ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [BL] ผมน่ะ ไม่ใช่ผู้หญิง!!!!

    ลำดับตอนที่ #3 : บทนำ 3/3

    • อัปเดตล่าสุด 18 มี.ค. 57


    16.00 น.

     

    "อ้าววววว ดีเฟรนจังจะกลับเเล้วเหรอออ"

    "อื้ม มีอะไรรึเปล่าโนอา"

    "วันนี้ฉันขอไปบ้านนายได้รึเปล่า"

    ".... นาย ไปบ้านฉันเป็นกิจวัตรประจำวันอยู่เเล้วนี่ อยากมาก็มาสิ"

    "โถ่ ดีเฟรนอ้าไม่เห็นต้องพูดขนาดนั้นเลยนี่นา แต่ฉันก็ดีใจนะที่นายอนุญาต งั้นไปกันเถอะดีเฟรนจังงงง"

    "เลิกเติมคำว่าจังไว้หลังชื่อฉันได้เเล้วเฟ้ยยย"

    "หวัดดีเด็กใหม่"หลังจากที่ผมกับโนอาเดินมาด้วยกันจนถึงหน้าประตูโรงเรียนรุ่นพี่หรือคนที่ช่วยผมไว้เมื่อเช้าก็เดินมาทักผม

    "นายดูสนุกดีน้าเด็กใหม่"

    "ครับ"ผมไม่ค่อยอยากจะตอบอะไรเขาสักเท่าไหร่ถึงเขาจะช่วยผมไว้ก็เถอะเเต่เมื่อเช้าตอนที่เขาไปส่งผมที่ห้องกลับไม่ยอมพูดอะไรเลยซักคำเดียว เหอะ

    "เห นายหันหน้าหนีฉันทำไม?"

    "ผมเปล่า" ผมหันหน้าไปทางอื่นโดยไม่สบตาเขา

    "นั่นไงนายทำ"

    "ผมไม่ได้ทำ ไปกันเถอะโนอา"ผมจับมือโนอาแล้วรีบเดินหนีห่างจากเขา

    "หะ เห เดี๋ยวก่อนดีเฟรนจัง ระ รีบเกินไปแล้วนะ ใจเย็นๆสิ แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใครอ้าเขาเป็นรุ่นพี่ไม่ใช่เหรอดีเฟรนจัง"

    "อืม ช่างเขาเถอะเรากลับบ้านเถอะ"

    "อ่ะ เอ๋ ตะ เเต่..."

    "เดี๋ยวสิเด็กใหม่"ระหว่างที่ผมกำลังเดินหนีโดยไม่สนใจเขา อยู่ๆเขาก็ตะโกนเรียกผมขึ้นมา แต่ผมไม่หันกลับไปหรอก ไม่มีทาง

    "นี่ เด็กใหม่ อย่าเพิ่งไปสิ ฉันมีเรื่องจะถามนาย"

    "..." ไม่ว่ายังไงก็จะไม่หันไป...เด็ดขาด...

    "นี่ ฉันยังไม่รู้ชื่อนายเลยนะเด็กใหม่"ชะ ชื่อ... ชื่องั้นเหรอ ทำไมถึงอยากรู้ชื่อเรานะ

    "...."

    "ฉันน่ะอยากรู้ชื่อนายนะ เพราะนายน่ะน่าสนใจมากๆเลย ฉันบอกนายเเล้วนี่นาว่าฉันชอบนาย"หะ หา อะ อะไรของเขานะผู้ชายคนนี้แปลกคนชะมัดเลย... 

    "ผะ ผม ชื่อดีเฟรน"ผมยอมตอบเเล้วก็หันกลับไปมองเขา ผู้ชายคนนั้นเหมือนหลุดออกมาจากอีกโลกนึงเลยล่ะ ยิ่งเเสงเเดดยามเย็นนี่ มันส่องไปทางเขา เเละลมที่พัดผมของเขาแบบนั้น มันดูเหมือนกับ... เจ้าชายในเทพนิยายเลยล่ะ 

    "ฮ่ะๆ ขอบใจที่นายบอกฉันนะ ฉันชื่อ โคลวิส ยินดีที่ได้รู้จัก ฮี่ๆ"

    "O////o" ระรอยยิ้มนั่นมันอะไรกันทำไม ทำไมถึงได้ทำให้เราหวั่นไหวได้ขนาดนี่นะ ปะ แปลก แปลกที่สุด

    "เห ดีเฟรนจังน่าเเดงเเล้วน้า ฮิฮิ"

    "ฉะ ฉันเปล่าเฟ้ยกลับกันได้แล้วเจ้าบ้าโนอา"

    "อะ โอ๊ยยย เจ็บน้าดีเฟรนอ้า"โนอาแซวผมผมเลยเขกหัวโนอาไปหนึ่งที จากนั้นผมกับโนอาก็พากันเดินออกจากตรงนั้นเพื่อจะกลับบ้าน แต่ผมก็หน้าเเดงจริงๆนั่นแหละผมรู้ตัวเองดี แต่ว่าผมก็ รู้สึกดีใจมากๆเลยที่เขามาถามชื่อผม อา หลังจากนี้ผมก็ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นต่อไปน่ะนะ แต่ก็ขอให้มันเป็นเรื่องที่ดีก็เเล้วกัน...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×