ผู้ถือครอบครองพลังลึกลับทั้ง 4

ลำดับตอนที่ #2 : การสอบเข้าเรียน 1

เมื่อได้เวลาแล้วฉันก็เดินไปที่ห้องโถงใหญ่ที่ที่พวกอาจารย์นัดเราทุกคนให้ไปเจอกันที่นั่น ฉันมาหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องแห่งหนึ่งมันเป็นบานประตูที่ใหญ่สลักลายลูกไม้ต่างๆตรงหน้าประตูและมีอักขระเวทย์โบราณสลักอยู่ด้วย ฉันเปิดประตูเข้าไปมันคือห้องโถงที่ขข้างในก็หรูมิใช่น้อย 



ข้างในของห้องโถงนี้ถูกตกแต่งไปด้วยแจกันดอกไม้ขนาดใหญ่ที่ส่งกลิ่นหอมชวนน่าหลงใหล แถมตอนนี้ทุกคนที่มาสมัครเข้าเรียนที่โรงเรียนนี้ก็มองมาที่ฉันด้วยแววตาเคลิ้มฝัน ฮิฮิ แหงหล่ะก็ฉันสวยนิ่ ( หลงตัวเองชะมัด ) 



"เอาหล่ะค่ะทุกคนที่มาสมัครสอบ อาจารย์ นาล์วี่ ครุเป็นรอง ผอ.ของโรงเรียนแห่งนี้ อาจารย์เป็นคนดูแลเรื่องการสมัครสอบเข้าโรงเรียนนี้น่ะจ๊ะ " อาจารย์สาว ชื่อนาล์วี่พูดจบเสียงฮือฮาก็ดังขึ้นเพราะอาจารย์สาวคนนี้หน้าตาสวย สายตาของทุกคนทึี่มาสมัครสอบในตอนนี้บ่งบอกว่าไม่เชื่ออย่างแรงว่าอาจารย์คนนี้จะอยู่โรงเรียนนี้มานานและแถมยังเป็นรองผอ.อีกต่างหาก เพราะดูจากหน้าตาที่อ่อนไวนั้น แต่อันที่จริงอาจารยืเค้าแก่แล้ว ฮิฮิ ฉันรู้ก้เพราะว่าไปอ่านประวัติโรงเรียนนี้ก่อนจะมาสมัครเข้ายังไงหล่ะ




"ทุกคนกรุณาเงียบหน่อยจ๊ะ อาจารย์จะเริ่มเล่ารายละเอียดให้ฟังเลยแล้วกัน การสอบครั้งแรกอาจารย์จะลองวัดพลังธาตุของแต่ล่ะคนดูว่าผ่านเกณฑ์รึเปล่า ทุกคนเดินมายืนตรงลูกแก้วทั้ง6 นี้ ที่ลอยอยู่ข้างๆจารย์ ลูกแก้วสีแดงอมส้มคือพลังเวทย์ธาตุไฟ ลุกแก้วสีฟ้าใสคือพลังเวทย์ธาตุน้ำ ลูกสีครามๆนั้นคือพลังเวทย์ธาตุลม ลูกแก้วสีน้ำตาลคือพลังเวทย์ธาตุดิน ลุกสีดำคือพลังเวทย์ธาตุมืด ส่วนลูกสุดท้ายสีขาวคือพลังเวทย์ธาตุแสง ถ้าไม่ผ่านการทดสอบนี้จะถูกคัดออกทันที เอาหล่ะถ้าพร้อมแล้ว คนแรก วีเนสซ่า บาร์บีโรม เจ้าหญิงแห่งซีเรียส " สิ้นเสียงของอาจารย์นาล์วี ก็มีผู้หญิงที่หน้าตาสละสลวยคนหนึ่งเดินขึ้นมาบนเวทีที่อาจารย์นาล์วี่ยืนอยู่



เธอเดินขึ้นไปด้วยท่าทีที่สง่างามสมกับที่เป็นเจ้าหญิงแห่งซีเรียส เธอเดินไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของลูกทั้ง6 ลุกแก้วทั้ง6นั้นเริ่มมีแสงเปร่งประกายออกมาแต่ก็ไม่มากเท่าไหร่แต่ก็ถือว่าเยอะ (งง) เมื่ออาจารย์นาล์วี่เห็นเช่นนั้นจึงพูดออกมาว่า



"เธอผ่านการทดสอบนี้ เดินเข้าไปที่ประตูที่สลักรูปดวงอาทิตย์มันคือด่านทอดสอบต่อไปของเธอน่ะจ๊ะ" อาจารย์สาวพูดพลางยิ้มส่งให้ ฉันยิ้มออกมาหน่อยนึง เพราะฉันมาสมัครเข้าเรียนตั้งแต่ตอนฟ้ายังไม่แจ้งโน่นแน่ะ ฉันอยู่เลขที่ 6 พอดี จะได้รีบๆทดสอบอะไรบ้าๆนี่เพราะฉันเริ่มเบื่อแล้วอยากนอนอ่า แต่ล่ะคนที่ออกไปก่อนฉันต่างก็ผ่านการทดสอบกันทั้งนั้น เมื่อถึงเลขที่ของฉัน



"มิแลงเกลล์ มาไลก้า คนพเนจร"ฉันเดินไปบนเวทีระหว่างทางที่ฉันเดินมามีแต่สายตาของทุกคนที่มองฉันว่า 'เป็นแค่คนธรรมดายังจะมีน่ามาเข้า' เรียนที่นี่อีกน่ะ ฉันไม่ชอบไอ่พวกที่มองฉันยังงั้นเลยอ่ะ เดี๋ยวตบเข้าให้ ชิส์ แต่ฉันสังเกตเห็นผู้หญิง 3 คนที่หน้าตาจัดได้ว่าสวยเว่อร์ออร่างี้พุ่งกระจาย มองมาที่ฉันอย่างเป็นมิตรไม่เหมือนสายตาของคนอื่นๆ ฉันมองกลับไปแล้วส่งยิ้มให้ 3 คนนั้นก่อนจะเดินมาหยุดอยู่บนเวที



"เชิญจ๊ะ "อาจารย์สาวบอกฉัน ฉันเดินไปหยุดอยู่กำัลังจะเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของลูกแก้ว ยังไม่ทันไปถึงลูกแก้วทั้ง 6 ก็เปล่งแสงออกมามากทุกคนที่รอคิวอยู่ต่างตื่นตะลึง อ้าปากค้าง ตาถลน รวมทั้งไอ่คนที่มันดูถูกฉันทางสายตาด้วย เหอะๆตะลึงเลยอ่ะดิ เป็นไงหล่ะหน้าจ๋อยเลยอ่า55 บางคนที่ ทนแสงไม่ได้ต้องหลับตา ฉันแอบสังเกตเห็นลูกแก้วมีรอยร้าวเกือบทุกลูกด้วยอ่ะมันร้าวจนเกือบแตก อาจารย์สาวที่ตั้งสติได้คนแรกบอกฉัน



" อ่ะ เอ่อ นี่เธอพอแล้วหล่ะจ๊ะ ธะ เธอ ผะ ผ่านเกณฑ์จะ ไปที่ประตูที่สลักรูป ดะ ดวงอาทิตย์น่ะจ๊ะ "อาจารย์ยิ้มให้ฉันด้วยสีหน้าเจื่อนๆ 'โอ้!! เด็กอะไรฟร่ะ มีพลังเวทย์ที่มากมายมหาศาล ' <<นี่คือความคิดของอาจารย์นาล์วี่  พอฉันได้ยินที่อาจารย์นาล์วี่พูดฉันก็หันไปหน้าไปหา 3 คนที่ยืนยิ้มให้ฉันฉันเห็นพวกเค้าชูนิ้วโปงให้ฉันด้วยอ่ะ กรี๊ดดด มีคนชมว่าฉันเก่งด้วยอ่ะ ฉันหันหน้ากลับมาแล้วออกตัวเดินไปที่บานประตูที่สลักรูปดวงอาทิตย์ฉันเดินเข้าไปข้างในอย่างไม่เกรงกลัวว่าข้างในจะมีอะไร ฉันเห็นผู้หญิงสาวไม่แก่มากออกจะสวยเสียด้วยซ้ำกำลังนั่งยิ้มมองฉันอยู่ ฉันเดินเข้าไปใกล้ผู้หญิงคนนั้นเรื่อยๆแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆผู้หญิงคนนั้น




"สวัสดีเน้อออ ( ศัพท์ที่ใช้ช่าง... ) ยินดีที่ได้รู้จักฉันคือผอ.ของโรงเรียนนี้ชื่อ เวเนล วิสลี้ ฉันจะมาบอกรายละเอียดเกี่ยวกับบททดสอบครั้งที่ 2 นี้ ฉันจะมาบอกว่า เธอจะต้องเดินเข้าไปที่บานประตูมิตินี้ แล้วเธอจะเจอบททดสอบที่ 2 ที่เธอจะต้องผ่านมันไปให้ได้แล้วแต่ว่าจะเจอบททดสอบอะไร ฉันหวังว่าเธอจะผ่านน่ะ มิเกลล์ "เมื่อเวเนลพูดจบ (เรียกกันแบบนี้เลยรึ ผอ. ใหญ่ไม่ใช่หรอฟร่ะ) ฉันก็เห็นประตูมิติที่เปิดอ้าเตรียมให้ฉันเข้าไปแล้ว แต่เอ๊ะ เวเนลรู้จักชื่อของฉันได้ยังไงกัน แต่ไว้ค่อยถามดีกว่ารีบเสร็จจะได้รีบไปนอน ฉันโบกมือลาเวเนล (เอื่มม) แล้วเดินเข้าไปในประตูมิติทันที เพราะจะรีบไปนอน 




เมื่อมิเกลล์ลับสายตาไปเวเนลก็พูดขึ้นมาเบาๆว่า



" เธอมาแล้วสิน่ะ มิเกลล์ ฉันรอคอยเธอมานานแล้ว "สิ้นคำพูดของเวเนล เวเนลก็หันไปสนใจเด็กที่เข้ามาใหม่ทันที



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

อัพตอนที่ 2 แล้วน่ะค่าาาา