คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความฝันที่แสนยาวนาน
.
.
.
.
.
ฉันตื่นมาจากความฝันที่แสนเจ็บปวดมันเป็นความฝันที่ฉันเอาแต่ฝันถึงมันมาเป็นเวลาหลายปีตั้งแต่วันนั้น วันที่เขาเลือกเดินตามทางที่เขาขีดไว้ ..... ทั้งๆที่มันไม่มีใครที่ไม่เจ็บปวดกับทางเดินที่เขาเลือกมัน ทั้งๆที่ทุกๆคนต้องเจ็บปวด รวามทั้งเขาด้วย ทำไมหล่ะ ทำไม ทำไม ? .....
อยากกลับไปกลายเป็นคนของเธอ ... คนที่เธอเคยรักในวันนั้น
เสียงโทรศัพท์ปลุกให้ฉันตื่นจากห้วงแห่งความคิดที่แสนเจ็บปวด
"ฮัลโหล" เสียงปลายสายก็ดังขึ้นมันเป็นเสียงที่ฉันคุ้นเคยดีเพราะเขาคือ แฟนของฉันเอง
"ว่าไง ... 'ทิชเกอร์' โทรมาแต่เช้าเชียว"
"ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่คิดถึงแฟนไม่ได้หรือไง" ตอบมาด้วยเสียงออดอ้อน
"ก็ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะ ... ว่าแต่มีอะไรหรอ ?" ฉันยังคงถามด้วยความสงสัย
"ป่าวหรอก ... แม่ฉันให้โทรมาชวนเธอมากินข้าวที่บ้านหน่ะ"
"อ่อๆๆ ... ได้สิ๊ งั้นขอเวลา 1 ชม. เจอกันหน้าบ้านนะ"
ฉันไม่รอให้ปลายสายตอบอะไรก่กดตัดสายไปเพราะมันเป็นเรื่องธรรมดาที่ฉันจะไปกินข้าวที่บ้านของเขาทุกๆวันหยุด ก็ฉันเป็นแฟนเขานี่นา ....
แต่ทำไมวันนี้ถถึงรู้สึกผิดกับทุกวันนะ ?
1 ชั่วโมงผ่านไป
ฉันมายืนรออยู่หน้าปากซอยเข้าบ้านของ อีตาทิชเกอร์ รอให้เขาขับรถออกมารับฉันเข้าบ้าน แต่จู่ๆก็ .....
ผลัก .... โอ๊ยยยยยยยยยย ! ฉันร้องเสียงหลง ก็จะไม่ร้องได้ยังไงอยู่ๆก็มีใครก็ไม่รู้เดินมาชนซะเต็มแรงเลย เจ็บเป็นบ้า T^T
" ขอโทษนะครับ"
ทำไมเสียงนี้มันคุ้นจังนะ เสียงเหมือนใครกันนะ .....
O.o !!!! เป็นไปไม่ได้ ฉันฝันไปใช่ไหม !!
เขาคนนั้นคนที่เดินชนฉัน เขา ...............
"โต๊ะอี้ เธอเป็นอะไรไปหน่ะ ?? "
ระหว่างฉันกะเขาอยู่ในอาการเงียบ ไม่สิ๊ ไม่ใช่แค่เงียบ แต่มันเสมือนการ ช๊อค ก็ว่าได้
ทั้งๆที่ไม่ได้เจอกันมาตั้งหลายปี ทั้งๆที่ไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก ทำไม ทำไม เขาถึง
"แกไม่มีตาไงวะ ถึงไม่เหนคนยืนอยู่หน่ะ ..... พูดด้วยแล้วยังเงียบอีก ..... ผลัก"
เสียงดังโวยวายปลุกฉันตื่นจากภวังค์
กรี๊ด .... กรี๊ดๆๆๆๆ
และภาพที่ฉันเห็นคือ !!
ผช. สองคนกำลังแลกหมัดกันอย่างที่ไม่มีใครยอมใคร
"หยุดนะ ... ฉันบอกให้หยุด หยุดได้แล้ว"
เสียงของฉันไม่ทำให้สองคนนั้นหยุดต่อยกัน ฉันหันซ้ายหันแล้วก็ .....
ซู่ !!!! โคลม
"อะไรของเธอเนี่ย ยัยโต๊ะอี้ เปียกไปหมดแล้วเห็นไหม"
เสียงของแฟนฉันที่หงุดหงิดกะการกระทำครั้งนี้พูดใส่ฉัน
แต่คิดหรอว่าฉันจะยอม !!!
"หยุดพูดไปเลยนะ ... ฉันพูดดีๆ ฟังฉันไหมละ ก็ต้องเจอแบบนี้แหละ "
ฉันก็ของขึ้นเหมือนกันนะ !!
ควับ !!
"เห้ย !!! แกจะพาแฟนฉันไปไหนวะ ไอ่เวรเอ้ย"
นั้นคือเสียงสุดท้ายที่ฉันมีสติพอที่จะรับรู้
หลังจากนั้นฉันได้แต่คิดว่าเหตุการณ์นี้มันคือความฝันที่อีกสักพักฉันจะต้องตื่น
แต่ทำไม ทำไม ฉันถึงไม่อยากตื่นเหมือนทุกๆครั้งหล่ะ กลับกลายเป็นฉันที่อยากหยุดเวลาตรงนี้ไว้ ปล่อยไว้ให้นานเท่าที่จะนานได้
เธอกลับมาแล้วสิ๊นะ ผช.ที่ทำให้ฉันฝันร้ายมาตลอดหลายปี
.
.
.
. "เทรซิต"
ความคิดเห็น