คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 ( 55% )
1
ย้อนกลับไปเมื่อ 2 ปีก่อน
“ลั้ลๆ ล้าๆ ล้าๆ ลั้ลๆ”ฉันฮัมเพลงอย่างมีความสุข เพราะว่าวันนี้เป็นวันที่ฉันจะไปสารภาพรักกับคนที่ฉันชอบนะสิ กรี๊ด แค่คิดฉันก็ดีใจมากแล้วถึงแม้ว่าเขาจะตอบตกลงหรือไม่ก็ตาม คิดซะว่าไปตามเวรตามกรรมของฉันเถอะ - o –
“หยุดนะ ! นังบ้า ฉันบอกให้หยุดไง ไม่ได้ยินหรือไง”ยัยถึกดำสามคนเรียกฉันหรือเปล่านะ ฉันหันไปตามเสียงเรียกแล้วพบว่า มีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งตรงมาที่ฉันแล้วก็...
พลั่ก !
“กรี๊ดดดด”ฉันกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด ยัยบ้านั่นไม่ได้ชนฉันอย่างเดียวนะสิ แถมยังถีบฉันตกบันไดมาด้วย ก้นช้าน
“ขอโทษนะค่ะ พอดีฉันรีบ”รีบมากเลยหรือไงย่ะ ถีบฉันซะตกบันได และยัยนั่นก็วิ่งไปอย่างรวดเร็ว
“แฮ่กๆ โอ๊ย เหนื่อยเป็นบ้าเลย วิ่งไวชะมัดอย่างกะตด”โอ้โฮดูยัยถึกดำหมายเลข 1 เปรียบเทียบสิ น่าเกลียดชะมัด
“ลมกรดตั้งหากล่ะย่ะ”ยัยถึกดำหมายเลข 2 พูด
“ลมหมู ลมตด ลมบ้าอะไรก็ช่างเหอะรีบตามยัยเพิ้งนั่นไป เร็ว”ยัยถึกดำหมายเลข 3 สั่ง ยัยถึกดำ 1และ2 พยักหน้า ฉันค่อยๆหันไปมองหน้ายัยถึกดำทั้ง 3 ยัยถึกดำมองฉันอย่างสงสัย
“อ้าว นี้เธออยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไร”ขอโทษนะย่ะ ฉันนั่งตั้งนานและ
“อย่าไปสนใจ รีบไปกันเหอะ”
“อื้ม”
แกร๊บ !
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด”
ยัยพวกถึกดำแกเหยียบนิ้วช้านนนนนนนนนนน T^T
สุดท้ายฉันก็มานั่งจมปลักอยู่ในห้องน้ำ แง้ เจ็บชะมัด ดูสิจดหมายรักของฉันขาดวิ่นเลยแล้วแบบนี้ฉันจะได้บอกรักเขามั้ยนะ ฉันส่องกระจกดูหน้าตนเองรู้สึกเหมือนเห็นผียังไงไม่รู้แหะ =0= กระโปรงขาดกระจุย เสื้อยับจนทุเรศ ผมตั้งชี้โด่ชี้เด่ หน้าดำยังกะเอาถ่านมาถาหน้า ตกลงนี้ฉันแค่ตกบันไดหรือว่าไปนรกมากันแน่เนี่ย ฉันรีบเอาน้ำมาล้างหน้าเพื่อแต่ดูเหมือนมันจะล้างไม่ออก ฉันเอาถูหน้าตัวเองไปเรื่อยๆ โอ๊ย! แสบเป็นบ้าเลย หน้าฉันกำลังจะกลายเป็นคอนกรีตภายในไม่กี่วินาที
ตึกๆตักๆ
ฉันได้ยินเสียงเหมือนมีคนกำลังมาทางนี้ ฉันเลยเอาหูแนบไปที่ประคูเพื่อฟังเสียงให้ชัดมากขึ้น
ตึกๆตักๆ
ใกล้เข้ามาแล้ววว O-O
ตึกๆตักๆ
ใกล้แล้ววว และแล้ว…
ปัง !
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด”ดั้งฉันดั้งช้านนนนนนน ประตูกระแทกเข้ามาที่หน้าอย่างรุนแรง ความแรงของประตูทำให้ดั้งฉันหุบเข้าไปในโพรงจมูกอย่างรวดเร็วและกระเด๋งดึ๋งออกมาเหมือนเยลลี่น้อยๆ
แต่นี้…มันจมูกฉันนะเฟ้ย
ฉันมองไปหาไอ้คนที่เปิดประตูมาไม่ดูคน(ได้ข่าวว่าเธอเอาหูไปแนบเองไม่ใช่เรอะ) เอ๊ะ นั่นมันยัยเพิ้งที่ถีบฉันตกบันไดจนร่างอันสวย(น้อย)ของฉันเละ(มาก)ได้ขนาดนี้
“นี้เธอ… อุ๊บ!”
“ชู่วววววว”
ยัยเพิ้งเอามือมาจุ๊ปากฉันเบาๆ อ้ายยย อย่าบอกนะยัยนี้กำลังพาฉันเข้าชมรมดนตรีไทย ม่ายย(คิดไปเองทั้งนั่น)
“เงียบหน่อยสิ”
“ทำไมต้องเงียบ -*-”
“เพราะถ้าเธอไม่เงียบ ฉันจะโดนตบ”
“!!!”
เกี่ยวกันตรงไหนของมันฟะ
ความคิดเห็น