คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ความหวัง
รอยแยกมิติมาปรากฏขึ้นในห้องนอนที่กว้างของเซเรน่ามันถูกตกแต่งอย่างสวยงามด้วยตุ๊กตาและหอมไปด้วยกลิ่นดอกไม้พร้อมแสงแดดยามเทียงส่องผ่านหน้าตาทำให้เห็นว่าที่นี้คือปราสาทของดยุคไลแซนเดอร์ มี
เมดจำนวนหนึ่งที่ดูแลเซเรน่าตกใจและเตรียมพร้อมต่อสู้ เมื่อเห็นชายในผ้าคลุมปิดหน้าปิดตามีเศษหิมะติดอยู่ตามเสื้อ
“พี่ชาย..มาสายนะค่ะ”เซเรน่าพูดขึ้นทำให้เลวาน่าและพวกเมดที่เหลือลดการ์ดลงกันทั้งห้องทำให้ดีนดึงผ้าคลุมหัวออก เผยให้เห็นหน้าตาและจิ้งจอกตัวเล็กที่อยู่บนหัว
“ไงเซเรน่าอาการเราแย่มากกว่าที่พี่คิดไว้นะ” ดีนพูดพร้อมรีบสาวเท้าเข้ามายืนข้างๆเซเรน่าที่นอนอยู่บนเตียงข้างเธอนั้นมีตุ๊กตาที่ดีนซื้อให้ เธอส่งยิ้มให้ดีพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา
“ยินดีต้อนรับกลับมาค่ะ พี่ชาย”
“อืม..พี่กลับมาละ”ดีนพูด โดยใช้มือซ้ายลูบหัวเด็กสาวตรงหน้าและขวามือจับมือขวาเธอที่ขยับไม่ได้แม้แต่น้อย
“มือพี่ชายเย็นจังเลยนะค่ะ ..แต่แขนขาหนูไม่รู้สึกอีกต่อไปแล้ว”เซเรน่าพูดทำให้ดีนยิ้มและคลายมือขวา เรียกสิ่งหนึ่งขึ้นมา
ตราแห่งบัลร็อค
ตรารูปโล่ที่มีรูปหน้าบัลร็อคอยู่ตรงกลางมันส่องแสงสว่างสีน้ำเงินราวกับกำลังลุกไหม้แต่มันกับดูสวยงามในเวลาเดียวกันและเต็มเปี่ยมไปด้วยอำนาจ
'นี้คือสิ่งที่นายสร้าง'
เสียงมาเอะดังขึ้นในความคิดของดีน เธอตกตะลึงเมื่อเห็นสิ่งตรงหน้าสิ่งที่เธอพยายามที่จะเอาชนะเพื่อที่อาจจะได้ก้าวข้ามขีดจำกัด
พลังของมันมากล้นเกินกว่าบัคร็อคที่มาเอะเคยเจอและสัมผัสได้ แต่ว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้ต่างจากบัลร็อคที่เป็นเหมือนเพลิงแห่งความแค้น แต่สิ่งตรงหน้านี้กลับเป็นเพลิงที่มีแต่ความบริสุทธิ์และบริสุทธิ์กว่าพลังของเธอ
“พี่ชาย…สิ่งนี้คืออะไรค่ะ มันดูสวยงามและบริสุทธิ์จัง”เซเรน่าพูด
“คนอื่นช่วยออกไปก่อนได้ไหมครับ” ดีนพูดทำให้เมดที่เหลือต่างเริ่มเดินออกไป
“เซเรน่า ตื่นมาค่อยคุยกันนะ” ดีนพูดจบก็จูบที่หน้าผากเด็กสาวที่มึนงง พร้อมกับประทับตราอาร์มตรงหัวใจของเด็กสาว
“พี่รู้น้องต้องทำได้เซเรน่า”ดีนพูดร่างกายเธอถูกหุ้มด้วยไฟสีน้ำเงิน อำนาจที่ล้นออกมาทำให้ผู้คนในปราสาทแห่งนี้สัมผัสได้
ตูม
ผู้พังประตูเข้ามานั้นไม่ใช่ใครนอกจากดยุคไลแซนเดอร์ที่มาด้วยความตื่นตรหนกกับกับพ่อบ้านคนสนิทของเขาวากัส
“โอดีนเจ้าจะทำอะไรกับลูกสาวข้า”ดยุคไลแซนเดอร์ตระโกนขึ้น
“ช่วยเธอ”
“ข้าไม่เชื่อ! พลังที่มากขนาดนั้นมันต้องมีข้อเสีย ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆโดยไม่มีค่าตอบแทน”
“ใช่ท่านดยุคไลแซนเดอร์ สิ่งนั้นกับเธอเข้ากันได้แน่นอน”ดีนพูดอย่างมั่นใจแต่ดยุคไลแซนเดอร์ไม่เชื่อเร่งความเร็วที่เร็วกว่าปกติเข้าโจมตีพร้อมกับวากัส
'สองคนนั้นให้ข้ารับมือดีน'มาเอะพูดขึ้น
“ไม่ต้อง มันจะเสียหายมากขึ้นเปล่าๆ”ดีนพูดพร้อมกับใช้พลังเหวียง ดยุคไลแซนเดอร์กับวากัสไปทางหน้าต่างจนกำแพงฝั่งนั้นพัง
'ตื่นมาเดียว ค่อยขอโทษเรื่องกำแพงห้องละกันนะเซเรน่า แต่ซีเลียกับมิเน่ไปไหนสัมผัสไม่เห็นได้'ดีนคิด
ดยุคไลแซนเดอร์กับวากัสที่ร่วงลงไปเตรียมต่อสู้เต็มที่ แต่ดีนเพียงแค่สะบัดมือด้วยหน้าตาที่นิ่งเฉยก็เกิดโซ่พันธนาการเงา ล่ามทั้งคู่ไว้ให้ยืนเฉยๆ
“เจ้าจะทำอะไรลูกสาวข้า!” ดยุคตะโกนพร้อมกับพยายามทำลายโซ่แต่ก็ทำไม่ได้
“ผมบอกไปแล้วว่าช่วยเธอ!” ดีนพูด ตอนนี้ทั้งห้องถูกปิดกั้นไปด้วยพลังสีดำที่ครอบคลุมไว้ทั้งห้องแต่มันกับโปร่งใส่จนเหมือนไม่มีอะไร ส่วนดีนนั้นลอยตัวอยู่ตรงส่วนที่ดยุคกระเด็นออกมา
“เจ้าเป็นใครกันแน่โอดีน!”
ดีนมองขึ้นมาเผยให้เห็นร่างที่คุ้นเคยและเป็นคน ที่คุยด้วยง่ายที่สุด โซเฟีย เบเนติก ลูซิอาน่า หรือแม่ของซีเลียกับเซเรน่ากำลังลอยตัวลงมาด้วยปีกนางฟ้าสีขาวบริสุทธิ์
“โซเฟีย โอดีนมันทำอะไรลูกสาวเราไม่รู้ จำกัดปีศาจนั้นซะ”ดยุคไลแซนเดอร์ตะโกนทำให้ดีนส่ายหัว
“เงียบซะที่รัก” โซเฟียพูดด้วยน้ำเย็นชา ทำให้ดยุคไลแซนเดอร์หุบปากเงียบและลอยไปทางดีน
“นั้นคือสิ่งที่บอกไว้สินะ โอดีน”โซเฟียพูดขึ้นเธอลอยตัวมาอยู่ตรงหน้าดีนทำให้ดีนพยักหน้า
“คุยข้างในข้างในดีนกว่าท่านแม่โซเฟีย” ดีนพูดพร้อมกับลอยเข้าห้องเซเรน่าโดยมีโซเฟียตามหลัง
“แม่คิดว่า เราจะใช้ยา แต่สิ่งที่มีพลังขนาดนี้มันไม่เกินไปเหรอ ยิ่งมากค่าตอบแทนยิ่งสูงนะโอดีน”โซเฟียพูดเมื่อสัมผัสถึงสิ่งตรงหน้าแบบใกล้ๆ
“ใช่ แบบที่ท่านคิดยิ่งพลังมากค่าตอบแทนยิ่งสูงค่าตามมา”
“แต่ว่า สิ่งนี้แทนที่จะเรียกว่าค่าตอบแทน ต้องเรียกว่าความเข้ากันได้”ดีนอธิบาย
“สิ่งนี้ผมเรียกว่าตราอาร์ม มันจะเพิ่มพลังหรือรักษาผู้ใช้ได้ แต่ยิ่งตราอาร์มมีอำนาจมากเท่าไร ก็ต้องมีความเข้ากันได้สูงเท่านั้น”
“แต่เซเรน่าสัมผัสได้ ถึงความบริสุทธิ์ในตราอาร์มตอนที่ผมเรียกมันออกมา นั้นเป็นเครื่องหมายบ่งบอกว่าผมสร้างตราไม่ผิด ถ้ามันเข้ากันไม่ได้ตอนที่ผมเรียกออกมา ผมคงต้องใช้วิธีสำรอง”ดีนให้โซเฟียเข้าใจแต่ไม่บอกวิธีสำรองที่คิดไว้
“ถ้าเรามั่นใจแบบนั้นแม่ก็เชื่อ เพราะว่าเธอแทบจะไม่เหลือความหวัง เพราะมันไม่มีวิธีรักษา แต่ถ้าสิ่งนี้มันคือสิ่งที่อาจรักษาเธอได้มันก็คือความหวัง” โซเฟียพูดขึ้นด้วยท่าทางมีความหวังรอดูสิ่งตรงหน้า
“สิ่งที่เราต้องทำตอนนี้คือรอ ”ดีนพูด
“แต่จะว่าไป ซีเลียกับมิเน่ไปไหนท่านแม่”ดีนถามด้วยความสงสัย
“ถูกเรียกตัวไปสำรวจดันเจี้ยนที่ออกมาใหม่ ซีเลียเลยพามิเน่ไปสอนสิ่งต่างๆด้วย”โซเฟียพูดทำให้ดีนทำหน้าสงสัย
“ดันเจี้ยน ในโลกยังมีสิ่งที่เราไม่รู้อีกมากมายสินะ”ดีนคิด
“ทำหน้าแบบนั้นคงไม่รู้สินะ ว่าดันเจี้ยนคืออะไรแต่พวกเราก็ยังรู้ไม่หมด ว่ากันว่ามันคือโบราณสถานในยุคเก่า ที่ถูกซ่อนไว้ในที่ต่างๆ บ้างก็ว่ามันคือสิ่งที่พระเจ้าสร้างไว้ เพราะดันเจี้ยนนั้นคือที่ๆ นักผจญภัยลงไปล่าหรือสำรวจกันและยิ่งดันเจี้ยนมาใหม่ยิ่งมีความอันตราย แต่ยิ่งอันตรายสิ่งของในนั้นยิ่งมีค่า”โซเฟียอธิบาย
“แต่ดีนไม่ต้องห่วงมิเน่ละ พวกเธอไปกับกองทหารที่ฝีมือดีที่ถูกคัดไว้”ดีนที่ได้ฟังก็พยักหน้า
“สงสัยถ้าล่าบนแผ่นดินอย่างเดียวจะทำให้ เกิดการเสียสมดุล ซาตานเลยคิดที่จะสร้างดันเจี้ยนเพื่อให้ล่า แผ่นดินจะได้ไม่เกิดการเสียสมดุลคงน่าจะประมาณนี้มั่ง” ดีนคิด
“เป็นแบบที่ซีเลียพูดไว้จริงๆด้วย” โซเฟียพูดด้วยรอยยิ้ม
“แบบที่ซีเลียพูดไว้??”ดีนได้แต่ทำหน้าสงสัย
“ก็ตอนเราหายไปและไม่มีรายงานจากแดนเหนือ ซีเลียก็บ่นเป็นห่วงลูกนั้นละว่า ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง ยิ่งไม่รู้อะไรอยู่ ถึงจะเก่งแต่ก็รู้น้อย พวกหลังเขาแบบนายมันต้องหลงทางในป้อมปราการแดนเหนือแน่ๆ และก็คิดถึง….ก็คงประมาณนี้”
“ไม่รู้อะไร เรามันก็หลังเขาจริงๆนี้หว่า เรียกว่าหลังโลกนี้เลยยังได้” ดีนคิด
“ดีนผู้หญิงคนนี้เป็นใครเธอมีออร่าของพวกเผ่าเทพด้วย”มาเอะพูดในความคิด
“ท่านแม่ผมลืมแนะนำตัว นี้เธอชื่อมาเอะ ”ดีนพูดพร้อมกับยืนมือไปลูบหัวมาเอะที่อยู่บนหัวตน
“น่ารักจัง ลูกจิ้งจอกดีนคงไปเก็บได้มาสินะ” โซเฟีย
“ใช่ท่านแม่ ลูกใหญ่มาก”ดีนคิดและกลืนน้ำลาย
“คุณดีนคิดอะไรกับฉันรู้นะเราไม่ได้เป็นทำแค่สัญญายืมพลังอย่างเดียวนะ ลากมก”มาเอะพูดทำให้ดีนยื้มเจื่อน
โซเฟียยืนมือไใกล้ๆมาเอะแต่เธอเหมือนจะไม่ชอบคนตรงหน้าเท่าไรทำให้สะบัดหางปัด เผยให้เห็นหางทั้งเก้า
“จิ้งจอกเก้าหาง ดุซะด้วยสมแล้วจริงๆ”โซเฟียพูดและยิ้มเหมือนรู้อะไร
“มาเอะไม่ถูกกับเผ่าเทพเหรอ”ดีนคิด
“ใช่ฉันเกลียดพวกมันบ้างคน จนต้องฆ่าให้ได้กับมือ”มาเอะพูดด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยวในความคิด
“ดีนนายเป็นปีศาจก็ต้องระวังไว้ ถึงยุคนี้พวกเราผู้ใช้พลังมารกับเทวะจะอยู่ด้วยกันได้ แต่ก็มีเทพบ้างกลุ่มไม่ชอบใจ”
“ขอบใจมาเอะ ที่เตือน”
“แต่ระดับนายมันคงต้องเกณฑ์มาทั้งสวรรค์..ดีนที่รักของข้าผู้เก่งกาจ”มาเอะคิดด้วยน้ำเสียงยั่วยวนตรงประโยคสุดท้าย
“ไม่ต้องมาเล่นไรแปลกๆอีกนะมาเอะ ”
ไฟสีน้ำเงินไหลเข้าตัวเซเรน่า จนทำให้โซเฟียมองด้วยความสนใจพลังมหาศาลนั้นไหลเวียนไปทั่วตัวทั้งแขนและขาที่ขยับไม่ได้ มันเป็นเหมือนทางเชื่อมสายเวทย์ให้เธอขยับได้อีกครั้ง เซเรน่าที่ยังไม่รู้สึกตัวนั้นค่อยๆขยับเธอยังไม่ลืมตาแต่อย่างใด แต่เป็นสิ่งที่ทำให้ผู้มองต้องยิ้มเพราะเธอได้ขยับทั้งแขนและขา ทำให้ดีนยิ้มและพูดขึ้น
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านเช่นกัน เซเรน่า”
_______
เดียวอำนาจของตราอาร์มวิธีสร้างจะถูกเฉลยที่หลัง
แต่ว่า
ยังไม่ได้ดูคำที่พิมพ์สลับหรือผิดเลยมันอยู่ไหนหว่าออกมานะมันต้องมีคำผิดแน่ๆ
ความคิดเห็น