คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Mirror two : เข้าสู่เมืองของภูติ ( 50 % )
ทันทีที่ฉันลืมตาขึ้นฉันก็พบกับความสวยงาม สรุปฉันมาถึงที่ป่าของภูติอะไรนั่นแล้วใช่มั้ย โอเค สงสัยจะใช่ ป่าของภูติเป็นป่าที่แต่ดอกไม้และมีผีเสื้อบินยั้วเยี้ยไปหมด และมีภูติตัวเล็กๆคอยตามผีเสื้อเหล่านั้นไป เอิ่ม ไม่ต้องสนใจดีกว่า รีบไปหาผู้ดูแลป่าของภูติเถอะ ฉันเดินตามทางมาเรื่อยๆและก็พบกับภูติตัวเล็กๆสีทองแต่มีปีกเบอเริ่มอยู่ด้านหน้าฉันมั่นใจว่าต้องเป็นผู้ดูแลแน่ๆ
"เธอคือ เมย์ใช่ไหม"ภูติทองนั่นทักฉันก่อนพร้อมกับยิ้มหยดหย้อยให้
"ค่ะ"
"ฉันคือผู้ดูแลป่าของภูติ เป็น npc เริ่มต้นจ๊ะ ^^ ฉันชื่อ ลามีน่านะ"
"สวัสดีค่ะ"ฉันทักทายอย่างเป็นไทยให้ลามีน่าไป
"สวัสดีจ๊ะ เอาล่ะฉันจะบอกให้นะว่าการเริ่มต้นของเผ่าภูตินะเป็นอย่างไร ภูตินั้นจะเป็นเผ่าที่พลังชีวิตค่อนข้างน้อย แต่พลังเวทย์จะเยอะ นั้นทำให้ภูตินั้นถนัดการยิงระยะไกลมากกว่าระยะประชิดนะจ๊ะ เรามาต่อกันที่การเล่นเกมละกันนะ การเล่นเกมนั้น หนึ่งชั่วโมงในโลกจริงจะเท่ากับสามวันในนี้นะจ๊ะ ดังนั้นก็ต้องเช็คเวลากันด้วยละ ส่วนเรื่องความหิวในเกมจะไม่มีนะจ๊ะ ถ้าเราหิวก็ต้องออกจากเกมไปทานในโลกจริงเท่านั้นและจะเล่นได้เพียงสิบสองชั่วโมงต่อวันเท่านั้นเพื่อเป็นการป้องกันการเล่นเกมมากนานเกินจ๊ะ และส่วนระบบอื่นๆเธอจะได้เรียนรู้ต่อไป แต่ตอนนี้ฉันจะมอบของให้เธอก่อนคือ กระเป๋าเก็บของ นาฬิกาเพื่อเช็คเวลา ยาพลังชีวิต 50 ขวด ยาพลังเวทย์ 50 ขวด เงินจำนวน 20000 เมน นะจ๊ะ ดาบภูติฝึกหัดระดับพื้นฐาน ชุดป้องกันภูติฝึกหัดระดับพื้นฐานและสมุดข้อมูลเกม แผนที่ สมุดบันทุกข้อมูลอสูร และอื่นๆอีกมากมาย เธอลองตรวจสอบเอานะจ๊ะ เวลาจะใช้อะไรก็เรียกมันจะขึ้นมาให้เองจ๊ะ"ลามีน่าพูดยาวจนเกือบลืมหายใจ ฉันรับของพวกนั้นและเก็บมันใส่กระเป๋า
"มีอะไรอีกมั้ยค่ะ"ฉันถาม
"มีแน่นอนจ๊ะ เธอช่วยฉันหน่อยนะไปกำจัดดอกไม้น่าเกลียดให้ฉันหน่อยสิพวกนั้นชอบมารังแกภูติลูกๆหลานๆนะจัดการสักห้าสิบตัวนะ แล้วฉันจะตอบแทนอย่างงามเลย"ไม่ไปก็คงจะไม่ได้สินะ
"โอเคค่ะ"ฉันพูดพร้อมกับยกมือไหว้ขั้นนางงามและเดินออกมาจากลามีน่าพร้อมกับเปิดข้อมูลอสูรออกมา
ดอกไม้น่าเกลียด
ระดับ 1
อาศัยอยู่ทางเหนือของป่าของภูติและทางใต้ของป่าของภูติ
ความแข็งแกร่ง ต่ำ
เมื่อเปิดดูเสร็จฉันก็รีบไปทางเหนือทันทีเพราะมันไกล้กว่า(มั้ง) แกตายแน่ดอกไม้น่าเกลียด โฮะๆ โฮะๆ โฮะๆ
หลังจากที่หญิงสาวเดินจากไป ลามีน่าก็กำลังใช้ความคิดอยู่ว่าเธอลืมอะไรไปหรือเปล่า เธอจึงคิด คิด และคิด จนแล้วจนเล่าเธอจึงนึกออก
"ตายแล้ว! ฉันลืมให้ทักษะการต่อสู้กับเมย์ไปนิ เวรแล้วไง นู๋เมย์จ๋าๆๆกลับมาก่อนนน"npc ร่างน้อยคร่ำครวญอย่างเอาเป็นเอาตาย
ในที่สุด ในที่สุด และในที่สุดฉันก็มาถึงป่าทางเหนือจนได้ ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นคนออกแบบเกมหรอกนะ อยากจะบอกว่าทางยั้วเยี้ยมากมาย ฉันต้องเดินข้ามถูเขาสองลูกและก็ต้องว่ายน้ำผ่านทะเลสาปอีกจากนั้นก็ต้องเข้าป่าหนามบ้าบอคอแตกอะไรก็มิอาจทราบได้ เปรียบดังว่าฉันกำลังเล่นเกมอย่างนั้นและ (ก็เล่นอยู่นิ) แล้วฉันก็เห็นไอ้ดอกไม่น่าเกลียดเป็นที่เรียบร้อย ตัวมันเหมือนดอกไม้ทุกประการเลยเพียงแต่ปากมันกว้างแล้วก็มีน้ำลายไหลยืดออกมา ยี้ น่าเกลียด (เริ่มเข้าสู่โหมดกระแดะ)
"เอาละไอ้ดอกไม้น่ากลียดแกเตรียมตัวตายซะเถอะ ย้าก"แล้วฉันก็เอาดาบฟาดลงไปที่ตัวมันอย่างแรง นี้ๆๆๆ ตายซะไอ้ดอกไม้บ้า ตายซะ
"ทำไมมันตายยากจังนะ"ฉันบ่นกับตัวเองฉันฟันไปตั้งหลายครั้งมันก็ยังไม่ตายฉันเห็นคนอื่นฟันสองทีมันก็ตายและ อะไรกันนี้
ความคิดเห็น