ผู้ถือครอบครองพลังลึกลับทั้ง 4

ลำดับตอนที่ #12 : กิจกรรมการรับน้อง 1 100%

กิจกรรมการรับน้อง 1

� �19.00 น.


� � � "เอ้าาา ในเมื่อมากันครบแล้วก็มาทำกิจกรรมกันเถอะ กิจกรรมจะมีอยู่ 3 กิจกรรม�

�

�กิจจกรรมที่1 ตามหาสัญลักษณ์ของหอ

�กิจกรรมที่2 ตามหาผลึกสีรุ้งในหอดารา

� �
� � � � � � � � � �กิจกรรมที่3 ตามหาภูติผู้พิทักษ์ของตนเอง � � � � � � � � � � � � �

�

�และกิจกรรมทั้ง3อย่างนี้ก็ยากพอๆกันเพราะแต่ล่ะด่านจะมีอุปสรรคมาคอยขวางกั้นพวกเธออยู่ อาจจะน่ากลัวและไม่น่ากลัวฉะนั้นก็ระวังตัวกันกด้วยน่ะ สถานที่ที่พวกเธอจะต้องไปเธออาจจะยังไม่รู้แต่เมื่อเธอเดินเข้าไปในประตูมิตินั้นมันจะพาเธอไปหาสถานที่ที่เธอจะต้องทำภารกิจเองแหละ งั้นก็เดินเข้าไปทีละคนเลย "

� � � �
� � �ชิลชี้นิ้วไปยังทางที่มีประตูมิติสีดำมืดอยู่ แต่ละคนก็เริ่มที่จะทยอยกันเข้าไปในประตูนั้นด้วยท่าทางหวาดๆ ซึ่งมิเกลล์เองก็รู้สึกถึงลางร้ายที่กำลังจะมาเยือนในไม่ช้านี้ มิเกลล์เดินเข้าไปเป็นคนสุดท้ายสายตาก็เหลือบไปเห็นชิลแสยะยิ้มพึงพอใจอยู่ก่อนที่จะกลับเป็นสีหน้าดังเดิม�

�
� � �
� � �มิเกลล์โผล่พ้นเข้ามาภายในประตูมิติแล้วแต่ก็มองไม่เห็นใครเลย เพราะข้างในนั้นมันมืดสนิท มิเกลล์เดินต่อไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ว่าจะไปทางไหนแต่จู่ๆก็เกิดแสงสีขาวพุ่งเข้ามาหาด้วยความเร็วสูงแสงของมันสว่างจ้าทำให้มิเกลล์รู้สึกแสบตาจึงต้องปิดตาเอาไว้


� � �แวบ~~~~~


� � � มิเกลล์ลืมตาขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าเท้าของเธอนั้นได้เหยียบลงบนพื้นดินอันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ แสงสีขาวคงจะพาเธอมาโผล่อยู่ที่ใดที่หนึ่ง

�
� �" นี่ เกลล์เมื่อไหร่เธอจะมาเนี่ยมาช้าชะมัดเลยพวกเรารอตั้งนานแหนะ " มิเกลล์เหลือบตาไปมองทางต้นเสียงที่พูดออกมา ก็ได้เห็นบุคคลทั้ง 5 ซึ่งมี ไซโนลล์ นีโอ ยูริลล์ ไชนี่ และรันเวย์

�
� �"รีบไปกันเถอะ พวกเราถูกส่งให้มาทำภารกิจด้วยกันที่นี่น่ะ เดี๋ยวดึกกว่านี้อาจจะมีสัตว์ดุร้ายออกมาก็ได้เพราะฉะนั้นรีบหน่อยก็ดี " รันเวย์ สาวแว่นหน้าตาน่ารัก หุ่นผอมเพรียวบาง ผิวขาวจัด ชอบอ่านหนังสือนิยายเป็นชีวิตจิตใจ�

� �" งั้นก็ออกเดินทางตามหากันเถอะ " เราทั้ง6คนเดินไปเรื่อยๆก็ไม่เห็นอะไรนอกจากป่า ป่า และป่า T^T หิวก็หิวแต่ก้ไม่รู้จะกินอะไร ทั้ง6เดินไปตามทางเดินป่าก่อนจะหยุดเดินอยู่ที่ริมลำธารสายเล็กสายหนึ่ง�

�
� �"โอ๊ย !!! นี่มันอะไรกันเนี่ยใครปามาถูกหัวฉันกัน " ไชนี่ สาวหน้าจืดชืดดูโก๊ะๆหน่อยร้องโอดครวนขึ้นมาเรียกความสนใจจากทั้ง5คนให้หันมามองและส่งสายตาถามว่า 'เป็นอะไรงั้นหรอ'�


� � "ก็ไอ่นี่ไงปามาจากไหนก็ไม่รู้อ่ะโดนหัวฉันเต็มๆเลย " ไชยื่นนกกระดาษแข็งมาให้ดู พวกเราจ้องนกกระดาษตาไม่กระพริบพลางคิดในใจว่า 'ใครกันฟ่ะที่มันมาเล่นเอาตอนนี้' ด้วยความสงสัยนีโอยืนมือไปคว้านกกระดาษจากมือของไชมาก่อนจะคลี่ๆดูข้างในและก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นมา�

��
��
� �" อุปสรรคด่านแรกของพวกเธอคือ พวกเธอจะต้องปีนกำแพงที่อยู่เบื้องหน้าให้สำเร็จและจะไม่มีการใช้เวทย์มนต์ใดๆทั้งสิ้นนอกจากการเสกเล็บอันแหลมคมสำหรับการปีนขึ้นมาที่นิ้วมือได้เท่านั้น "


�" ง่ายๆเองนี่น่า กะอีแค่ปีนกำแพงมันจะไปอยากอะไรกันฮ่าๆ " ยูริลล์ พูดด้วยสีน่าทางทางตลกสุดขีด


�"�อ่ะๆอย่าพึ่งดีใจไป เพราะมันไม่ใช่แค่ปีนกำแพงธรรมดาแน่นอน แต่มันมีอะไรมากกว่านั้นถ้าง่ายๆอย่างแค่ปีนกำแพงมันก็ไม่เรียกว่าการรับน้องน่ะสิ ฮ่าาๆ ฮ่าๆ "


� �สีหน้าของยูริลล์ดุเหวอไปอย่างเห็นได้ชัดหลังจากจบคำพูดสุดท้ายของชิลและตบท้ายด้วยเสียงหัวเราะเยาะเย้ย o_O


� �"เมื่อกี้รุ่นพี่พูดเล่นใช่ไหมเนี่ย มันยากขนาดนั้นเลยหรอแค่ปีนกำแพงเนี่ย "�


ครืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


� � เสียงของบางอย่างเกิดขึ้น พื้นดินบริเวณนั้นก็สั่นไหวไปตาม ลมก็กันโชกแรงมากขึ้น �พวกเราทั้ง6คนต่างมองไปทางลำธารขนาดเล็กที่กำลังมีบางอย่างเกิดขึ้น สิ่งนั้นทำให้เราทุกคนต่างตกอยู่ในความเงียบหลังจากได้เห็นสิ่งที่ปรากฎอยู่ตรงหน้า


� �กำแพง!! ใช่!!มันคือกำแพงกำแพงที่สูงมากสูงกว่าต้นไม้ กำแพงที่สูงขนาดนี้ (ไซ-นีโอ-ยู-ไช-รัน-เกลล์ >>> ใครมันจะไปปีนได้ว่ะ)

�

�

มาอัพต่อแล้วน่ะค่ะ~~~
�

�

พวกเราทั้ง 6 ต่างพากันเสกเล็บอันแหลมคมเพื่่อที่จะใช้ปีนกำแพงอันสูงใหญ่นี้ แต่ล่ะคนนั้นสีหน้าไม่สู้ดีนักเพราะไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าจะได้มาปีนอะไรที่มันสูงและใหญ่อย่างนี้

� �ไซโนลล์ สีหน้าของเธอนั้นยังคงความปกติเอาไว้อยู่แต่แววตาของเธอนี่สิดูจะกังวลอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน นีโอ เธอนั้นวิญญาณลอยออกจากร่างไปเรียบร้อยแล้ว ยูริลล์ ยูริลล์นั้นเห็นได้ชัดเลยว่ามีเหงื่อออกเต็มทั่วใบหน้า ส่วน ไชนี่ เธอก็มีเหงื่อออกไปไม่น้อยกว่ายูริลล์

� � รันเวย์ เธอยืนตรงไม่ขยับไปไหนภายในใจกำลังสงสัยอยู่ว่า สิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้คืออะไรกันแน่


�เอ้า!! อึบ! อึบ!! อึบ!!! ~~~


พวกเราทั้ง6 ต่างพยายามกันอย่างสุดชีวิตเมื่อปีนกำแพงเพราะกำแพงมันไม่ได้สูงและใหญ่ธรรมดาๆแต่มัน ลื่น ( !! ) ด้วยน่ะสิ

" เหวออออ " ยูริลลืเกือบจะพลาดท่าตกลงไปแต่ดีที่สามารถเกาะกำแพงเอาไว้ได้ทัน ตอนนี้พวกเราทั้ง6คนต่างปีนขึ้นมาอยู่ ณ ใจกลางของกำแพงได้สำเร็จแล้วนับว่ายากเอาการ

" ระวังอย่าให้ตกลงไปน่ะ "มิเกลล์สั่งเสียงเชียบเพราะกลัวจะมีใครไม่ระวังตัวเผลอตกลงไปก็ได้�

"อ่า กลัวอ่ะรุ่นพี่เล่นอะไรของเขากันเนี่ย หวาาาา " YOY ไชนี่ก็เกือบจะพลาดตกลงไปเช่นกัน แต่แล้วความสงสัยของรันเวย์ก็กระจ่างขึ้นมาทันทีเมื่อเธอเหลือบหางตาลงไปมองที่พื้นเบื้องล่าง............

"นี่ เกลล์ข้างล่างนั้นมัน......มัน......มัน....กะ.......กบ กบใช่มั้ยเกลล์ ฮือออออยั๊วเยี๊ยะเต็มไปหมดเลยอ่า ฉันกลัวกบอ่ะฉันสงสัยมาตั้งนานแล้วว่ารุ่นพี่จะเล่นอะไรมันคงไม่ใช่แค่ปีนกำแพงธรรมดาอย่างที่รุ่นพี่บอกแล้วหล่ะแต่มันมีกบด้วยน่ะสิอ๊ากกกก อย่ากระโดดดิเว้ย "

" มันคงจะเป็นกบที่ถูกเสกด้วยเวทย์มันถึงกระโดดสูงได้ขนาดนี้ ระวังกันหน่อยละกันน่ะอย่าพลัดตกลงไปในบึงกบละกัน อ๊ากก ไอ่กบบ้านี่ ออกไปน่ะ @o@ "



เวลาผ่านไป~~~~~~~~~



แฮ่กกกกกๆ �แฮ่กๆ แฮ่ก�

"โอ๊ยเหนื่อยเว้ย อยากจะบ้าตายภารกิจอะไรเนี่ย "�พวกเขาปีนกำแพงอันใหญ่มหึมาและผ่านบึงกบมาได้อย่างสำเร็จแต่อาจจะไม่ค่อย (ราบลื่น) สักเท่าไร

" กลับไปได้ รุ่นพี่ตายแน่ "�

"เอ๋ นั่นมันหลุมอะไรกัน " มิเกลล์มองไปทางข้างหน้าที่มีหลุ่มบ้างอย่างอยู่ มิเกลล์เดินเข้าไปดูใกล้ๆพร้อมกับทั้ง5คนที่เดินตามไปอย่างสงสัยว่าในหลุ่มนั้นมันมีอะไรวางไว้อยู่

"เอ๊ะ นั่นมัน.....ตะ.......ตรา........ตราโรงเรียนนิ่ " มิเกลล์เห็นสิ่งมที่วางอยู่ในหลุมนั้นก็เปลี่ยนสีหน้าจากสีหน้าอมทุกข์กลายเป็นสีหน้าแห่งความดีใจแทนรวมทั้งเพื่อนสาวทั้ง5คนที่ร่วมเดินทางมาด้วยกันก็มีสีหน้าไปต่างไปจากมิเกลล์

"เย้!!!!! เย้!!!!!! ในที่สุดก็เจอแล้วโว๊ยยยยยยย " ยูริลล์ร้องตะโกนด้วยความดีใจขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

"เย้!!!!! วู้ววว!!! "�

"ถ้าเจอแล้วก็กลับไปกันเถอะ "นีโอเอ่ยบอกทุกคนที่กำลังดีใจกระโดดโลดเต้นกันอยู่

" แล้วเราจะกลับกันยังไงหล่ะ "

"เอ่อ นั้นสิ จะกลับกันยังไงอ่ะ "


แวบบบบบบบบบบบบบบบบบ


"เอ๋!!! "












�

� � � � � �

�