คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนพิเศษ
นามปาา "วิถีฮิปเอร์ไม่ใส่แว่น"
เสียลื่น สายลมที่พัระทบหน้าใส อาาศ่าบริสุทธิ์ ปลอโปร่ โล่สบาย / รอยยิ้มาปาบาอมมพูนั้นบ่บอถึวามพอใับบรรยาาศรอบัวเสียเหลือเิน วาหลับพริ้มปล่อยให้สายลมพัผ่านร่าาย ร่านั้นยืนอยู่บนหาทรายเท้าทั้สอ้า แ่น้ำทะเลที่ัึ้นมาเป็นละลอ.....
สอแนเรียวโอบอรอบเอวบาที่ยืนอยู่รหน้าน แนบแ้มอเธอ้าแ้มเนียนาว ระิบ้าหูนั้นเบาๆ
"รู้สึีึ้นบ้ามั้ยะ" แล้วุมูลที่ออาว
"ีมาเลย่ะ อบุนะะปัน" ฟ้าหันหน้าไปหอมแ้มน้าๆอย่าอารม์ี
"หิวมั้ยะนี" ปันยับวแนให้แน่นึ้น ยัุมูอยู่อย่านั้น / ฟ้าพยัหน้าแทนำอบ
"ป่ะ! เราไปหาอะไรทานันเถอะ ฟ้าอยาทานเมนูอะไรเป็นพิเศษมั้ยเอ่ย" ทั้สอนเินับมือุยันบนายหา มีโอบไหล่ และ หันไปสบายิ้มให้ันเป็นระยะ
"ยัยปันนนนนนนนนนนนนนนนนนน" แนนะโนเสียัอยู่ไลๆ ำลัเินึ่วิ่ไปหาเพื่อนทั้สอน ้านหลัือป๊อป พี่ปรน และ เพื่อนๆอี 2-3น ำลัเินามมาสมทบ
-แหม ้าทั้นั้น- ปันิในใ
แ่็ีใที่เพื่อนๆามมาสร้าวามสนุสนาน อาหารเย็นวันนี้เป็นอาหารทะเลสะส่วนให่ เสียหัวเราะัึ้นเป็นระยะาายหาามวามสนุสนานอบรราเพื่อนๆ
"อร่อยมั้ยะ" ปันหันไปถามหิสาว้าๆ
"มาที่สุเลย่ะ..... อย่าื่มมานะปันเี๋ยวเมา"
"ไม่เป็นไรหรอ ไม่ไ้ับรถสะหน่อย เนอะๆ อื่มหน่อย บรรยาาศีนานี้" ปันส่สายาหวาน และยแ้วไวท์ึ้นิบ... เวลาล่วเลยไปถึึ ทุน่าหน้าแเพราะฤทธิ์สุรา เมื่อฟ้าหันไปเห็นว่าปันเอเริ่มเมามาแล้ว ึวนให้เธอลับไปพัผ่อนที่ห้อ อนแรปันมีอาารอแอยาื่ม่อแ่็โนสายาุๆอหมอฟ้าำหราบึ้อยอมลับห้อแ่โยี
"เห้ยยยยยย แรรรรรรรระลับห้อแล้วหรอฮ่ะ" ป๊อปเินโเไปออปัน เมื่อเห็นว่าเพื่อนำลัะลับห้ออนเอ... ปันนั้นหันลับมายิ้มแห้ๆเหล่าให้เพื่อนูหน้าน้าๆที่มอาเียวอยู่
"อู้ยยย... ห้อแมีสระ อย่าลืมลอ เอ้ย! ลสระไปเล่นน้ำล่ะ" ป๊อประิบ สอนออหัวเราะร่วน ปันไม่ลืมที่ะหยิบวไวท์ิมือลับห้อ พร้อมแ้ว 2ใบ
"ยัะื่มอีหรอปัน เมานานี้แล้วนะ" ฟ้าโอบเอวประอน้าๆ บ่นอย่าเสียไม่ไ้
"นะๆ สอน็ไ้ หรือนล่ะแ้ว็ไ้ นะๆๆๆๆ"
"ริๆเลยนะปันเนี่ย.... ื่ม็ื่ม่ะ ีนะที่ไม่ไ้ับรถ" ฟ้าเปิประูห้อให้นรัไ้เ้าไป ปันนั้นเินเอาวไวท์ไปไว้ที่โ๊ะ้าเีย หันไปมอฟ้า้วยสายาหวานเยิ้มเพราะฤทธิ์วามเมา ริมฝีปานั้นยิ้มให้อย่ามีเลศนัย่อยๆปลอิประโปรัวเอแล้วปล่อยให้หล่นลไปที่พื้นพร้อม้วยั้นในัวิ๋วสีำ.... ฟ้ายืนมอา้าเหมือนโนมน์สะ พ่นลมออาปาเบาๆไล่วามร้อนในัว ปันปล่อยผมยาวำัวเอลาารรััวอที่มัผมเส้นเล็แล้วถอเสื้อสายเี่ยวสีำออ าม้วยปละอเสื้อในลไปอที่พื้นาม เธอมวยผมไว้ามเิม... เินรไปที่นรั
"สูว่า........ ุ๊ฟ " ปันทำท่าวัวามสูับนรหน้าที่หน้าผาอเธอรับระับริมฝีปาัวเอพอี แล้วประทับเร็วๆหนึ่ที
"แล้วไะ..... เี๋ยว็ไม่สบายหรอ" ฟ้าหยิบเสื้อลุมอาบน้ำที่ทารีสอร์เรียมไว้ให้บนเียมาใส่ให้ปันอย่าเินๆ แ่ไม่วายปาเ่
"แล้ว็รัไ" ปันใ้สอแนโอบรอบอฟ้า หอมแ้มสอ้าไวๆ ััวสาวรหน้าไว้ไม่ให้หลุไปไหน
"ไปว่ายน้ำัน" ปันระิบ
"อนนี้หรอะ เี๋ยว็ไม่สบายหรอ" ฟ้ามวิ้วใส่
"ไม่ลัว... แฟนเป็นหมอ นะ.... นะๆๆๆ นะร้าาาา น๊าๆๆๆ"
"ามใ่ะ" เมื่อไ้รับอนุาแล้วปัน็บรรถอเสื้อเปิไหล่สีาวนั้นออ ฟ้านั้นยัเินอายหน้าแแ่สายาอปันนั้นายแววระยิบระยับ ปันหยิบเสื้อลุมอาบน้ำอีุึ้นมาสวมให้นรหน้า เล้าผมึ้นเป็นมวยับปอยผมทัหู ว้าวไวท์ับแ้วไปที่สระน้ำส่วนัว้านหลัห้อ ที่สระว่ายน้ำนั้นเป็นหลัาระมอเห็นาวในวันฟ้าเปิแบบนี้สวยาม มี้นไม้ล้อมรอบ แสไฟสีเหลือนวลาโมไฟ้าๆสระทำให้บรรยาาศโรแมนิยิ่ึ้น
นสูว่า่อยๆปลเสื้อลุมอาบน้ำอนรหน้าให้หล่นลไปอที่พื้น เผยให้เห็นส่วนเว้าส่วนโ้ ทุอูผิวาวอมมพูนไม่อยาให้เิรอยี่วนใๆับเธอเลยแม้แ่น้อย ฟ้า่อยๆเินลไปที่สระนน้ำสูเท่าเนินอ ปอยผมที่หล่นลมาเปียน้ำทำให้ฟ้าูน่าินยิ่ึ้น ร่าสูรินไวท์ใส่แ้วที่หยิบมา ไม่รอ้าปลผ้าลุมอนเอออถือแ้วสอใบแล้วลสระามไปทันทีปันส่แ้วใบหนึ่ให้นรัที่ยืนหน้าแอยู่ในสระ สอสาวนแ้วันสบา
“หมแ้วเลยนะะ” ปันเอ่ย
“เยอะนะะเนี่ย” ฟ้าทำเสียโอรว ปันนั้นพยัหน้าเป็นเิบอ “ื่มเลย”
สอนเล่นน้ำในสระนเวลาผ่านไปสัพั ไวท์ในวหมไปรึ่หนึ่แล้ว
“หนาวั ึ้นันเถอะ่ะ” ฟ้าบอเพราะเรว่าะป่วย้วยันทัู้่
“็ไ้่ะ” ปันอบล เธอึ้นาสระหยิบเสื้อลุมให้นที่ำลัึ้นามมาาสระสวมใส่ให้ ่อนะหยิบอนเอมาสวมแล้วเินามหิสาวเ้าห้อพัไป
“หยุ!! อาบน้ำ้วย่ะปัน!!” เหมือนมีำสั่ลมาาเบื้อบน นเมาที่อยาะระโึ้นเียเ็มทน้อะัในทันที ปันหันไปทำหน้ามุ้ยใส่แล้วทำท่าเินไปเ้าห้อน้ำอย่าว่า่าย
“เ่” ฟ้าเอ่ย
“เถียไป็ไม่นะ ั้น็ทำามอย่าว่า่ายไม่ีหรอะ” ร่าสูแสร้เหน็บ
“ทำีแล้ว่ะ ทำ่อไปแบบนี้นานๆนะ 5555 ” ฟ้าพูหัวเราะร่า มอนร่าสูเินเ้าห้อน้ำไป
เมื่อปันอาบน้ำเสร็แล้ว็ถึาฟ้าเ้าไปอาบบ้า ่อนะเ้าห้อน้ำฟ้ายัหันมาำับ “ให้ปันเป่าผมให้แห้่อนถึะึ้นเียนอนไ้” ทำเอาสาวปันถึับย่นมูใส่้วยวามหมันเี้ยว เมื่อฟ้าออมาาห้อน้ำ็พบว่าไฟวลาอห้อับลแล้ว เหลือเพียแสสลัวา dim light หัวเียเท่านั้นที่พอะทำให้เธอมอเห็นทาึ้นไปยัเียนอนไ้ ในในั้นิว่านบนเียะ้อหลับไปแล้วแน่ๆ เพราะเธอเอ็ใ้เวลาอาบน้ำสระผมนานพอู เมื่อึ้นเียห่มผ้าให้นเอเรียบร้อย็เอื้อมมือะปิไฟ dim light ที่หัวเีย แ่แนเรียวอน้าๆ็มาัไว้สะ่อน
“นานั เือบหลับแหน่ะ” วแนนั้นอระับมาึ้น นริมฝีปาอน้าๆอยู่ใล้ใบหูเธอ
“นี่ยัไม่หลับอีหรอ ฟ้าิว่าปันหลับแล้วเสียอี”
“้อนอนพร้อมัน ไม่ั้นนอนไม่หลับ” พูไปพร้อม พรหมูบไปทั่วแผ่นหลันัวเล็ว่า มือนั้นุไ้ไปทั่วร่าบา ทั้สอหันหน้าเ้าหาัน หน้าผานัน มูทั้สอถูันไปมา รอยยิ้มแห่วามสุนั้นมอเห็นไ้แม้ในวามมืเ่นนี้ ลิ่นรัลบอบอวลไปทั่วห้อ
อยาหยุเวลานี้ไว้ริๆ
อยาให้มีแ่เราสอนเนิ่นนาน
อยาให้่วเวลานี้อยู่ในใ ที่นึถึเมื่อไหร่็อบอุ่นหัวใทุรั้
“ฟ้า…. อืมมม” ปานั้นยัละเมอเรียหา
“ปัน…….”
“ฟ้า… อีทีนะ”
“ปัน”
“ปันื่น!!!”
เมื่อนที่ถูปลุลืมา็พบว่านเออยู่ในห้อนอนที่อนโ ัวเอ………..
“ุละเมอ… ฝันหรอ” หมอฟ้าทำหน้ามวิ้วให้นเพิ่ื่น
“โอ้ยยยยยยยยย นี่ฝันหรอ โอ๊ยยๆๆๆๆๆๆๆ” ปันบิร่าเร้าๆอยู่ในผ้าห่มหยิบหมอนมาปิหน้าัวเอ้วยวามัใ
ฮิ้ววววววว…. มโนันไป่อนนะ นแ่มีานท่วมเลย :P
ความคิดเห็น