คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คำสั่งใหม่ของมิคาเอล
ภูุ๊ย ัหวัุ๊ย(ุ๊ยโว)
“พวเ๊มันบุมาแล้ว ทุนยิ” เสียพลอำลัป้อันอาาัรอสุวรรภูมิ
ะโนึ้น แ่ับเสียปืนให่ และปืนล และปืนรุ่น่า ๆ
ระหน่ำยิเ้าใส่ันอย่าบ้ารั่ นเห็นเป็นเป็นแสวิผ่านไปมา แ่ะเห็นไ้ว่าฝ่ายีนนั้นสูเสียมาว่า
เพราะอาวุธฝัสุวรรภูมิเป็นอาวุธพลัแสที่ยิไ้เร็วว่า
และทรพลัทะลุทะรวมาว่า ทั้ยัมีรถ่อสู้มีเราะ ที่วนเรียว่าแทบะเหาะไ้
้วยเทโนโลยีอาสัยแรแม่เหล็โล ในารรอยัว ำลัไร่ยิใส่ พวเราะอฝ่ายีนอย่าบ้ารั่
้วยปืนให่สอระบอพลัแสบนัวอมัน
“อา นี่มันบ้าอะไรัน” “ไอ่ยานรบนั้น ือ อะไรัน”
และอีสาระพัเสียโวยวายแปลใปนหวาลัวาฝั้าศึ
“แ่นี้็โวยวายแล้วเหลาะไอ่พวเ๊เอ๊ย”
ผมลำพึึ้นนะใ่เวทพาัวอยู่บนภูเาลูหนึ่ในเทือเาุ๊ย
นะนี้ำลันอนสอสไนร์ ไปยั้าย้าศึ
อนนี้ผมเห็นนายพล้าศึำลัประุมแผนารันในบัเอร์ลา้ายทหารที่ร้อมรอบ้วยำแพหินนาให่แแร
ท่าไม่รายเวทพราัวหลบสายายามที่สาสอ ทุทิศทา
แถมเินไปทั่วรอบภูเาแถวนี้ไม่ไ้หลอ แ่็นะ ไ้เวลาทำภาระิในบ ๆ แล้วสิ
“้าแ่ ิวินานแห่อัีภูยิ่ให่
้าน้อยออาเอื่อมยื่มพลัแห่ท่าน เพื่อัภัยรี่อ้านี้
โปรประทานพลัให้แ่้า มอบวามวินา
และทำให้ศัรูอ้าลายเป็นุลมหาุล้วยเถิ” ผมร่ายาถามหาเวทระเบิ
ไม่นานหลัานั้น ็เิวามแื่นึ้นมาาในป้อมปราารลาภูเา
ที่บันี้มีว์เวทสีส้มนาให่
ึ้นใ้พื้นอป้อมปราารและแยเป็นสอว์อีอันหนึ่รอยึ้นไปเหนือฝาฟ้าอป้อมและไม่นาน็เิเป็นระเบินาให่ร้ายับนิวเรียแ่เป็นเพลินาให่ึ้นาลาภูเา
นอนนี้สภาพาที่เยมีป้อมปราารอยู่ลายเป็น
พื้นที่ราบเ็มไป้วยอาที่ไม้เรียม ไม่ว่าะเป็นาน หรือ
าำแพที่มีเหลืออะไรทั้สิ้น
อนนี้่อะโสีำเหล่านั้นลายเป็นแ่เสทุรีในพิบาที่โนล้มบบอถึวามร้อนแรอเปลวไฟามหาเวทเมื่อะี้
ผมรุึ้นและำลัะเินลับ
“้าศึยิมัน” เสียทหารีนพบผมเ้าแล้วเวนรรมเผอายเวทพราัว
ปั้ ฟุบ
เมื่อปืนยิมาผมหลับหลั้นไม้ให่
และยิเวทน้ำแแ่แใส่ทหารีนนแร และอาสัยอนที่พวมันใ
วิอ้อมไปพร้อมับสาปืนลในมื่อใส่พวที่เหลือ
เ๊ ฟึบบบ
ผมโยนระเบิมื่อไปรหน้าที่พวทหารีนอีฝัำลัวิมา
นมันเบไม่ทัน
ู้มมมมม อา พวมันแหลเป็นิน ๆ ไม่็ัวแยเป็นิน ๆ
ผมใ้เวทพราัวอีรั้และวิหายไป่อนำลัเสริมอศัรูะมาถึ
านทัพอำลัป้อันอาาัรในเวลา่อมา
“ยอเยี่ยมมา มิ นายทำไ้ีมา เื้อไม่ทิ้แถวริ ๆ
สุยอสไนร์เปอร์เหมือนพ่อับแม่อเธอไม่มีผิเลย” ท่านนายพลโวิส์ ลาวมผม
“ริ ๆ นะยอมาเราแทบะไม่้อเปื่อแรบุเลย” เามผมอย่าริใ
“ไม่หลอรับ เพราะท่านวาแผนมาีึำลัหลัศัรูออไป
ทำให้มันประมาทอี่าหา ผมถึถล่ม้ายมันไ้” ผมพู
ลืมแนะนำัวผมนั้นื่อ มิาเอล ฟอน อันเิร์นแทรม เป็นลูบุธรรมอ
อีหัวหน้าอ์รัษ์แห่อืเอร์เนีย(โอา)
ที่อนหลัเมื่ออาาัรล้มสลายอ์หิา้าแ่านับท่านผู้นำเทวินทร์
แล้วไ้ผันัวมารับใ้สุวรรภูมิอย่าริั โยมีพ่อผม ือ เอริ เเลา ับ แม่อผม
มีนา ยาเนี เป็นพลทหารู่ในอนนี้ท่านพ่อบุธรรมเป็นอมพลไปแล้ว
สวนท่านแม่ับท่านพ่อ เป็นพลเอและยัเป็นสุยอพลแม่นปืนที่สู้แบบโลมรัน็ไ้
ประเินหน้า็ี นิหน้าประวัิศาสร์อำลัเลยทีเียว
ันั้นเมื่อผมมาเ้าอำลัทำให้เิ้อเปลี่ยบเที่ยมผมึ้อสร้าผลานให้ไม่แพ้พวท่าน
“อย่าันัวเอนัระ มิ
ถึนายะถูพ่อแม่และท่านอมพลฝึมาั้แ่เ็แ่วามเรีย็ทำให้นพราท่าไ้ไม่แพ้วามหยิผยอหลอนะ
ยิ่เรียยิ่ัน ยิ่ันยิมอไ้ไม่ว้า เราะพราไ้ำไว้นะ”
ท่านนายพลบบ่าเือนผมอย่าอ่อนโยนหลัเห็นผมเียบและหน้าเร่เรีย
่อนอนุาิให้ผมไปพัไ้
ผมึเินออาานบันาารเพื่อไปพั
.....
“พันโทมิาเอล มีำสั่ให้ไปเปลี่ยนแนวรบรับ” พลอำลัั้นประทวนที่มีหน้าที่รับส่สารวิ่มาบอผม
พร้อมยื่นอหมายมาให้ผม และวัธยาหัส
“อบุมา” ผมวัธยาหัสอบ
“ถึพันโท มิาเอล ฟอน อันเิร์นแทรม นี่เป็นำสั่่วนอให้ท่านลับไปยัสูบันาารลาเพรบูร์
เพื่อลอรับำสั่สำัึ่ไม่อาบอผ่านหมายโทรเลนี้ไ้ เนื่อาเป็นำสั่รับโย่วน
ลนาม
เพรบูร์”
ลนามเพรบูร์ นี่มันำสั่ราท่านผู้นำนิ
ผม้อลับเมือหลวโย่วนเสียแล้ว
“ท่านนายพลรับ ผม่วยแนวรบฝัท่านมิไ้แล้ว ูนี่สิรับ”
ผมเินลับเ้าไปในบัเอร์ที่ท่านนายพลอยู่พร้อมสหมายใหู้
เพื่อออนุาิเปลี่ยนแนวรบ
“ำสั่ราเพรบู์เหล่า ั้นรีบไปเถาะ สใสนายะไ้านให่แล้วสิ”
ท่านนายพลบวิ้ว และพูึ้น
“เียวันให้นไปส่เธอที่สนามบินแล้วัน”
ท่านนายพลพูพร้อมับเรียพลอำลัให้ับรถีบที่ใ้ระบบสนามแม่เหล็โลเหมือนับเราะ
ึ่ทำให้ารเินทาไปยัสนามบินที่อยู่ห่าออไปอย่ารวเร็ว
“อบุรับ” ผมลารถพร้อมสัมพาระที่รีบนมาโยไม่ลืมเ้าปืนู่ใ
พร้อมวัธยาหัสอบุพลับรถ
“ห่าไม่ไ้ท่านนายพัน ่อให้ท่านนายพลไม่สั่ผม็ะ่วยท่าท่านอ
ูสิท่าน่วยเราไว้หลายหนเลยเวทมน์สุยอริ ๆ ผมระนับถือเลย
อย่านอยทำรายทีระมา ๆ อท่าน่วยให้เราไ้หายใหายอาไอ่พวฝูเ๊ลั่นั้นไ้บ่า
เอาละผมไป่อนนะโีนะท่าน ท่ามีบุเราไ้เอันอีนะท่าน” เาล่าว
“โีเ่นัน อพระเ้าุ้มรอ” ผมบอล่า แล้วมอส่นรถรับสายาไป
ึเินไปยัที่ทำารอำลัป้อันอาาัรภาพื้นอาาศ
“มีธุระอันใให้่วย หรือ?”
พลอำลัที่นั่ประำโะหน้าห้อผู้บันาารพูึ้น
“ผมไ้รับำสั่่วนให้ลับเมือหลวรับ” ผมพูพร้อมยื้นหมายให้
“ำสั่่วนาเพรบูร์ อืม ให่ใ้ไ้เลย
นี่รับท่านเินเ้าไปในห้อเอาำสั่ให้ท่านนายพลูแล้ว
ท่านะเียนำสั่บินให้ท่านพันโทเอรับ โี” เายื้นหมายืนแล้ว
วัธยาหัสให้ผม
ผมเินรไปามทาเินแล้วผัประูเหล็เ้าไป
“นายเป็นใร? มีธุระอะไร?”
ท่านนายพลเยหน้าึ้นาแผนที่ที่เาำลัมาอะไรัอย่าอยู่
“สวัสีรับท่านนายพล ผม มิาเอล ฟอน อันเิร์นแทรม
ไ้รับำสั่่วนให้ลับรุเพรบูร์ให้ลับสูบันาารให่รับ”
ผมพูพร้อมยื้นหนัสือให้
“อืมมม แปบนะ” ท่านนายพลพู พร้อมับ เินไปเียนำสั่ลระาษ
แปบเียว็เ็บปาา แล้วยื่นระาษให้ผม
“เห็นอาารรนั้นหรือไม่? ที่นั่นที่พันับินเอาำสั่ทั้สอไปแ้แล้วให้นับินเอาเรืออาาศเล็ึ้นเสีย
อให้โีับานแนวรบใหม่ที่ะไ้นะท่านพันโท” ท่านนายพลอาาศพู
“อบุอรับ” ผมวัธยาหัสให้แล้วเินออไป เพื่อนำำสั่ไปให้นับิน
หลัานั้นผม็ยื้นให้นที่เหมือนะให่ที่สุระมั้
เาเรียนับินมานหนึ่และสั่ให้บินไปส่ผมที่เมือหลว
ฟื เสียเรืออาาศ รอยึ้น้วยแรผัอระบบแม่เหล็โล
านั้นเมือถึุที่เหมาะสมะบิน็ปิระบบแล้ว
เปิระบบไอพ่นและออัวเร็วเหนือเสีย
ผมพัในเรื่อไม่ถึ 30 นาที
เรืออาาศ็ลอที่สนามบินในานทัพอาาศประำเพรบูร์ ผมึลาเรืออาาศ
พร้อมสำพาระ แล้วไปรายานัวับนายพลทานี้เพื่อลบันทึว่ามาถึโยปลอภัย
แล้วึเ็นในใบรับรอว่ามาถึปลอภัยให้
นับินเพื่อให้เานำลับไปรายานที่านัวเอ แล้วึเินออาท่าอาาศยาน
เพื่อหารถ
ผมึ้นรถไฟวามเร็วสูาสถานีที่ห่าาานอาาศไปไม่มา
เพื่อไปลสถานีที่อยู่ไ้ลานบันาารให่นอรุเพรบูร์
เมื่อผมไ้ยินประาศสถานีที่้อารลผม็ลทันที
และเอาบัรประำัวพลอำลัึ่ใ้แทนเินสไ้ เป็นสวัสิารอย่าหนึ่อรัใ้ไ้รอีพ
แะับประูเปิปิ แล้วเินออไปเพื่อเรียรถไปส่หน้าสูบันาารให่
อนนี้ผมมายืนอยู่หน้าป้อมปราารนาให่
ึ่เห็นัว่าเป็นำแพเหล็ร้า ผมแสัวและเินเ้าไป้าใน
มาพบอาารนาให่ที่ท่ามอาท้อฟ้าะเห็นเป็นรูป้าในแนวนอนับพื้น
มีปืน่อ้าอาาศยานิั้บนอาารรอบทิ รอบำแพิั้เป็นป้อมปืนให่
และเหมือนะมีประูเปิปิสำหรับให้เราะออมาาโรเ็บรถอี้วย
ผมเินเ้าไปในอาาร
“สวัสีรับ ผมมารับำสั่ามนี้รับ” ผมยื้นหมายให้
สาวหูแมวในุพลอำลัหิ
“ท่านพันโทมิาเอล เหลาะเมียว เินั้นสาม ห้อ 361983 นะเมียว”
เายื้นบัรให้ผมและี้ให้ผมไปทีุ่เรื่อนย้ายมวลสาร
ผมเินไปทีุ่วาปแล้ว พิมื่อห้อที่ะไปลไปแล้วึ้นไปยืนบนแท่นเรื่อนย้ายมวลสาร
วาปปปปปปป
แสสีาวสว่าึ้นแล้วผม็พบว่ามาโผ่หน้าประูห้อ หมายเล 361983 ึ่เป็นประูเหล็
“ผมพันโท มิาเอล ฟอน อันเิร์นแทรม อเ้าไปนะรับ”
ผมพูเสร็สแรนม่านา และรายนิ้วมือไม่นาน ประู็เลื่อนเปิออ
“สวัสีมิ” เสียทัทายอันุ้นเยัออมาาในห้อ
สวัสีรับท่านพ่อ และท่านแม่” ผมพูึ้นหลัเห็นท่านพ่อ ท่านแม่
และท่านพ่อบุธรรมอยู่ันพร้อมหน้า เหมือนำลัปรึษาอะไรันอยู่
“นี่มันำสั่ประหารทาอ้อมหรือเปล่า” “อุทรำสัใ้ใหม” “ท่านผู้นำบ้าไปแล้วิอะไรอยู่ฟะ”
และอีสารพัที่ผมยั มึน ล่วยอธิบายันหน่อยสิโวยยยยย
ผมระอยาะะโนไปริ ๆ
********************************************************************************************************
ผมพยายามให้ีที่สุพยายามหาวามแปลใหมนะรับ
ความคิดเห็น