ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : I love you
-ฤูใบไม้ผลิปี 2007
แสแยามเ้าที่สาส่อเ้ามาภายในเ้นท์สีเียวหลันั้น ปลุให้อาบิเลหิสาวหน้าาสะสวยวัยทีนลูรึ่ไทย-อัฤษื่นึ้นมา้วยวาม่วุนาปาร์ี้านวันเิอเธอเมื่อืน หิสาวบิี้เียเล็น้อย แล้วหยิบเสื้อแนยาวสีมพูัวโปรอเธอึ้นมาสวมใส่
"เอลลี่ ื่นไ้แล้ว เ้าแล้วนะ"
หิสาวเย่าร่าเพื่อนนสนิทอเธอ
"นี่เอลลี่ ื่นไ้..."
[รู้แล้ว อื้ออออออ...zZ ]
...
-.,-
อาบิเลมอเอลลี่แล้วถอนหายใ... เธอและเอลลี่เป็นเพื่อนันั้แ่6วบ ั้แ่สนิทันมาเอลลี่ไม่เยื่นเ้าไปโรเรียนทันสัทีึ่ไม่ใ้เรื่อแปลท่่ีเ้าวันนี้เธอะไม่ลุึ้นมา...
อาบิเลเินออมาสูอาาศบริสุทธิ์้านอ หันมอ้ายมอวาและรีบเินไปยัเ้นท์้าๆ เพื่อปลุเานนั้น...
"ไนล์ ไนล์ "
เสียที่ะเรียว่าเสียระิบไ้แล้ว พูึ้นที่้าๆหูอายหนุ่ม
"เ้าแล้วนะ"
...
"ไนออล ื่นไ้แล้ววววววววว"
เธอะเบ็สุเสียเรียหนุ่มาวไอริผมบลอนที่นอนอยู่รหน้า
...
อาบิเลมอนที่อยู่รหน้า เธอโน้มหน้าเ้าไปใล้ๆหน้าอายหนุ่ม เอามือสัมผัสบนใบหน้าอเา
ับแ้มนิ่มๆอเาราวับเาเป็นุ๊าัวโปรอเธอ
...เหมือนไนออละรู้สึัว เาลืมาึ้นมาแล้วหันมามออาบิเลที่ำลัลูบผมอเาไปมา
ไนออลยิ้มและลุึ้นมามอหน้าเธอ ายหนุ่มยับใบหน้าเ้ามาใล้นนันมูอหิสาว ลมหายใอุ่นๆอไนออลสัมผัสบนใบหน้าออาบิเล.. ทำให้หิสาวที่นั่อยู่ร้ามหน้าแ่ำไป้วยวามเินอาย
ายหนุ่มผละออและำ้วยวามสนุสนาน เหมือนับเห็นว่าารระทำอเาเมื่อะี้เป็นเรื่อล
ไนออลยิ้มและลุึ้นมามอหน้าเธอ ายหนุ่มยับใบหน้าเ้ามาใล้นนันมูอหิสาว ลมหายใอุ่นๆอไนออลสัมผัสบนใบหน้าออาบิเล.. ทำให้หิสาวที่นั่อยู่ร้ามหน้าแ่ำไป้วยวามเินอาย
ายหนุ่มผละออและำ้วยวามสนุสนาน เหมือนับเห็นว่าารระทำอเาเมื่อะี้เป็นเรื่อล
[5555555555555555555]
-.,-
.......
[ไปสูอาาศ้านอันเถอะ]
พูบายหนุ่ม็ว้ามือหิสาวแล้วพาวิ่ออไปโยไม่ถามสาวเ้าเลยว่าอยาะไปับเาไหม...
ไนออลูมืออาบิเลเินหาสถานที่เหมาะในารนั่เล่นยามเ้า้วยัน ทัู้่ทิ้ัวนั่เหยียาลบนห้านิ่มๆใล้ับทะเลสาบ
อาบิเลหันไปสบาับเา. นัยน์าสีฟ้าน้ำทะเลู่นั้นยัหมือนเิม เหมือนอนที่เาและเธอับมือวิ่เล่นันในสนามห้าอนเ็ๆ
อาบิเลยิ้มพริ้มและมอหน้าหนุ่มาวไอริผมบลอนเ้าอสายาที่ำลั้อมอเธออยู่ ไนออลว้ามือเธอมาับมืออเา และเหม่อมอไปบนท้อฟ้าที่ว้าไล...
อาบิเลหันไปสบาับเา. นัยน์าสีฟ้าน้ำทะเลู่นั้นยัหมือนเิม เหมือนอนที่เาและเธอับมือวิ่เล่นันในสนามห้าอนเ็ๆ
อาบิเลยิ้มพริ้มและมอหน้าหนุ่มาวไอริผมบลอนเ้าอสายาที่ำลั้อมอเธออยู่ ไนออลว้ามือเธอมาับมืออเา และเหม่อมอไปบนท้อฟ้าที่ว้าไล...
...
[เราไม่ไ้นั่ับมือันแบบนี้นานเท่าไหร่แล้วนะ? เธอพอะำไ้มั้ย??]
"เอ่อ...หลายปีมาแล้วมั้"
[...นั่นสินะั้แ่อนเ็แล้ว]
...
...
ทัู้่เียบไม่สบาัน
อาบิเลนั่้มหน้าุ สีหน้าไม่สู้ีอเธอบ่บอว่าเธอมีเรื่อหนัใอยู่เ็มอ...
อาบิเลนั่้มหน้าุ สีหน้าไม่สู้ีอเธอบ่บอว่าเธอมีเรื่อหนัใอยู่เ็มอ...
[นี่...เธอเป็นอะไรรึเปล่า..?]
"เอ่อ... อ๋อเปล่าๆ..."
...
...
[ พูออมาเถอะน่า เราเป็นเพื่อนันมาั้นานนนน ันมอหน้าเธอัน็รู้แล้ววว ว่าเธอ้อมีอะไรแน่ละ ]
ไนออลยิ้มพริ้มและับหน้าอันาวนวลอเธอมาสบาเา เหมือน้อาระสื่อว่าเารับฟัเธอเสมอในยามที่เธอมีปัหา...
"...ือัน...เอ่อ....ือว่า...ันะบอนายว่า...เอ่อ..."
[อะไรเหรอ??]
"อาทิย์หน้าันะ้อไปแล้วอะ"
*ไนออลใมา*
[เธอะไปไหน???]
ไนออลหันวับมามอทาหิสาว สายาอเาับ้อมารเธออย่าาเาำอบ ...
"ัน้อลับไปอยู่ับแม่ที่เมือไทย..... "
...
"...ึ่ันไม่ไ้ลับมาที่นี่อี..."
...
[เธอ....]
ไนออลุับประโยที่หิสาวพูออมาเมื่อี้
...ในใลึๆอเาไม่อยาให้อาบิเลไปไหน เพราะ อาบิเลเป็นเพื่อนที่ีที่สุสำหรับเา เพื่อนที่เาให้วามสำัมาที่สุ...
...ในใลึๆอเาไม่อยาให้อาบิเลไปไหน เพราะ อาบิเลเป็นเพื่อนที่ีที่สุสำหรับเา เพื่อนที่เาให้วามสำัมาที่สุ...
...
"ันอโทษที่ไม่ไ้บอนายั้แ่แรนะ... ริๆันวรบอนายเร็วว่านี้ ันอ..."
ไม่ทันที่หิสาวะพูบ...
ริมฝีปาอเา็ู่โมเ้ามาประบปาเรียวบาอหิสาว
....ูบนี้แสถึวามรัที่เามี่อเธอ วามรัที่แสนหว แสนหึ วามห่ว ไม่อยาให้เธอาไป
วามรัที่เามีให้เธอทั้หัวใถูถ่ายทอออมาแทนำพู...
สิ่ที่เาิับเธอไม่ใ่แ่ำว่า "เพื่อน" เหมือนับารระทำอเา แ่มันือวามรัที่ถูเาปิบั่อนเอาไว้ในใ วามในใที่เาไม่บอให้เธอรับรู้...
สิ่ที่เาิับเธอไม่ใ่แ่ำว่า "เพื่อน" เหมือนับารระทำอเา แ่มันือวามรัที่ถูเาปิบั่อนเอาไว้ในใ วามในใที่เาไม่บอให้เธอรับรู้...
ไนออลถอยห่าออมาาใบหน้าอันาวนวลอเธอ เามอหน้าเธอ...
เธอสบาเาะที่หยน้ำใสไหลออมาานัยน์าเฮล์เลนัทอหิสาว วามรู้สึที่ไม่สามารถอธิบายออมาเป็นำพู มันออมาาหยน้ำาที่ไหลออมาเป็นสายอหิสาวแทน...
เธอสบาเาะที่หยน้ำใสไหลออมาานัยน์าเฮล์เลนัทอหิสาว วามรู้สึที่ไม่สามารถอธิบายออมาเป็นำพู มันออมาาหยน้ำาที่ไหลออมาเป็นสายอหิสาวแทน...
. . . . .
[ันะรอเธอ...รอนว่าเธอะลับมา...]
. . . ..
ไนออลว้าัวเธอเ้ามาอ... ทั้สอหลับาพริ้มเพราะรู้ีว่า นี่อาเป็นารอรั้สุท้ายที่พวเ้าะไ้ทำ...
ไนออลระับออาบิเลแน่น ...
หิสาวรู้สึเหมือนว่าหัวใัวเอถูผูมั หัวใถูพันธนาารไป้วยวามรั วามเป็นเพื่อน วามเศร้า าราลา... หิสาวเอาแนทั้สอโอบอายหนุ่มแน่น หลับาพริ้ม... น้ำาไหลอาบแ้มาวนวลอหิสาวเป็นสาย...
ไนออลระับออาบิเลแน่น ...
หิสาวรู้สึเหมือนว่าหัวใัวเอถูผูมั หัวใถูพันธนาารไป้วยวามรั วามเป็นเพื่อน วามเศร้า าราลา... หิสาวเอาแนทั้สอโอบอายหนุ่มแน่น หลับาพริ้ม... น้ำาไหลอาบแ้มาวนวลอหิสาวเป็นสาย...
(Abigal talk)
ที่ริันไม่อยาานายไปเลย... ันมีวามสุมาเวลาที่อยู่ับนาย นายทำให้ันมีวามสุ นายทำให้เรื่อที่ันไม่สบายใลายมาเป็นเรื่อที่สนุสนาน นายอยปลอบโยนันลอ นายทำให้ันยิ้มไ้ในวันที่ันมีน้ำา...
ันอยาให้นายรับรู้ว่านายเป็นนที่ันรัและรู้สึี้วยเสมอเวลาที่ันอยู่้วย. . . ันรันายนะไนออล
ารอลาในวันนั้นทำให้อาบิเลเฝ้ารอเสมอ... รออยวันที่ะไ้พบับเาอี...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น