คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 9
มอลโเวีย
โรมาเนีย ปี 1941
“บุปเ้าไปปปปปปปปปปป”
เสียอทัพแำลัเรื่อนพลเ้าสู่โรมาเนีย
อทัพโรมาเนียถูผัันให้ถอยล่นออายูเรน “ันว่าไม่เิน เือนว่า ๆ
โรมาเนียถูยึแน่ ถึแมนอทัพฮัารีะลมา่วย็ไม่หน้าเอาอยู่
สวนอทัพเยอรมัน็ไปรบิพันอยู่ามโปแลน์ และรับอลิ
ไม่สามารถเรื่อนพลเ้าสู่โรมาเนียมาหนุนทานี้ไ้แน่นอน อี้านอทัพอิาลี ับ
ยูโสลาเวียเ้ารบหลัโรมาเนีย และมีารแบ่อำลับาสวนไป้านอยู่ามายแนริ
บัลาเลีย” ัอธิบายสถันารให้พวผมฟั “ผมว่าอนนี้เราวนไป่วยเปิทาหนีให้พวผู้นำโรมาเนียเรียมหนีีว่า”
ผมพู “ไม่พวเาไม่ยอมหนีแน่ ๆ พวเาะลบปป้อประเทศนเลือสุท้าย” มิพู “เราวรเาแแ
ทำไรัอย่าับอิาลี อทัพอิาลีบ้านผมำลั รบหลัและป่วนแนวลบะวัน
เห็นไ้ัว่า ฝรั่เศสไม่ยอมรบหลัอิาลี มันเอาแ่มุหัวอยู่ในปราารอย่าี่า”
ราฟพู “ผมว่าทาเปลี่ยนอสรามอนนี้อยู่ับบริทิแล้วละ” ผมพู “เอร์ิว
ำลัลัเลว่าะปป้อฝัใหน่อนี ะสำลัเ้าไป่วยแถบสแนิเนเวีย หรือ สอทัพเ้าฝรั่เศส
มาไร่อิาลี เห็นั ๆ ว่าเรือัรภพำลั ลัเลที่ะเ้าร้วมสราม
อนนี้าิพันธมิรมีผู้ที่พึไ้แ่เยอรมันเท่านั้น” ผมพู “เราะไปปิบัิารในยูเรนัน”
ัเสนอ “ิะทำไร?” มิถาม “รอบ่านายพลแรี๊ โนทานทินโอฟิ ูโฟ” ัพู “ท่าไม่มีูโฟ
านะายึ้นเยาะเลยแฮะ” ผมพู “ั้นลอไลไปันเถาะ” มิพู
วาปปปป!!!
รุเียฟ สาธารรัสัมนิยมยูเรนโเวีย สหภาพแห่สาธารรัสัมนิยมโเวีย
“สถันารเป็นไบ่าท่านนายพลเเมที๊” นายทหารวัยทอ
ึหัวไร้ผมแล้วที่อยู่หัวโะพูึ้น “อีไม่นานเราะรุเ้ารุบูาเรท์
ไ้่อนพวพันธมิระรู้ัวแน่นอน
และอทัพหลัอเราะไปรวมัวับอทัพยูโสลาเวีย และ อิาลี
บุัเ้าฮัารีล้อมลอบพวพันธมิรไว้ามแผนรีมหนีบอท่านรับ
ผู้บันาารูโฟ” นายพลเเมที๊ รายาน “ี ีมา
สมับที่ผมไว้ใใหุุ้มอทัพแนวรบยูเรน แล้วทาท่านระนายพลโเนียฟ” ูโฟหันมาถามนายพลอีนหนึ่
“นะนี่อทัพอผมไ้รึมือแล้ว เราไม่สามารถบุลึเ้าสู่โปแลน์ลึว่า
เมืออบนอไ้เลย แถมบารั้ถูผัันให้้อมาปป้อและพยายามับพวเยอรมันออาเบลารัสเีย
เรียว่าึมือสุ ท่าเราไม่มีทหารที่สามารถเรนมาไ้เรื่อย ๆ แพ้ไปแล้ว
เทโนโลยี และิใสู้อเราทั้ฝีมือสู้ฝัเยอรมันไม่ไ้เลย” โเนียฟรายาน “สัารลไปใรถอยลับ
หันหลัลับ หรือ ใ้่อสู้ไม่ไ้ ยิทิ้ให้หม” ูโฟสั่ “ทา้านผม็ำลัแย่
เลนินราำลัถูล้อม เราพยายามะ้านอทัพบอลิ-สแนิเนเวีย ให้นานที่สุรับ
ท่านให้เราเอาไับเรื่อสเบียเรามีไม่มานั” นายทหารอีนที่เียบมานาน “ท่านนายพลมิโยน
ทิมอัเทนโ ฟันะ ท่านสัให้าวบ้านแบ่อาหารที่มีให้เรา เอามาให้เยาะที่สุ
ใรัืนถือว่าบ่อแนมารา ประหารมันะ สวนพวเลยศึ ่าทิ้ให้หม
เราไม่มีเลย พวนหนุ่ม เ็ ผู้หิ ใรับอาวุธไ้เอามาออรบให้หม
พวนพิารบาเ็บไม่สามารถออรบไ้ หรือพวนแ่ระับที่ไปลอเป่ายัไม่ไ้
็ยิทิ้ให้หมะ ไม่มีประโย้อเ็บเอาไว้” ูโฟ สั่้วยเสียเหี้ยมเียม “แล้วพวาวยูเรนับาวเเนียเอาไับพวมันีท่าน”
เเมที๊ ถาม “เอาไวเป็นเี่ยนหนามเหล่าเปลือเสบีย
แถมมันะหัหลัเราอนใหน็ไม่รู้ พวยิว ับ เิร์ อีทำไ็ไ้ที่ะืนมันให้เป็นรัสเีย
พวที่ืนาิไม่ไ้เอาไปใ้แรานทาสให้หม สวนพวโรมาเนีย็เ่นัน เผาเมือและหมู่บ้านพวมันให้ราบ
นเอาเสบียมาให้หม เอาพวมันไปใ้แรานทาส สวนพวผู้หิ เ็สาว
ปล่อยให้พวทหารมันเอาไปแ่ระหายรายเรียให้หม
เสร็แล้วท่าใ้านไม่ไ้็่าพวมันทิ้ะ” ูโฟ หันมาสั่ “รับทราบรับท่าน”
ไ้ล ๆ รุเียฟ
“ที่นี่ที่ใหน” ัหันมาถามผม “ไ้ล ๆ ป่าไ้ล ๆ
รุเียฟ” มิหันมาอบ “ูนั่น พวทหารำลัทำอะไรนะ พวมันเอานึ้นรถไปทำไมัน?”
ัี่ให้เราูรถทหารที่นนมามายออารุเียฟ แถมทุนถูโรวนึไว้อี่าหา
“ผมว่าเราแอบามไปันเถาะ” ราฟพูึ้น พวผมรู้สึใไม่ีเลย
เหมือนว่าเราะมีวามผิพราสร้าหายะให้ับมนุษย์าิเพิ่มอีแล้ว
พวผมแอบรัเลาะไปาม้นไม้ ห่าาบวนรถพอสมวน ึ่ที่หมายที่เราไปถึนั้น ือ
้าย ใ่้าย แ่มันมีรั้วแน่นหนา มอเ้าไป้าใน ผมเห็นทหารถืออาวุธ
และแ่ำลับัับพวนแ่ เ็ มามายให้ทำาน ้าน้า ผมเห็นพวผู้หิ
ทั้วัยรุ่น และ เ็ ประมาน 5 น ถูมัในสภาพไม่ใ่เสือผ้าเนือัวเปาะเปือน
แถมมีทหารผัันมามืนพวเธอเลื่อย ๆ ไอ่ารระทำเยี่ยสัว์นรนี่มันอะไรัน
ไม่เห็น่าาที่พวนาีทำในประวัิศาสร์่อนเราเปลี่ยนเลย มิ
หยิบล้อมาถายวีีโอ มุม่า ๆ ไว้ “เราะเอาภาพพวนี้เ็บเป็นหลัาน” มิว่า “แล้วเราะทำยัไ”
ผมถาม ผมอยาเ้า่วยและยิหัวไอ่พวสาระเลวนี่หรือเิน “เราะเ้าร้วมับอทัพพันธมิร
และ่วยปลปล่อยนเหล่านี้” ัหันมาพูับผม้วยสายา แนวแน่
ในอนนี้พวเราพร้อมะแแประวัิศาสร์แบบริัแล้ว (ทุทีนี่มึไม่ริัอีเหลาะ
:
ผู้แ่) พวเราเลิมวาแผน ึ่ืนนี้เราะป่วน้ายพวมัน
และนเหล่านี้ะไ้รับารปลปล่อย เราะสร้าอทัพแรอเรา
แ่่อนแรเราะ้อหาัวไอ่ั่ว ูโฟ ให้เอ่อน และ่ามันะ “เมือะีันแอบรอฟเ้าไปฟัพวทหารยามมันพูัน
ืนนี้ะมีนายทหารั้นสูมารว้ายที่นี่” ัที่หายไปลับมาพร้อมอมูล “ประมานี่โม”
มิถาม “ราว ๆ 2 ทุ่ม” ัอบ “ั้นเราะลอยิระบาลมันะสร้ารารใน้าย
ท่าโีมันเป็ยูโฟ” ราฟพู้วยเสียเหี้ยมเียม “ั้นวันนี้พวเราไปพัผอน
และรอบหาอมูลัน่อ่ำอนระัน เอันอนหโม” ัพู
***********
พวออวยเยอรมัน ับ โเวียอย่าพึ่ อวยหรือเลิอ่าน ผมรับรอุะไ้เห็นวามั่วอทั้ 2 ฝ่ายแน่นอน
ความคิดเห็น