คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 2
บทที่ 2
"เฮ้อ แย่ๆ เมื่อคืนนอนไม่พอเลยแฮะ เดี๋ยวหลับเดี๋ยวตื่น"
"โอ้เพิ่งจะเคยเห็นดีเฟรนจังบ่นเรื่องการนอนนะเนี่ย เห็นเป็นคนที่นอนง่ายแท้ๆ เวลาไหนก็นอนได้หมด"
" ( *- -) อยากตายสินะ โนอา" ผมมองหน้าโนอาอย่างเคืองๆ ก็มันกวนนี่หน่าจะหาว่าผมขี้เซาหรือยังไง
"แหม ดีเฟรนจังนี่ล่ะก็ขี้โมโหจังน้า~" โนอาทำเสียงเหมือนล้อเลียนผมและทำหน้าล้อเลียนนั่นทำให้ผมรู้สึก อยากจะหาอะไรมาทุบหัวโนอาซักที - -
"จะหาเรื่องสินะโนอา" พอผมพูดจบโนอาก็รู้ตัวก็เลยวิ่งหนี แต่สีหน้ามันดูมีความสุขเหลือเกิน = = แล้วผมก็วิ่งไล่ตามโนอาไป
"เอ๊ะ! 0.0" โนอากับผมวิ่งไปได้ซักพักจู่ๆโนอาก็หยุดวิ่งนั่นทำให้ผมชนกับหลังโนอาเข้าเต็มๆ
"ทำบ้าอะไรของแกฟะโนอา มันเจ็บนะเฟ้ยอยู่ๆก็หยุดวิ่งเฉยเลยเนี่ย"
"นั่นไงล่ะดูสิๆดีเฟรนจัง *0* ทะ.. เท่เป็นบ้าเลย" โนอาพูดพร้อมกับชี้ไปข้างหน้าผมก็เลยมองตามที่โนอาชี้แล้วก็ได้เห็น... รุ่นพี่โคลวิสเล่นบาสอยู่ ทะ.. เท่จริงๆด้วยแฮะ
" ///// "
"เห ดีเฟรนน่าแดงล่ะๆ *-* น่ารักจังเลยน้าดีเฟรนจัง ฮ่าๆ" โนอามองหน้าพร้อมชี้หน้าผมแล้วก็หัวเราะ นั่นทำให้ผมฉุนแต่ว่า ผมก็น่าแดงจริงๆอย่างที่โนอาบอกนั่นแหละผมรู้ตัวก็เลยได้แค่มองหน้าโนอาอย่างเคืองๆเท่านั้น
"ฮ่าๆ ไม่เถียงจริงๆด้วยสินะดีเฟรนจัง พออะไรที่เป็นความจริงดีเฟรนจังจะไม่เคยเถียงเลยซักครั้ง แต่ว่านะดีเฟรนจัง ชอบรุ่นพี่โคลวิสเหรอ"
"ชอบงั้นเหรอ ไม่มีทางหรอกน่าเจ้าบ้าโนอา ฉันน่ะไม่ชอบใครง่ายๆหรอกเฟ้ย อีกอย่าง ใครมันจะไปบ้าชอบผู้ชายกันล่ะ"
"อา ดีเฟรนจังเนี่ยปากเสียจริงๆเลยน้า เป็นแบบนี้ผิดกับหน้าตาน่ารักๆของดีเฟรนจังเลย"
"( - -*) ก็ฉันเป็นผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิงซักหน่อยเจ้าบ้าโนอา เพราะงั้นถ้าฉันปากเสียมันก็ไม่ผิดซักหน่อย แล้วอีกอย่างฉันไม่ยอมรับหรอกนะว่าฉันน่ะหน้าตาคล้ายผู้หญิง"
"ก็นะ ดีเฟรนจังก็เป็นแบบนี้ประจำเลยนี่นา ไม่ชอบให้ใครมาเห็นว่าตัวเองเป็นผู้หญิง"
"อา ยังไงก็ช่างมันเถอะ เราควรจะเลิกคุยเรื่องนี้กันได้แล้ว" ผมรีบตัดบทโนอาก่อนที่มันจะพาผมออกทะเลไปมากกว่านี้จนเข้าห้องเรียนไม่ทัน "ฉันว่ายังไงตอนนี้เราควรจะไปเข้าห้องเรียนกันได้แล้ว"
"เข้าใจแล้วงั้นไปกันเถอะดีเฟรนจัง~" โนอาทำเสียงอ้อนใส่ผมแล้วพอพูดจบก็มาควงแขนผม เฮ้อ ไอเพื่อนคนนี้นี่มันจริงๆเลยนะ เหมือนเด็กจริงๆ
"เฮ้ นั่นดีเฟรนใช่ไม๊" พอพวกผมหันหลังกลับกำลังจะไปที่ห้องเรียนจู่ๆก็ได้ยินเสียงตะโกนชื่อผมตามหลังมาผมก็เลยหันกลับไปดู แล้วก็เป็นอย่างที่ผมคิดคนที่เรียกนั่น... รุ่นพี่โคลวิส ผมยืนอึ้งซักพักเพราะตัวเขาเหงื่อเปียกโชคเต็มตัวเลยล่ะ แล้วก็ทั้งๆที่คนอื่นก็ยังเล่นอยู่ที่สนามบาสแต่เขากลับออกมา มาทำไม? หาเรา.. งั้นเหรอ.. เฮ้ยคิดอะไรของเราเนี่ย
"นี่ ดีเฟรน"
"นี่ๆ ดีเฟรนจังรุ่นพี่โคลวิสเขาเรียกน่ะ"
"อ่ะ ขะ ขอโทษครับผมไม่ทันได้ฟังมีอะไรเหรอครับ"
"ฮ่าๆ นายเนี่ยจริงๆเลยนะมัวเหม่ออะไรอยู่น่ะ"
"ถ้าไม่มีอะไรผมไปนะครับพวกผมต้องรีบเข้าห้องไปเรียน"
"อ๋า อย่าเพิ่งไปสิพอดีว่าฉันอยากให้นายมาเจอฉันตอนหลังเลิกเรียนหน่อยน่ะฉันมีอะไรจะให้นาย"
"หืม? ให้ผม? ให้อะไรครับแล้วเนื่องในโอกาสอะไร"
"ฮ่าๆ นายนี่น่าสนใจจริงๆนะ เอาเป็นว่าฉันอยากจะให้นายเพราะงั้นหลังเลิกเรียนมาเจอฉันที่นี่นะ ฉันไปล่ะ" พอรุ่นพี่พูดจบเขาก็วิ่งกลับไปที่สนามบาสและเล่นต่อปล่อยให้ผมยืน งงๆอยู่กับโนอาสองคน
"หว่า ดูเหมือนว่ารุ่นพี่เขาจะจีบนายล่ะดีเฟรนจัง ดีจังเลยนะเนี่ย" โนอาทำหน้าจริงจังและเหลือเชื่อผสมกันไปและมองไปที่รุ่นพี่
"อะไรของนายโนอา เขาจะมาจีบฉันได้ยังไงก็เราสองคนน่ะเป็นผู้ชายทั้งคู่ไม่ใช่หรือไง นายมันเพ้อเจ้อจริงๆ เอาล่ะไปที่ห้องเรียนกันได้แล้วนี่มันสายมากแล้ว"
"โอเคๆ เข้าใจแล้วน่าดีเฟรนจัง แต่แหมอย่าเขินไปหน่อยเลยน่า ฮ่าๆๆ"
"ไม่ได้เขินเฟ้ย! เลิกล้อฉันได้แล้วฉันไม่ได้ชอบผู้ชาย"
"คร้าบๆ ก็ได้ๆไม่ได้ชอบก็ไม่ได้ชอบ ฮ่าๆ"
*0* เอาเเล้วสิ ยังไงกันเเน่รุ่นพี่โคลวิสจะจีบดีเฟรนจังได้หรือเปล่า ติดตามกันต่อนะค้า
ความคิดเห็น