Past love

ลำดับตอนที่ #2 : กลับมาแล้วซินะ

"เทรซิต" 

ตอนนี้เราสองคนมาอยู่ที่ไหนสักที่ ที่ห่างออกมาจากบ้านของ ทิชเกอร์ มาก

ฉันไม่รู้ว่าเราวิ่งกันมานานแค่ไหน ฉันรู้เพียงว่าฉันจะกรอบโกยเวลาที่ฉันจะสามารถมองหน้าเขาได้ให้นานที่สุดเพราะฉันไม่รู้เลยว่าเมื่อไหร่ที่เขาจะหายไปอีก

"....ฉันคิดถึงเธอนะ   โต๊ะอี้ "

เขาพูดประโยคนั้นในขณะที่เขากำลังกอดฉันอยู่ กอดฉันเกมือนกลัวว่าฉันจะหนีหายไป

เหมือนอย่างที่ฉันกอดเขา เพราะกลัวเขาหายไปอีกเช่นกัน

ในวินาทีต่อมาฉันสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากมือใหญ่ ปลายนิ้วของเขาค่อยเอื้อมมาเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้างของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

"ฉันคิดถึงนายมากรู้ไหม นายมันคนใจร้าย ไหนนายเคยสัญญากับฉันไงว่าจะไม่ทิ้งฉันไปไหน ไหนเคยบอกฉันไงว่า ไม่ว่าจะยังไงก่จะอยู่กะฉันเสมอ ไหนบอกวว่าจะจับมือไปด้วยกัน

ไหนบอกว่าจะทำตามความฝันที่ทำด้วยกัน  ..........  ฮือๆๆ  ทำไม  ทำไม นายถึงได้ลืมมัน  ฮือๆๆ  ..  ฮือๆๆๆ  ทำไม  ทำไมนายถึงใจร้ายกับฉันอย่างนี้ทำไม"

ยังไม่ทันจบคำพูดสุดท้าย เทรชิต ก็เข้ามาสวบกอดฉันไว้อีกครั้ง

"ฉันขอโทษ ขอโทษที่รักษาสัญญาไม่ได้  ขอโอกาศอีกสักครั้งจะได้ไหม ให้ฉันได้ทำตามสัญญานั้น "

ฉันได้แต่ร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของผช.ที่ทำให้ฉันนอนฝันร้ายอยู่ทุกคืนๆๆ

และกอดตอบเขาไปโดยไม่พูดอะไร ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้วที่ฉันกอดกับเขาอยู่ตอนนี้ แต่สิ่งที่ฉันรู้แน่นอนคือ .... ฉันรักเขา ไม่เปลี่ยนไป ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้

ไม่ว่ามันจะผ่านมานานแค่ไหนก็ตาม ฉันยังคงคิดถึงและโหยหา ผช.คนนี้เสมอ ทั้งๆที่ฉันก็มี ผช.อีกคนนึงอยู่ ทิชเกอร์ ฉันขอโทษ ฉันได้แต่พูดมันไว้ในใจ

.

.

.

และฉันจะทำยังไง ? แล้วฉันจะเลือกใคร ? 

ฉันทำร้ายเขาทั้งสองไม่ได้   ....  ฉันจะทำยังไงดี !!