คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : เดินเล่นและสิ่งที่บอก
“เป็นเมืองที่สงบสุขกว่าที่คิดนะ“ ดีนพูด
“ค่ะ ไม่มีสงคราม บริหารด้วยด้วยความเป็นธรรม”
ดีนอยู่กับเซเรน่าอยู่ในตัวเมือง คาเมล็อต ประชาชนในเมืองอยู่ด้วยความคึกคัก ร้านค้าและของขายมากมายเต็มเมือง ตัวเมืองอนุญาติให้พกอาวุธได้ถ้ามีใบรับรอง แต่ละจุดจะมีทหารยามยืนรักษาการเรื่องต่างๆให้เรียบร้อยและดูแลความสงบ
“กินร้านอาหารและของหวานเบลล์” ดีนชี้ไปร้านอาหารที่ตบแต่งเรียบร้อยสวยงามเป็นร้านอาหารสำหรับคนรักหรือครอบครัว
“แต่พี่ชายร้านสำหรับคน..”
“ไม่มีแต่” พูดจบดีนก็พาเซเรน่าไป
“ร้านอาหารเบลล์ ยินดีต้อนรับค่ะ เชิญตามเรามาทางนี้” เมดสาวพูดต้อนรับ
“พี่ชายอย่างเข้าเพราะเมดเฉยๆเปล่าค่ะเนีย” เซเรน่าหันมาถามดีนได้แต่ยิ้ม
“อันนี้พี่ไม่รู้นะ แต่..ไม่เลว” ดีนมองดูเมดในร้านจนไปถึงที่นั่ง
“คนนี้ก็แจ่ม คนนั้นหุ่นไม่เลว ถือว่า..ผ่าน เข้ารอบต่อไป” ดีนคิด
“ท่านโอดีนค่ะ การคำนวนการสร้างตราอาร์ม เสร็จสิ้น“ เสียงเซเฟียดังขึ้นในความคิดดีนที่ได้ยินก็หน้านิ่ง
“สร้างได้แน่นอนใช่ไหมเซเฟีย”
“แน่นอนค่ะ ”
สิ่งที่ดีนจะสร้างนั้นเป็นอาวุธวิทยาศาสตร์โลกเก่าแต่ว่ามาโลกนี้วิทยาศาสตร์นั้นไม่ก้าวหน้าทำให้ดีนคิดค้นสิ่งที่เรียกว่าตราอาร์ม คือการเอาวิทยาศาสตร์มาผสมกับเวทย์และการเล่นแร่แปลธาตุของโลกนี้
“เอาไว้ที่หลังแล้วกันเซเฟีย” ดีนคิดในหัว
“รับแบบไหนดีค่ะ” เซเรน่ามองหน้าดีนที่ยังเลือกไม่ได้
“ขอแบบคู่รักครับ” ดีนพูด เด็กสาวที่ได้ยินหน้าแดง
“พี่ชายแบบนั้นมันต้องมากับคน…”
“ดูเหมือนคุณหนูที่รักผมจะชอบกินของหวานด้วย ขอเป็นไอศครีมผลไม้คู่รัก”
“ค่ะ รอสักครู่นะค่ะ” เมดสาวยิ้มตอบรับและเดินไป
“พี่ชายแบบพวกเราก็เป็นคู่..”เซเรน่าไม่ทันพูดก็หน้าแดง ทำให้ดีนขำ
“โดนแกล้งบ้างเป็นไงละ” ดีนหันไปดึงแก้มเด็กสาว
“อืออ…อย่าดึงแก้มหนู” จนผ่านไปซักพักเมนูที่สั่งก็มา เป็นไอศครีมที่ใส่แก้วใบเดียวแบบคู่รักโดยมีหลอดโค้งจนเป็นรูปหัวใจ
“คุณหนูโปรดป้อนให้นายท่านและพูดอ้ามด้วยค่ะ” เมดสาวยิ้มทำให้เซเรน่าหน้าแดงและจับซ้อนด้วยอาการสั่น
“อะ….อ้าม” ดีนทำตาม อ้าปากให้เซเรน่าป้อนด้วยความอายของเด็กสาวทำให้ดีนอมยิ้ม
“ต่อนายท่านโปรดป้อนคุณหนูและพูดว่า อ้าม ด้วยค่ะ” เซเรน่าที่ได้ยินแทบจะควันออกหู
“..แบบนี้ก็จะ…จูบพี่ชาย..ทางอ้อม” เซเรน่าพูดเบาๆ
“อ้ามม” ดีนทำตามที่พนักงานแนะนำด้วยรอยยิ้ม เซเรน่าค่อยๆอ้าปากทานและก้มหน้าด้วยความเขินอาย จนดีนยืนมือไปแตะหน้าผากเด็กสาว
“ต่างจากตอนเจอครั้งแรกๆเลยนะเซเรน่า” ดีนพูดอย่างอ่อนโยน ทำให้เด็กสาวเงยหน้ามอง
“แววตาที่พี่เจอครั้งแรก เซเรน่าทั้งเศร้า ทั้งกลัว แต่ดูตอนนี้สิทั้งสนุก น่ารัก อาย ดูมีความสุข” เด็กสาวที่ได้ยิ้มให้ดีนอย่างอ่อนโยนและเธอดูมีความสุข
“แบบนี้สิ ต้องยิ้มแบบนี้..”ดีนพูด
“กินกันต่อดีกว่าค่ะพี่ชาย” เซเรน่ารีบตัดบท ด้วยความอาย โดยทั้งคู่ตกเป็นเป๋าสายตาของทั้งร้านด้วยความน่ารักของเด็กสาว
“ร้านอื่นต่อดีไหม” ดีนถาม โดยเดินพาเซเรน่าดูเมือง
“ไม่เอาค่ะ พี่ชายหนูอ้วนพอดี” เซเรน่าพูดเธอมองไปที่ร้านตุ๊กตาที่ตั้งโชว์
“ช้า เกะกะขวางทางคนพิการนี้มันขวางจริงๆ” เสียงผู้ชายดังขึ้นจากข้างหลังทำให้ดีนหันไปมองเป็นชายหนุ่มหน้าเดินมากับหญิงสาวคนหนึ่ง
“ทีหลังรู้ว่าเดินไม่ได้ ก็อยู่บ้านไป!มาขวางทางคนอื่นเขา”
“แหม่ที่รัก น่าสงสารชายคนนั้นนะค่ะ ต้องมาลำบากดูแลเธอ ดูสิเดินก็ไม่ได้คงทำให้เขารำคาญแย่” เสียงทั้งคู่กับให้คนรอบข้างให้หันมามอง
“คนแบบนี้มีอยู่ทุกโลก” ดีนคิด และหันไปมองเด็กสาวที่มีท่าทีเจ็บปวดใจถึงเธอจะพยายามทำท่าว่าไม่เป็นไร จนดีนเอามือไปลูบหัว
“ไม่เป็นไร”ดีนพูดและหันไปมองทั้งสองที่ว่าเซเรน่า
“อยู่นิ่งๆก็ไม่มีใครว่าเป็นใบ้หรอกนะ แต่ขอแนะนำไว้อย่าง อย่าปากเก่งให้มากถ้ายังไม่อยากตาย!”ดีนพูดน้ำเสียงกดดันประโยคสุดท้าย จนทั้งคู่กลัว
“พะ….พี่ข้าเป็นถึง 12 ผู้พิทักษ์นะโว้ย” ชายที่หาเรื่องพูดขึ้น
“พี่ชายค่ะ อย่ามีเรื่องเลย” เด็กสาวดึงเสื้อดีนไม่ได้สนใจชายตรงหน้า
“กลัวละสิ ”
“เก็บปากไว้แด-กข้าวเถอะ แต่เงียบไว้หน่อยก็ดีนะถ้าอยากมีขาไว้เดิน” ดีนพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“แก!” ชายตรงหน้าโกรธ จนหญิงสาวข้างๆต้องห้ามไว้เพราะมีทหารเดินมา
“หยุดเดี๋ยวนี้พวกที่มีเรื่องกัน!”ทหารยามเข้ามาห้าม
“ถ้าไม่หยุด เราจะส่งเข้าไปนอนเล่นในคุก”
“โอ้ คุก แค่มิเน่กับเซเรน่า ตูก็หน้าจะโดนหลายปีละ” ดีนคิด
“ฝากไว้ก่อนนะ”ชายที่หาเรื่องผู้พร้อมกับเดินหนี
จนมีเสียงระฆังดังขึ้นจากตัวเมืองคาเมล็อต เหมือนเป็นสัญญาณเตือนภัยอะไรซักอย่างทำให้ผู้คนรอบๆต่างเริ่มเก็บของ แต่เหมือนว่าประชาชนทุกบ้านโดยรอบนั้นจะชินกับสิ่งที่ดัง
“สัญญาณเตือนภัยสัตว์ร้าย กลับบ้านกันเถอะค่ะพี่ชาย” เซเรน่าพูดทำให้ดีนพยักหน้า
“รอแปปนะ ”ดีนพูดจบก็หายไปและกลับมาให้เวลาไม่ถึง5นาที
“ไปกันดีกว่า”
จนดีนเข็นเธอไปตามทางที่กลับมา แต่ว่าตอนนี้โดยรอบนั้นไม่มีคนกายเป็นที่เงียบๆ
“พี่ชาย พาหนูมาตรงนี้ทำไม” เซเรน่าพูดขึ้นด้วยอาการหวั่นๆ
“พี่มีเรื่องจะพูดด้วย” ดีนพูดด้วยรอยยิ้มนั่งยองๆจ้องหน้าเธอจนหน้าแดงหัวใจเธอเต้นรั่ว
“พี่ไม่รู้ว่า เซเรน่าคิดอะไร พี่ไม่รู้ว่าเราเก็บความทุกข์อะไรไว้บ้าง แต่พี่เห็นนะเซเรน่า เรื่องขาของน้องเรื่องที่น้องพยายามเก็บไว้ใต้รอยยิ้ม” ดีนพูดอย่างอ่อนโยนโดยสองแขนจับมือเด็กสาวไว้
“พี่ก็ไม่อยากถามแต่มันจำเป็น แต่ถ้าเราไม่อยากบอกพี่จริงๆก็ไม่เป็นอะไร แต่พี่จะพยายามช่วย เรื่องขาของเรา ช่วยบอกพี่หน่อยได้ไหมเซเรน่า ให้พี่ช่วยแบกความทุกข์กับความเศร้าน้องจะได้ไม่ต้องทรมานแบบนี้” เซเรน่าบีบมือดีนแน่น น้ำตาเธอเริ่มไหล
“พี่หนู…หนู…” เซเรน่าพูดพร้อมน้ำตาเสียงร้องอือทำให้โอดีนรับเธอมากอดไว้ในอ้อมแขน เธอร้องไห้ไม่หยุดจนต้องให้โอดีนต้องลูบหัวเด็กสาวที่เข้ากอด
“หนู ไม่อยากตาย หนูไม่อยากตาย” เสียงสะอึกสะอื้นดังขึ้นาจากเด็กสาว
“อาการที่หนูเป็นถูกเรียกว่า กระแสเวทย์ขัดข้อง ยิ่งอายุมากขึ้นร่างกายหนูก็จะเริ่มขยับไม่ได้เพราะพลังเวทย์ไปไม่ถึง ทำให้ร่างกายเริ่มหยุดทำงาน” เด็กสาวพูดด้วยอาการสั่นเทา จนดีนต้องกุมมือเธอไว้
“ผะ..ผู้ป่วยอาการนี้..ทุกคนตายตอนอายุ 15 เพราะกระแสเวทย์จะเริ่มหยุดการทำงานของร่างกาย ไล่จากขา ตอนนี้…แขนหนูคืออาการต่อไปและก็หัวใจ ” เธอพูดด้วยอาการหวาดกลัว
“พี่ชาย พี่จะรังเกียจคนแบบหนูไหม” ดีนส่ายหัว
“พี่ชาย…พี่จะรับรักหนูไหม” เซเรน่าพูดน้ำเสียงที่มีความสุขเธอหน้าแดงแต่แฝงด้วยความเศร้า
“รับสิ พี่จะรับรักเซเรน่า” เซเรน่าที่ได้ฟังเธอมีรอยยิ้มที่เปี่ยมด้วยความสุข แขนทั้งสองข้างดึงดีนเข้ามาจูบด้วยน้ำตาที่ไหลรินปากทั้งคู่ประกบกันไม่รู้ว่านานเท่าไร จนเธอถอนริมฝีปากออก
“อีก 1 เดือน หนูจะตาย”
_____
ลองให้น้องสาวรุก บ้างอะไรบ้าง
ลองมาเห็นด้านอ่อนโยนของดีนกันข้างดีกว่า..
ลองแต่งบทนี้เป็นยังไงบ้างนะแปลกหรือเปล่า
(อาจเข้ามาแก้คำผิด)
ความคิดเห็น