Assassin เปิดตำนานนักลอบสังหาร

ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 ก้าวที่สองของเส้นทางวิบาก

อืมม~หืมม~..เห้ย!!จำได้ว่าล่าสุดกวางมันพูดกับเรานี่หว่า!!

กรุบ กรุบ กรุบ เอ้ก อี้ เอ้ก เอ้กกกก

ฟรึ่บ!!....โป๊ก!!

"โว้ย คนจะหลับจะนอนจะขันทำไมฟระไอ้ไก่บ้า"ข้าตะโกนสุดเสียงเผื่อที่ว่าไก่จะหยุดขัน

"ฟื้นเเล้วรึเจ้ามนุษย์ผู้กำชะตาของอารยธรรม"เสียงทุ้มชวนให้มือสั่นอยากเอาไปบีบกล่องเสียงสักทีให้มันน่าฟังกว่านี้หน่อยดังมาจากนอกที่พัก

"ข้าตื่นเพราะไอ้!!..กะ กะ ไก่ยักษ์!!ว้ากกกกกกกกก!!"

"เจ้าจะคิดอะไรก็ช่างแต่ที่นี่ป่าแห่งราชินีไม่ยอมให้เจ้ามาทำการการใดๆที่ทำให้จิตของสิ่งมีชีวิตไปในด้านลบ เพราะเหตุการณ์เมื่อวานทำให้เจ้าได้รับโทษ!!"เจ้ากวางตัวเดิมที่ทำให้ข้าลมจับเมื่อคราวก่อนตะคอกใส่หน้าแถมยัง..

"ถุ้ย!!" ใส่หน้าข้าอีก!!!

"มันจะมากไปเเล้วข้าก็เป็นสิ่งมีชีวิตเช่นเจ้าทำไมเจ้าถึงทำกับข้าเเบบนี้ไม่ให้ความเคารพกันบ้าง!!"ข้าชักเดือดเเล้วนะไอ้กวางบ้า

"ข้าให้เกรียติเฉพาะผู้ที่ไม่ทำให้จิตใจของสิ่งมีชีวิตต้องแปดเปื้อน แต่เจ้ากระทำในสิ่งที่ไม่ควรทำอย่างยิ่งเพราะฉะนั้นเจ้าต้องได้รับโทษ!!"กวางบอกด้วยท่าทางไม่พอใจ

"คำก็โทษสองคำก็โทษข้าทำผิดอะไรหนักหนาเจ้าบอกข้ามา ว่าข้าโดนโทษอะไร!!" ข้าก็ไม่พอใจเหมือนกันนะโว้ยย

"ประหารชีวิต"คำพูดสั้นๆง่ายๆแต่ได้ใจความของไอ้กวางบ้านี่ทำให้...

"I spálil dům svého otce."บทสวดประหลาดมันกระแทกสมองอ้ากกก

พรึ่บ!!!

"ไฟไหม้ป่าเเล้วทุกคน..เอ้ย!!ทุกตัวมาช่วนกันดับไฟที"เสียงของสัตว์ต่างๆเริ่มโวยวายอยู่ด้านนอก

..ต้องหนีทางเดียว ต้องหนี ข้าตายไม่ได้ อีก5ปีข้าต้องกลับบ้าน ข้ายังตายไม่ได้!!

"ฮึบ!!โกยละโว้ยยย ป่าราชินีบ้าอะไรเลาข้าไม่อยู่เเล้วประหารข้าไม่ได้ ข้ายังไม่พร้อม ข้ายังซิงอยู่เลยเฟ้ยย" ข้าวิ่งด้วยความเร็วประมาณ180 เมตรต่อ10วินาที่

"ฮ่าๆ พวกแกตามข้าไม่ทันหรอก!! เหวอออ ตะ ตะ ตก ตกโว้ยยย  ร่วงเเล้ววววว"

ซูมมมมม





จบเหอะคนเขียนง่วง-0-

ปัญญาอ่อนไปนิดทำไงได้ ภาษามันตีกันในหัวไม่รู้จะเอาอะไรมาเขียนนี่หว่า

ขอบพระคุณทุกท่านที่โปรดเกล้ามติดตาม ข้าน้อยนะขาร้าบบ