมศาสตร์ คลาสเรียนเราเลยไม่ตรงกัน อย่างวันนี้สองคนนั้นเรียนเช้าฉันเรียนบ่าย บางวันฉันเลยต้องนั่งเหงาอยู่คนเดียว
เฮ้อ! ชีวิตน่าเศร้ายิ่งนัก
“เครียดไรอีกละ ไม่มีงานเข้าไง?” คราวนี้เป็นคีธ์เทียร์พูดเสริมขณะสายตายังจ้องโทรศัพท์ไม่ห่าง
“ถ้างานไม่เข้าก็รับงานที่รุ่นพี่คนนั้นมาเสนอสิ” แปดละสายตาจากกองลูกอมตรงหน้ามามอง
“มีเข้า แต่ไอ้มีเนี่ยสิน่าปวดหัว”
“ทำไมอีกละ” คีธ์เทียร์พูด
“ถ่ายคู่”
“คู่กับเสี่ยแก่?” นี้ก็มากไปไง ไอ้แปดนี้ชอบพูดอะไรไม่คิด
“เปล่า คนนี้หนุ่มมาก เรียนธุรกิจด้วย”
“ใครวะ” พวกมันสองตัวละสายตาจากสิ่งของตรงหน้าและหันมามองฉัน
“พี่ชายแกไงแปด”
“คนไหน” นี้ครอบครัวนี้มันรู้อะไรกับพี่น้องตัวเองบางวะเนี่ย-__-;
“คนที่เป็นพี่แกหนึ่งปี”
“แฟนเก่าแก?”
“ตรงไปมั้ยห๊ะคีธ์!” ฉันหันไปแยกเขี้ยวใส่คีธ์เทียร์ที่กำลังหัวเราะอย่างสะใจ
ความคิดเห็น