ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6: พระเจ้าไม่ได้ช่วยทอดกล้วยให้หรอกนะ
ตอนที่
5 พระเจ้า !ไม่ได้ช่วยทอดกล้วยให้หรอกนะ
"
"
"
"
"
"
"
"
"
"
นี่เธอจะกินอะไรก็สั่งสักทีสิ ไม่ได้ให้มานั่งเป็นศาลพระภูมิเฝ้าพวกฉันหรอกนะ"นายว่าใครเป็นศาลพระภูมิห๊ะ"ก็เธอนะสิ นั่งเป็นศิลาจารึกอยู่ได้ แต่ก็นะอย่างเธอคงไม่มีอะไรให้น่าจดจำหรอก เร็วเข้า -3- จะกินอะไรก็สั่งสักที"หนอย >_< จะมากไปแล้วนะ" ฉันทำเป็นไม่สนใจที่ไวท์พูด พยายามหลบสายตาของนายไวท์ออกไปข้างนอกร้าน (ก็นะ คนมันเขิน^//////^)ฉันบอกให้เธอกินนี่"ไม่กิน"กิน"ไม่"กิน"โว้ยยยยยย ! เลิกกัดกันซะวินาทีจะขาดใจตายมั้ยเนี่ย"ใช่ ^3^ อย่างที่นายคินพูดอะถูกแล้ว ฉันก็ไม่ได้อยากจะทะเลาะกับนายไวท์หรอกนะ(มันเป็นไปแล้ว) ถ้าไม่ใช่เพราะว่านายนั่นบอกให้ฉันกับไนล์มาเป็นนางทาสเดินตามพวกเค้าไปทุกที่ ไม่งั้นฉันคงมีชื่อจดอยู่ในบัญชีหนังสุนัขตั้งแต่ที่เจอนายนั่นแล้ว
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่ในร้านไอติมแห่งหนึ่ง รอบๆภายในร้านเต็มไปด้วยของตกแต่งรูปหัวใจสีชมพูและสีแดงมากมายซึ่งดูแล้วเหมือนสถานที่สำหรับคู่รักมันสวยดีก็จริงอยู่นะ แต่ฉันดันต้องมานั่งอยู่ในร้านนี้กับนายไวท์นายคินรวมถึงน้องสาวฉันด้วย แต่มันไม่ซวยเท่าที่ต้องมานั่งข้างนายไวท์หรอกส่วนไนล์ก็นั่งข้างนายคินซะงั้น ( Oh ! My god นายกล้าดียังไงมานั่งข้างน้องฉัน) ที่นี่มันไม่เหมาะกับคู่กัดอย่างฉันกับไวท์หรอก ฉันอยากจะบ้าตายตั้งแต่มาอยู่โรงเรียนนี้เจอแต่สิ่งชั่งร้ายครอบงำตลอด สงสัยต้องเรียกหมอผีเสกคาถาเป่าความซวยออกจากตัวฉันซะแล้ว
"
"
นี่เธอทำไมถึงหนีหอออกมากับน้องตอนดึกๆแบบนี้ ? "เรื่องของคนหน้าตาดีอย่ายุ่งได้ป่ะ" นายคินนี่ชอบยุ่งไปซะทุกเรื่องโดยเฉพาะเรื่องของชาวบ้านนะ ถามได้ถามเอาเลย"
"
ที่ฉันถามเพราะเป็นห่วงไนล์ไมได้อยากยุ่งกับคนหน้าตาดีอย่างเธอหรอก -__- " เพล้งงงง !!!!!!!ขอโทษด้วยนะคะ เดี๋ยวจะไปเอาถ้วยใหม่มาให้คะ" เฮ้ย ! โชคดีจริงๆที่มีที่ถ้วยน้ำตกพร้อมๆกับเสียงแตกของใบหน้าฉันพอดี ฉันมองไปยังเด็กผู้หญิงคนนั้นหน้าตาน่ารักดีนะอยากจะขอบคุณเธอจริงๆเลย"
"
"
"
เธอนี่โชคดีจริงๆเลย ที่มีเสียงแก้วแตกกลบเกลื่อนเสียงที่หน้าเธอนะ"จะมากไปแล้วนะนายไวท์กล้าดียังไงมาว่าฉันหน้าแตกห๊ะ"ฉันพูดความจริงนะ 5555555555555+ " หัวเราะเข้าไป -_- สาธุ! ขอให้นายกินไอติมติดคอ(ไอติมเนี่ยนะ)เจ๊เนย์ ไนล์ขอชิมไอติมรสใหม่ที่เจ๊สั่งด้วยนะ" ไนล์เอ่ยปากถามออกมาหลังจากที่คุยกับนายคินอย่างหน้าหมั่นไส้"
อืม ^_^ เอาสิ" จะกินก็กินเถอะมีหรือที่พี่คนนี้จะไม่ให้กินขอแค่บอกเดี๋ยวจัดการสั่งให้แต่ออกตังค์เองนะ"
ขอโทษที่ทำให้คอยนะคะ ไอศครีมหอคอยยอดมะพร้าวเพิ่มโลมาน้ำตาลสองตัวคะ อันนี้ไอศกรีมสตรเบอรี่มิกกี้เชอเบทมะนาวคะ อีกสองที่เป็นบริสกี้ช๊อกนะคะ "
ไอศกรีมที่ได้กล่าวมาถูกวางเรียงรายบนโต๊ะสำหรับสี่ที่ ดูแล้วสวยงามน่ากินมากๆตกแต่งด้วยเกล็ดน้ำตาลหลากสีมองแล้วก็อยากประเคนไว้ดูอย่างเดียวเลย
"
(โม้มากๆ)ไม่ทราบว่าไอศครีมที่สั่งได้รับครบใช่มั้ยคะ" เสียงของพนังงานเสิร์ฟเอ่ย ขึ้นหลังจากที่วางถ้วยไอติมและช้อนสำหรับสี่ที่ลงบนโต๊ะเรียบร้อยแต่ว่านะเสียงผู้หญิงคนนี้คุ้นๆนะฉันค่อยๆละสายตาจากไอติมโลมาน้อยสุดน่ารักก่อนที่จะมองไปยังต้นเสียงของผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า"
"
ครบค่ะ.....อ้าว....คนที่ทำถ้วยตกเมื้อกี้นี่"ใช่คะ ต้องขออภัยด้วยนะคะที่ทำให้ตกใจ"ไม่ๆ ไม่เลยดีใจมากกว่าที่ช่วย(ทำถ้วยตก) ฉันอยากจะขอบคุณก็จริงนะแต่ว่าจะให้บอกยังไงดี จะให้บอกไปว่าขอบคุณที่ทำถ้วยตกทันเวลาพอดี คงแปลกหน้าดูเลยไม่งั้นก็คงโดนด่ากลับมาแน่ ยังไงก็ตามคงจะต้องทำความรู้จักเข้าไว้ก่อน
"
"
"
ฉันกวาดสายตามองไปยังเด็กผู้หญิงตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดปลายแถบเท้า(น่ารักจังเลย แต่น้อยกว่าไนล์นิดหน่อย) ฉันมองอยูหลายรอบจนไปสะดุดอยู่ที่พวงกุญแจที่ห้อยออกมาจากกระเป๋าของเด็กผู้หญิงคนนั้น..น..นั่น..มัน............ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าที่ตัวฉันมีอะไรติดอยู่รึเปล่าคะ"เปล่าคะ...เอ่อ..พวกกุญแจที่ห้อยอยู่นั่นใช่......."อ๋อ ! พวกกุญแจอันนี้เหรอคะเป็นรูปของ..ยูโนว ยุนโฮ กับ ฮีโร่ แจจุง จากวงดงบังชินกิคะ" กรี๊ดดดดด ยุนโฮ แจจุงของฉัน ฉันรีบวิ่งไปหยุดตรงหน้าของเด็กผู้หญิงคนนั้นก่อนจะเอ่ยคำถามเป็นชุดออกไปแบบสายฟ้าผ่า"
เธอชอบยุน-แจ เหรอฉันก็ชอบเหมือนกัน"อยากจะบอกว่าไม่ใช่แค่ชอบนะแต่เรียกว่าบ้าเลยก็ได้ ที่ห้องของฉันกับไนล์นะมีรูปของวงดงบังชินกิกับซุปเปอร์ จูเนียร์รวมถึงของอย่างอื่นอีกมากมายแถบล้นบ้าน ฉันคุยถูกปากถูกคอกันเป็นอย่างมากเพราะหลังจากที่มาอยู่หอก็ไม่ได้คุยเรื่องเกี่ยวกับดาราอีกเลย"
"
ได้ยินข่าวมาว่าอีกไม่นานก็จะมาเปิดคอนเสิร์ตที่เมืองไทยแล้วนี่คะ"ใช่ๆ ฉันก็ได้ยินมาอย่างนั้นเหมือนกันอยากไปดูจังเลยนะ แต่ว่ากว่าจะซื้อบัตรได้แต่ละใบใช้เวลาเป็นชั่วโมงคงยากหน้าดูเลยนะ" ฉันพูดออกมาพร้อมกับสีหน้าที่เศร้าหมองโดยไม่รู้ตัวเลยว่ามีคนกำลังจับตามองอยู่ฉันคุยกับเด็กคนนั้นไปเรื่อยๆทั้งเรื่องดงบังชินกิกับเรื่องส่วนตัวและฉันก็เพิ่งจะตรัสรู้ได้ว่าเด็กคนนี้ชื่อว่าชีท เธอเป็นลูกเจ้าของร้าน ไอติมร้านที่ฉันกำลังนั่งอยู่นี้เห็นชีทบอกว่าเธอเพิ่งมาช่วยงานที่ร้านเป็นวันแรกเลยไม่คอยชินกับงาน"
"
"
นี่เนย์ -0- นายหน้าหล่อที่อยู่ข้างเธอแฟนเหรอ ? ส่วนอีกคนเป็นแฟนของไนล์เหมือนกันเหรอเท่จังเลยอ่ะ" ชีทกระซิบถามแบบเบาๆ(เน้นว่าเบามาก)ใช่แล้ว ^3^ พวกเราเป็นแฟนกัน"อ็ากกกกกก ประโยคนั้นไม่ได้หลุดออกมาจากปากของฉันหรอกนะแต่เป็นคนที่นั่งข้างฉันคือนายไวท์สุดหล่อนั่นเองพูดออกมาได้ นายนั่นกำลังทำให้ชีทเข้าใจผิดนะ นายบ้าเอ๊ย!!!!!!!!!!!จริงๆเหรอ แสดงว่าคนนั้นก็เป็นแฟนน้องเธอนะสิ ว้าว!จริงๆเหรอเนี่ยไม่น่าเชื่อ" ชีทว่าแล้วก็ชี้ไปทางนายคิน ซึ่งนายคินก็ยิ้มเล็กยิ้มน้อยแบบว่านี่แฟนผมส่วนไนล์นะเหรอตอนนี้หน้าแถบมุดลงไปอยู่ใต้ถ้วย ไอติมแล้วมั้ง -_- ถ้าสังเกตดูดีๆจะเห็นผ่านถ้วยใสๆว่าไนล์หน้าแดงเป็นผลมะเขือสุกๆอีกสองลูกพร้อมเก็บได้ทันทีเลย"
"
ไม่จริงนะชีท หมอนี่พูดโกหก"ใช่..เราเป็นแฟนกัน เธอนี่ตาถึงนะเนี่ยดูออกด้วย"กรี๊ดดดดด -///////- ไอ้บ้า โรคจิต สมองเสื่อม งี่เง่าเต่าตุ่น -_- (ด่าเข้าไป) กล้าดียังไงมาบอกว่าดอกฟ้าอย่างฉันเป็นแฟนกับหมาข้างวัดอย่างนายห๊ะ"
นี่นายไวท์ หุบปากเน่าๆของนายไปเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ใช่แฟนนายซะหน่อย" ฉันเถียงกับนายไวท์อยู่นานสองนานจนคนที่ตอนนี้งงกับสถานการณ์ตอนนี้เอ่ยถามออกมา"
"
อ้าว ตกลงพวกเธอเป็นแฟนกันหรือเปล่าเนี่ย งงไปหมดแล้ว? -_-"ไม่ / ใช่" เสียงของฉันตะโกนแข่งกับนายไวท์จนคนในร้านแถบสะดุ้งพากันออกจากร้านไปหมด ฉันคิดว่านะถ้าขืนกัดกันต่อมีหวังร้านชีทได้เจ๊งแน่ๆเลย" Stop !
เลิกคุยเรื่องนี้ดีกว่า...ฉันว่าเราคุยเรื่องอื่นที่ดีกว่านี้จะเป็นประโยชน์ต่อสังคมไทยมากกว่านะ"ใช่...มันคงจะดีกว่าที่ต้องมานั่งคุยเรื่องเป็นแฟนกับนายไวท์อีก ฉันเลยหันไปคุยกับชีทแทนพร้อมกับเสวยพระกายาหารตรงหน้า(ไอติม)จนหมด ซึ่งก็เป็นเวลาที่ล่วงเลยมานานมากพอสมควรแล้วฉันต้องรีบกลับหอแล้วไม่งั้นพรุ่งนี้หลับในชั่วโมงเรียนเข้ามีหวังโดนดุอีกแน่เลย
"
ฉันรีบกล่าวคำล่ำลากับชีททันทีก่อนที่จะลากไนล์ออกมาจากร้านและเดินไปตามทางเรื่อยๆเพื่อจะไปเรียกรถTa-xiตึก ตึกๆๆ ?????ตึก ตึกๆ!!!!!นี่พวกนายเลิกตามพวกฉันมาสักทีได้มั้ยห๊ะ" ฉันหันหลังกลับไปถามสองหนุ่มหล่อที่เดินตามมาติดๆ"
อ่าว! นี่เธอสมองเพี้ยนไปแล้วจริงๆเหรอเนี่ย ฉันอยู่โรงเรียนเดียวกับเธอจะไม่ให้กลับทางเดียวกันคงแปลกหน้าดู" แป๋ว! -/////- ลืมไปเลยแหะ โรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกันเสียดายอยู่คนละหอกัน(ซะงั้น) นี่ถ้าทางฉันจะสมองเพี้ยนอย่างที่นายคินว่าแล้วมั้งเมื่อฉันกลับมาถึงห้องไว้เหมือนโกหก ฉันก็รีบทิ้งตัวลงบนเตียงทันทีก่อนที่ไนล์จะเดินไปปิดไฟแล้วกลับมานอนบนเตียงของตัวเอง จากนั้นฉันก็จะได้ว่าฉันกำลังรอเข้าเฝ้าพระอินทร์อยู่หน้าตำหนักแล้ว
++++++++++++++++
เม้นด้วยนะ
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น