ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Logazelพลิกชะตาคืนบัลลังก์

    ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นของเรื่องราว

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.48K
      19
      11 ก.ย. 64

     …มีเพียงความเชื่อเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลงโลกให้หมุนไปได้ บางทีมันอาจไม่ได้หมุนไปโดยที่ผ่านสิ่งที่ดีๆทั้งหมด แต่เพราะความเชื่อเหล่านั้นมันถึงได้ผลักความต้องการมาสู่มวลมนุษย์ โลกาเซลก็ล้วนดำเนินไปแบบนั้น ความเชื่อที่สร้างสรรค์สิ่งต่างๆ ความเชื่อที่ดำรงไว้ซึ่งสิ่งต่างๆ…

    "ท่านเขียนข้อความตลกๆแบบนี้ให้ข้าอ่านทำไมวาเอล"นารีเซียถามผู้ที่เป็นพระสวามีของเธอ ถึงแม้จะเป็นกษัตริย์แต่เมื่ออยู่กันเพียงสองคนทั้งคู่จะสนทนากันด้วยประโยคธรรมดาที่เคยคุยกันตั้งแต่ที่เป็นเพื่อนกันมาก่อน

    "เจ้านี่ไม่เข้าใจข้าเลย มันเป็นข้อความที่เราเรียนตอนวิชาประวัติศาสตร์เมื่อสมัยก่อนไง"วาเอลเอ่ยขึ้นด้วยเสียงขัดใจเล็กน้อย

    "แล้วยังไง"

    "น้ำเสียงเจ้าเย็นชากับข้าแบบนี้ เพราะเจ้ายังทำใจเรื่องเมื่อ 15 ปีที่แล้วไม่ได้สินะ"วาเอลเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนขึ้น เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ทีไรก็คล้ายกับว่ามันคือสิ่งที่ตนต้องรับผิดชอบทั้งหมด

    "ห้ามท่านเอ่ยถึงมันอีก"เสียงของนางดังห้วนราวกับเส้นด้ายที่ขาดสะบั้นความเจ็บช้ำที่ไม่อาจแปรเปลี่ยนหรือลดทอนลงอดีตที่ไม่สามารถทำให้เธอมีความสุขกับปัจจุบันได้

    "นารีเซีย…ข้าขอโทษ ถึงแม้เจ้าจะโกรธข้าเพียงใด แต่ด้วยฐานะของข้ากับเจ้าทำให้เราไม่อาจเลิกร้างจากการเป็นสามีภรรยากันได้ ถึงแม้เจ้าจะไม่ยอมร่วมหลับนอนกับข้าเลยนับแต่นั้น"วาเอลกล่าวด้วยเสียงรู้สึกผิดปนท้อแท้

    ใช่แล้วเรื่องเมื่อ 15 ปีก่อน เป็นรอยร้าวที่ไม่อาจสมาน เพราะเขาคนเดียวที่สร้างเรื่องราววุ่นวายต่างๆขึ้นมา แต่หากเป็นคนอื่นจะทำเช่นไรกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น คำทำนายถึงบุตรแห่งเวมาเนียที่อยู่ในครรภ์ของนารีเซียผู้เป็นราชินีนั้น ได้ทำนายขึ้นในขณะที่ครรภ์อายุ 5 เดือน และถูกแพร่งพรายไปทั่วโดยหาที่มาไม่ได้ กล่าวคือหากบุตรในครรภ์บุคคลแรกเป็นหญิงนับเป็นเรื่องน่ายินดีเพราะผู้ที่มาจุติจะมาจากเทพเทวา แต่หากเป็นชายผู้นั้นจะมาจากแดนปีศาจ เป็นผู้ที่เกิดมาเพื่อทำลายล้างซึ่งเวมาเนีย ถ้าคำนายนี้เกิดจากนักทำนายทั่วไปเรื่องราวคงไม่น่าวิตกนัก แต่กับมาจากมหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ผู้ที่เป็นที่นับหน้าถือตาไปทั่วบาทหลวงใหญ่แห่งเวมาเนียผู้ที่ทำนายได้แม่นยำจนได้รับการขนานนามว่าร่างแปลงของทวยเทพ นั่นเป็นเหตุให้คำทำนายนี้นำความหวาดกลัวมาสู่ชาวเมือง แม้แต่ผู้ที่ไม่งมงายยังอดหวาดหวั่นมิได้ มากกว่ากึ่งหนึ่งของประชาชนทีเดียวที่กล้ายื่นฎีกามาเพื่อขอให้เขาสังหารบุตรทิ้งหากเป็นพระโอรส นั่นทำให้วาเอลคิดหาทางออกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน พร้อมทั้งกับลุ้นใจแทบขาดว่าอย่าได้เป็นบุตรชายเลย และเหมือนว่าสิ่งที่คาดหวังนั้นกลับไม่เคยเกิดขึ้น

    พระโอรสเพคะ’ เสียงแผ่วเบาของหมอหญิงเอ่ยขึ้นแม้จะเบาเพียงใดก็สามารถทำให้ประสาทสัมผัสทุกส่วนของเขาตื่นตัวอย่างน่าตกใจ

    ‘พวกเจ้าออกไปก่อน’ เป็นคำสั่งที่วาเอลคิดได้ในตอนนั้น เมื่อทุกคนไปหมดแล้วเขามองไปที่เตียงเจอพระชายานารีเซียนอนหลับด้วยความอ่อนเพลีย เขาได้ตัดสินใจทำบางอย่าง

    …บางอย่างที่เขาไตร่ตรองมาแล้ว…

    15 ปีก่อน…(วันประสูติ)

    "ลูกล่ะวาเอล"นารีเซียถามขึ้นทันทีเมื่อเธอตื่นขึ้นมา ดวงเนตรนั้นสอดส่ายหาบุตรที่พึ่งคลอดหมาดๆ แต่กลับไม่พบกับสิ่งที่เธออยากเจอมากที่สุดตอนนี้ ใช่แล้วเธอจำได้ว่าเธอได้บุตรชายก่อนที่จะเผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่ความกลัวที่ผุดขึ้นมาอย่างนี่มันอะไรกัน ตระหนักถึงคำทำนายและบุตรคนแรก เธอมองหน้าของสามีที่คิดว่ารู้จักดีมาตลอด และเพราะคิดว่ารู้จักดีมาตลอด บางสิ่งที่เลวร้ายจึงได้เชื่อมั่นว่าไม่มีทางที่ชายผู้นี้จะกระทำทำ แต่แววตานั้นที่ราวกับดับความฝันยามตนเพรียกหาลูก ความหวาดหวั่นความแคลงใจสุมทับจนแทบจะไม่กล้าคาดเดาสิ่งใดต่อ

    "เจ้าทำใจเถอะ ลูกของเราไม่อยู่แล้ว"วาเอลเอ่ยด้วยเสียงเรียบนิ่ง น้ำเสียงไม่ได้เจือสิ่งใดอยู่เลย

    "ท่านเอ่ยอะไรออกมา ข้าเห็นกับตาว่าลูกของเราปลอดภัยดีแล้ว"นางเอ่ยด้วยเสียงที่เริ่มแหบพร่าพลางส่ายหน้าต่อคำพูดของวาเอล

    "อาจเป็นเพราะเจ้าเครียดเรื่องคำทำนาย ทำให้เขาไม่แข็งแรงนัก จึงได้จากเราไปแล้ว"

    "ฮึ…ท่านก็รู้ว่าข้าไม่สนใจคำทำนายงี่เง่านั่น บอกความจริงข้ามานะ ว่าใครทำอะไรลูกข้า…วาเอล!"เสียงท้ายประโยคของนารีเซียนั้นดุดันจนน่ากลัว

    "ก่อนที่เจ้าจะตื่นขึ้นมาข้าไม่อยากให้เจ้าเสียใจนัก ถึงไม่ได้เก็บร่างของลูกไว้ให้ใครพบ รวมถึงเจ้าด้วย ข้าจัดการทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้วนารีเซีย"น้ำเสียงที่ทอดต่ำราวกับจะบอกว่าเปล่าประโยชน์ที่ค้นหาสิ่งใดอีก

    "มันต้องไม่ใช่แบบนี้ ท่านโกหก"น้ำเสียงนั้นแผ่วเบาและสั่นไหว นางทนได้เพียงเท่านั้นก็เอาหน้าแนบกับหมอนร้องไห้ปริ่มว่าจะขาดใจ กษัตริย์แห่งเวมาเนียมองภาพนั้นด้วยความรันทดไม่แพ้กัน

    ข่าวได้ถูกแพร่ออกไปเรียบร้อยหลายคนโล่งอกกับเรื่องที่เกิดขึ้น จะมีคนซักกี่คนที่สงสารในชะตากรรมของเจ้าชายน้อยผู้นั้น ข่าวคราวนี้แม้จะเป็นที่พอใจของหลายคน แต่กระนั้นก็ยังมิวายที่จะมีอีกข่าวหนึ่งออกมาว่า…พระโอรสถูกสังหารโดยผู้เป็นบิดา…แม้เป็นความต้องการของหลายฝ่าย แต่ก็ยังโยนความผิดบาปนั้นให้แก่ราชาวาเอลเพียงผู้เดียว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×