คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : แดนเหนือ
“ไงท่านพ่อ” ดีนทัก
“ข้าจำได้ว่า ไม่ได้ให้เผ่าแวมไพร์กับเจ้านะโอดีน”ซาตานพูดด้วยรอยยิ้ม
“น่าๆ มาเข้าเรื่องกันดีกว่าท่านพ่อซาตาน”
“เจ้าจะให้ข้าช่วยชีวิตเด็กสาวที่ชื่อเซเรน่า?” ซาตานพูดเหมือนรู้
“ถ้าท่านยอมทำแบบนั้นก็ดีสิ”ดีนพูด
“เจ้าก็รู้ มันติดกฏหลายๆอย่างทำให้ช่วยไม่ได้ แล้วเจ้าจะขออะไรแทนละ แทนที่เคยขอให้ช่วย”
“จิตวิญญาณที่เก่าแก่และแข็งแกร่งพอ”ดีนพูดทำให้ซาตานพยักหน้า
“เพราะโลกนี้ไม่มีเทคโนโลยีสินะเจ้าเลยใช้มันแทน ใกล้กับเจ้าสุด อยู่ในสิ่งที่เรียกว่าพวกเจ้าเรียกว่าแดนเหนือ ระดับพลังของมันจะทำให้เจ้าสัมผัสได้ไม่ยากแถมในนั้นยังมีของแถมให้เจ้าเยอะแยะเลย”
“และข้าให้นี้โอดีนข้าลองสร้างมันขึ้นใหม่ข้าขอเรียกมันว่าศาสตราต้นแบบ”ซาตานพูด สิ่งที่อยู่บนมือซาตานนั้นเป็นลูกแก้วกลมๆ ขนาดเท่าฝ่ามือมันหายเข้าไปในตัวดีน
ศาสตราต้นแบบ ระดับ?
-อาวุธเปลี่ยนตามรูปร่างของผู้ใช้
-ซ่อมแซมตัวเองได้
-เพิ่มพลังทำลายเมื่อชาร์จพลังเข้าไปในอาวุธและปล่อยออกตามที่กำหนด
“มันยังไม่สมบูรณ์?”ดีนพูด
“ใช่มันถึงชื่อศาสตราต้นแบบที่เหลือต้องพึ่งความสามารถเจ้าเอง”
“มีเรื่องจะถาม ในโลกนี้ยังมีมิติอื่นๆซ้อนอีกหรือไหม”
“มี หลายมิติด้วยขอให้สนุกโอดีนและอย่าตายก่อนละส่วนเรื่องที่ข้าฝากไว้ทำได้ดีมาก แต่ขอให้ระวังไว้ทุกอย่างกำลังผิดปกติ”พูดจบบรรยากาศรอบๆก็กลับเป็นเหมือนเดิมเมื่อซาตานหายไป
“ให้ของมาที่ไรมีเรื่องทุกที และทุกอย่างกำลังผิดปกติ มันคืออะไร…ไปทำเรื่องจำเป็นอื่นก่อนดีกว่า”ดีนคิดและหายตัวไปจากห้องรับแขก
ช่วงเช้าของอีกวันที่แสงแดนส่องทำให้อากาศดูอบอุ่น แต่ว่ากำลังมีชายหนุ่มคนหนึ่งทำท่าทีลับๆล่อๆไม่ให้คนอื่นเห็นอยู่ในคฤหาสน์แห่งหนึ่ง
“เมื่อคืน ไป ไหน มาค่ะ พี่ชาย”เสียงดุๆหลังจากข้างหลังทำดีนขนลุก
“เอ่อ…พี่ไปทำธุระมา” ดีนหันมาตอบ
“แบบนั้นสินะค่ะ ที่หลังไปก็ระวังพี่ซีเลียจับได้นะพี่ชาย”เซเรน่าพูดด้วยรอยยิ้ม
“แต่พี่ชายได้นอนมั่งไหมค่ะ” เซเรน่าพูดด้วยความเป็นห่วง
“อืม..ก็นอนไปหน่อยมีเรื่องต้องทำ”
“ถ้านอนน้อย จะเสียสุขภาพนะค่ะ” ดีนที่ได้ฟังได้แต่อมยิ้ม
“ทำตัวน่ารักจริงๆ”ดีนคิด
“ซีเลียกับมิเน่ไปไหนละ”ดีนถามเมื่อเดินตามเซเรน่าไปห้องอาหาร
“พี่ซีเลียจับมิเน่ ไปกับท่านแม่ เรื่องแดนเหนือ”เซเรน่าพูดเสียงเศร้าๆทำให้ดีนสงสัย
“คงเป็นเรื่องที่คนอื่นๆจะไม่ได้ไปกับท่านค่ะ ”เมดในห้องพูดขึ้นเธอโค้งให้ดีน เธอหน้าตาดีดูไม่เข้ากับอายุ เส้นผมสีดำถูกมัดไว้เรียบร้อย หุ่นเธอเหมือนนางแบบ
เลวาน่า คามีโอ เมด มนุษย์ อายุ36 Lv100
“โอ้เมด แต่..เดียวเราไปหาเมดส่วนตัวที่หลังดีกว่า ยิ่งตอนนี้มีเรื่องต้องทำ” ดีนคิด
“พี่ชายอย่าคิดไรแปลกๆ กับเลวาน่านะ” เซเรน่ารีบพูดตัดทำให้ดีนยิ้มเจื่อนๆ
“เลวาน่า คามีโอ ค่ะ” เมดสาวแนะนำตัว
“โอดีน โซลเยอร์ ครับ”
“รีบมาทานข้าวดีกว่าค่ะ คุณหนูเซเรน่า รอท่านนานแล้ว”
“ท่านแม่หนูก็จะไปด้วย ไม่เห็นต้องรีบไปขนาดนี้” ซีเลียพูดขึ้นในห้องรับแขนที่ตอนนี้มีทุกคนอยู่กันครบ
“ไม่ได้ซีเลีย ลูกยังไม่พร้อม ถ้าลูกไปจะทำให้โอดีนเป็นห่วงเรามากกว่าและสิ่งที่ทำให้พวกเรารีบเพราะป้อมปราการแดนเหนือรอไม่ได้แล้ว”
“ท่านแม่ พูดถูกแล้วซีเลีย ถ้าไปจะทำให้ผมเป็นห่วงข้างหลังมากกว่า”ดีนพูดทำให้ซีเลียนั่งนิ่ง
“มิเน่ก็อยากไปด้วย..”
“อยู่นี่นะมิเน่ พี่สัญญาว่าจะกลับมาพาเราไปเทียว ตอนนี้พี่ขอเลื่อนไปก่อนนะ”
“พี่ชาย สัญญานะค่ะว่าจะกลับมา” เซเรน่าพูดด้วยความเป็นห่วง
“พี่ให้สัญญาว่าจะกลับมา แต่เซเรน่าต้องอดทนรอพี่หน่อยนะ”
“ถ้านาย….ถ้านาย…เป็นอะไรไปละก็ฉันจะไม่ให้อภัยนายตลอดชีวิตเพราะงั้น..นายต้องกลับมา ถ้านายกลับมาฉันจะให้....จูบ”ซีเลียพูดขึ้นด้วยความเขิน โอดีนที่ได้ฟังก็ยิ้มไปด้วย ชายหนุ่มรู้สึกผูกพันกับพวกเธอและไม่อยากเสียความรู้สึกนี้กับความผิดพลาดของเขาในอดีตที่ ป้องกันไว้ไม่ได้
“รีบไปกันดีกว่าโอดีน แม่จะพาเราไปแท่นเสา เดียวถ้าอยู่นานกว่านี้แม่ว่าลูกแม่จะไม่ให้เราไป ไม่ก็จะไปด้วยแทนแล้วละ” โซเฟียพูดและเดินออกไปทำให้โอดีนเดินตาม
“แล้วเจอกันนะ ซีเลีย เซเรน่า มิเน่”
ดีนกับโซเฟียนั่งรถม้ามาจนถึงข้างหลังวังที่เป็นแท่นเสาห้าแท่นตั้งเป็นวงกลมแต่ละเสามีอักขระและวงแหวนเวทย์เขียนไว้โดยมีนักเวทย์ห้าคนยืนคุม ชายหนุ่มได้แต่กวาดตามองไปรอบๆพบผู้คนมากมายแต่ละคนเลเวล200ขึ้น มีทั้งอัศวินและนักผจญภัย
“มันเร่งมากถึงขนาดใช้เวทย์เคลื่อนย้ายเลยเหรอครับ” ดีนถาม
“ใช่แล้วดีน เราเลยต้องส่งคนมีฝีมือไปก่อนถ้าเดินทางช้ากว่านี้อาจไม่ทันการและส่งกองทัพตามไปที่หลัง”โซเฟียพูดโดยตอนนี้ดีนมาอยู่ในชุดกันหนาวตัวหนามีผ้าคลุมไว้ข้างหลัง
“งั้นผมลงไปรอกับคนอื่นๆก่อนละ” ดีนพูดจบก็ลงไปยืนรอในแถวหน้าๆ จนถึงเวลาเทียงที่พระอาทิตย์ขึ้นสูงที่สุด
นักเวทย์ทั้งห้าที่อยู่ข้างเสานั้นร่ายเวทย์ วงแหวนเวทย์ขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมันหมุนไปด้วยความสวยงามจนผู้มองยังต้องตกตะลึง จนภาพที่เห็นในวงแหวนเริ่มเปลี่ยนไป เป็นพายุหิมะและอากาศที่หนาวเย็นจนผู้อยู่นอกวงแหวนสัมผัสได้
“ไปๆ พวกเรามีเวลาไม่มาก” ชายผู้คลุมวงแหวนสั่งการ ทุกคนที่ได้ยินก็วิ่งหายไปเข้าในวงแหวนจนถึงดีนที่เข้าไป
ภาพตรงหน้าเปลี่ยนในพริบตา เปลี่ยนเป็นผู้คนจำนวนมากกำลังปะทะกับสัตว์ร้ายและพวกเซิร์กด้วยเวทย์พร้อมเสียงคำรามจำนวนมากกับสัตว์ร้าย
แต่สิ่งที่ผู้ผ่านประตูตกใจกันคือ มิโนทอร์ที่หวดผู้ผ่านประตูมาจนกระเด็นกลับเข้าไป แต่ดีนที่เข้ามาพอดีหลบได้
มิโนทอร์น้ำแข็ง Lv200
ดีนหันมองรอบๆ บนว่าแดนเหนือ เป็นเหมือนช่องทางที่ตัดผ่านภูเขาสองลูก ทำให้เกิดช่องแคประหว่างทางที่ตัด โดยมีประตูและป้อมปราการปิดกั้นแต่สัตว์ร้ายปีนกำแพงเพื่อขึ้นมาปะทะกับผู้เฝ้าประตู
“นั้นคงเป็นเซิร์ก”ดีนคิดเมื่อมองดูสัตว์ร้ายที่คล้ายมนุษย์พวกมันมีแขนเป็นใบมีด หัวพวกมันยาวมีเขี้ยว และสองเท้าที่เร็วดั่งภูตพราย
ดีนหลบตัวที่พุ่งเข้าใส่ เพียงแค่คิดก็ปรากฏหอกสีดำแบบไร้รูปร่างเสียบพวกเซิร์กที่เข้ามาโจมตี แต่พายุหิมะทำลายวิสัยทัศน์หลายๆอย่าง จนแถมจะแยกกันไม่ออกทำให้ดีนต้องระวังข้อผิดพลาดในการโจมตีพวกเดียวกัน
โอดีนเปลี่ยนเป็นของตาของวอร์ เพื่อมองและใช้พลังของตนเพิ่มสัมผัสความรับรู้ไปที่นอกกำแพงเมืองในพายุหิมะ
“นี้มันบ้า อะไรวะเนีย” ดีนอุทานขึ้นเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังเวทย์พวกสัตว์ร้ายและพวกเซิร์กที่ไม่ต่ำกว่าหมื่นตัวกำลังตรงมาที่กำแพงเมือง
___________________
ปล.อาจเข้ามาแก้คำผิดและเสริมคำนิดๆ
สองสามบทต่อไปจะเป็นช่วงที่ดีนเข้าแดนเหนือ
อาจจะยังไม่มีความฮ่า (เก็บไว้มั่งเดียวหมดมุข)
ง่วงและคิดอะไรไม่ค่อยออก
ความคิดเห็น