[นิยายสั้น] เรื่อง ถึงจะโชคร้ายเเต่ฉันก็รักนะ

ลำดับตอนที่ #4 : 3.

3.

เพล้ง!!

"อ๊าาาาา " ฉันส่งเสียงร้องดังลั่นเพราะความเจ็บ เพราะว่าจู่ๆก็มีเเจกันดอกไม้ตกลงมาจากหลังคาโกดังเก่าๆนี่ ตกลงมาข้างๆฉันเเต่เศษของเเจกัน มันกระเด็นมาบาดขาของฉันทำให้ตอนนี้เลือดไหลไม่หยุดเเละฉันก็เจ็บมากๆ"โอ๊ย คงจะไม่มีอะไรเเย่ไปกว่านี้เเล้วสินะ" ฉันค่อยๆพยุงตัวเองให้ลุกออกมาจากตรงนั้น เเละค่อยๆเดินไปที่อื่น เพราะตอนนี้ฉันยังไม่อยากกลับไปที่ห้องพยาบาล เพราะอาจจะเจอกับฟราน ฉันเดินไปเรื่อยๆ เเต่จู่ๆฉันก็ลื่นเข้ากับโคลนบนพื้น จนตอนนี้เนื้อตัวฉันเลอะโคลนไปหมด แต่ว่านะ ฉันว่าฉันค่อยๆเดินและค่อยๆมองเเล้วว่ามันคงไม่มีอะไรอยู่บนพื้นนะ เเล้วฉันก็จำได้ว่าฉันมองไปเเต่ไม่เห็นโคลนเลยสายตาของฉันก็ดีเเละปกติไม่น่ามีทางเป็นไปได้ว่าฉันจะตาฝาดมองไม่เห็นนี่ ฉันค่อยๆลุกอีกครั้งเเล้วหาที่นั่งเพราะตอนนี้ทั้งรู้สึกเจ็บเเละสกปรกมาก ฉันเดินไปเรื่อยๆจนเจอโกดังเก่าอีกโกดังนึงซึ่งเปิดอยู่เเละไม่น่าจะมีใครใช้มันอีกแล้ว ฉันค่อยๆกวาดสายตามองเข้าไปข้างในให้เเน่ใจว่าคงไม่มีใครอยู่นะเพราะตอนนี้มันก็เริ่มเย็นเเล้วน่าจะไม่มีใครอยู่เเล้ว เเต่ยังไม่ทันที่ฉันจะก้าวเข้าไปในโกดังจู่ๆก็มีใครซักคนผลักฉันเข้าไปและปิดประตูโกดัง

"นั่นใครน่ะ ปล่อยฉันออกไปนะ ปล่อยฉันสิ"ฉันตะโกนบอกให้คนที่อยู่ข้างนอกนั่นปล่อยฉันออกไป 

"....."

"ฉันบอกให้ปล่อยไง ปล่อยฉันออกไปนะ"

"ยัยโง่..." เอ๊ะ...

"อะไร.. เธอเป็นใครกัน"

"หึ ยัยโง่สมองกลวง ฮ่าๆๆๆ เธอมันโง่" 

"อ๊ะ อะ อะไรกัน เธอเป็นใครกันเเน่"

"ฮ่าๆๆๆๆ ทั้งๆที่เขาคอยอยู่ข้างๆเธอตลอดเวลาเพื่อไม่ให้เธอต้องเจอกับเรื่องเเย่ๆ เเต่เธอก็กลับโง่ออกมาจากเขาเอง ช่างโง่จริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ" อะ อะไร ผู้หญิงข้างนอกนั่นพูดเรื่องอะไรกัน...

"เธอ เธอเป็นใครกันเเน่"

"เป็นคนที่รู้ทุกอย่างยังไงล่ะ ฮ่าๆๆๆ น่าสมเพศจริงๆผู้หญิงอย่างเธอน่ะ ฮ่าๆๆๆ" อะ อะไรกัน...

"นี่เธอยังไม่รู้จริงๆเหรอ ว่าเธอนั่นแหละที่เป็นคนโชคร้ายไม่ใช่ฟราน!" เอ๊ะ!?

"เพราะว่าฟรานคอยอยู่กับเธอตลอดเวลายังไงล่ะเธอถึงได้ไม่เจอกับเรื่องโชคร้ายอะไรเลย"

"เธอหมายความว่ายังไงกัน..."

"เหอะ เธอนี่มันโง่จริงๆนะ นั่นแปลว่าที่เขาคอยอยู่ข้างๆเธอตลอดเวลาเพราะว่าเขาอยากปกป้องเธอยังไงล่ะเเละยอมเป็นตัวเเทนความโชคร้ายเเทนเธอ เพราะว่าถ้าเธออยู่คนเดียวก็จะเจอกับเรื่องโชคร้าย เเต่ถ้าเธออยู่กับเขา เธอจะเหมือนเป็นคนที่โชคดีที่สุด เเละฟราน เขาจะเป็นคนที่โชคร้ายที่สุดยังไงล่ะ!!" นี่มัน.. เรื่องอะไรกัน ฟราน...

"หึ คงเข้าใจเเล้วสินะกับเรื่องทั้งหมด อ้อแล้วก็นะ ฉันเป็นคนที่กุมความลับทั้งหมดเอาไว้ล่ะ ฮ่าๆๆ ต่อไปนี้เธอก็คงจะไม่ได้อยู่บนโลกนี้เเล้ว และจะไม่ได้เจอฟรานอีกเเล้ว เพราะงั้นฟรานน่ะเป็นของฉันนะฮ่าๆๆๆ ขอให้อยู่ในนั้นอย่างมีความสุขนะจ๊ะ ยัย หนู ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ห๊ะ... นี่มันอะไรกันฉัน งง ไปหมดแล้วมันเกิดอะไรขึ้น "ฟราน ฟรานนายอยู่ไหน ฉัน ตอนนี้ฉัน ฉันอยากจะเจอนายฟราน อึก ฟราน ฮือๆๆๆ" ฉันนอนร้องไห้อยู่ข้างในโกดังจนเผลอหลับไปในที่สุด....