คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : วางแผน+มานา วอคเกอร์(35%)
"ก่อนอื่นชั้นขอถามเธอก่อนเอเลน เธอมาที่ได้ยังไง?"
โคมุอิพูดด้วยสีหน้าที่ดูจริงจังขึ้นและเหมือนจะหหงุดหงิดเล็กน้อยเมือเห็นสีหน้าที่ทำเป็น ไม่รู้ไม่ชี้ของเอเลน่า
"ท่าบาคุจะส่งใครมาเขาคงโทรมาหาชั้นแล้วเธอ สะกดจิตเขาใช้มั้ย?"เอเลนน่าหันไปมองคนพูดก่อนจะทำหน้าตาไม่ค่อยพอใจที่โดนรู้ทัน
"ก็ ตานั้นไม่ยอมให้ชั้นมานี่น่า ชั้นก็เลยต้องทำอย่างนั้น อีกอย่างที่ชั้นมาก็เพราะอเลนหรอก"โคมุอิฟังแล้วก็อดส่ายหน้าไม่ได้กับหญิงสาวตรงหน้าที่เปรียบเหมือนกับน้องสาวของเขาอีกคนหนึ่ง
"ฮัลโหลอ้ออือ มาถึงแล้วละคุยมั้ย? ได้.. เอเลน บาคุเขาอยากคุยกับเธอแนะ "เอเลน่ามองไปทางหูโทรศัพท์สีดำที่โคมุอิยื่นให้เหมือนกับว่ามันเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอจะแตะต้อง และต้องจำเป็นจริงๆด้วย!!! แต่สุดท้ายก็ต้องรับมาก่อนกรอกคำพูดเข้าไป
"ฮัลโหล่..."
'ยัยเอเลน่า วอคเกอร์!!!!!!!'เสียงของบาคุดังออกมาจากหูโทรศัพท์จนเอเลน่าต้องดึงออกห่างหูก่อนที่จะหนวกไปสะก่อน
'เธอสกจิตชั้นให้เขียนจดหมายอนุญาตให้เธอไปที่สาขาใหญ่ใช้มั้ย?!แล้วเธอไปทำมัยห่า!!!'
"ก็แบบว่ามีเรื่องต้องทำนี่น่า อย่าโกรธเลยน่าบาคุจังอีกอย่างถึงชั้นมาที่นี้ทางโน้นก็ไม่มีปัญหานี่น่าขอเวลาชั้นหน่อยซี่"
'ไม่มีเรอะ!!! เธอรู้มั้ยยัยโฟนะเริ่ม มาป้วนเปี้ยนในห้องทำงานชั้นอีกแล้วนะ!!!'
"นายก็เล่นกะเธอไปซี่ โฟก็เหงาเป็นน่า"
'ชั้นให้เวลาเธอ 2 วันท่าเธอไม่กลับมาละก็เตรียมตัวทำความห้องเก็บเอกศารได้เลย!!! แกรก!!ตู๊ด...ตู๊ด...'
"ดะเดียวซิ!!! โธ่..."เอเลน่าร้องโอดครวญอย่างจนปัญญากับสิ่งที่ต้องกลับไปเจอที่สาขาเอเชีย
"จะว่าไปนะเอเลนทำมัยไม่ใส่ชุดเอ็กโซซิสละ? ตอนเข้ามาจะได้ไม่ต้องเสียเวลา"พอเอเลน่าได้ยินคำถามนั้นหน้าที่เรียบอยู่แล้วก็ยิ่งทำหน้าบึ้งเข้าไปใหญ่ก่อนบ่นออกมา
"ก็ที่โน้น เอ็กโซซิสนะไม่จำเป็น ชั้นไปก็แค่เป็นคนในแพนกวิทย์ที่จดโน่นนี่ไปวันๆ จะส่งไปทำมัยก็ไม่รู้ ทีนี้พอจะมาก็เลยหาชุดไม่เจอ(เพราะเอาไปวางทิ้งไว้ไหนก็ไม่รู้)ช้วงนี้อินโนเซนต์ของชั้นมันก็ ขยับไม่ข่อยได้ดั่งใจยังไงก็ไม่รู้"พูดพราง ผ้าที่พันตามแขนขยับขึ้นมาอย่างฟื่ดๆ ซึ่งที่จริงแล้วเป็นอินโนเซนต์ประเพทติดตัวของเธอ
"อืมไว้ชั้นจะตรวจให้ละกันนะ"
"อือ"
"ว่าแต่เธอรู้แล้วใช้มั้ยว่า ตอนนี้มีวิญญาณมาป้วนเปี่ยนอยู่ในสาสนทจีกร"
"รู้สิก็ 65ไง"เอเลน่าพูดขึ้นมาหน้าตาเชยแต่คำตอบที่ได้จากโคมุอิก็คือการส่ายหน้า
"ไม่ใช้ๆ ชั้นหมายถึงวิญญาณของมานาที่อยู่ๆก็ปรากฏขึ้น จากที่ชั้นสันนิฐานนะชั้นคิดว่า เกิดจากการที่อเลนกลายเป็นเด็กหรือเธอว่าไง?"โคมุอิพูดเชิงข้อความคิดเห็นจากเอเลน่าด้วยท่าทีจริงจัง เอเลน่ามองโคมุอิก่อนถอนหายใจออกมา
"จะมีอย่างอื่นนอกจากนี้อีกหรือไง? มานาอาจจะแค่อยากออกมาหาอเลนก็เป็นได้ เพราะถึงยังไงมานาก็ตายตอนที่อเลนอายุ 12 แต่ตอนนี้อเลนกลายเป็นเด็ก 8 ขวบเลยอาจจะเกิดเป็นห่วงขึ้นมาได้"เอเลน่าพูดออกมาทีเดียวแล้วมองไปทางน้องชายของเธอที่นั้งตาแป๋วอยู่บนตักของเธอ ก้อนพูดต่อว่า
"แต่ก็นะ ขนาดชั้นยังอยากเจออเลนเลยแล้วจะนับอะไรกับพ่อที่รักลูกมากอย่างมานา"เอเลน่ายิ้มออกมาขณะมองน้องต่างสายเลือดของเธอ
"เธอก็เลยแอปหนีออกมาจากสาขาเอเชีย? เอ~~หรือว่าเพราะอยากเจอใครรึปล่าวน่า"โคมุอิพูดอย่างยิ้มล้อๆมาให้เอเลน่าที่อยู่ๆก็เกิดหน้าแดงขึ้นมา
"อะเออ...ก็แบบว่า....ชั่งเหอะน่านายนี่!!!! หมอนั้นจะหายหัวไปไหนชั้นไมสนทั้งนั้นแหละ!!!"
"อือนั้นสินะ...ขอบคุณนะเอเลนแล้วก็คืนนี้บอกให้พวกนั้นมาหาชั้นด้วยนะสัก 3ทุ้มนะเธอด้วย"โคมุอิที่กลั้นหัวเราะอยู่พูดขึ้นหลังจากแกล้งเอเน่าสำเร็จ
"อือหึ ได้เลยไม่มีปัญหาแล้วก็นะ ขอบคุณนะที่ดูแลอเลนมาตลอด"
"ด้วยความเต็มใจอย่างยิ่ง"โคมุอิยิ้มให้กับเอเลน่าที่เดินออกจากห้องไป
เอเลน่าเดินมาถึงโรงอาหารหลังจากส่งอเลนที่ห้องนอนแล้วหวังที่จะมาหาของกิน
หลังจากเดินทางมาไกลและก็จะมาทักทายเจรี่ด้วย เมื่อเอเลน่าเดินมาถึงเจรี่แถบจะทำกระทะที่ถืออยู่เลยทีเดียวก่อนพูดขึ้นอย่างคนดีใจคละตกใจ
"ต้าย!!เอเลน่าใช้มั้ยเนี่ย!!!โตขึ้นเยอะจนเดี๊ยนแทบจำไม่ได้เลยนะเนี่ย~~~~กินอะไรดีจ้าเดียวเดี๊ยนทำแบบพิเศษให้เลย!!!"
"งันหนูขอออมเล็ดนะค่ะ
"จ้า~~~~เดี๊ยนจะทำให้เต็มที่เลยรอแบ็บนะจ้า............ได้แล้วจ้า~~"
"ขอบคุณค่ะ"
--------------------------------------------------------------------------------------------------
มาต่อแล้ว~~~~ทุกท่านคอยดูนะตอนนี้จะยาวเป็นประวัติกาลสำหรับมายด์เลยทีเดียว!!!
ส่วน snow in the night นั้นต้องรอก่อนกำลังพยายามแต่งต่ออยู่คร้าบ
เม้มด้วยน้า ตะเอง
--------------------------------------------------------------------------------------------------
"เอเลน่าจ้ะ เอเลน่าทางนี้จ้า~~"เอเลน่าหันไปตามเสียงเรียกก็พบเขากับสาวน้อยเจ้าของเส้นผมที่ตอนนี้สั้นระต้นคอ กำลังโบกไม้โบกมือมาทางเธอโดยมีผู้ร้วมโต๊ะอยู่อีก3คน
"สวัสดีจ้ารินารี่ ขอนั้งด้วยนะ"ผู้ร้วมโต๊ะที่เหลือเพียงพยักหน้ารับ ก่อนเอเลน่าจะเอ่ยปากพูดขึ้น
"จะว่าไปชั้นออกไป5ปีนี่ มีคนมาใหม่เยอะเลยนะตั้ง2คน ว่าแต่ชื่ออะไรเหรอ?"เอเลน่าพูดพร้อมส่งยิ้มแบบเป็นมิตรไปให้ทั้งสอง
"เออ ชั้นมิลันด้า ลอตโต้ค่ะ ยินดีที่รู้จักนะค่ะ"
"กระผม อเลสต้าโครรี่ที่สาม ขอรับยินดีที่รู้จัก"ทั้งสองแนะนำตัวอย่างเก่ๆกังๆ
"ชั้นเอเลน่า วอคเกอร์จ้ะ จะเรียกว่าเอเลนก็ได้นะ เป็นพี่สาวของอเลน"เอเลนน่าแนะนำตัวอีกรอบแล้วยื้นมือไปจับมิลันด้ากับโครรี่
"แล้วเมื่อกี้เอเลนคุยอะไรกับพี่โคมุอิเหรอ?"รินารี่ถามอย่างสงสัย
"ก็ไม่มีอะไรหรอกก็แคหมอนั้นรู้ว่าชั้น..."เอเลน่าพูดยังไม่ทันจบราบี้ก็พูดแทรกขึ้น
"รู้ว่าเธอแอบสะกดจิตหัวหน้าสาขาบาคุมาใช้ม่า ชั้นรู้ทันเธอหรอกน่ายัยเอเลน"ราบี้พูดแล้วยิ้มอย่างเหนือกว่า เอเลน่ารู้สึกเดือดดาลขึ้นมาแทบทันที ที่ราบี้พูดอย่างรู้ทันเธอและราบี้เหมือนจะรู้ดีส่งยิ้มยียวนไปให้อีก
"เงียบไปเลยไอต่ายส้ม นายอย่ามาหาเรื่องกับชั้นหน่อยเลย"เอเลน่าทำทีเป็นหึดหัดอารมเสียพร้อมตักข้าวเขาปากอย่างรวดเร็ว แต่ที่จริงใครจะรู้ว่าเธอสู่ไอต่ายส้มไม่ได้...ในศาสนทจักรเธอแพ้ทางเพียง2คนเท่านั้น 1.คือชายหนุ่มตรงหน้า 2.ชายหนุ่มผมแดงจอมกวนโทสะที่ตอนนี้ไปมุดหัวอยู่ไหนไม่รู้เขาเป็นคนที่เธอรำคาญที่สุดแต่อีกในหนึ่งก็เป็นคนที่...ความคิดของเอเลน่าหยุดเพียงแค่นั้นเมื่อเสียงยียวนของราบี้ดังขึ้น
--------------------------------------------------------------------------------------------------
หลังจากหายหัวไปนาน~~~ รู้สึกอับอายตัวเองเมื่อเห็นคนอื่นเขาอัพอา อัพเอา
มาต่อแล้ว~~~~~~~~~~แต่ยังไม่จบ!!
ความคิดเห็น