สองมาเฟียมาพบรัก

ลำดับตอนที่ #4 : ผู้ชายเอาแต่ใจ

“หนูอาจจะนอนกับยัยยูบิเลยนะคะ อยากนอนเป็นเพื่อนมันก่อนนะคะ หนูรักพ่อนะคะ”

“พ่อก็รักลูกนะ” ท็อปทั้งสองพูดคุยกันดูน่ารัก ไม่เหมือนกับที่คุยกับเขาเลย หลังจากคุยกับผู้เป้นพ่อเสร็จ เธอหันมองมองร่างที่ยืนนิ่งมองเธอ แบบไม่ละสายตา

“คุณจะพาฉันไปไหน” ยุนอาถามท็อป เก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า

“ขึ้นรถสิ” ท็อปเปิดประตูมองเชื้อเชิญให้ยุนอาเข้าไปในด้านใน แต่ฉันก็ยังรันไม่ขึ้นรถ

“ถ้าคุณไม่ขึ้นผมจะอุ้มคุณขึ้นรถเอง” 

“นายมันจอมบ่งการ ฉันขึ้นเองนาย”

“ก็แค่นี้เอง” จากนั้นเขาก็เดินไปขึ้นรถแล้วคับไปยังสถานที่พักน่าจะเป็นเซฟเฮาของเขา แต่ทุกตรางเมตรมีแค่บ้านของเขา มันใหญ่มากจริงๆ สมกับมาเฟียต้นๆของประเทศ มีลูกน้องมาเปิดรถ ตลอดทางฉันไม่พูดอะไรกับเขามาก 

"ทำไมผมไม่เคยเจอคุณที่งานเลยสักครั้ง"  ท็อป

"ฉันเพิ่งมาทำงานกับพ่อเต็มตัว"   ยุนอา

"ทำไมผมถึงให้คนสืบประวัติถึงหาตัวจับยาก ที่แท้ก็ลูกสาวมาเฟียนี้เอง"

"ทำไมคุณถึงต้องลงทุนสืบค้นประวัติ ฉันขนาดนั้น เพราะคุณก็เป็นพวกผู้ชาย.."  ฉันไม่อยากพุดต่อ เกลียดตัวเองจริงๆที่ผลาด

"ผมเป้นผู้ชายแบบไหนหรอ" 

"คุณก็รู้อยู่เต็มอกไม่ต้องให้ฉันพูดอะไรอีก"

"นี้คุณก็สืบประวัติผมเหมือนกันหรอ"  ฉันไม่ตอบโต้ เพราะฉันก็แอบสืบประวัติเขามาเหมือนกัน แต่ประวัติที่ฉันได้ เขามันหนุ่มเจ้าสำราญอันต้นของประเทศเลยนะ 

"คุณไม่ยังไม่ตอบคำถามผมเลยนะ ตกลงคุณไปสืบประวัติผมทำไม คุณติดใจผมใช่ไหม"

"นายมันบ้า ใครติดใจอะไรนายไม่ทราบ ฉันแค่อยากรู่ว่านายเป้นใครก็แค่นั้นแหล่ะ เข้าใจไว้ด้วย"

ท็อปทำหน้าระรื่นที่สามารถทำให้ยุนอาเขินได้ จากนั้นทั้งสองก็เงียบไม่พูดอะไรจนขับไปถึงเซฟเฮ้าของท็อป โดยมีคนยืนต้อนรับอยู่หน้าบ้าน ลูกน้องต่างตกใจเพราะนายไม่เคยพาใคร มาในบ้านหลังนี้เลยสักคน ผู้หญิงคนนี้ต้องพิเศษมาก 

 โทนี่ เป็นลูกน้องคนสนิทของท็อป เติบโตมาด้วยกัน โทนี่เป็นเด็กกำพร้าที่นายเชวเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก เขาเปรียบเสมือนท็อปคนที่สอง ถ้าหากไม่มีท็อปโทนี่สามารถช่วยงานได้อย่างดี  โทนี่เปิดประตูให้กับท็อป 

"โทนี่ แกกลับไปดูแลงานแทนฉันคืนนี้แล้วกัน"

"ครับ นาย"  ท็อปเดินออกจารถ ไปยัง ประตูรถอีกฝั่ง เพื่อจะเปิดประตูให้ยุนอา 

"ไม่ต้องฉันเปิดเองได้ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่คุณเคยควง ฉันมีมือ"   ลูกน้องต่างพากันแอบขำกับท่าทางไม่ออดอ้อนเหมือนพวกผู้หญิงที่นายเคยควงคนก่อนๆ 

"ได้ ถ้าคุณเปิดประตูเองได้ งั้นผมจะอุ้มคุณเข้าบ้านแล้วกัน"

"ไปล่อยฉันนะ ไอ้บ้า ไอ้คนฉวยโอกาศ นายมันจอมบ่งการจริงๆ" ยุนอาทุบตีตรงหน้าอกของท็อปอย่างแรง เขารู้สึกเจ้บไปทั้งตัวทั้งแรงดิ้นแรงทุบ แต่ยังไงเขาจะไม่ปล่อยให้เธอลงเด็ดขาดไม่งั้น ลูกน้องเขาต้องหัวเราะ เพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปฎิเสษเขาเลยสักคน

"ถ้าคุณไม่หยุดดิ้น ผมจุบคุณโชว์ลูกน้องแน่"  

"นายมันจอมบ่งการ"  ยุนจึงจำยอมให้ท็อปอุ้นขึ้นไปบนห้องนอนของเขา  โดยมีโทนี่คอยเปิดประตูให้จากนั้นเขาก็สั่งให้โทนี่ไปเคลียร์งานที่ออฟฟิศ 

"นายกลับไปเคลียร์งานได้แล้ว" 

"ครับนาย" โทนี่ ออกไปเคลียร์งานที่พับ โดยสั่งลูกน้องให้ดูแลท็อปให้ดี จากนั้นเขาก็ขับรถออกไปพร้อมกับลูกน้องอีก 2คน 

"คุณหิวอะไรไหม ผมจะเอามาให้" 

"ฉันไม่หิว" แต่เสียงร้องออกทำให้ท็อปอดยิ้มไม่ได้

"ผมจะเอามาให้แล้วกัน คุณจะอาบน้ำก่แนไหม"

"ฉันลงไปกินข้างล่างแล้วกัน ฉันไม่ได้เป้นอะไรสักหน่อยไม่จำเป็นต้องมาส่งถึงห้อง" จากนั้นยุนอาก็เดินลงไปยังห้องครัว ลงมือทำอาหารที่เธอถนัด โดยมีท็อปนั่งมองไม่ห่าง

"คุณทำอาหารเป็นด้วย"

"ฉันชอบทำอาหาร" 

"ผมคงชอบโชคดีมากเลย ที่ได้ชิมฝีมือคุณ"

"ช่วยอยู่เงียบๆด้วย ฉันไม่มีสมาธิ"

"โอเค งั้นผมไปอาบน้ำก่อนแล้วกันจะรอทานอาหารฝีมือคุณ" จากนั้นท็อปก็เดินขึ้นไปบนห้องนอน จัดการทำความสะอาดร่างกาย

ด้านยุนอาก้จัดเตรียมอาหารตามที่เธอถนัด สิ่งที่ขาดไม่ได้คือ กิมจิ ของโปรด จัดวางบนโต๊ะอาหาร 

"หอมจังเลย มีซุปกิมจิด้วย" 

"เชิญคะ"  ท็อปเดินมานั่งเก้าอี้ตามที่ยุนอาเชิญ จากนั้นยุนอาก็นั่งลงตรงข้ามกับท็อป

"เก่งเหมือนกันนะเนี้ย"

"ทานข้าวเถอะฉันหิวแล้ว"

"คุณนี้มันจริงๆๆเลย" ท็อปอดหมั่นเคี้ยวกับท่าทางว่างตัวของยุนอาไม่ได้ อาจเป็นเพราะเธออยู่แต่กับผู้ชาย การแสดงออกของเธอจึงดูแข็งๆแต่มันช่างน่ารักสำหรับเขาจริงๆๆ  ทั้งสองทานอาหารเรียบร้อย ท็อปช่วยยุนอาเอาจานไปเก็บ 

"ว่างตรงนี้เดียวฉันจัดการเองคะ" สาเหตุที่บ้านหลังนี้ไม่แม่บ้านเพราะเนื่องจากท็อปไม่ชอบใครมีใครอยู่ตอนที่เขามาพักผ่อน จึงจะมีแต่ลูกน้องคนสนิทเท่านั้น พวกเขาจะดูแลแค่ข้างนอกจากท็อปจะเรียก พวกจึงจะเข้ามา บ้านหลังนี้ท็อปสร้างแยกออกมาจากบ้านของนายเชว เพราะเขาอยากอยู่แบบไม่ต้องมีคนใช้มาดูแล จะมาดูเฉพาะท็อปไม่อยู่เท่านั้น 

"คุณจะล้างมันหรอ เดียวพรุ่งนี้ก็มีแม่บ้านมาทำความสะอาด คุณไม่ต้อง"

"ไม่เป้นไรคะ ฉันทำได้ คุณถอยออกไปก่อน"  ยุนอาทำความสะอาดทุกอย่าง โดยมีท็อปยืนมองด้านหลัง ทำผู้หญิงคนนี้ทำให้เขารู้สึกอยู่ด้วยแล้วมีความสุขแบบนี้ ไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อนเลย 

"เสร้จแล้ว ฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนแล้วกันคะ"

"เสื้อผ้า ใส่ขอผมไปก่อนแล้วกัน เดียวผมจะให้ลูกน้องจัดเตรียมให้"  ยุนอาเข้าไปอาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย โดยมีท็อปนอนรอข้างนอก

ห้องน้ำและห้องเสื้อผ้าถูกจัดให้อยู่โซนเดียวกัน ยุนอาใช้เสื้อเชิ้ตสีขาวของท็อปเป้นชุดนอน  ยุนอานอนออกจากห้องแต่งตัว เธอมองไปรอบๆห้องนอน มันสวยงามมากเป้นสไสต์ล็อปที่จัดได้ลงตัวมาก จากนั้นเธอจึงเห้นท็อปนอนหลับ เธอจึงเดินขึ่นไปบนที่นอนอย่างเบาๆเพื่อจะหยิบหมอนเพื่อไปนอนบนโซฟา แต่ไม่ทันได้หยิบก็ถูกท็อปดึงให้นอนเป้นตัวเขา 

"ปล่อยฉันนะไอ้คนเจ้าเล่หร์"

"ผมไม่ปล่อย คุณนะสิเจ้าเล่ห์ร"

"ฉันจะไปนอนบนโซฟา"

"ผมไม่ให้ไปคุณต้องนอนกับผม"

"ทำไมฉันต้องนอนเตียงเดียวกับคุณ เราไม่ได้เป้นอะไรกันสักหน่อย ปล่อยฉันเดียวนี้นะ"

"ผมไม่ปล่อยถ้าขืนคุณไม่หยุดดิ้นผมจะทำอะไรมากกว่านอนกอดคุณก้อเป้นไปได้นะ เพราะเวลาคุณดิ้นมันยิ่งทำให้ลูกชายของผมมันตื่น" 

"นายมันทุเรศ ฉันเกลียดนาย" สุดท้ายยุนอาก้อต้องนอนบนเตียงกับท็อปแต่โดยดี ท็อปจับยุนอาให้หันหน้ามาหาตัวเอง เมื่อสายของทั้งสองสบตากันมันทำให้หัวใจของยุนอาและท็อปเต้นแรงมากขึ้นโดยเฉพาะยุนอา เพราะเธอไม่จองมองตาท็อปใกล้ขนาดนี้ เขาช่างดูดีมาก ยังไม่ทันได้พูดอะไร ปากของท็อปก็มาปะกบกลีบปากของยุนอา ยุนอาพยายามหลบแต่ไม่ทันเสียแล้ว เพราะทุกอย่างมันเร้วมาก เขากัดกลีบปากล่างของยุนอา เพื่อให้เธอเปิดปาก เพื่อสามารถใช้ลิ้นสากของเขาเข้าไปชมรสหวานในโพรงปากของเธอ แต่มันก็หวานจนทำให้เขาไม่สามารถเอาปากออกจากรสหวานนี้ได้ ทั้งสองยังหลงไหล่ กับบทรักครั้งนี้  นี้เป้นครั้งแรกที่ยุนอาเคลิ้ม โดยที่เธอยังมีสติอยู่  จูบครั้งนี้มันช่างเร้าร้อนจนทำให้อารมณ์ของท็อปฉุดไม่อยู่ มือของเขาลูบเข้าไปด้านใน เพื่อจะปลดตะขอ แต่การปลดตะขอกลับทำให้ยุนอาเรียกสติของตัวเองกลับคืนมา  

"ท็อป"  เธอเรียกชื่อเขาเบาๆแต่นั้นยิ่งทำให้อารมณ์ของท็อปไม่สามารถหยุดได้ 

"ผมจะทำให้คุณมีความสุข ยุนอา"

"แต่ฉันไม่ต้องการ" ยุนอายิกตรงเอวเขาเข้าอย่างแรง ทำให้ท็อปร้องออกมาเสียง 

"ผมเจ็บนะ กำลังเคลิ้มเลย"

"ฉันจะทำให้คุณเจ็บกว่านี้ ถ้าคุณยังทำไม่ดีกับฉันอีก คุณตายแน่"

"เมื่อกี้คุณยังเคลิ้มไปกับผมเลย"

คำพูดของท็อปทำให้ยุนอาหน้าแดง ท็อปจึงรีบคว้าเธอมากอดไว้  หน้าของยุนอาซุกเข้ากับหน้าอกของท็อป มันช่างอบอุ่นจริงๆๆ

"ผมขอกอดคุณแบบนี้ทั้งคืนได้ไหม"  

"ถึงแม้ฉันจะบอกว่าไม่ คุณปล่อยฉันไหม"

"ผมก็จะกอดคุณไม่ว่าคำตอบจะเป้นแบบไหน"

"ถ้างั้นอย่าถามเลยซะดีกว่า"  ทำไมฉันจะต้องรู้สึกดีตอนที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเขาด้วย 

"กอดอย่างเดียวนะ"

"โอเค กอดอย่างเดียว"  แต่คนอย่างท็อปนะหรือจะกอดแค่อย่างเดียว เขารอให้ยุนอาได้ใจสักพักจากนั้นท็อปจับยุนอาให้อยู่ข้างล่างตัวเขา 

"ปล่อยฉันเดียวนี้นะ ไหนคุณบอกจะไม่ทำอะไรฉันล่ะ"

"ผมสัญญาหรอ ไม่ใช่มั่ง"

"นายมันเจ้าเล่ห์รที่สุด จอมบ่งการทุกอย่างฉันเกลียดนาย ปล่อยฉันเเดียวนี้นะ"

"ไม่มีทาง ที่รักคืนนี้เรามามีความสุขกันเถอะ ผมรอคุณมาหลายคืน จนตอนนี้ผมทนไม่ไหวแล้วนะ"

ไม่ทันผุ้ชายเจ้าเล่ห์ร อย่างท็อป จากนั้นเขาก็เริ่มประกบปากยุนอาทำให้เธอยอมเปิดปากเพื่อเอาลิ้มสากเข้าไปชมความหวานอย่างเร้าร้อน

แต่คนอย่างยุนอานะหรอที่จะยอมใครง่ายๆ ถ้าไม่ติดวันนั้นเป้นเพราะฤิทธิ์สุรานะ เธอไม่มีวันยอมเด็ดขาด ถึงแม้จะรู้สึกตัวเล็กน้อยที่ยอมปล่อยใจให้เขาไปด้วย แต่ครั้งนี้ไม่มีวันยอมเด็ดขาด

"ท็อป คุณอย่ารีบเดียวฉันช่วยถอดเสื้อให้นะ"  

"คุณยอมเป็นของผมแล้วหรอที่รัก เดียวผมถอดเสื้อแล้วเรามาสนุกกัน"

ยังไม่ทันได้ถอดเสื้อยุนอาก็เล่นงานท็อปจนท็อปกระเด็นตกเตียง เสียงดัง  

"โอ้ย" ท็อปร้องอุทานเสียงเขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่อย่าเพิ่งไปเชื่อใจเขานะยุนอา แต่ยุนอานั้นหรอจะทันกลลวงของท็อป

"คุณเป้นอะไรหรือป่าว"  ยุนอาไม่กล้าเดินไปใกล้เพราะไม่ไว้ใจคนอย่าท็อป เพราะเขาเป้นคนเจ้าเล่ห์ร

แต่ท็อปไม่ตอบโต้ เขายังคงเงียบ ทำให้ยุนอาใจคอไม่ไดี เธอจึงตัดสินใจเดินเข้าไปดู เพราะกลัวว่าท็อปแขนขาจะหัก เพราะใช้แรงเยอะเหมือนกันที่จะปราบเขา 

"คุณเป้นอะไรหรือป่าว เจ็บตรงไหนไหม" ยังไมทันได้ถามต่อ ท็อปก็กระชากตัวยุนอาให้มาอยู่ในอ้อมกอด 

"คุณหนีผมไม่ผมหรอกยุนอา" เขาหอมแก้มเธอไปฟอตใหญ่ แค่นี้เขาก็รุ้สึกดีมากแล้ว

"นายมันคนเจ้าเล่ห์รที่สุด ฉันเกลียดนาย"

"เกลียดผมจริงๆหรอ" 

ยุนอาไม่ตอบโต้ เธอหันหน้าไปทางอื่น แต่จริงท็อปแค่ต้องการแกล้งเธอเล่น แต่เขาก็คิดจริง แค่ไม่อยากรีบร้อน แต่พออยู่ใกล้ยุนอามันทำให้อารมณ์ของเขามันพุ่งพลานอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่เขาจะแกล้งเธอเล่นแค่นั้นจริงๆๆ  เขาอุ้มยุนอาขึ้นไปยังบนเตียง

"ปล่อยฉันนะ นายจะทำบ้าอะไร"

"ผมแค่พาคุณขึ้นมานอนเชยๆ คุณคิดอะไรหรือป่าว"

"ปล่าวซะหน่อย" ยุนอาหน้าแดงอย่างบอกไม่ถูก เพราะเขินที่ตัวเองคิดไปไกล

"นอนกันเถอะผมง่วงแล้ว แค่นอนกอดเชยๆผมสัญญา"

"ฉันจะไว้ใจคุณได้จริงๆใช่ไหม"  

"ราตรีสวัสดิ์" ท็อปจูบหน้าผากบอก เขาทำให้ใจยุนอาสั่นอย่างบอกไม่ถูก 

เช้าอีกวันทั้งสองยังคงนอนอยู่บนเตียงโดยทั้งสองยังคงนอนกอดกันกลม (มันช่างน่ารักจริงๆ คนเขียนฟินเอง)

ยุนอาเริ่มขยับตัวแต่รุ้สึกอึดอัด เพราะร่างใหญ่กอดเธอแน่มาก เธอพยายามแกะมือออก จากร่างเธออย่างเบาๆเพราะไม่อยากให้เขารุ้สึกตัว แต่อย่าลืมนะเธอโดนฝึกมา แค่มดเดินเขายังรู้สึกตัว 

"คุณจะไปไหนผมยังไม่อยากตื่นเลย"

"มันเช้าแล้ว ฉันต้องไปทำงานวันนี้นัดกับลูกค้าไว้"

"อีกนิดนะ ผมอยากนอนกอดคุณอีกหน่อย" ท็อจูบปากเธอเบาๆแล้วดึงออก

"คุณนี้มันคนเอาแต่ใจจริงๆ" แต่สุดท้ายยุนอาก็ต้องยอมเขา เพราะไม่สามารถแกะมือใหญ่ของเขาออกได้ช่างเหนียวอย่างกะมือปลาหมึก

เจอกันตอนหน้านะคะ