คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 : หนีหอ
อันยอง สวัสดีเพื่อนๆทุกคน นี้เป็นประวัตศาสตร์ของการอัพอีกครั้งหลังจากผ่านไป 1 ปีเต็มๆ ฝากเม้นด้วยนะเป็นกำลังใจให้ด้วย
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่3 หนีหอแห่งหายนะ
ผั๊วะ ! ตุบ ~
“โอ๊ย เจ็บจังเว้ย ดันชนอะไรเนี่ย ” ฉันร้องด้วยความเจ็บรวดร้าว เมื่อกรรมที่ก่อไว้เป็นเหตุให้ไปสะดุดกระถางต้นไม้ที่อยู่ข้างประตูหอเข้า
“ เจ๊เนย์เป็นไรรึเปล่า” ไนล์แฝดน้องผู้น่ารักเอ่ยปากถามด้วยความเป็นห่วงพี่สาวสุดใจ(ตรงไหน)
“ ชู่ว -_- เงียบหน่อยไนล์ ไม่ต้องห่วงเจ๊หรอก” ต้องเข้าใจว่าคนมันเก่ง
แข็งแกร่งเหมือนดั่งคนเหล็ก ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้
โลดโผนเหมือน แจ็คกี้ ชาน ไม้กระดานไม่มีใครเทียบได้
(เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย ได้ข่าวว่าฉันเป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ ฉันยังไม่รู้ตัวเองเลย)
“เจ๊เราจะหนีหอกันจริงๆเหรอ ถ้าเกิดโดนจดชื่อลงบนบัญชีหนังสุนัข (หมา) ขึ้นมาจะทำไง”
“โธ่ไนล์มาถึงหน้าประตูแล้วนะ” น้องเอ๋ยน้องรักมาอยู่หน้าประตูแล้วมาเพื่อตรวจดูว่ามันปิดแล้วมั่งนะ
แอ๊ด ~ ~ เสียงบานประตูขนาดมหึมาถูกเปิดออกด้วยความเบาที่สุด พร้อมกับสองชีวิตที่ค่อยๆ ย่อง เดิน วิ่ง และสุดท้ายเผ่นแล้วเว้ย ลาก่อน
ฉันกับไนล์ไปถึงป้ายจอดรถทุกชนิดทุกประเภท (แม้กระทั่งรถซาเล้ง ?) ก่อนที่จะโบก Taxi เพื่อไปให้ถึงจุดหมายที่หวังไว้
“ พี่ไปห้างที่หรูที่สุด ดีที่สุด แต่ของถูกที่สุดนะพี่ ” (>_< จะมีห้างแบบนั่นมั้ยเนี่ย)
ณ ห้าง.............
“ เฮ้ย ถึงซะทีนะสบายจังเลย ” จากที่นั่งรถมาจนปากเปียกปากแฉะ (-_-) มาซะนาน
“ เจ๊เนย์ แล้วเราจะไปไหนต่ออ่ะ”
“ อืม ไปซื้อของกันดีกว่า ”
ว่าแล้วพวกเราสองแฝดสยามก็เสด็จสู่สวรรค์ชั้น 7 ซะทีแล้ว
อีกด้าน
[ Specail White talk ]
“ไอ้คิน” เงียบ
“ไอ้คิน” เงียบ (ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก)
“ เฮ้ย ! ไอ้คินตื่นได้แล้วโว้ย ”
- ตุบ -
เสียงจากบุรุษผู้ถูกขนานนาม เนื่องจากเสียงที่ดังขึ้นปลุกผู้ที่กำลังถวายบังคมองค์พระอินทร์อยู่ตอนนี้.....สะดุ้งเพราะความตกใจเป็นเหตุให้หนึ่งชีวิตบนเตียงกลิ่งตกลงมานั่งตาแป๋วอยู่ที่พื้นซะแล้ว
“ไอ้คิน นี่แกจะนอนกินชาติ กินประเทศไหนวะ (ได้ยินแต่กินบ้านกินเมือง) ไปอาบน้ำได้แล้ว”
คร่อก คร่อก ~
นั่นๆ ดูมันตกเตียงแล้วยังลงไปนอนเฝ้าพระอินทร์ต่อบนพื้นอีก
เฮ้ยเพื่อนผมคงอยากไปเฝ้าพระอินทร์ให้ได้มั้ง
“ขอพูดอีกครั้งสุดท้าย ไปอาบน้ำได้แล้ว ไม่อยากไปเที่ยวรึไง”
“ เที่ยว ใช่แล้วไปเที่ยว อาบน้ำ อาบน้ำ ฮะๆๆๆๆ ~%@~% ”
เฮ้ย =_= เพื่อนผมบ้าไปซะแล้ว ถ้าผมอยู่กับมันทุกวันมีหวังผมต้องบ้าอย่างมันแน่ๆเลย (เหนื่อยใจจริงๆ) แต่ไม่ต้องห่วงหรอกครับไอ้คินมันก็เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่ตื่นจากบรรทม (แบบว่าพูดไม่เป็นภาษามนุษย์)
เปลี่ยนเรื่องดีกว่า จะว่าไปเมื่อกี้ที่ผมไปตรวจหอพักหญิงแล้วไปที่ห้องของยัยแฝดนั่น หูผมแถบหนวกแถมยังไม่พอผมโดนประตูกระแทกหน้าเข้าเต็มๆดั้งเลย (ดั้งผมจะหักมั้ยเนี่ย) แต่จะว่าไป ดูๆแล้วยัยนั่นก็น่ารักดีนะ ผมยาว ตากลมโต ตัวเล็กๆ ดีหมดทุกอย่างเสียตรงที่ปากจัดไปหน่อย(หน้าจับจูบซะเลย) ไม่งั้นก็ดูเพอร์เฟ็กทุกอย่าง
แอ๊ด ~ ~
“ไอ้ไวท์ เสร็จแล้วเว้ย จะไปกันรึยัง” กว่าจะโผล่ออกมาจากขุมสวรรค์ได้สักที
“อืม”
ผมขับรถไปตามเส้นทางที่จะไปตามความประสงค์ไว้ คงงงใช่มั้ยครับที่ผมกับไอ้คินออกมาจากโรงเรียนได้ยังไง(งง) เนื่องจากผมเป็นประธานนักเรียนที่ทุกคนคงรู้อยู่แก่ใจ (ผมดัง) ผมสามารถออกสู่โลกภายนอกในยามรัตติกาลได้เพราะคนที่เป็นประธานรุ่นต่อไปจะได้รับบัตรไว้มันไม่ใช่บัตรธรรมดานะ แต่มันเป็นบัตรทองคำแท้ 100% ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของประธานนักเรียนนั่นเอง
กรี๊ดดดดด ใครก็ได้ช่วยด้วยกระเป๋าตังค์ฉัน ฟีบ ~ ซูบ ~ซีบ~ ลงไปหลังจากแบงค์พัน 4ใบล่องลอยไปกับสายลมซะแล้ว
“เจ๊เนย์ เป็นอะไรรึเปล่าไอติมละลายหมดแล้วนะ” ไนล์ถามออกมาทันทีเมื่อเห็นวิญญาณฉันล่องลอยไปไหนไม่รู้แล้ว ดูสิลอยไปจนไอตินที่ถือไว้ละลายหมดแล้ว มือเลอะหมดเลยเหนียวจัง
โว้ย เป็นอะไรไปเราเหม่อไปได้ยังไง มือเลอะแล้วต้องเช็ดก่อน ผ้าเช็ดหน้ามันไปซุกหัวอยู่ที่ไหนเนี่ย(ลืมเอามาแน่ๆ) ทำยังไงดีขืนปล่อยไว้มีหวังมืออันแสนสวยที่ดูแลอย่างดีของฉันต้องเน่าแน่เลย (ไอติมนี่นะ)
“เจ๊เนย์ นี่คะเอาของไนล์ไปใช้ก่อนก็ได้” ฉันรับผ้าเช็ดหน้าลายคิตตี้มาจากไนล์ก่อนที่จะรีบเช็ดอย่างรวดเร็ว “ขอบใจนะ” (น้องฉันนี่นิสัยดีเหมือนพี่เลยนะเนี่ย) ถึงจะเช็ดแล้วแต่มือมันก็ยังเหนียวอยู่ดีนั่นแหละ
“เจ๊เนย์เค้าว่าเจ๊ไปล้างมือที่ห้องน้ำดีกว่......เจ๊ระวัง”
เอ๋ย ! ระวังอะไร(งง) ขวับ ผั๊วะ ตุบ โอ๊ย (ทำไมเอ็ฟเฟ็กมันเยอะจัง)
“โอ๊ย ดันชนกับหมูที่ไหนว่ะ ทางมีให้เดินตั้งเยอะไม่เดิน”
“โอ๊ย ดันชนกับโย่งที่ไหนเนี่ย ทางมีให้เดินตั้งเยอะไม่เดิน”
ใครกล้าบังอาจมาชนฉันแถมยังบอกว่าฉันเป็นหมูอีกอย่าอยู่เลย ( แง แง้ เจ็บก้นจังเลย ชนมาได้ #3# )
“เจ๊เนย์เป็นอะไรรึเปล่า”
“ไอ้ไวท์เป็นไรรึเปล่าว่ะ”
ช้าก่อน ? เมื่อกี้ถ้าฉันได้ยินไม่ผิดฉันได้ยินชื่อของนายไวท์คงไม่ใช่หรอกนะ (ขออย่าให้ใช่เลยนะ) ฉันยังไม่อยากตายที่นี่ ตาย ตายแน่ๆนั่นมันนายไวท์กับนายคินจริงๆด้วย
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อ หมู-โย่ง มาเจอกัน ?
อยากบอกให้ทุกคนรู้ว่า...........
โปรดติดตามตอนต่อไป
5555555555555555555555555555555
ความคิดเห็น