คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : = = = > !!*แฟนกำมะลอคือฉันคือ?! O[]O*!! < = = =
“วันนี้แล้วซิน้า ที่จะประกาศผลคู่ของ Choosey Lover ^o^”ยัยจ๋าตื่นเต้น
ผ่านมาสองอาทิตย์แล้วค่ะท่านผู้อ่านที่น่ารัก หลังจากที่ฉันต่อยไมค์รูปหล่อ หน้าตาประมาณกอล์ฟ ไมค์ แจจุงแห่งดงบังชินกิ ลีทึกและคิบอมแห่งซุปเปอร์จูเนียร์ มาผสมกัน และเป็นวันนี้ที่จะประกาศผลงี่เง่าของชมรม Choosey Lover ว่าฉันจะได้คู่กับใคร
...แต่คงไม่ใช่แท็ค...TToTT
“เธอน่ะตื่นเต้นเว่อร์ไปได้ เธอจะได้คู่กับใครล่ะรู้รึยัง”ฉันถาม
“พี่รินบอกว่าข้อมูลพื้นฐานของฉันตรงกับ...”ยัยจ๋าพูดแล้วก้มหน้าลงไป
อย่าบอกนะว่า...
“แท็ค...”ยัยจ๋าพูดต่อ
ทันใดนั้นเอง ทุกสิ่งทุกอย่างก็กำลังพยายามให้ฉันต่อยเพื่อนสนิทของตัวเอง ฉันอยากจะต่อยเธอจริงๆ จ๋า แต่ฉันก็พยายามอดกลั้นไว้ แต่สิ่งที่ออกมาแทนก็คือน้ำตา
“เบียร์ ฉันขอโทษ TT^TT”
“เธอไม่ผิด ฉันเข้าใจ ฮึก...TT^TT”
“อย่าร้องไห้น้า ฉันขอโทษ ToT”จ๋าปลอบ
“จ้าๆ ^o^”ฉันหยุดร้องไห้และผืนยิ้ม
- การประกาศผล ชมรม Choosey Lover –
“นักเรียนทุกคน ช่วยพี่รินเงียบหน่อยได้ไหมคะ”พี่รินตะโกน
หลังจากนั้นสองสามวินาที ห้องที่ดต็มไปด้วยเสียงก็สงบลงอย่างเห็นได้ชัด
“เราจะประกาศผลกันแล้วนะคะ ให้เข้าแถวมารับใบตามนี้เลย ^^”พี่รินพูดพร้อมกับยิ้มๆ
ฉันเลือกต่อแถวเป็นคนสุดท้าย ในขณะที่ยัยจ๋ารีบวิ่งไปหน้าสุด
หลังจากจ๋าได้รับคู่เสร็จ ยัยนั่นก็วิ่งออกไปจากห้องทันที
อย่าบอกนะว่าเป็น...แท็ค...YoY
ทุกๆคน ได้รับชื่อคู่ของตัวเองหมด แม้จะไม่พอใจก็ตาม เราก็ได้เค้ามาเป็นแฟนแล้วนิ
“อ่ะนี่จะ ชื่อแฟนเบียร์ ^^”พี่รินยิ้มกว้าง
แท่ม ทะ ละ แลม แทม แท่ม แทม แทม แท้มมมมม~
ใครเนี่ย
อัศม์เดช เลิศสกุลฤดีไพศาล!!! O[]O
ใครว่ะ =[]= (อ้าว นังนี่นิ =[]=)
“หวัดดีคร้าบบบ >w<”ไอ้ผู้ชายหล่อๆ ที่ชื่อไมค์เดินเข้ามาทักฉัน
“มีไรเหรอ -_-+++”ฉันพูดดุๆ
“เธอได้ชื่อใครอ่ะ”หมอนั่นถาม
จะตอบดีไหมน้า ตอบดีกว่า! จะได้ให้หมอนั่นช่วยหาว่าใคร
“อัศม์เดช เลิศสกุลฤดีไพศาล นายรู้จักป่ะ ^^”ฉันยิ้มกว้างๆ กว้างมากกกกกก ให้หมอนั่น
“อย่าทำหน้าเหมือนจะกินหัวฉันได้ป่ะ =[]=;;;”หมอนั่นกวน
“เรื่องของฉัน -_-+++ ตกลงรู้จักป่ะ”
“รู้จัก รู้จักดีมากๆๆๆๆๆๆ ด้วย ^_^”
“ใครอ่ะ ^o^”
“ฉัน >0<”
“อะไรนะO[]O”
“ฉันเอง >o<”
ไม่นะ!!!!!!! >o< ไม่ๆๆๆๆๆๆ UUoUU
“ยินดีที่ได้รู้จักฮะคุณแฟนสุดที่รัก >o< ผม อัศม์เดช เลิศสกุลฤดีไพศาล ชื่อเล่นชื่อไมค์ฮะ ^^ แล้วเธอล่ะ??” หมอนั้นยิ้มหวาน
“ฤทธิ์ถานันท์ เชิดเกรียติยศ ชื่อเล่นก็รูทเบียร์ สวัสดีคุณแฟนเช่นกัน =[]=”ฉันตอบ
“ขอจูจุ๊บเลียงฉลองหน่อยเซ่ะ มามะๆๆๆ >3<”ไอ้หมอนั่นทำปากจู๋ๆ ใส่ฉัน
“ถ้านายยังไม่เลิกฉันจะเอาเป็ดโปรสีชมพูห๊อมหอมมากรอกปากนาย!! -_-+++”ฉันส่งสายตาดุไปหาหมอนั่น
“จายร้ายยย TT^TT”หมอนั่นทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“อะไรอีกเล่า -_-+++”ฉันดุ
“วันนี้เลิกเรียนเดี๋ยวไปกินไอติมกันนะ ^^”ไมค์พูด
“จะกินร็อกกี้โรดล่ะสิ - -”ฉันพูด
“ปิ๊งป่องงงงงง!!! ถูกต้องน้าคร้าบบบบบ!!!”
“ฉันไปแล้วนะ - -”
“เชิญคร้าบคุณแฟน >w<”
- ห้องเรียน เอียน เอียน (แอคโค่เพิ่มความศักดิ์สิทธิ์ เวชสุภาพัง =[]=) –
“จ๋า เธอ...เป็นแฟนกับใครอ่ะ >w<”ฉันถามจ๋า
“...ฉันคงบอกเธอไม่ได้...”จ๋าพูดช้าๆ
“เพราะคนๆนั้นคือแท็คใช่มั้ย!!!!”ฉันตะโกน
“ใช่!!!! ถ้าใช่แล้วจะทำไม!!!”จ๋าบอก
“ก็พูดมาสิ!!! ฉันไม่ได้ว่าอะไรเธอซักหน่อยนี่!!! -_-+++”ฉันตะคอก
“ก็เพราะว่าฉันกลัวเธอเสียใจ!!! ทำไมเธอคิดว่าฉันอยากเป็นแฟนกับรักแรกของเพื่อนนักหรือไง!!! -_-+++”จ๋าตะโกนลั่นห้อง
“ใช่!!! -_-+++”ฉันตะโกนเพราะความโกรธ
“งั้นดีมาก!!! ฉันเบื่อเธอแล้ว ต่อไปนี้เราคือศัตรูกัน!!!”จ๋าประกาศ
เพราะผู้ชายคนเดียว...ทำให้ฉันต้องเสียเพื่อนรักอย่างจ๋าไป...
- เลิกเรียน –
“รูทเบียร์ที่รักคร้าบบบบ >w<”นี่คือเสียงของไมค์ - -
“มาทำไม -_-+++”ฉันตะคอก
“โกรธรัยมาอ่า~ ฉันจะพาสุดที่รักของฉันไปกินไอติมT^T”ไมค์ทำหน้าอ้อนๆ
“โกรธเพื่อน -_-+++”
“ไม่ไปด้วยกันเหรอ UoU”
“ถ้าว่างมากก็พาแม่นายไปนู่นไป ฉันไม่มีอารมณ์ -_-+++”ฉันดุ
“ฉันก็ไม่มีอารมณ์เหมือนกัน ดังนั้นคงทำไม่ได้ดีหรอก -*-”หมอนั้นบอก
อย่าบอกนะว่าอารมณ์...?
“ไอ้ลามก!!! -_-+++”ฉันตะคอก
“โธ่...อย่าโกรธดิที่รัก -*-”
“ใครที่รักนาย -_-+++”ฉันตะคอก
“โธ่รูทเบียร์ง่ะ ช่วยบอกยัยช๊อกโก้ชีสว่าเอาอีโมติคอนโกรธออกไปจากหน้าเธอได้ไหม UoU”
“ไม่ -_-+++”
“แง้ง UoU”
“จะยืนง้องแง้งอยู่อีกนานป่ะ ไม่งั้นฉันจะกลับบ้าน -_-+++”
“คร้าบ รูทเบียร์จายร้าย ToT”
หลังจากนั้น ไอ้หมอนั่นก็พาฉันไปที่ร้าน Lolita ซึ่งเป็นร้านไอติมยอดฮิตในแถวนั้น ไอติมอร่อยมากๆ แต่นานๆ ฉันจะมาครั้งนึงล่ะ เพราะคนเยอะเกิน -*-
ฉันก้าวเข้าไปในร้านนั้น ปกติตามนิยายทั่วไป นางเอกก็จะบรรยายว่า เป็นร้านเล็กๆ ตกแต่งร้านได้อย่างน่ารัก บลาๆๆ แต่นี้ไม่ใช่เลย
ในร้านนี้ มีแต่หัวคน!!!
“กี่ชาติจะได้กินอ่ะ -_-^^^”ฉันพูดกับไมค์
“เดี๋ยวก็ได้กินแล้ว ฉันน่ะเป็นหลานกับเจ้าของร้านง่ะ -*-”
“เออ...ก็นายมันรวยนี่ -_-+++”
หลังจากพูดจบ ไมค์ก็หายเข้าไปที่หลังร้าน 2 นาทีผ่านไป เค้าก็ออกมาพร้อมกับไอติมร็อกกี้โรดและรัมเรซิ่น
“อ่ะ รัมเรซิ่นเธอ ^o^”ไมค์พูดยิ้มๆ
~ ผิดก็ตรงที่ฉันนั้นลืมไม่ค่อยเก่ง ให้ลืมเธอไม่เป็น จะตัดเธอนั้นให้ขาด ได้ยังไง ♫ ~
เสียงริงโทรโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ปรากฎว่าคนที่โทรมาคือ
++ แม่ ++
“แม่มีไรหรอคะ ^^”ฉันพูด
(กลับบ้านด่วนเลย พ่อมา)
แม่พูด
เป็นอันว่ารู้กันว่าในบ้าน พ่อฉันจะกลับมานานทีปีหน แล้วกลับมา จะต้องมีเรื่อง มีงาน หรือคิดถึงลูกๆ - - มิฉะนั้นพ่อจะทำงานอย่างเดียว
“ค่ะๆ”ฉันตอบ
หลังจากนั้นฉันก็ตัดสายทิ้งไป แล้วหันไปหาไมค์
“นาย ฉันต้องรีบกลับบ้าน ไปแล้วนะ ขอบคุณสำหรับไอติม ^o^”ฉันพูดแล้ววิ่งไปเรียกแท็กซี่กลับบ้าน
ความคิดเห็น