ผู้ถือครอบครองพลังลึกลับทั้ง 4

ลำดับตอนที่ #1 : ความเป็นมา

เด็กสาวผมสีน้ำตาล นัยต์ตาสีม่วงเข้มคู่สวย ริมฝีปากเรียวบางได้รูป กำลังเดินทางไปเอาใบสมัครเข้าโรงเรียนเวทย์ซิลเวเนีย ซึ่งเป็นโรงเรียนที่ใครๆก็ต้องการเข้าเพราะเป็นโรงเรียนที่ส่วนใหญ่จะเป็นลูกขุนนางเเละเจ้าหญิงเจ้าชายกันทั้งนั้น ไม่ค่อยมีพวกสามัญชนธรรมดา



หญิงสาวต้องการมาเข้าเรียนที่โรงเรียนนี้เพราะต้องการมาค้นหาสร้อยคอศักดิ์สิทธ์ที่ผู้เป็นพ่อแม่ของเธอเป็นคนสร้างขึ้นมาเพื่อให้ลูกสาวคนเดียวที่เป็นที่รักแต่แล้วกลับมีคนมาขโมยมันไปเพราะมันทำด้วยอัญมณีล้ำค่าที่หาที่ใดไม่ได้จึงมีหลายคนต้องการที่จะแย่งชิงมันไป เธอต้องการสร้อยทีผู้เป็นพ่อและเป็นแม่มอบให้ก่อนที่ท่านจะสิ้นลมหายใจคืนพ่อแม่ของเธอถูกคนที่มาขโมยฆ่าทิ้งซึ่งตอนนั้นเธอที่อายุเพียง 5ขวบก็อยู่ด้วยจึงเห็นมันฆ่าพ่อแม่ของเธอแล้วชิงสร้อยไปจากมือของเธอ แล้วหัวขโมยก็อยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้ด้วย




จากนั้นมาเธอก็ตามล่ามันมาโดยตลอดและเธอก็อยากจะมาค้นหาประวัติของผู้เป็นพ่อและแม่ของเธอด้วยว่าพวกท่านเป็นใครทำไมถึงสร้างของที่ล้ำค่าแบบนั้นขึ้นมาได้ ตอนที่พ่อและแม่ของเธอจากไปเธอก็ได้อาศัยอยู่กับผู้เป็นตาและยายของเธอซึ่งเป็นนักเวทย์ที่เก่งกล้าที่สุดในประเทศนี้ ผู้เป็นตากับยายบอกเธอว่าเธอคือผู้ที่เกิดมาไม่เหมือนกับคนอื่น เธอเป็นผู้ที่ถือครอบครองพลังลึกลับ นั้นคืออักขระเวทย์ที่อยู่ในตัวของเธอเป็นอักขระเวทย์ที่ผู้เป็นเทพมอบให้ และเปลวเพลิงสีฟ้าที่เธอคนนี้มีอยู่ ตอนที่แม่ของเธอยังมีชีวิตและกำลังท้องเธออยู่แม่ของเธอฝันเห็นเทพตนหนึ่งเทพตนนั้นบอกกับแม่ของเธอว่าจะมอบพลังลึกลับหรืออักขระเวทย์ให้แก่เธอมันคือพลังลึกลับทั้ง4 1 คือ อักขระเวทย์ที่มีพลังแกร่งกล้ามากที่สุด 2 คือ พลังแห่งแสง
3คือ พลังแห่งการกำเนิดและการตาย 4 คือพลังแห่งมนตรา เทพตนนั้นบอกกับแม่ของเธออีกว่าเด็กสาวคนนี้มีพรสวรรค์มากมายและมีจิตใจที่เข้มแข็งจึงเหมาะสมที่จะได้ครอบครองอักขระเวทย์นี้ จากนั้นพอเธอกำเนิดขึ้นมาก็เป็นอย่างที่ผู้เป็นแม่ของเธอฝันจริงๆ พลังที่อยู่ในตัวเด็กสาวเปล่งประกายออกมาราวกับว่ามันต้องการให้คนภายนอกรับรู้ว่าพลังนี้มากมายมหาศาล

เธอเดินมาหยุดยืนที่หน้าโรงเรียนซิลเวเนียและมองเห็นโต๊ะรับใบสมัครโต๊ะหนึ่งเธอเดินเข้าไปแล้วถามเอาใบสมัคร 


"ใบสมัครยังเหลือไหมค่ะ"  เธอถามหญิงสาวที่ดูไม่แก่มากนั่งอยู่ที่โต๊ะใบสมัคร หญิงสาวคนนั้นยื่นใชสมัครมาให้แล้วอมยิ้ม
มองใบหน้าของเด็กสาวอย่างเอ็นดู และเคลิบเคลิ้ม



"ยังไม่หมดจ๊ะ หนูนี่น่ารักจังเลยยน้าา อ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ ไม่ใช่ๆ เวลาสอบเริ่มตอนเวลา 7.45 น่ะจ๊ะ แห๊ะๆ สู้ๆน่ะ"ฉันมองไปที่หญิงสาวคนนั้นและฉีกยิ้มกว้างและตอบกลับไปว่า


"ค่ะ จะต้องสอบเข้าให้ได้ ขอบคุณน่ะค่ะ "ฉันพูดแล้วเดินไปกรอกใบสมัครแล้วเดินเข้าไปในโรงเรียนเพื่อรอการสอบตอนนี้ก็เวลา 6.50 กว่าแล้วนอนรอก่อนดีกว่าอีกนานเลยอ่ะ คนยิ่งง่วงๆอยู่ด้วย หาววว ฉันเดินไปฟุบนอนหลับกับโต๊ะไม้โต๊ะหนึ่งลมหายใจเริ่มสม่ำเสมอและก็เข้าสู่ห้วงนิทรา