คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 กลับคฤหาสน์
“ อัวลับ่อนนะะ
ท่านลุอะบราัส “ ันยิ้มหวานให้ท่านลุอะบราัส แล้วถอนสายบัวลาอย่า้าๆ
“ ลา่อนนะ เบลล่า “
เายิ้มหวานให้ันแล้วพู้วยน้ำเสียที่นุ่มนวล
“ แล้วเอันใหม่นะลูเียส “ เบลลาทริ์เอียอแล้วยิ้มหวานให้ลูเียสที่ยืนอยู่หลัท่านลุอะบราัส
เ็ายหรี่าและมอหน้าันเล็น้อย แล้วึลี่ยิ้มอย่าสใสให้ัน
“ แล้วเอันใหม่นะรับพี่เบลล่า “
“ ... “ เธอเพียยิ้มบาๆอบ ่อนที่าถาหายัวะถูร่ายึ้น
“ หนูอัว่อนนะะท่านพ่อ “เบลลาทริ์รีบพูอัวาผู้เป็นบิา
แล้วรีบเินไปที่ห้ออนเอ
ันปิประูแล้วทรุัวลในทันที ‘
อ๊า โรน่ารัะมัเลยเว้ยยยยยยย!!!!! ‘
เธอเอามือทั้สอ้าึ้นมาปิหน้าเอาไว้แน่ เ็อะไรอะ? โรน่ารั น่าฟัเลยอะ
(ไอ้โะ่อน//ไรท์ เอามือ่ายหน้าแปบ)(ยัยไรท์อย่าพึ่ัสิ//เบลลาทริ์)
อยาไ้มาเป็นน้อายะมัเลยอะ (ไม่ไ้อยาเป็นน้อายเว้ยยยยย!!!!//ลูเียส)
ถ้าเธอไ้ลูเียสัวน้อยมาเป็นน้อายนะ
เธอะอะฟัให้เ็มที่เลย แ่ิ็มีวามสุแล้ว (็บอแล้วไไม่ไ้อยาเป็นน้อาย
เปลี่ยนวามิยัยบ้านั่นเี้ยวนี้เลยนะยัยไรท์//ลูเียส เย่าัวไรท์)
(ไม่รู้ไม่ี้//ไรท์)
พอเธอเริ่มั้สิไ้็เลยเินเ้าไปอาบน้ำในห้อน้ำ
เพราะนี่็ใล้ถึเวลาอาหารเย็นแล้วถ้าเธอลไปทานอาหารเย็น้า
เี้ยวะถูท่านแม่ำหนิเอา
เหมือนลืมอะไรไปบาอย่านะ
แ่่าเถอะรีบไปอาบน้ำีว่า
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ร่าเล็อเบลลาทริ์เินออมาาห้อนอนแล้วึเินลไปาบันไ
แล้วเินรที่ห้ออาหาร
“
ออนุาเ้าไปนะะ “ ัน่อยๆเปิประูห้ออาหารออ
“
อ้าว! อาบน้ำเสร็แล้วหรอเบลล่า “ ท่านพ่อยิ้มแล้วพูอย่าเนิบๆ้าๆ
“
อาบน้ำเสร็แล้วะท่านพ่อ “ ันยิ้มแล้วพู้วยน้ำเสียสใส
“
นั่ล่อนสิ๊ะเบลล่า “ ท่านแม่
“ ะท่านแม่ “ ันนั่ลร้ามท่านแม่และ้าท่านพ่อ
ส่วนแอนและิสี่็นั่้าๆท่านแม่
“ ินนี่สิะท่านพ่อ “ ันัี่โรหมูอบที่เป็นอโปรอท่านพ่อ
“
อบุนะเบลลา “ ท่านพ่อพูแล้วลูบหัวอเธอเบาๆ
“
เอ่อ...เบลลา “ ท่านพ่อมอหน้าอเธอเหมือนับว่าอยาะพูอะไรบาอย่า
“
มีอะไรหรอะท่านพ่อ? “
พ่ออเธอทำสีหน้าอึอัเล็น้อย
“
อ้อพอีว่า- “
“
พอีว่าทอมเาอยาะุยับลูหน่ะ “
เหมือนว่าท่านแม่เริ่มรำาท่าทาอึอัอท่านพ่อ เลยถือโอาสพูแทนท่านพ่อเสียเลย
แล้วัสเ็หมูเ้าปาพราทำหน้าไม่รู้ไม่ี้
“
อ้อ!
แล้วทอมเาอยาุยอะไรับหนูหรอะ? “
(นาลืมเรื่ออลุโอไรออนไปแล้วเ้าะ//ไรท์) เธอถาม้วยวามสสัย
“
เาอยาะวนลูไปเที่ยวที่ฤหาสน์สลิธีรินเสียหน่อยหน่ะ “
“
หรอะ?
“ เบลลาทริ์รู้สึื่นเ้นที่ะไ้ไปที่ฤหาสน์สลิธีริน
ที่เยเป็นที่อยู่อาศัยอัลลาาร์ สลิธีริน เาือหนึ่ในผู้่อั้ฮอวอส์
เบลลาทริ์่อน้าสนใในัวอัลลาาร์พอัวเลยหล่ะ(มาเลยหล่ะ)
“
ที่นั่นมีห้อสมุหรือป่าวะ “ เธอถาม้วยวามื่นเ้น
“
มีสิเบลลา “ ินัสอบลูสาวัวน้อยอเา้วยน้ำเสียอ่อนโยน
ใบหน้าและวาอเาประับไป้วยรอยยิ้ม เาลูบหัวอเธอเบาๆ
“
พ่อิว่าทอมเาอยาให้ลูไป้าที่ฤหาสน์สลิ- “ รูเอลล่าหล่อนหันมอาถลนไปที่สามีอน ้วยวามไม่อบใ
“
เี้ยว่อน! เี้ยว่อน! ไม่ิะปรึษาันที่นั่หัวโ่อยู่รนี้เลยหรือไ “
รูเอลล่ามอสอพ่อลู้วยแววาัพ้อและหันหน้าไปทาอื่น
ินัสรอามอบนแล้วหรี่ามอไปที่ภรรยาออย่ารู้ทัน
แล้วมอไปที่ลูสาวนโที่อนนี้เริ่มทำหน้าเลิ่ลั่
“
ท่านแม่าาา
ไม่ใ่ว่าเบละไม่สนใท่านแม่นะะเบลแ่ื่นเ้นที่ะไ้ไปฤหาสน์สลิธีรินเท่านั้นเอนะะ
“ พอเธอไ้ยินเสียแ่อนอผู้มีศัิ์เป็นมาราอน
เธอ็รีบเอาใบหน้าน้อยๆไปถูไถับแนอมาราราวับว่าเธอเป็นลูแมวัวน้อยแสนเื่อ
วาลมโอเธอมอไปที่มาราอนาปริบๆ
‘
อ้ายยยยยยยย ลูสาวใรเนี่ยน่ารัน่าฟัะมัเลย ‘ ภายนออรูเอลล่าูเียบสบแ่ภายในแทบอยาะเ้ามาอ มาหอม มาฟั
เ็สาวัวน้อย
“
็ไ้้ะเบลล่าลูะไปที่ฤหาสน์สลิธีรินแม่็ไม่ไ้ว่าอะไรหรอนะ “
“
ริหรอะท่านแม่ “
“
ริสิ้ะเบลลล่า “
“
รัท่านแม่ที่สุเลยะ “ เบลลาทริ์ยิ้มว้าแล้วเ้าไปอรูเอลล่าในทันที
รูเอลล่าัวแ็ทื่อแล้วลอบยิ้มหวาน
และยัิ้วสอถึสามทีเป็นารเยาะเย้ยให้ับสามีอน
หล่อนอุ้มัวอเบลลาทริ์ึ้นมาอและลูบหัวอเ็สาวเบาๆ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“ ไปที่ฤหาสน์อเราันเถอะ เบลลา ” ทอม
ฤหาสน์อเรา...ทำไมประโยมันทะแม่ๆฟะ!!!!
-END 4-
ทุนเราลอปรับารเว้นบรรทัใหม่ อบแบบใหม่หรือแบบเ่ามาว่าันหรอ
1 ถ้าอบแบบเิม
2 ถ้าอบแบบใหม่
ความคิดเห็น