คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความหลัง(50%)
เพล้ง!! เคร้ง!! ตูม!!! แสงประกายดาบสีขาวส่องแสงเจิดจาท่ามกลางความมืด ดาบทั้งสองล้วนเป็น
ดาบวิเศษ พลั้นปะทะกันจึงเกิดเป็นฤทธิ์เดชของดาบวิเศษ ทำให้เกิดรังสีปะทะกันชั่ววูบ
ทันใดนั้น หญิงผมสีขาวก็ดีดตัวออกจากการปะทะ
"ฝีมือยังไม่ตกนี้ ซิลิเซียส วอร์คอร์บ" เธอคนนี้ชื่อ ลูซาเรียน มีนเดอร์สันหน้าตากระด้างเย็นชาแฝง
ความแค้นไว้ในใจ ผมสีขาวสั้น ดวงตาแดงดำ ดูแล้วน่ากลัวยิ่งนัก มือถือ กอดออฟเบลด(God of Blade)
หนึ่งในดาบวิเศษ
(God of Blade : ดาบที่ถูกสร้างขึ้นโดย แร่รัตชาติสีดำ มรกต และ แร่เหล็กพันปี จาก ผาภาคี มีความสามารถพิเศษคือ สามารถดึงดูดพลังในร่างกายมาใช่ได้อย่างไม่มีขีดจำกัด ถือว่าเป็น ดาบแห่งความแค้น ดาบของความมืด)
"เธอก็เหมือนกัน ลู ไม่เสียแรงจริงๆที่เราจะมาตัดสินกันที่นี้" เธอคนนี้คือ ซิลิเซียส วอร์คอร์บ ผมสีน้ำเงินยาว หน้าตาหน้ารัก มีจุดเด่นคือ แผลที่โดนตัดเส้นเอน ที่แขนซ้าย เธอจึงสามารถใช้ได้แต่แขนขวา อาวุธวิเศษ ของเธอคือ กอดออฟซอด(God of Sword)
(God of Sword : ดาบที่ถูกสร้างขึ้นโดย หินกิเลนสามร่าง ขนขาวของ จิ้งจอก หนังจิ้งจอกเผือก
ความสามารถพิเศษ คือ มีความแสงสว่างในตัวเอง ดาบของชนเผ่าแฟร์รี่ สามารถดึงพลังแสงสว่างมาสร้างพลัง
งานให้แก่ผู้ใช้)
"ไม่นึกเลยว่าจากเพื่อนจะกลายเป็นคู่แค้น" ลูพูดน้ำเสียงเย็นชา ก่อนกระโจนเข้าปะทะ
แว้บ!!! แสงสีขาวแปล่งประกายก่อนที่ ลู จะผละออกจากดาบของ ซิลิเซียส
"เพราะเธอเดินผิดทาง" เซียสกล่าวก่อนจะวาดกางเกราะเวทมนต์
"เธอนั้นแหละ!!" ลูตะโกนเสียงดังก่อนจะวางดาบเป็นวง แล้วปล่อยพลังไฟฟ้าออกจากมือ
เปรี้ย!!! เปรี้ย!!! ตูม!!!! เศษพื้นรอบข้างแตกระเอียดระเบิด แต่ที่ยังหลงเหลืออยู่ยังคงเป็นเซียส
ไม่ทันที่ลูจะทันทำอะไร เซียสก็แกว่งดาบสุดตัวจนเปล่งประกายเป็นสายฟ้าวนเวียนรอบแขน
เปรี้ย!!! เปรี้ย!!! ทันใดนั้นสายฟ้า ก็พุ่งขึ้นไปสู่ปลายดาบ แว่บ!!!
"เอาคืนไป!!!!" เซียสตะโกนก่อนจะแกว่งดาบสุดแรงจนทำให้ตัดอากาศเป็นช่องลม
วี้ด!!! วี้ด!!! เสียงสายลมโหยหวนราวกับดวงวิญญาณ โครม!!! ตูม!!! ต้นไม้พิ้นดินรอบข้างกลาย
เป็นหลุมเป็นบ่อ ต้นไม้ก็หักโค่น โดนผ่าครึ่ง หักแหลกแตกละเอียด แต่ที่ยังเหลืออยู่ในความมืดยังคงเป็น
ลู!!! เธอยังยืนตั้งดาบไว้ตรงหน้าหลับตาพริ้มอย่างสงบ
ทันใดนั้น ก็เกิดลม ขึ้นอีก
วี้ด!!!! ฟี้ด!!! วี้ดด!!! เสียงโหยหวนของลมกลับมาอีกครั้ง คราวนี้ ลมเริ่มกรรโชกแรงกว่าเดิม
"อย่าคิดว่าจะเป็นยอดฝีมือคนเดี่ยวละ" ลูลืมตาโพรง สีแดงฉาน ดูแล้วหน้ากลัวเป็นอย่างยิ่ง ถึงขนาดเซียสยังขนลุกซู่
ทันใดนั้น ผมสั้นของลูก็ค่อยลุกตั้งขึ้น เริ่มเห็นเขี้ยวในปากอย่างชัดเจน ตากลายเป็นสีแดงฉาน สิ่งของรอบข้างเริ่มปลิวหว่อน
"แง่ง...แฮ่งงง.. โฮกกกกกกก" ลูซึ่งบัดนี้กลายเป็นเหมือน อสูร หรือนี้ คือสายพันธุ์อสูร!!!
ใช่แล้วเขาคืออสูร!!! อสูรตัวแรกเกิดขึ้นแล้ว!!!!
ทันใดนั้น กรงเล็บข้างหนึ่งก็ตะปบลงมาที่ใบหน้าเซียสอย่างว่องไว โชคดีทันท่วงทีที่เซียสเอียงตัวจึงได้เพียงแผลถลอกเล็กน้อย แต่ก็ยังเจ็บอยู่ดี
ทันใดนั้น มันก็ตะปบมาอีกครั้ง
ฟั่บ!!! ฟ้าวว!!! เซียสลอยตัวขึ้นบนอากาศ แล้วยิงลูกบอลพลังออกจากมือ
บรึ้ม บรึ้ม บรึ้ม!!! เสียงระเบิดกดอัดดังสนั่น
ทันใดนั้น เจ้าอสูรก็พุ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็วจนเซียสไม่ทันตั้งตัว
ฉัวะ!!! เล็บมือยาวคมกริบของอสูรลู??!!! ก็ทิ่มแทงเนื้อหนังของเซียสทันที
"อ้อค!!" ร้องออกมาก่อน จะโดน เจ้าอสูรตวัดลงพื้น
ตูม!!! พื้นดินแตกละเอียด พร้อมกับสายเลือดแดงสดๆ ไม่ช้า เซียสก็ค่อยๆลุกขึ้นมาช้าๆมือขวายังกุมแผลที่ได้จากตัวประหลาดสามแผล แต่ทันทีที่จิตใจของเซียสสงบ มือขวาก็เปล่งประกายสีทองและแผลก็ค่อยๆหายเหลือร่องรอยแต่ รอยจุดแดงๆสามจุด
"ดาบละ" เซียสอุทานขึ้นมาด้วยความตกใจแล้วหันซ้ายหันขวา
ดาบวิเศษทั้งสอง ปักอยู่กับพื้น เปล่งประกายเจิดจ้าทอดแสงแข่งกันอยู่ท่ามกลางความมืด
ทันใดนั้น กรงเล็บ ของอสูรก็พุ่งเข้ามาสู่ตัวเซียส
บึ้ม!!!! ไฟสีน้ำเงินเปลวพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
" สัตว์นรก" เซียสสบภออกมาอย่างเหลืออด แล้วก็หงายมือ ปล่อยพลังสีเหลืองอีกระลอก
บรึ้ม!!!! คราวนี้แสงสีเหลืองพุ่งระเบิดพร้แมกับเศษดินเศษทราย และ อสูร...
" ตายซะเถอะเซียส" มันคำรามออกช่องลอดฟัน ทันใดนั้น ก็ถีบตัวทะยานพุ่งลอยละลิวขึ้น
ตาม เซียส
ฉัวะ !!! สายเลือดปลิวละหลิว
" เสร็จฉัน" ทันใดนั้น กรงเล็บก็เปลี่ยนกลายเป็น สีเหลือง อร่ามพร้อมกับระเบิดทันที
บรึ้ม!!! เสียงระเบิดกลางอากาศทันใดนั้น อสูรตัวหนึ่งก็ตกลงมาสู่พื้นล่าง แต่ไร้ร่องรอยของเซียส
"หึ หึ หึ" ทันใดนั้น อสูรก็ค่อยๆจางหายไปที่ละนิด
"ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงแหลมสูงของหญิงสาววัยเด็กตะโกนขึ้นในห้อง สีขาว
โผล่นตกแต่งอย่างน่ารักเหมาะกับวัยเด็ก
เธอคนนี้คือ เรเซียส วอร์คอร์บ เด็กสาว หน้าตาหน้ารัก รูปร่างสูง เธอคือ เด็กผู้ถูกตั้งชื่อให้เหมือน
กับ แม่ เพื่อวัยอาลัยแก่ เธอ
ความคิดเห็น