[นิยายสั้น] เรื่อง ถึงจะโชคร้ายเเต่ฉันก็รักนะ

ลำดับตอนที่ #6 : 5. [End]

ในที่สุดก็มาถึงตอนสุดท้ายเเล้วค่า ตอนที่ 5 ของเรื่องนี้นี่เองงง ฮรือๆๆ ต้องบอกลาฟรานกับซันนี่เเล้ว T^T บ๊ายบายน้าาาา

5.

"ซันนี่ เธออยู่ข้างในนั้นใช่มั๊ยตอบฉันที" นั่นมัน เสียงที่คุ้นเคย เสียงที่อ่อนโยน เสียงนี้มัน..

"ซันนี้เธอ อยู่ข้างในนั้นใช่มั๊ย ฉันจะเปิดเข้าไปนะ" ฟราน ฉันอยากเจอนาย เปิดเข้ามาเร็วๆที

"อย่าเข้ามานะ! อย่ามายุ่งกับฉัน" อ๊ะนี่ฉันพูดอะไรออกไป บ้าที่สุด ทั้งๆที่อยากจะเจอเเท้ๆ

"ไม่ว่าเธอจะพูดยังไงฉันจะเข้าไปหาเธอ ซันนี่!" ฟรานค่อยๆเปิดประตูโกดังเข้ามา ตอนนี่ฉัน... ไม่อยากจะคิดอะไรอีกแล้วเเละตอนที่เห็นเขาได้ยินเสียงของเขา มันช่างโล่งใจเหลือเกิน ฟราน ฉันคงจะรักนายเข้าจริงๆเเล้วล่ะ

"ฟรา.. อึก ฟรานนนน ฮือๆๆๆ" ฉันรีบเข้าไปกอดฟรานทันทีที่เห็นเขา 

"อา อย่าร้องสิซันนี่ฉันอยู่ตรงนี้เเล้วนะ อย่าร้องเลย"

"ฟราน ฉันรู้เรื่องทั้งหมดเเล้วล่ะนายทำเพื่อฉันงั้นเหรอ"

"อื้ม" 

"แล้วทำไมต้องเก็บเป็นความลับด้วยล่ะทำไมไม่บอกฉัน"

"ก็เพราะว่า ถ้าบอกไปแล้วกลัวว่าเธอจะเกลียดฉันและหาว่าฉันบ้าน่ะสิเธอน่ะ ถ้ามีคนช่วยเหลือหรือคิดสงสารเธอ เธอจะไม่ชอบใช่ไม๊ล่ะ"

"อะ อื้ม ฉันเกลียดคนแบบนั้นที่สุดเลย เเต่นายสงสารฉันงั้นเหรอฟราน"

"เปล่าฉันไม่ได้สงสารเธอเลยเเม้เเต่น้อย"

"เอ๋ แล้วทำไม..." ทำไมล่ะฟราน เพราะอะไร..

"ที่ฉันทำทุกอย่างไป เเละเก็บความลับนี้ยอมคบกับคนที่ไม่ได้รักเพื่อเก็บความลับโง่ๆนี่ นั่นก็เพราะว่าฉัน รักเธอนะซันนี่"

"ฟะ ฟราน..." เอ๋ ฟรานรักฉัน จริงเหรอเป็นไปไม่ได้

"ฮ่าๆ เธอคงจะเกลียดฉันใช่มั้ยเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งเเต่เด็กๆแถมยังโกหกเธอไปตั้งหลายเรื่อง ฉันกลัวที่จะบอกเรื่องพวกนี้เพราะกลัวเธอจะเกลียดฉันเอา เลยเก็บเป็นความลับทั้งหมดแต่ตอนนี้ฉันอยากให้เรื่องบ้าๆพวกนี้มันจบลงเเล้วล่ะ เพราะฉันอยากจะบอกว่าฉันรักเธอมากรักมากกว่าใครๆทั้งหมด ^^"

"ฟราน อึก ฉะ ฉันน่ะ ฉันไม่เกลียดเธอหรอกนะ ฉันน่ะ อึก ฉันเอง ก็รักฟรานเหมือนกัน ฉันรักฟรานนะ รักมาตลอด รักมาก มากที่สุดเลย อึก ฮือๆๆๆ"

"ซันนี่... ฉันเข้าใจเเล้วๆ อย่าร้องอีกเลยนะ เราจะอยู่ข้างๆกันเเบบนี้ตลอดไปนะซันนี่"

"ตะ เเต่ว่าถ้าเป็นงั้นนายจะต้องเจ็บตัวอีกนะฟราน"

"เอาเถอะ ต่อให้ฉันจะโชคร้ายไปจนตายเพราะอยู่กับเธอ เเต่ถึงยังไงฉันก็มีความสุขเเละดีใจที่ได้อยู่กับเธอนะซันนี่ ฉันจะไม่ไปจากเธอหรอก ต่อให้ฉันต้องตายก็ตาม"

"ฟราน ฉันรักนาย รักนายมากจริงๆ" ฉันค่อยๆ จับหน้าฟราน เเล้วก็จูบเขา เขาเองก็จูบตอบเเบบอ่อนโยนตอนนี้ฉันไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดความหนาวเเละความกลัวอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ฉันรู้สึกอบอุ่นเเละมีความสุขที่สุดเลย

"อะ อื้ม" ฉันส่งเสียงร้องออกมาเพราะเริ่มจะหายใจไม่ออก

"อะ ฮ่าๆ โทษทีซันนี่ เเต่ว่านะ เธอดูน่ารักเเละน่ากินที่สุดเลย หึหึ" ฟรานพูดหยอกล้อฉัน เเละเริ่มจะซุกไซร้ที่คอของฉัน 

"ฟะ ฟราน ตะ ตาบ้าพอเลยนะ" ฉันที่เริ่มรู้สึกตัวเลยตีฟรานไปหนึ่งที ฮ่าๆ ตอนนี้ฉันมีความสุขจัง 
"อะ โอ๊ย เจ็บนะ ซันนี่อ่ะ ฮ่าๆๆ"
"ฮ่าๆๆ" ฉันกับเขานั่งคุยเล่นเเละหัวเราะกันในโกดังนั่นอยู่นาน ที่นี่คงจะเป็นที่ๆเก็บความทรงจำดีๆของฉันกับเขาไว้ล่ะมั้ง หึหึ

เช้าของอาทิตย์ต่อมา

"ซันนี่ๆๆๆๆ" เสียงฟรานตะโกนเรียกฉันจากด้านล่างหน้าต่าง

"ซันนี่ตื่นได้แล้ว!" ฉันค่อยๆลุกขึ้นเเละมองดูที่หน้าต่างนั่น

"อาบน้ำเเล้วลงมาสิซันนี่" 

"เข้าใจเเล้วน่าตาบ้า ฉันจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละ" ฉันลงไปข้างล่างเพื่ออาบน้ำ พอฉันอาบน้ำเสร็จก็หยิบขนมปังที่วางอยู่บนโต๊ะเเละรีบออกจากบ้านเพื่อที่จะ... รีบออกไปหา แฟนของฉัน ฟรานยังไงล่ะ

"ช่วงนี้ตื่นสายจังนะซันนี่"

"แหม่ ช่วยไม่ได้นี่ก็ฉันเริ่มชินกับการที่ตื่นสายเเละมีนายมาปลุกแล้วนี่นา ฮิฮิ" ฉันกับฟรานเดินคุยกันไปตั้งเเต่บ้านจนถึงโรงเรียน ตั้งเเต่ตอนนั้นที่เราคบกันเเละอยู่ด้วยกันดูเหมือนว่าเรื่องโชคร้ายบ้าๆนั่นมันจะน้อยลงเเล้วล่ะนะ

"อุ๊ยๆ ดูนั่นสิคู่สวีทหวานที่สุดในโรงเรียนแหละ" เเต่ว่ากลับจะมีเเต่เรื่องวุ่นวายซะมากกว่า

"ว๊ายจริงด้วย ฟรานคุงกับซันนี่"

"อร๊ายดูเหมาะกันดีเนอะ น่ารักอ่ะ ><"

"นั่นสิๆ" และเสียงที่ได้ยินนั่นก็คนในโรงเรียนนั่นเเหละเพราะตั้งเเต่ที่ฉันคบกับฟรานพวกคนในโรงเรียนก็ดูจะสนใจมันมากๆๆ จนเวลาเจอพวกนั้นมันก็วุ่นวายสุดๆบางทีก็ต้องหนี บางทีก็ต้องซ่อนเหนื่อยสุดๆเลย เเต่ก็ยังดีที่ฉันมีเขาคอยอยู่ข้างๆเสมอ 

"หืม มองหน้าฉันทำไมซันนี่ หน้าฉันมีอะไรติดอยู่งั้นเหรอ" ฟรานถามเพราะฉันจ้องเขานานเกินไปและค่อยๆจับหน้าตัวเอง ฮ่าๆ น่ารักดีนะ

"อื้ม เปล่าหรอกไม่มีอะไร เเค่คิดว่า ดีจังนะที่ฉันได้คบกับนาย"

"งั้นเหรอดีเเล้วล่ะ ^^" ฟรานจับมือฉันเเล้วเราสองคนก็ค่อยๆเดินไปที่ห้องเรียนกัน รอยยิ้มของเขายังอ่อนโยนเหมือนอย่างเดิมเเละดูเหมือนจะอ่อนโยนขึ้นกว่าเดิมด้วย ต่อจากนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จะมีเรื่องโชคร้ายสักเเค่ไหน เเค่มีเราสองคนคอยจับมือและอยู่ด้วยกันเเบบนี้เเค่นี้ฉันก็มีความสุขมากเเล้วล่ะ ฉันรักนายนะ 'ฟราน' 


End.....