คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความวุ่นวาย-2
ทางเดินของตึกเรียนที่ปกติแล้วจะมีแต่นักเรียนซนๆ วิ่งเล่นกันไปมา พร้อมกับเสียงหัวเราะไร้เดียงสาของเด็กในวัยนั้น แต่.. ตอนนี้ทุกสัมผัสที่แอร่าแตะลงไปบนผนังทางเดิน กลับรู้สึกได้แต่เพียงความเย็นยะเยือกที่ฉาบอยู่ทั่วบริเวณ
มือซ้ายกำอยู่ที่คันธนูแน่นจนเหงื่อไหลออกมาตามง่ามนิ้ว ธนูไม้สีขาวบริสุทธ์ ตัวคันแกร่งและยืดหยุ่นได้มากที่สุดตั้งแต่เธอเคยมีธนูเป็นของตัวเองมา ธนูคันนี้เป็นของรางวัลที่ได้มาจากงานแข่งขันธนูประจำปีของเมืองบาเบล ที่เธอไปลงสมัครไว้ในรุ่นที่ระดับสูงที่สุด แอร่าชอบและรักธนูคันนี้มาก แต่ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องนำมาใช้ในลักษณะนี้
"วินดี้" แอร่าเรียกเทพพิทักษ์ของเธอที่อยู่ในจี้มรกตเจ้าปัญหาบนคอของเธอเอง "เธอได้ยินนั่นมั้ย?"
-ทางซ้ายมือประมาณ 3-4 ตัว- เสียงนั้นตอบกลับมาเบาๆ ทั้งที่ไม่มีความจำเป็นจะต้องกระซิบ
ทางเบื้องหน้านั้นเป็นห้องพักครูที่ปกติแล้ว จะไม่ค่อยมีนักเรียนเดินมาทางนี้เท่าไหร่นัก ทางซ้ายมือที่วินดิเนียบอกนั้นเป็นที่ตั้งของห้องน้ำอาจารย์นั่นเอง
เมื่อตอนวางแผนการที่ด้านล่างนั้น ชายหนุ่มที่เธอเพิ่งจะรู้จักชื่อ ได้บอกกับเธอว่า เจ้าปีศาจที่จับตัวน้องของเธอในตอนนี้เป็นตัวเดียวกับที่ส่งฝุงหมาหางยาวไปจัดการเธอในป่าหลังโรงเรียน ที่เธอและเขาพบกันครั้งแรก จึงเตือนให้เธอระวังพวกหมามีหางพวกนี้ไว้
หน้าที่ของแอร่าในตอนนี้คือ การรีบไปหาน้องสาวเธอให้เร็วที่สุด จึงควรจะหลีกเลี่ยงการปะทะโดยไม่จำเป็นออกไป
จากที่เดินด้วยความเร็วปกติ เธอจึงเปลี่ยนมาเป็นย่องผ่านหน้าห้องน้ำนั้นไป และบอกวินดิเนียให้คอยระวังพวกมันเอาไว้
แอร่าย่องมาจนถึงหน้าห้องน้ำ และกำลังจะเดินผ่านไปโดยที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่สายตาของเธอกลับมองไปเห็นรองเท้านักเรียนอยู่ข้างหนึ่ง และเสียงที่ได้ยินชัดขึ้นด้านในฟังดูเหมือนกับเสียงสัตว์ร้ายกำลังพยายามพังประตูให้พังเพื่อหวังจะเอาของที่ซ่อนอยู่ข้างหลังประตูบานนั้น
มือขวาที่เกาะกำแพงอยู่เพื่อช่วยพยุงตัวให้เดินเบาขึ้นกลับเปลี่ยนมาจับที่ลูกศรในกระบอกที่แขวนอยู่ด้านหลังตามสัญชาตญานของนักแม่นธนู
-ไม่นะท่านแอร่า เราควรจะรีบไปให้เร็วที่สุด- เสียงที่เหมือนจิตใต้สำนึกที่สองของเธอลอยมาใกล้หู
"ธนูพวกนี้ไม่มีหัว เป็นแบบที่เอาไว้แข่งอย่างเดียว เธอช่วยเพิ่มความแรงของมันได้ใช่ไหมวินดี้"
ยังไม่ทันที่วินดิเนียจะได้ตอบคำถาม ลูกธนูจากมือขวาก็ถูกส่งมาพาดเข้ากับคันธนูและขึ้นลำไว้เรียบร้อย เหลือเพียงเล็งและปล่อยออกไปให้มันทำหน้าที่ของตัวมันเองเท่านั้น
"วินดิเนีย"
เพียงพริบตาเท่านั้น แอร่าก็โผนตัวเองจายืนอยุ่หน้าประตุ และปล่อยศรดอกแรกออกจากมือไปพร้อมเรียกเทพพิทักษ์ของเธอให้ทำหน้าที่ตามที่เธอต้องการ
ลูกธนูที่ทำไว้สำหรับการแข่งขันวิ่งตรงจากคันธนูไปสู่เป้าหมายที่แอร่าเล็งเอาไว้ ลำตัวของเจ้า tail wolf ที่โดนลูกธนูเวทย์มนต์กระเด็นพุ่งไปติดกับผนังห้องน้ำอย่างแรง ถ้าไม่มีกำแพงมากันไว้เจ้าหมาชะตาขาดตัวนี้คงปลิวไปไม่ต่ำกว่า 10 เมตรเลยทีเดียว
tail wolf ที่เหลืออีกสองตัวหยุดนิ่งมองตามร่างของเพื่อนมันที่อยู่ท้ายห้อง และหันมาหาต้นเหตุที่ทำให้เพื่อนของมันเป็นอย่างนั้นพร้อมๆ กัน ตัวหนึ่งที่อยู่ใกล้ที่สุดพุ่งเข้ามาหาแอร่าอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
"วินดิเนีย"
แต่ลูกธนูอีกดอกหนึ่งที่เตียมพร้อมไว้แล้วก็ถูกส่งตรงเข้าช่องท้องของมันอย่างจังเพราะความที่กระโดดพุ่งเข้ามาหาแอร่าเอง ลูกธนูอาบแสงสีฟ้า พาเจ้าหมาตัวนั้นกระเด็นขึ้นไปกระแทกคานของห้องเพราะถูกยิงในมุมเสยและร่วงลงมาที่พื้นห้องน้ำ
"วินดิเนีย"
ยังไม่ทันที่ตัวสุดท้ายในห้องจะรับรู้ว่าเพื่อนของมันเป็นอย่างไร ลูกธนูก็ส่งพวกมันไปอยู่ด้วยกันก่อนที่มันจะรู้ตัว
ห้องทั้งห้องเงียบลงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีแค่เพียงเสียงหอบหายใจของแอร่าที่ใช้พลังของวินดิเนียไปถึงสามครั้ง
แอร่าเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างช้าๆ เคาะประตูที่หมาทั้งสามตัวช่วยกันพัง ก่อนที่มันจะกลายเป็นร่างไร้วิญญาณในตอนนี้และตั้งใจจะโกนบอกคนข้างในว่า ไม่มีอะไรแล้วพวกมันไปแล้ว แต่ก่อนที่เธอจะทันพูดสิ่งที่เธอคิดเอาไว้ สติของเธอก็เลือนหายไป และร่วงลงไปกองกับพื้นห้องน้ำอาจารย์นั่นเอง
-ท่านแอร่า...................-
ตุ๊บ...
ความคิดเห็น