Assassin เปิดตำนานนักลอบสังหาร

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำหรือ..นี่คือชีวิตจริงไม่ต้องมีมันหรอก

อาจจะไร้สาระสักหน่อยเเต่ได้โปรดเถิดครับท่านผู้อ่านกรุณาทนสักนิด..บอกไปว่าไม่มีบทนำเเต่ก็ทำออมาจนได้ อ่าเลยเเล้วกัน

Chapter 0

ไนฟ์ กราวิตี้ เด็กหนุ่มวัย10ปีผู้มีนัยตา2สีตาซ้ายเป็นสีเทาตาขวาเป็นสีแดงเลือดสดเกิดในเขตหนาวซึ่งตลอกทั้งปีน้ำในลำธารเป็นน้ำแข็ง...ผมเขียนจดหมายนี้ไว้เพื่อ..เผื่อได้กลับมาอาจในตอนที่ผมพร้อมใช้ชีวิตอย่างสงบ....ผมใช้ชีวตอยู่กับครอบครัวทั้งหมด4คน เริ่มจาก ลุงฟรินท์ผู้ซึ่งเป็นพี่ชายเเท้ๆของพ่อที่มาเลี้ยงดูเขา ตามด้วยไอริสพี่สาวซึ่งเป็นลูกสาวคนโตของลุงฟรินท์ ต่อมาก็เรเน่น้องสาวคนเล็กซึ่งเธอเป็นเด็กกำพร้าที่ลุงฟรินท์เก็บมาเลี้ยง และสุดท้ายนั่นก็คือตัวผม ลุงฟรินท์รับเลี้ยงผมเนื่องจากตั้งเเต่ผมเพิ่งเกิดได้3วันได้มีโจรภูเขามาปล้นสะดมในหมู่บ้านซึ่งลุงฟรินท์บอกว่าพ่อเเละเเม่ของผมช่วยปกป้องผมจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิตลุงฟรินท์ได้กลับมาจากหาฟืนในป่าทางใต้ของหมู่บ้านได้เจอเเต่ซากของหมู่บ้านที่ถูกโจรภูเขามาปล้น และได้พบกับเด็กชายคนนึงซึ่งเขาจำได้ว่าเป็นคนนำเด็กคนนี้ออกมาจากท้องของเเม่ซึ่งนั่นคือผมเอง ก่อนเเม่ผมจะสิ้นลมหายใจเธอบอกว่า"ฟรินท์เราคิดว่าคงมีชีวิตได้อีกไม่กี่นาทีเธอจะช่วยดูแลลูกของเราทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อและเเม่ของลูกเราได้หรือไม่"ลุงฟรินท์ไม่ได้ตอบอะไรได้เเต่เพียงพยักหน้าเเละอุ้มผมขึ้นมาจากนั้นจึงรีบหนีไประหว่างทางก็ได้ไปเจอกับเรเน่ที่กำลังนั่งร้องไห้กอดร่างไร้ชีวิตของคนในครอบครัวของเธอลุงฟรินท์จึงรับเธอมาด้วยจึงทำให้คนในครอบครัวของเรามีกันทั้งหมด4คน โดยที่พี่ไอริสจะทำหน้าที่เป็นแม่ส่วนลุงฟรินท์ทำหน้าที่เป็นพ่อในตอนนั้นพี่ไอริสอายุได้10ขวบพอดีถึงเธอจะไม่เข้าสู่วันรุ่นเเต่เธอมีความผิดชอบพอที่จะเลี้ยงผมเเละเรเน่ได้ เรา3คนโตมาด้วยกันจนผมอายุได้10ปีถึงได้มานั่งเขียนประวัติของผมเเบบย่อๆไว้เผื่อในภายภาคหน้าผมอาจได้กลับมาเยี่ยมครอบครัวเเสนสุขของผมอีกลาก่อนนะครับผมขอสัญญาว่าอีก8ปีผมจะกลับมาพร้อมกับความสามารถที่ทุกคนต้องตะลึง...