คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 : ปฏิบัติการ(ไม่)ลับ
19.00 น.
ณ หอพักนักเรียนหญิง
ห้อง 5041
"เฮ้อ เหนื่อยชะมัด" ฉันตะโกนออกมาก่อนจะรีบกระโดดขึ้นเตียงทันที
อา ~ สบายชะมัด วันนี้เสียพลังงานมากไปหน่อยที่ต้องไปทะเลาะกับอีตาไวท์บ้าบอคอแตกอยู่ตั้งนานสองนาน
"เจ๊ เค้าอาบน้ำก่อนนะ" ไนล์บอกขณะกำลังเตรียมเสื้อผ้า
เข้าไปก่อนเลยน้องรักพี่สาวขี้เกียจอาบแล้ว "อืม เสร็จแล้วเรียกด้วยหละ" แล้วฉันก็หันตะแคงข้างอีกด้านหนึ่งและหลับทันทีเลยจนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ
"เจ๊ไปอาบน้ำได้แล้ว" เวลาผ่านไปเร็วกว่าโกหก (งง) เสียงเรียกจากไนล์ทำให้ฉันต้องค่อยๆลากสังขารไปอาบน้ำได้สำเร็จ
ก๊อก ก๊อก
"มาแล้ว" ฉันเดินออกไปเปิดประตูหลังจากที่อาบน้ำเสร็จพอดี ฉันเปิดประตูออกไปมองผู้มาเยือนอยู่ตรงหน้านั้นก็คือประธานนักเรียนและรองประธานเจ้าเก่านั่นเอง
"พวกนายมาทำอะไรกันอะ -_- " มาทำอะไรกันนะนายพวกนี้หนิ ชุดก็ยังไม่ได้เปลี่ยนยังคงเป็นชุดนักเรียนอยู่เหมือนเดิม สกปรกสุดๆเลย
"ฉันมาตรวจความเรียบร้อยของหอหญิงและก็หอชาย" ไวท์ตอบคำถามของฉันด้วยใจความสั้นๆง่ายๆ
"ประธานนักเรียนต้องทำด้วยหรอ" ฉันถามออกไปอย่างงงๆ ส่วนไนล์ก็เดินมายืนข้างๆด้วยความอยากรู้เหมือนกัน
"อืม ฉันมีหน้าที่ต้องทำทุกอย่างเกี่ยวกับนักเรียนทั้งโรงเรียนนะ"
โห !!!งานเยอะน่าดู น่าเห็นใจเหมือนกันนะเนี่ย ถ้าฉันได้เป็นประธานนักเรียนหละก็ขอฉันลาออกตั้งแต่วันแรกที่ได้รับตำแหน่งแล้วหละ (แค่คิดนะ แต่คงไม่ได้เป็น)
"อืมงั้นก็ตั้งใจทำงานหละ แล้วก้อรีบกลับห้องไปซะ คืนนี้อากาศเย็นเดี๋ยวไม่สบาย" กรี๊ดดด นี่ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ยพูดเหมือนเป็นห่วงงั้นแหละ
"เธอเป็นห่วงฉันหรือเนี่ย อย่างงี้ค่อยมีกำลังใจหน่อย" ไวท์เอ่ยอย่างล้อเลียนแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ให้
"อีตาบ้าจะไปไหนก็ไปให้พ้นเลย"
ทำไมหน้าฉันมันถึงได้ร้อนๆอย่างนี้นะ วันนี้อากาศออกจะเย็น ดูสินายไวท์หันไปหัวเราะกับนายคินหน้าตาเฉยเลย
"โอเค โอเค ฉันไปแน่ๆจ๊ะที่รัก" ไวท์หันมาส่งจุ๊บให้ฉันหลังจากที่คุยกับนายคินเสร็จ
O/////O อยากกรี๊ดเป็นภาษา A B C เนี่ยยยย นายพูดอะไรออกมา (นี่ฉันได้เลื่อนขั้นเป็นที่รักกกกแล้วหรือเนี่ย ) แล้วไม่ต้องมาส่งจงส่งจุ๊บเลยนะยะ ไปให้พ้นเลย
"นายไปให้พ้นเดี๋ยวนี้นะ" ผวัะ ตุบ ปัง
ไม่บอกก็คงรู้ละสิว่ามันคือเสียงที่ฉันผลักนายไวท์แล้วปิดประตูกระแทกหน้าเขาอย่างจัง
"เจ๊คะทำอย่างนี้ไม่เป็นอะไรหรือคะ" เสียงจากนางฟ้าผู้คอยช่วยเหลือ(คนอื่น)
"ช่างมันเถอะไนล์ อย่าไปสนคนพวกนั้นเลย ไปนอนเล่นกันเถอะ"
19 นาฬิกา 24 นาที 58 วินาที
เฮ้ยยย ! น่าเบื่ออออจังเลย ไนล์ก็เอาแต่อ่านหนังสืออยู่ได้ ไม่มีอะไรทำเลยยย จากนั้นฉันก็ บ่น บ่น บ่น อยู่คนเดียว จนแล้วจนเล่าความคิดอันบรรเจิดก็เกิดขึ้นในหยักสมองน้อยๆของฉันในไม่ช้า
"ถ้าอยู่บ้านตอนนี้คงได้เที่ยวห้างกับป๋าป๋า ม๊าม๊าแล้ว ไม่ต้องมาหมกตัวอยู่แต่ในห้องหรอกรู้งี้น่าจะห………." ใช่แล้วๆ ความคิดที่แจ๋วอย่างสุดซึ้งเกินจาบรรยาย (ตรงไหน -_-) เกิดขึ้นรอบสอง
"ไนล์ ไนล์ เจ๊คิดอะไรดีๆออกแล้วละ"
"อะไรหรอคะเจ๊ ???" ไนล์ถามด้วยความสงสัยพร้อมเอียงหูเข้ามาใกล้
"เจ๊ว่านพวกเราห……"
"อะไรน่ะเจ๊จะ หนีหอ เนี่ยนะ" OoO
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ถูกต้อง 100% เลยคร้าบผม น้องฉันนี่ฉลาดเจ๋งๆ แต่ไม่ต้องตะโกนได้มะ เดี๋ยวอีตาเบื๊อกไวท์ได้ยินก้อซวยกันพอดี
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ฝากเม้นท์กันด้วยนะคร้าบบบ >w<
ความคิดเห็น