คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : แดนเหนือ 3
“มังกร? ซักไม่แน่ใจแล้วสิ” ดีนคิดเริ่มแปลกใจกับหน้าจอสถานะที่แสดงแต่สิ่งที่เห็นเป็นมังกรตัวสีทองที่มีแผลตามตัว แต่สิ่งที่บนในดวงตานั้นเป็นเวทย์แปลงกาย
คิวบิโนะโยโกะ Lv 499
“คิวบิโนะโยโกะ จิ้งจอก9หาง? แต่แปลงร่างเป็นมังกร?เพราะมังกรหน้ากลัว?”ดีนคิด”น่าสนใจแบบที่คิด เล่นด้วยดีกว่า”
ดีนหันไปมองจิ้งจอกที่แปลงร่างเป็นมังกร ปากของมันนั้นกำลังปรากฏวงแหวนเวทย์ขึ้นและยิงมาใส่ดีนอีกรอบ ทำให้ดีนใช้เงาสะท้อนป้องกัน บัลร็อคที่ตนกำลังหลอมไว้
“ขอโทษทีนะผมให้บัลร็อคกับคุณไม่ได้หรือจะเรียกคิวบิโนะโยโกะ ช่วยกลับร่างเดิมของคุณดีกว่า ถึงคุณจะแปลงร่างเป็นมังกรเพื่อทำให้ผมกลัวละก็ คิดผิดแล้ว”ดีนพูดด้วยน้้ำเสียงเย็อกเย็น มังกรที่อยู่หน้าดีนนั้นเรืองแสงจ้าเปลี่ยนเป็น จิ้งจอกเก้าหางสีทองที่มีหางสบัดไปมาตัวเล็กกว่าบัลร็อค
“สวยจริงๆนะ ซักอย่างได้เธอซะแล้วสิคิวบิโนะโยโกะ”ดีนพูดด้วยรอยยิ้มที่ปรากฏบนหน้า
จิ้งจอกเก้าหางเรียกลูกไฟสีน้ำเงินรอบตัว ลูกไฟทึ้งหมดพุ่งใส่ดีน ดีนสบัดมือเป็นจันทร์ครึ่งเสี้ยวกลืนลูกไฟทั้งหมดและพุ่งเข้าโจมตีจิ้งจองเก้าหางจนปะทะบาเรียหายดีนไม่รอยช้าใช้ความสามารถต่อไป
รูปแบบโจมตี พันธนาการเงานิรันดร์
โซ่สีดำโผล่ขึ้นมาจากเงาและความว่างเปล่า มันล่ามจิ้งจอกเก้าหางไว้ทั้งขาและหาง ตัวมันที่ถูกล่ามพยายามดิ้นให้หลุดรวมถึงเร่งพลังในร่างของมันมาสลายโซ่ที่ล่ามไว้
แต่พลังที่ล้นออกมาจากตัวจิ้งจอกเก้าหาง กำลังถูกดูดกลืนไปเพิ่มพลังให้กับโซ่จนมันที่พยายามจะดิ้นให้หลุดต้องลงไปนอนหมอบกับพื้น นี้คือหนึ่งในความสามารถของจุติอาชา
อาวุธแห่งสี่จุติอาชา ศาสตราผนึกที่สาม แฟมมิน!
“อย่าพยายามเลย อยู่เป็นเพื่อนคุยกับผมดีกว่าคุณ…ขอเรียกคิวบิละกัน” ดีนพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเดินเข้าไปหา
คิวบิที่นอนราบจนเกือบหมดแรงจ้องมองดีนด้วยความอาฆาต มันส่งเสียงขู่ในลำคอประมาณว่าถ้าหลุดออกไปได้จะฆ่าชายตรงหน้า
ชายหนุ่มลูบหัวและขนของมัน มันดิ้นแบบไม่พอใจและยังคงพยายามขู่ จนดีนต้องหัวเราะ
“ขนนุ่มจริงๆแต่เหมือนเธอจะไม่พอใจเท่าไรนะขอโทษด้วยละ”ดีนพูดเดินไปมุมที่มีโอริฮารูกอนอยู่
ติ๊ก
ชายหนุ่มดีดขึ้น ทำให้ดวงไฟปรากฏขึ้นจนข้างล่างสว่างจ้าร่วมถึงแสงที่สะท้อนกับแร่โลหะต่างๆ
“แบบนี้มันสบายใจกว่าจริงๆ ”ดีนพูดตอนนี้มือเขามีไฟสีดำที่ใช้สร้างศาสตรายืนหลอมโอริฮารูกอน
“ไม่ต้องกลัวไฟนี้ไม่ได้จะใช้ฆ่าเธอหรอก ทำไมต้องกลัวขนาดนั้นด้วย” ดีนพูดขึ้นมองไปทางคิว
โอริฮารูกอนถูกหลอมออกมาเป็นจอบขุดแร่สีเงินเงาวับ ดีนมองดูของในมืออย่างพอใจและลองออกแรง?
“ขุนพวกนี้คงต้องใช้แรงมากแน่ๆงั้นลองละกัน”ดีนคิด
ตูม!
“แค่กๆ นี้ออกแรงมากไปหรือเพราะตัวจอบภูกสร้างจากโฮริฮารูกอนวะ”ดีนมองดูผลงานที่พังลงมาจนฝุ่นตลบ
“แต่ถ้าคิดถึงผลรับก็ไม่กลัว”
“ท่านโอดีนค่ะ ถึงเวลาทานข้าวเย็นแล้วค่ะ” เสียงเซเฟียดังขึ้นในหัวดีนที่ได้ยินก็เดินไปนั่งหน้ากองไฟที่มีเนื้อกำลังถูกย่าง โดยคิวบิยังคงจ้องมองดีนไม่หยุดพัก
“จ้องมากๆระวังหลงรักละ แต่ไม่เบื่อหรือไง”ดีนพูดล้อเล่นและดูเนื้อที่ถูกย่างจนสุกและวางใส่จาน
“แล้วเธอกินแบบดิบๆหรือสุกๆละ”ดีนยกจานที่มีเนื้อสุกจำนวนมากไปวางตรงหน้าคิวบิที่มองด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ
“ไม่มียาพิษหรอกน่า ไม่ต้องกลัวก็เห็นตอนทำอยู่เต็มๆตา”ดีนพูดพร้อมกลับไปนั่งทานฟังตรงข้าม
“อากาศตอนกลางคืนมันหนาวจริงๆนี้ขนาดอยู่ใกล้กองไฟนะ แถมอยู่ลึกมันยิ่งเย็นกว่าเดิมอีก เธอไม่หนาวมั่งไง…ลืมไปเธอมีขนค่อยลดความหนาว” ดีนพูดขึ้นโดยจิ้งจองตรงหน้าเหมือนจะจ้องจะกินดีนอย่างเดียว
“อ่ะลืมไปโทษทีนะ..แต่ไม่ต้องคิดนะถึงจะเหลือเส้นเดียวแต่คุณภาพดีกว่าทุกเส้นรวมกัน” ดีนพูดและปลดโซ่ที่ล่ามไว้เหลือไว้เพียงเส้นเดียวและเพิ่มให้มันอิรสะให้ขยับเดินไปไหนมาไหนได้
คิวบิที่เห็นเหมือนโอกาศรีบเร่งพลังขึ้นและพยายามกระโดดใส่ดีน แต่พลังที่มากเกินไปพลังจะถูกดูดกลืนหายไปอีกรอบทำให้มันล้ม มันเลยใช้เพียงเพื่อมาให้ร่างกายอุ่น
“อืม….สรุปจิ้งจอกมันฟังเรารู้เรื่อง เหมือนพวก หมา แมว? ไหมนะ” ดีนพูดและนั่งคิด
“จิ้งจอกมันก็น่าจะคล้ายๆหมา แต่นี้มีเก้าหาง จะนับว่าคล้ายกันได้ไหมละเนีย” ดีนนั่งคิดเอียงคอไปมา
“นอนดีกว่า คิวบิฝันดี และไม่ต้องกลัวว่าไฟมันจะดับและที่สำคัญอย่าคิดโจมตีละ”ดีนพูดพร้อมกับเรียกหมอนกับผ้าห่มขึ้นมา
“ท่านโอดีนค่ะ”
“ท่านโอดีน”
“ท่านโอดีนค่ะ กรุณาตื่นด้วยค่ะ”เสียงเซเฟียดังในความคิดดีน
“งืม…..มีอะไร ”ดีนพูดแบบคนไม่ได้สติตา
“นุ่มสบายดีจัง…”ดีนพูดตาค่อยๆลืมขึ้น พบว่าตอนนี้ตัวเขานอนหนุนคิวบิโดยมีหางของเธอเป็นผ้าห่ม
“เซเฟียนี้ผม..”ดีนคิดและขยับตัวลุกขึ้นเหมือนคนไร้เรียวแรงโดยคิวบิที่อยู่ข้างดีนนั้นไม่ได้ขยับแต่อย่างใด
“ท่านโอดีนหลับไป 10 วันค่ะ คาดว่าเกิดจากความเนื่อยล้าที่สะสมที่ท่านโอดีนไม่ยอมพักและคาดว่าร่างกายท่านจะเป็นไข้และสภาพอาการที่เย็น ร่วมถึงผลจากการใช้พลัง”เซเฟียพูดในความคิด
ดีนที่ได้ฟังสัมผัสคอคิวบิที่อยู่ข้างๆก็รีบคลายโซ่ล่ามออกทันทีเพราะว่าร่างกายของเธอกำลังเย็นลงเนื่องจากอุณหภูมิกำลังสูงขึ้นเรื่อยๆและพลังที่ถูกจำกัด
“คงเพราะอากาศที่เปลี่ยนแปลงทำให้คิวบิต้องทำแบบนี้แทนที่จะโจมตีเราตอนที่หลับ เธอคงรู้ว่าต่อให้เราตายพลังก็ไม่ถูกสลายไปสินะ แต่ถ้าโจมตีเราแต่แรกเราก็ตื่นคงไม่ต้อมาอยู่ในสภาพแบบนี้”ดีนคิด
ดีนหยิบเพชรเวทย์ไร้ขีดจำกัดขึ้นมาเป็นดั่งแสงอาทิตย์ส่องสว่าง(ประโยชน์มากสุดๆ) โดยมันถูกบรรจุอยู่ในรูปแบบคฑาที่ปักไว้ตรงกลางและดีนก็เร่งทำอาหารทาน
อีกด้าน
“ท่านแม่….แดนเหนือรายงานเรื่องโอดีนยังค่ะ” ซีเลียพูดด้วยความเป็นห่วงดวงตาเธอเศร้าหมองไม่ต่างจากคนที่อยู่รอบๆเธอ
“พี่ชาย ต้องไม่เป็นไรค่ะพี่ซีเลีย” เซเรน่าพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มแต่เธอก็เศร้าไม่น้อยไปแพ้ซีเลียทำให้อาการของเธอลามมาจนแขนขยับไม่ได้ทำให้เพียงแต่นอนบนเตียงด้วยท่าทีทรมาน
“พี่โอดีนต้องไม่เป็นไร ไม่เป็นไรแน่ๆ ก็พี่สัญญาไว้กับมิเน่ว่าจะพาไปเทียวในเมือง”มิเน่พูดขึ้นเธอนั่งปลอมใจด้วยน้ำเสียงเศร้า โดยเธอสภาพไม่ต่างเซเรน่ากับซีเลีย โดยแต่ละคนอยู่ในอาการกินไม่ได้นอนไม่หลับ
“ตื่นแล้วเหรอคิวบิ” ดีนพูดขึ้นมองจิ้งจอกตรงหน้าที่ค่อยๆลืมตาและลุกขึ้นโดยตอนนี้มีผ้าห่มขนาดใหญ่คลุมไว้
“ขอบคุณที่ช่วยผมนะ แต่ผมตื่น คุณเองก็หลับต่อจากผมไปอีกตั้ง3วัน ”ดีนพูดโดยตนกำลังนั่งทานอาหาร
“มากินด้วยกันสิ”ดีนพูดชวนตามองไปข้างหน้าที่ทำให้ดวงตาของเขาค่อยๆเปิดกว้างด้วยความตะลึง
“คะ…..คิวบิ?......”
________
แต่งไปหวัดกินไปคิดไม่ออก
สงสัยคิดว่าอยู่ในแดนเหนือมากไปหน่อยหวัดแดรกเลยทีเดียวเชียวละ
ความคิดเห็น