คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Sexy nurse 2 เผลอใจรักสาวพยาบาล 18+ (3)
มัฟฟินสาวเท้าเร็วๆ ไปยัห้อเ็บอ
เธอเปิประูเ้าไป ภายในห้อมื
เพราะไม่ไ้เปิไฟเอาไว้ ิ้วเรียวมวมุ่น้วยวามสสัย
ปิห้อนี้เปิไฟลอเวลา เพราะะมีพยาบาลเ้าใ้ห้อ
เพื่อเอาวยาหรืออุปร์สารเมี่าๆ ออไปใ้ หาอที่มีในห้อหม
“ใรปิไฟ...” เสียหวานพึมพำเบาๆ
ร่าอวบอิ่มเินเ้าไป้าในอย่าไม่รู้เส้นทา มือบาแะฝาผนัเพื่อหาสวิ์ไฟ
มันอยู่ไหนันนะ...นี่เป็นรั้แรที่หล่อนไ้เ้ามา้าใน้วยสิ
ะิหาทาอย่าร้อนใ ู่ๆ ลมเย็นบาๆ
็แล่นวูบผ่านแผ่นหลัเธอไป
มัฟฟินหันหลัวับามสัาา ่อนะพบับนัวสูเป็นเาำยืนอยู่รหน้า
ริมฝีปาอิ่มอ้า้า หัวใระุวาบ
สมอสั่ารให้เธอรีร้อแู่เหมือนายปริศนาะรู้ทัน
เาะปบมือลมาปิปาเธอและเ้าที่ท้อน้อย
ร่าอหิสาวทรุลในอ้อมแนอายนนั้น
มัฟฟินรู้สึสมอมึน อื้ออึ มือเรียวุมท้อน้อยัวเอ
ใบหน้าสวยเหยเอย่าเ็บปว เธอไม่มีแม้เสียร้อะโนอวาม่วยเหลือ
หมับ! พรึ่บ!
มัฟฟินถูนัวโแบึ้นอุ้ม เินุ่มๆ
เ้าไปยั้าในห้อหลืบสุ ึ่าที่เธอพยายามเปิเปลือามอ
ในห้อเ็บยานี้มีห้อหับแยออไปอีเป็นสัส่วน ายนนี้่ำอเส้นทาแม้ะอยู่ในที่มื...เธอเริ่มหวาลัว...ในหัวมีำถามมามาย
เาือใร...แล้วเาะพาเธอไปไหน...พาไปทำอะไร...เธอทำอะไรให้
ทำไมเาถึทำับเธอแบบนี้...
แอ!
เธอไ้ยินเสียเปิประู ่อนที่ร่าสูะ้าวเร็วๆ
เ้าไปยัภายใน โยล็อห้อปิไว้
ุบ!
“อ๊ะ!” หิสาวหลุรวเสียเ็บปว
เหมือนายปริศนาใระแทร่าเธอลบนอะไรบาอย่าที่นุ่มและเรียบ
มีผ้าบาอย่าห่อหุ้ม
ะ...เีย
หัวใสาวน้อยระุวาบเมื่อสัมผัสไ้ถึภยันอันรายที่ำลัืบลานเ้ามาใล้เธอ
ร่าสูถอยห่าออไปาร่าเธอ
เสียฝีเท้าอเาไปหยุที่ฝาผนัห้อ ่อนที่ห้อทั้ห้อะสว่าึ้นับพลัน
มัฟฟินหรี่าปรับแส
วามสว่านั้นทำให้เธอแสบาน้อยมือึ้นปิใบหน้า
ทว่าเพียไ้ยินเสียฝีเท้ายับมายืนรปลายเีย ร่าอวบอิ่มถึับสะุ้วาบ
เธอเบิาถลนมอายปริศนา หัวใสั่นระรัวเหมือนมีนรัวลออยู่ภายใน
ทันทีที่สบาับนนนั้น หล่อน็เบิาว้ายิ่ว่าเิม
มือไม้เย็นเียบ เมื่อเห็นเ้าอร่าสูส่แววาแ้นเือมาให้
ใบหน้าหวานีเผือไม่่าาริมฝีปาอิ่ม
เธอ็อนพูไม่ออ ราวับสิหล่นหายไปไหน...ไม่มีทา
ทำไม...ถึเป็นเา...
อาเพราะอีฝ่ายรำาที่เธอเอาแ่้อมออยู่อย่านั้น
นัวสูึัสีหน้าโมโหและระโนึ้นมาบนเียทันที
พร้อมทั้ะรุบสอแนเรียวรวบึ้นเหนือหัวหล่อนไว้
มัฟฟินสะุลมหายใ เธอลืนน้ำลายลออย่ายาลำบา
ในะที่วาู่สวยมีแ่วามหวั่นเร
“ทำไม...เอหน้าพี่แล้วไม่เห็นทัันเลยล่ะมัฟ”
“พี่...หมอนนท์” เสียหวานรำพึรำพัน
ในอสั่นสะท้านเป็นเท่าัวเมื่ออีนรัโน้มใบหน้าเ้าหา
ใ่...เป็นแฟนเ่าอเธอเอ
แ่อนนี้ใบหน้าอหมอนนท์ไม่เหมือนปิ เามีหนวึ้นร
เหมือนนไม่ไู้แลัวเอ อีทั้ฝ่ายร้ามยัเอาแ่หายใถี่ใส่เธอ
นอานั้นยัใ้สายาระละระามมอเธออย่าาบ้ว
“นึว่าะลืมพี่ไปแล้วนะเนี่ย
เห็นเอาแ่หลบหน้าพี่ลอเลยนะ” สรรพนามที่เาใ้เรียไม่ไ้ทำให้มัฟฟินเบาใลแม้แ่นิ
ร่าอวบอิ่มสั่นเทาน้อยๆ เพราะหวาลัวายรหน้า
หล่อนพยายามรวบรวมสิอัวเอและหันไปเผิหน้าับเาอีรั้
“เราบันแล้วไะพี่หมอ” เหมือนมัฟฟินะใ้ำพูผิไป อีฝ่ายึระาเสียแ็ใส่เธอ
“พี่ไม่ไ้อยาบนี่มัฟ!”
“พี่วระไปหาผู้หิที่ีว่ามัฟ
ใร็ไ้ที่ยอมรับในัวพี่ แ่นนนั้นไม่ใ่มัฟแน่”
“เหอะ...นี่มัฟ” ู่ๆ
เา็แ่นหัวเราะเยอะ
“...”
“หลัวเอไปนะ...” มือหนาเยามัฟฟินึ้นมา
“อะไรนะะ...”
“พี่ะพูให้ัๆ รนี้เลยแล้วันนะ ริๆ
แล้วพี่บเราเพราะสเปมันใ่ แล้ว็...พี่อยาไ้ิมัฟ แ่ผู้หิบ้าอะไร!
หวัวิบหาย! ที่พี่วาแผนวันนี้ เพื่อารนี้โยเพาะเลยรู้ไหม”
นนท์ยิ้มหื่น ่อนะไล้ปลายนิ้วไปามรอบหน้านวล
หิสาวสะบัหน้าหนี้วยวามรัเีย
อบาร้อนผะผ่าวเ็มไป้วยหยาน้ำใส ทว่านมอไม่ไ้นึสสาร
ลับันเาหัวเราะสะใเหมือนนบ้า
แผนหรือ...ั้นหมายวามว่า ที่มีนโทรามหล่อน มันเป็นแผนารอพี่นนท์
พี่นิร่วมมือ้วยอย่านั้นเหรอ
แ่นพูไม่ใ่พี่นินี่...เธอิในใอย่าสับสนอับน
อีใหนึ่เธออยายื้อให้อีนรันเิมลับมา
ึเอ่ยพูับอีายหนุ่มเสียสั่นเทาปนสะอื้นไห้
หาสิ่ที่เาพูเป็นวามริ
นั่นหมายถึารที่เาล่อลวเธอมานั้น ็เพื่อ...ารมีเ็ส์
“พี่หมอนนท์ไม่ใ่นแบบนี้...”
“เธอน่ะมันไร้เียสามัฟฟิน
ผู้ายนไหนเา็อยาเ็ส์ับเธอทั้นั้นแหละ ูสิหน้าออวบล้นนุ่มมือ”
พูบเา็ะปบหมับลมาที่หน้าอ้านวาอเธอ บีบเล้นแรๆ
นหิสาวบิายเร่าและหลุราเสียใ ่อท้อน้อยีอารม์พิศวาสึ้นมารวมันที่ยอปทุมถัน
“อื้อ! พี่หมอ! หยุนะ...ฮือ อย่าทำแบบนี้...อื้อ!” มือเรียวพยายามิ้นให้หลุาพันธนาาร
นนท์ใ้เวลาเพียเสี้ยววินาทีในารรวบแนเธอ้วยมือเพีย้าเียวและหยอล้อเล่นับหน้าอหน้าใอมัฟฟินอย่าสำรา
เาแล้บิยอออหล่อนผ่านสาบเสื้อ
เรียเสียราหวานระเส่าามัฟฟินไ้
ทำเอาวามแ็ืนอนนท์เริ่มยับยายุนันหน้าท้อแบนราบ
“มันส์มือริโว้ย ฮ่าๆ
วันนี้พี่้อเอาืนมัฟให้เ็มที่ะแล้ว เอาให้สาสมับที่มัฟทำับพี่” หิสาวหอบเร่า ใบหน้าแ่ำเพราะอารม์พิศวาสที่ถูอีฝ่ายปลุปั่น
่าน่าอายที่สาวรันวลสวนัวแบบเธอปล่อยายให้เาเยมอย่า่ายาย
อีทั้หลุร้อเสียราแผ่วออมา
“ฮึ! มัฟทำอะไรให้พี่...อร้อล่ะปล่อยมัฟไปเถอะนะ”
นนท์เลิิ้ว เายิ้มันเมื่อฟัเธอพูบ
่อนะไล้ปลายนิ้วไปามไหปลาร้าอมัฟฟิน เื่อ้า...และไม่ทันาิ
มือหนาระาเสื้อเธอเปิออนเนื้ออวบอูมเ่ึปราแ่สายา
“อ๊ะ!”
เาสะิะอบราเียร์อมัฟฟินอออย่า่ายาย
เพราะมันอยู่้าหน้า ในะที่หิสาวไ้แ่มอารระทำนั้นา้า ร่าายาวาบ
เธอร้อไห้โย ไม่มีเสียเมื่อเห็นสายาหื่นระหายอเา...ไม่มีวามปราีใๆ
หลเหลืออยู่เลย
“ปล่อยเหรอ...”
“...”
“ไ้สิ” มัฟฟินเือบะหลุยิ้มีใ
เพราะมือหนาปล่อยร่าเธอเป็นอิสระ ทว่าเาไม่ไ้ลุออาารร่อมัวเธอ
หมอนนท์เพียเอี้ยวัวไปหยิบบาอย่าบนโ๊ะใล้ๆ เียึ้นมาให้มัฟฟินเห็นในระับสายา
ปราว่ามันือ หลอียา...นาลา
ใบหน้ามายนั้นียิ้มร้ายา่อนะทสอบีเล็น้อยให้น้ำในนั้นพุ่ระายเบื้อหน้าเธอ
“พี่ะปล่อยให้เราึ้นสวรร์ไปพร้อมับพี่ไมัฟ”
“มะ ไม่เอานะ...” เธอมอเา้วยสายาหวาหวั่น
“ไม่เอาไม่ไ้หรอ นี่...แ่ไม่้อลัวนะ
พี่มีัว่วยให้มัฟ” เายิ้มหื่นพลายื่นเ็มียามาใล้ๆ
หล่อน มัฟฟินร้อไห้น้ำาไหลพราอย่าหวาลัว
“...”
“ยาปลุเ็ส์ไล่ะ”
เาหัวเราะเมื่อเห็นสีหน้าอหล่อนีราวระาษ มัฟฟินเบิาว้าทีละน้อย
เธอรู้สึเหมือนนรอยู่ไม่ไลานั...
“พี่หมอ...ไ้โปร อย่าทำแบบนี้ับมัฟเลยนะ
มัฟอร้อ” เธอส่ายหน้านเส้นผมสะบัไปมา
วาู่สวยมีน้ำาไหลทะลัพรั่พรูไม่าสาย นมอแล้ย่นิ้ว
มือหนาลูบแ้มเธอเบาๆ เพื่อปลอบใ
“ไม่้อลัวนะมัฟ...”
“...”
“เี๋ยวพี่พาึ้นสวรร์เอ ฮ่าๆ”
บประโยเ็มในมืออนนท์็พุ่เ้ามาหาเธอทันที
“อ๊า!!!” มัฟฟินรีร้อ
วามเ็บแล่นี๊รบริเวนั้นทันที พร้อมๆ ับอเหลวบาอย่าที่่อยๆ
เ้ามาอยู่ในัวเธอ
และออฤทธิ์อย่า้าๆ...
++++++
เิอะไรึ้น่อานี้ าม่อไ้ในอีบุนะะะะ
 |
|
ความคิดเห็น