หนูจะไปบ้าทีเมกาค่ะแม่!

ลำดับตอนที่ #9 : (ลืมเล่า!) บินเดี่ยว คนเดียว เห้ย!!??

อันนี้เป็นเหตุการณ์จริงนะจ๊ะ
ตอนนั้นทำไอ่เรานี่เครียดสุดติ่งเลยทีเดียว
มันเกิดขึ้นเมื่อรุ่นพี่ที่โครงการเดินมาบอกว่า
'คืนนี้เดินทางตีสองนะ เพราะ เครื่องบินที่ซานฟรานออกหกโมง แล้วเด็กเยอะ คนเยอะ'
=_________________=;;
ตอนแรกก็โอเค ตีสองก็ตีสองวะ ไม่คิดอะไร
แต่สรุปว่าไฟลต์บินของเค้าเนี่ย มันดันมีเค้าคนเดียวที่ต้องบินไปต่อเครื่องที่Houston,Texas 

 

แล้วแบบ เห้ยยยยยยยยย! ล้อเล่นป่าว?
คือพี่เค้าไม่ได้ทิ้งเรานะ คือถาเรามีปัญหาเค้าก็ทิ้งเบอร์ให้เราโทรตามได้เลย
แต่แบบ บินคนเดียววววว =[]=
แล้วตรูไม่เคยมาเมกามาก่อนนะคะ!
'ไปมองหาเกตต์เอา ไม่ยากหรอก สู้ๆนะ' 
สรุปบินเดียวจริงๆ=________='
(ที่จริงแกก็บอกเค้าไปเลยว่าแกเพิ่งนั่งเครื่องครั้งแรกก็เพราะเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนนี่แหละ)
ตอนต่อไปเท็กซัสก็เฉยๆอ่ะ เพราะพี่ที่โครงการมายืนส่งที่ปากทางตรวจสัมภาระ
(คนตรวจโหดสาดดดด ดุหนูด้วยTT ก็ไม่เป็นอ่ะ แง้)
แต่เรื่องเริ่มเกิดก็ตอนถึงtexus นี่แหละ เอาไงต่อวะ=_=;; 
ไอ้ด้วยความไม่รู้เรื่อง ก็เดินไปถามประชาสัมพันธ์เลยว่า'Gate 09อยู่ไหน'
แอร์กราวนด์น่ารักมาก ตอบกลับมาว่า'โอ้ว เกตต์ศูนยืเก้า ที่เดินทางไปชรีฟพอร์ท
เปลี่ยนเป็นGate 011แล้วนะ เดินตรงไป...blahblah'
(ฟังไม่ออก=[]=)

เราก็เดินตรงเลยค่า มองป้ายตามทางบ้าง เพื่อความมั่นใจ
ก็สรุปมาถึงสุดทาง มันมีให้ต่อรถไฟฟ้าอ่ะ =[]=
คืองงมาก ถามใครก็ไม่รู้ แบบมันจอดตามเกตต์เลยไง แต่คือมันไม่บอกว่าจอดเกตต์ไหน==;;
เราก็เดามันส์เลยค่าาา แล้วก็โชคดี เดาลงถูกเกตต์เป้ะ55555555555555
เสีียวมากกกกกกกก  กลัวผิดเกตต์แล้วตกเครื่อง แถมวันนั้นไม่ได้กินข้าวไรเลย หิวมากก
อยากซื้อของกินแต่ไม่กล้า กลัวตกเครื่องT^T
พอเข้าไปเช็กอินแล้ว สรุป เครื่องดีเล ไปเถียงกับคนตรวจนานมากกกT^T ก็ฟังไม่ออกอ่ะเห้ยยยยยยย
ตอนนั้นกดดันมาก แบบเหงือออกเต็มตัวทั้งที่แอร์เย็นมาก เหมือนจะเป็นลมเลยอ่ะ

สรุประหว่างรอเครื่องมีสาวคนหนึ่งใส่เสื้อเหมือนเรา (เสื้อโครงการ)
ก็แบบ เห้ยยยยยย กรี้ดดด คนรู้จักป่าววะ (ใจชื้นขึ้นมาหน่อย)
สรุป ไม่รู้จัก แต่มาจากโครงการเดียวกันไปค่ายที่ซานฟรานเหมือนกัน

เป็นสาวจีน มาต่อเครื่องไปไทเลอร์
เราก็สงสัยว่าทำไมไม่ให้มาต่อเครื่องพร้อมกันตั้งแต่แรกวะ เดียวดายนะเว่ย
(ถามละ พี่เค้าบอกตั๋วหารอบเดียวกันไม่ได้)
คุยๆกันไปนิดหน่อย เจี่ยเหวย (สาวจีน) ก็ต้องไป เพราะเครื่องมาแล้ว
ปล่อยเรานั่งปล่าวเปลี่ยวรอเครื่องดีเลอยู่เช่นนั้นไปอีกเกือบชั่วโมง สรุปเครื่องก็มา

!!!! เฮ เครื่องบินเล็กมากกกกกกก ที่นั่งไม่ถึงสามสิบ คนนั่งไม่ถึงสิบห้า โอ้โห ประสบการณ์ใหม่=='
หลับตลอดทางเลย เพลียมาก แถมตอนนั้นเป้นรอบเดือนด้วย แบบ เพลียทวีคูณ ลงมาเจอโฮสต์ก็ไม่ตื่นเต้นอะไรเลย เพราะเพลียจัด เหนื่อยมาก แต่โฮสต์ไม่เข้าใจว่าเราเหนื่อย พาเราปซื้อน้ำปลา5555555555
แต่พอถึงบ้านปุ้บ โฮสต์ชี้ห้องนอนปั้บ เค้าหลับป้อกเลย หลับแบบข้ามวันอ่ะ น่ากลัวมาก
นอนตั้งแต่ห้าโมงวันนั้นมาตื่นบ่ายสองขอองอีกวัน55555555555

ตอนนี้พอก่อนนะ ไว้เพื่อตอนอื่นบ้าง ฮี่ๆ-v-