คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : มงกุฏราชกุมารอเลก รามาโนฟ
“ท่านนายพลเทวินทร์” ผู้บันาารสูสุ ประำมิิพิเศษ เรียผมเ้าพบ
พอมาถึ็เรียื่อผมเลย
“รับท่าน” ผมบเท้าูแนวา
“ไม่้อมาพิธี ยัไท่าน็ไม่ไ้อยู่ในสายบัาอผม ที่ให้มาพบรั้นี้เพื่อะบอว่า
เราไ้อำสั่าพรรท่านให้ท่านเรื่อนพลไปร้วมับอำลัป้อันอาาัรทาน้ำ
ไ้ยินไม่ผิ เราะให้ท่านไปพร้อมับอำลัป้อันอาาัรภาพื้นน้ำ
เ้าสถาปนาหัวหา ที่ายหาพิเทอร์รา พร้อมับอทัพเรือแห่สหพันธรัเยอรมัน
ึ่อำลัป้อันอาาัรภาพื้นิน
และอทัพบแห่สหพันธรัเยอรมัน็ะโหมระหน่ำเ้าโมีาายแนเอทาเนีย และ
ายแนูโอเนีย เ่นัน เราะบุถล่มเพเทอร์รา ้วยทุอย่าที่เรา ระวั้วย
ัรวรริะป้อันสูลาทาเหนือนี้้วยทุอย่าที่มันมีเ่นัน
ไอ่ั่วนิอร์นราฟ รามาโนฟ มันสลูายมันมาบัยาารารป้อันเอเลยทีเียวระ”
ท่านผู้บัาารสูสุ อธิบายเหุที่เรียเ้ามาให้ฟั
“่อให้มันยมาทั้แผ่นินผม็ะ่าให้หมรับ
อำลัป้อันแห่พรราิสัมนิยมแห่สหพันธรัไท ไม่มีวันลัวาย
ผมะไปเียมัวเียวนี้ระรับ เราะนยุโธพารทุอย่าที่มีไปถล่มพวมัน” ผมพู
“โี อให้มีัย” ผู้บัาารวัธยาหัสละอวยพรผม
ผมเินออมาาานบัาารให่ พร้อมเปิหน้าอโฮโรแรม านาฬิาผม
ิ่อไปยั หัวหน้าหน่วย(หนึ่หน่วยเท่าับอร้อย)ทั้หม
“เียมัวให้พร้อม านเ้าแล้ว” ผมพู
“ที่ใหนรับ” หัวหน้าหน่วย 1 พู
“เราะ้อไปสถาปนาหัวหาลับทัพเรือ” ผมพู
“บ้าหรือเราเป็นหน่วยรบบนบนะท่านไม่ใ่นาวิโยธิน”
หัวหน้าหน่วยสิบล่าวบ่า
“ไม่้อหวเราแ่เป็นแนวหลัหนุนพวนาวิโยธิน และเมือเ้าสู่แผ่นินเราะรบเ็มที่
ทุนเียมให้พร้อม” ผมสั่
“รับท่าน” ทุนานรับ
วันที่ 15 พฤศิา 26xx ป้อมปราาร ริมมหาสมุทร์บาลทิ ไ้ลแว้นเพเทอร์รา
ในัรวรริแห่แนุส
“ท่านรับูรอบฟ้านั้นสิรับ” พลทหารหันมารายานเ้านาย
“ใหนอะไร”
นายทหารทีุ่มอยู่รนั้นเินไปมอรสุอบฟ้าาทะเลรนั้นปราเรือเหล็มาาอบฟ้า
“ไปแ้ให้พวอทัพเรือทราบเร็วเ้า้าศึบุ
และรีบไปแ้อ์รัทายาทในราวั์เฮอร์มีทาเะ เร็วเ้า”
นายทหารนนั้นสั่ให้ม้าเร็วไปรายานสถันารเพื่อระมพลป้อัน
พระราวั์เฮอร์มิทาเะ
“5555+ อีนี่รีลาเ็ใ้ไ้เลยวะ แ่แมบ้านนูเบื่อระ
อะพวมึเอาเล่นบ่าระัน” ้าโยนเ้าทาสหิลึ่สัว์เผ่าแมว
ที่โน้าทำเรื่ออย่าว่าเสร็และ็โยนไปให้พวทหารอ์รั้าเล่น่อ
“โยนแรแบบนั้นเียวมัน็ายหลอท่าน” ทหารนายนึพูึ้น
“แ่ทาสัวเียวเียว็หาใหม่ไ้” ้าอบ
“ท่านรับ้าศึบุแล้ว มันมาทาทะเล” ทหารนายหนึ่เ้ามารายาน
“ว่าไนะ เียมุให้พร้อม ้าะไปสั่สอนพวมันเอ
บัอามาหยามันีนัะเอาให้มันเริหนี้ลับออทะเลแทบไม่ทันเลย 555+”
้าพูและรีบสวมเราะ ึ้นี่ม้าไปยัป้อมปราาร
ป้อมปราาร ในเวลา่อมา
“สถันารเป็นยัไบ่า” ้าถามนายทหารที่รับผิอบ้ายนี้
“ทอพระเนเอาเอเถิ
นะนี้ทัพเรือพึะออาท่าไปแ่้าศึเรื่อนมาไวมาำลัะไ้เ้าประทะแล้ว”
เารายาน สวน้า็มอออไปยัทะเล
อนนี้อทัพเรืออันแแรอัรวรริไ้ออไปแล้ว
พวมันเียมล่มไ้เลย
ฟิ้วว ฟิ้วว ฟิ้ววว ฟิ้วววว เสียอาวุธาเรือ้าศึ
มันไวมาเป็นวัออมาาเรือ้าศึ พุ่ไปนเรือรบอัรวรริมนเรี้ย
“ฝาบาบนฟ้า” ้ามอามที่ทหารี้ใหู้ นั้นมันมัรเหล็ หรือ
นเหล็ระนั้น มันทิ้อะไรบาอย่าลมา และเมือระทบพื้นเิเป็นระเบิึ้น
อัพวทหารระุยระาย
ู้มมมม อา ้าโนแรระแทาสิ่ที่้าศึยิมาาเรือ
ระแทอัป้อมนเละ ีที่้าแ่ระเนม้า แ่ทหารที่อยู่ไ้ล ๆ
แนวป้อมนี่สิร่าละไปแล้ว
“สพวออับยัษ์ไปที่ายหาเร็วเ้า ให้พลธนูเลไปที่ายหาอย่าให้เรือ้าศึไ้ลฝั่ไ้”
้าหันไปสั่
ไม่นาน็ปราเ้าเรือเหล็สีเหลี่ยมนาให่
ึ้นบนายหาเมือมันเปิออ ็ปราเป็นภาหนะที่ทำ้วยเหล็ล้าธนูยิมันไม่เ้า
แ่เมื่อมันพ่นไฟออมาาแทยาว ๆ เป็นปามัน
ระทบแนวปราารที่พลธนูุ่มอยู่แหลละ และอนนี้เอ็มีลำแสพุ่ออมาอย่าถี่ยิบาเรือที่มาอึ่
ทหารอ้า็หัวเละไปามัน แ่อนนี้ทัพออและยัษ์ไ้ลไปแล้วอีไม่นาน
พวมันะ้อถูีโ้ลับ
“ัยโยยยยยยยยยยยยย”
เสียโหร้อาทหาร้าศึที่ถาโถมมาาเรือเหล็สีเหลี่ยม ที่ึ้นมาอบนายหาและยิ่เ้าแสทรพลันั้นใส่ทหารอ้า
ำลัถาโถมึ้นฝั่
ู้มมมม เสียอาวุธอะไรัอย่าอ้าศึพุ่เ้านพวออและยัษ์
บาัวาแหว่ ไม่็าลึ่ไปเลย รายแรริ ๆ
“ถอยไปั้หลัป้อันเมือและราวั์” ้าสั่และรีบึ้นมาหนี
“สั่ให้พวนัเวทสร้าบาเรียป้อันราวั์้วย” ้าสั่อี
อี้าน
“พวเราไ้เวลาปิบัิารแล้ว
ั้ปืนให่เรียรายามแนวปราาร้าศึและยิ่ใสุ่ยุธศาสร์้าศึะ” ผมสั่
“ที่เหลือามมาเราะไปไร่เะพวัรวรริออาเมือัน”
ผมพูอีและพร้อมับนำอำลัอผมำนวน 1,000 นบุลาเนินถาโถมเ้าสู่เมือ
“่าพวมันให้หม” ผมพูพร้อมับไร่ยิพวทหาร้าศึที่แถอยหนี้
“เอาพันเอร์เรมา พวออ”
ผมหันไปสั่ให้พลอำลัยิรวแสใส่พวออที่มาวาทา
น่วล่าและ้าายมันแหว่ล้มลไป
ึ่ผม็ยิหัวมัน้ำทันทีระสุนแสทะลุหัวมันายาที่
“แนวำแพแแล้วเราานไม่ไหว ถอย”
เสียทหาร้าศึแทัพหลัำแพเมืออันยิ่ให่ถูปืนให่และรถรวยิถล่มนเละ
“ามพวมันไป้นหาที่ระบ้าน ่าทหาร้าศึให้หม าอาารสู่อาาร
าห้อสู่ห้อ” ผมสั่และวิ่เ้าไปพัประูบ้านแถวนั้นเ้าไป้นห้าทหาร้าศึ
เมื่อเห็นว่าไม่มี็ทำารระเบิำแพออไปบ้าน้า ๆ
“่าพวมันให้หม”
ผมยิทหาร้าศึสามสีนที่หลบอยู่ในบ้านและะหันมาฟันพวผมที่บุเ้าไป
ผมไม่สนใพลเรือนผม่าแ่พวทหารึู่่ายมาพวมันมีเราะ
“ไปหน้าที่อเรามีเป่าหมายที่ราวั์เฮอร์มิทาเะ
ไปบหัวไอ่รัทายาทไร้สมอนั้นัน” ผมพูและพาอำลัมุ่สู่ราวั์ฮามิทาเะ
โยไม่สนใราวั์เพเทอร์โฮฟ
อี้าน
“ฝาบา้าศึทำสรามแบบุันมาอรับ บันี้ทหารอเราเสียวัแฟายไปเือบลึ่อทัพ
บาสวนหนีไม่รอะไปหลบุ่มามบ้านพลเรือน แ่ทหาร้าศึใ้ลยุทแบบ
้นทุบ้านทุห้อหาทหารอเราและ่านายเลียบอรับ” ้าฟัรายาน้วยสีหน้าเรเรีย
“อนนี้้าศึลุ่มแรเ้าประิบาเรียวัแล้วอรับ” เารายาน
“ให้าย้พัมาไม่ไ้หลอพวนั้นนัเวทมือีเียวนะ”
้าพูและหันไปัารเ้าทาสลึ่สัว์บนเีย
“ิ่นหน่อยสิ ยอมายมันไม่สนุหลอนะ”
้าบหน้าและปาไอ่เ้าทาสนเลือลบนะำลัทำอะไร่อ
“้าศึถล่มนพวนัเวทเริมหน้ามืแล้วรับเพื่อันไม่ให้บาเรียพัเสียพลัเวทนแทบสลบแล้วรับ”
ทหารเ้ามารายาน
“ว่าไนะรายแรนานั้นเลยเหลาะ
พวแ่หยุเล่นับไอ่พวนี้ไ้แล้วเรา้อรีบไปั้แนวป้อัน”
้าหันไปสั่พวราอ์รัษ์ที่ำลัรุมโทรมเ้าหูแมวที่้าเยโยนให้
“อรับแล้วะให้ทำยัไับเ้าพวนี้” เาถาม้า
“้าเบื่อพวมันแล้วเือทิ้ให้หม”
้าพูบมัน็เอามีเือหูพวทาสลึ่สัว์และ้อย ๆ เืออ อย่าสนุมือ
็เวลามันินทุรนทุราย็สนุีออ
อี้าน
“ยิถล่มเ้าไปบาเรียมันไ้ลพัแล้ว” ้าหันไปสั่
ู้มมมมม ู้มมมมมมม ู้มมมมมม
เสียปืนให่ยิถล่มใส่ราวั์ พร้อมับเสียอาวุธหลั่า ๆ ถล่มาม
อนนี้อำลัป้อันอาาัรเริมมาสมทบแล้ว
“ไฮร์ ท่านนายพล ระผมื่อ อาโรน โรมเมล
รับเป็นนายพลออทัพบพิเศษแห่สหพันธรัเยอรมันรับ อนนี้พร้อมมาสมทบแล้ว”
นายพลอเยอรมันพาอำลัเ้ามาสมทบ
“พิเศษแสว่ามาับเรือเหมือนผมสินะรับ ว่าแ่ท่านเป็นอะไรับ
อมพลเออวิน โรมเมล” ผมหันไปถามลับเป็นภาษาเยอรมันเ่นัน
“ถูรับผมมาับอเรือเหมือนท่าน และอมพลเออวิน เป็นปู่ทวผมรับ”
เาพู
“ั้นเป็นเียริมาที่ไ้ร้วมรบับลูหลานแห่วีรบุรุ” ผมพู
และหันไปับมือ
********************************************************************************************************
เอานามสุลท่านอมพลมาเล่น ผมะโนลูหลานเา่า หรือ
เรียร้ออะไรใหมเนี้ย?
ความคิดเห็น