คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Part 3
Love one for everlasting 3
ถึงเวลาต้อนรับเด็กใหม่แล้ว เจสสิก้าในฐานะประธานโรงเรียนขึ้นกล่าวก่อนจะเริ่มรับเด็กใหม่
"น้องๆพี่ๆ ที่ได้สมัครเข้ามา ในโรงเรียนนี้ก่อนอื่นต้องแนะนำ คณะทีมงานที่จะอยู่กับพวกเราทั้งวัน"
"สองคนแรกนะค่ะ แทยอนกับทิฟฟานี่ค่ะ"
"ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ" ทุกคนต่างปรบมือต้อนรับ ทั้งสองก้มโค้งรับ
"ยินดีค่ะ"แทยอนกับทิฟฟานี่พูดพร้อมกัน
"พอละค่ะพอแล้วๆ ปรบมือให้กับคนแรกและคนสุดท้ายนะคะ" เจสสิก้ากล่าว
"ต่อไปยุนอากับซอยอนค่ะ"
"แล้วก็ซันนี่กับซูยอง"
สุดท้ายนะค่ะ
"ฉันเจสิก้ากับควอน ยูริค่ะ" เจสสิก้ากล่าวชื่อคนที่ยืนข้างๆ แล้วแอบสบสายตากัน
"อ้ายยยยยยย กรี๊ดดดดดด พี่ยูริ" พวกรุ่นน้องที่นั่งแถวหน้ารู้สึกจะออกอาการกระดี้กระด้า กับยูริเกินไป
"อื้ม! กรุณาอยู่ในความสงบนะค่ะ" เจสสิก้าพูดแล้วส่งสายตาอย่างร้ายกาจ ไปสะกิดเด็กพวกนั้นให้รู้ตัว
'ชิ นังเด็กพวกนี้ แก่แดดไม่เข้าเรื่อง' เจสสิก้านึกในใจ แต่สายตานี้คอยจิกเด็กที่สนใจยูริตลอดเวลา
"เอาล่ะ แนะนำกันครบหมดแล้วฉันก็ขอชี้แจงรายระเอียดของการรับเด็กใหม่เลยนะค่ะ" เจสสิก้าพูด
"ทางเราได้ประชุมลงความเห็นกันแล้วว่าตลอดปิดเทอมสองเดือนนี้ เราจะใช้เวลาภายในหนึ่งเดือนนี้ จัดการเข้าค่ายและไปทัศนศึกษาที่ทะเลกันนะค่ะ" เจสสิก้าชี้แจง
"เย้ ยยยยยยย" เด็กนักเรียนดีใจกันใหญ่
"ส่วนอีกเดือนที่เหลือก็จะเป็นการเรียนปรับพื้นฐานค่ะ อันนี้ทางร.ร.เค้าบังคับมานะคะ^^" ยูริพูด
"โห้หหหหหห" พอพูดถึงเรื่องเรียนก็พากันนอยด์กันเป็นแถว
"และวันนี้นะคะ เราจะจัดแบ่งกลุ่มเป็น 4 กลุ่มโดยแต่ล่ะกลุ่มเราจะแยกมีเลขคู่กับเลขคี่นะคะ" ซันนี่ชี้แจงบ้าง
หลังเวที การจับคู่เข้ากลุ่มกับเด็กใหม่
"พวกพี่สตาฟผู้ชายช่วยเคลียสถานที่หน่อยนะคะ แล้วเอากล่องจับฉลากมาด้วยนะคะ" ยูริเป็นคนออกคำสั่ง
เจสสิก้ากับแทยอนได้เลข 1 ซูยองกับซันนี่ได้เลข 3 ซอยอนกับยุนอา เลข 2 ส่วนทิฟฟานี่กับยูริได้เลข 4
"เอาล่ะเปิดฉลากได้" เจสสิก้ากล่าว
ยูริแอบมองของแทยอนกับเจสสิก้าตรงกันก็เลย
"นี่ไอ้แท ขอแลกหน่อยดิ" ยูริกระซิบคนข้างๆ
"จะแลกได้ยังไง" แทยอนแย้ง
"ได้ซิ เอามานิ" ยูริว่าแล้วก็แย่งฉลากให้มือแทยอนมา แล้วเอาของตัวเองใส่มือแทยอน
"นี่ไอ้ลิง" แทยอนเผลอตะคอกใส่ยูริ
"สองคนนั้นมีอะไรกันมิทราบ" เจสสิก้าถามทำหน้าเย็นชา น่ากลัวชะมัด
"มะ ไม่มีไรจ่ะ แหะๆ" ยูริพูดทำหน้าทะเล้น
"ได้เลขอะไรกันมั่ง" ยูริพูดขึ้นเพราะมันนานมากแล้ว
"ฉันได้เลข 1 " เจสสิก้าโชว์ฉลากที่ตัวเองได้ขึ้น
"ฉันก็เลข 1 " ยูริพูดขึ้น
"ฉันได้เลข 4" ทิฟฟานี่พูดขึ้น ในใจแทยอนรู้สึกดีมาก
"งั้นฟานี่ได้คู่กับแทนะ" แทยอนพูดด้วยสีหน้าที่ช็อก
"ซอกับยุนได้คู่กันนะ" ทั้งคู่พูดพร้อมกัน (ใจตรงกันว่างั้น)
"ฉันได้คู่กับซันนี่" ซูยองพูด แล้วถือโอกาส โอบเอวซันนี่
"นี่เอามือเธออกไปเดี๋ยวนี้นะ" ซันนี่ตะคอกใส่ซุยอง
"ชิ" ซูยองสบัดมือออกจากเอว
เมื่อทั้งหมดมีกลุ่มกันเรียบร้อยแล้วก็เตรียมตัวไปประจำและทำความรู้จักกับเด็กข้างนอก
"ยิ้มอะไร" ยูริถามแล้วจองหน้าเจสสิก้า
"ก้อ ไม่มีไร" เจสสิก้าทำท่าอย่างเขินๆ
"ดีใจที่ได้คู่กับยูลล่ะซิ" ยูริพูดแหย่
" หลงตัวเองชะมัด" เจสสิก้าพูดเสร็จก็วิ่งนำหน้ายูริไปก่อน
"เป็ดเขินน่ารักจัง" ยูริพูดก่อนจะวิ่งตามเจสสิก้าไป
"พี่ๆน้องๆค่ะ เมื่อรู้กลุ่มแล้วก็ให้ไปยืนตรงที่เรายืนถือป้ายหมายเลขไว้นะค่ะ" ทิฟฟานี่พูดชี้แจง
"อ๊าย >///< พวกแกเราได้อยู่กลุ่มเดียวกับพี่ยูริ" กลุ่มเด็กสาวที่เดินมาพากันกะดี้กะด้ากันใหญ่ จนยูริรู้สึกว่างานนี้ต้องวุ่นวายแน่ๆ
"พี่ยูริคะ เออ หนูชื่อ ซอลลี ส่วนเพื่อนหนูชื่อ ลูน่า คนนี้วิกตอเรีย”
“แล้วก็ฉันคริสตัลค่ะ เหนื่อยมั้ยคะ ดูซิเหงื่อออกเยอะจัง" เด็กสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาแทรกระหว่างเจสสิก้ากับยูริ แล้วเข้ามาแนะนำตัวโดยที่ยูริยังไม่ได้ถามซักคำแล้วเอาผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อให้ยูริ แถมจิกตา ทำท่ายั่วโมโหเจสสิก้าอีกต่างหาก
"เอิ่ม....ไม่เหนื่อยจ่ะ พี่ไม่เหนื่อย" ยูริตอบคริสตัลไปแล้วยิ้มหน้าบานแต่ก็ต้องหุบยิ้มเพราะสายตาใครบางคน
"พวกเธอไปเข้าแถวได้แล้วฉันจะได้ชี้แจงซักที ไม่อยากกลับบ้านกันหรือไง" เจสสิก้าพูดทำหน้าอย่างอารมณ์เสีย
"ไม่อยาก" คริสตัลพูดขึ้นแต่สายตาเธอมองไปทียูริอย่างอ่อยแล้วส่งสายตาจิกเจสสิก้า
"งั้นถ้าไม่อยากกลับ เชิญเธอไปนั่งรอตรงม้านั่งนู้นน่ะ" เจสสิก้าชี้ไปที่ม้านั่งข้างตึกเรียน
'แล้วเธอจะรู้ เจอดีแน่ คริสตัล' เจสสิก้าคิดแผนแถมยังยิ้มมุมปากอย่างสะใจ ทีอย่างนี่คริสตัลพูดอย่างว่าง่ายเดินไปนั่งรอแต่โดยดี โดยไม่รู้ว่าคิดผิดแล้วที่เลือกที่จะไปนั่งรอเจสสิก้า
"ส่วนพวกเธอก็ไปเข้าแถวหรือว่าจะไปนั่งเป็นกับคริสตัลก็ได้นะ"เจสสิก้าพูดทำหน้าเรียบๆ พวกของคริสตัลเริ่มรู้สึกหวั่นๆใจซะแล้วว่าถ้าขื่นขัดคำสั่งจะได้เจอดีแน่ จึงรีบไปนั่งต่อแถวทันที
"คงจะรู้จักกันแล้วน่ะคะเพื่อนๆฉันเจสสิก้าส่วนนี้ยูริค่ะ"
"ยูล ยูล ยูล!!!!แจกเอกสาร" เจสสิก้าตะโกนบอกคนข้างๆที่กำลังเมามันมากในการคุยกับเด็กรุ่นน้อง
"จ่ะ พูดเบาๆก็ได้" ยูริก็เริ่มกลัวโดนแอฟเฟคเจสสิก้าเหมือนกัน
"อ่านกฎระเบียบการเข้าค่าย รายระเอียดของที่จะต้องเตรียมมาในวันพรุ่งนี้ ให้เข้าใจนะคะ ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจให้ถามนะ" เจสสิก้าพูดในอารมณ์ที่เริ่มสู่ปกติ
"แล้วก็เอกสารขออนุญาติผู้ปกครองนะคะ ยูล แจกเอกสาร ยูลโอ้ย! เอามานี่" เจสสิก้าเริ่มรำคาญยูริที่ไม่สนใจอะไรเลยเอกสารก็มาช้า ก็เลยแจกเอกสารเอง
"เอาล่ะค่ะ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน 6โมงเช้านะค่ะ แยกย้ายกันกลับบ้านได้ " เจสสิก้าชี้แจงแล้วบอกลาเพื่อนๆทุกคน
"พูดเสร็จแล้วใช่ไหมเจส เดี๋ยววันนี้ยูลไปส่งนะ" ยูริพูดเสนอไปส่งเจสสิก้าที่บ้าน
"ชิ ฉันมีเรื่องต้องเคลียอยู่ อย่าตามมาน่ะ" เจสสิก้าวิ่งไปหาคนที่เธอสั่งให้รอเมื่อกี้
"ส่วนเธอยัยเด็กคริสตัล เจอดีแน่" เจสสิก้าพึมหัมระหว่างที่เดินไปหาคริสตัล
"เอก กะ สาร อนุญาติผู้ปกครอง" เจสสิก้ายืนเอกสารให้คริสตัล
"ขอบใจ! ฉันขอตัวกลับนะ” คริสตัลรับเอกะสารมาแล้วลุกเดินไป
"ใครอนุญาตให้เธอกลับ!" เจสสิก้าพูดทันทีที่คริสตัลกำลังจะเดินไป
"เธอมีสิทธิ์สั่งฉันด้วยเหรอ คิดว่าเป็นรุ่นพี่แล้วจะมาใช่อำนาจข่มขู่รุ่นน้องเหรอ" คริสตัล พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
"เธอทำผิดกฎฉันต้องลงโทษเธอ วิ่งรอบอาคารเรียน10รอบ เดี๋ยว นี้ เธอถึงจะกลับบ้านได้" เจสสิก้าพูดด้วยใบหน้าเรียบเฉยแต่มันก็ทำให้คริสตัลเริ่มโมโหได้ไม่น้อย
"นี่มันจะมากไปแล้วนะอาคารเรียนมันไม่ใช่ตึกเล็กนะ" คริสตัลตะคอกเสียงใส่เจสสิก้า
"อ่านซะซิ.... ถ้าเธอไม่ทำฉันจะหักคะแนนพฤติกรรมเธอ" เจสสิก้าชี้เอกสารกฎระเบียบให้คริสตัลอ่านแล้วยิ้มอย่างสะใจ
"ทะไม ธะ....เธอจะหักคะแนนฉันเหรอ กลัวตายละ" คริสตัลมีเริ่มอารมณ์เดือดแต่ก็หวั่นกลัวเหมือนกัน
"ก็เอาซี่!! แต่อยากให้รู้ไว้ด้วยว่าประธานคณะกรรมการฝ่ายปกครองคือฉัน ฉันจะทำอะไรก็ได้กับคณะแนน
พฤติกรรมของเธอ" เจสสิก้ายิ้มอย่างผู้ชนะ
"ฮึ้ยยย ยัยบ้า ยี้ยยยยยยๆ" คริสตัลระทืบเท้า ก่อนจะออกวิ่งรอบอาคาร 10 รอบด้วยความจำเป็น
"ฉันกลับก่อนนะ นี่คุณลุงคะฝากดูเค้าด้วยนะว่าวิ่งครบรอบมั้ย ถ้าไม่ครบสั่งให้เค้าวิ่งต่อไปจนครบนะคะ" เจสสิก้าตะโกนบอกคริสตัลแล้วสั่งกำชับลุงภารโรงที่เดินผ่านมาพอดีให้เฝ้าดู
"อ่าว เจสไม่ให้ยูลไปส่งเหรอ" ยูริที่ยืนรอเจสสิก้าตั้งนานพูดตาม แล้วเดินตามเจสสิก้าไป
"ฉันกลับเองได้ไม่ต้องตามมานะ ซอป่ะกลับบ้าน ชิ คนบ้า" เจสสิก้าเดินหนียูริ แต่ซอฮยอนมาทันเวลาพอดีที่เจสสิก้าไม่อยากคุยกับร่างสูงที่เดินตามมา
"เจส เจส โธ่ว้อยย เป็นอะไรนะยัยเป็ด" ยูริสถบ ออกมาอย่างอารมณ์เสีย
"ไอ่ยูล แกเป็นไรว่ะ ฮันแน่....เจสงอนเหรอ ตามไปเลยง้อดิ" แทยอนพูดแล้วผลักให้ยูริตามไป
"ทำไมต้องง้อด้วย ไม่ได้เป็นไรกันซะหน่อย งอนไร้เหตุผลชะมัด" แต่ในใจก็กังวลเรื่องเขาอยู่ตลอดเวลา
"เอ้อ! ปากแข็งเข้าไปนะยูล แล้วจะรู้สึก" ทิฟฟานี่เสริมเพราะเธอรู้นิสัยของเพื่อนสนิทเธอดี ว่าเจสสิก้าไม่ชอบง้อคนซะด้วย เว้นแต่เธอจะผิดจริงๆ
"เฮ้!!!ยูล แท ทิฟ ยังไม่กลับอีกเหรอ" ซูยองที่เดินมากับซันนี่เดินเข้ามาสมทบ
ตุ้บ!!! "นี่ยัยเสาไฟฟ้า จะหยุดเดิน บอกกันซักคำซิ " ซันนี่ว่าให้คนตัวโตที่หยุดเดินกระทันหัน
"ใครใช่ให้เธอเดินตามหลังชั้น ไม่ทราบ ยัยกระรอกตาหยี่" ซูยองพูดก้มหน้าเข้าคนตัวเล็กอย่างทะเล้น
คนตัวเล็กก็เอนหน้าตามคนตัวสูงที่ก้มหน้าลงมา
"ยี้ ยะ เอาหน้าออกไปเลยนะ" ซันนี่ผลักหน้าคนตัวสูงออกจนเซแทบล้ม
"อิอิ วะ555555555555" ทิฟฟานี่หัวเราะ
"เป็นอะไรยัยฟานี่" ซันนี่ถามอย่างหาเรื่อง กลบเกลื่อนความเขิน
"ไม่มีไร" ทิฟฟานี่รู้สึกเขินแทนคนตัวเล็กที่ซูยองทำแบบนั้น
"มายืมข้างๆฉันนี่" ซูยองเอามือโอบเอวซันนี่แล้วดึงคนตัวเล็กเข้าหาตัวเอง
ปึก!!!! "โอ๊ะ O()O" ซูยองจุกทันทีที่ศอกคนตัวเล็กซัดเข้าท้อง
"เธอนี่ มือเป็นไม้เลื้อยเลยนะ เอาออกเดี๋ยวนี้" ซันนี่พูดชัดถอยชัดคำ แล้วทำท่าจะเอาศอกซัดเข้าท้องอีก
"เอาออกแล้วจ่ะ ออกแล้ว" ซูยองยกมือขึ้นเหนือหัวทันที
"เธอสองคนเหมือนแฟนกันเลย เนอะ ว่ามั้ยทิฟ" แทยอนพูดขึ้นแล้วจ้องหน้าทิฟฟานี่เหมือนจะสื่ออะไรบ้างอย่าง
"ว่าไงล่ะ แกจะกลับบ้าน หรือจะไปง้อเจส" แทยอนถามยูริที่ยืนนิ่งไม่พูดไม่จาเหมือนจะคิดอะไรอยู่
"ว่าไงยูล คิดนานจัง ไอ้คุณลิง" ทิฟฟานี่เสริม
"เอ้อ ไปก็ไปว่ะ ว่าแต่ว่า ตอนนี้ฝนจะตกแล้ว แล้วฉันเอามอไซด์มาคงไปไม่ได้แล้วล่ะ" ยูริพูดอย่างหมดหวัง
พูดยังไม่ทันขาดคำฝนเจ้ากรรมก็กระหน่ำลงมาทันที
"กรี๊ดดดดดดด>=<" แถมฟ้าร้องดังจนทิฟฟานนี่กรี๊ดออกมาด้วยความกลัว
"มานี่ซิฟานี่" แทยอนรู้ดีว่าทิฟฟานี่กลัวเสียงฟ้าร้อง เลยดึงทิฟฟานี่มาอยู่ใกล้ๆ
ทุกคนเดินไปหลบฝนอยู่ใต้อาคารเรียน
"เหอะกรรมแก จริงๆนะไอ่ลิง555+" ซูยองพูดแล้วหัวเราะอย่างอนาถใจให้ยูริ (เหอะๆ)
"ไม่เป็นไร แกก็ฝ่าฝนไปง้อที่บ้านเลย เจสจะได้เห็นใจแกไง ผู้หญิงนะ ยิ่งเราทุ่มเทใจ ใส่ใจเค้าให้มากๆนะก็กินขาดแล้ว แล้วก็อย่าลืมคิดยังไงกับเค้าก็พูดออกไปให้หมดนะ55+" แทยอนพูดทำดเป็นสอนยูริแต่ตัวเองกลับทำไม่ได้ซะงั้น
'ชิ ทำเป็นพูดดี' ทิฟฟานี่พูดแควะแทยอนในใจ
"ว่าแต่เร็วไปมั้ง ไอ่แทที่ฉันจะบอกเจสไปอย่างงั้น" ยูริโต้แย้งขึ้น
"แสดงว่าแกไม่ปฎิเสธ ว่าแกชอบเจสจริงๆ" ซูยองพูดแซวยูริ
"ฉันรู้ว่าเจสก็มีใจให้เธอเหมือนกันยูริ ฉันดูออกนะ เธอไม่สังเกตเหรอว่าตอนที่ขึ้นแนะนำตัวมีเด็กผู้หญิงที่ กรี้ดให้เธอ แล้วตอนที่เข้ากลุ่มก็มีพวกสาวๆที่มายุ่งกะเธอ แถมไม่พอเธอก็ยังมัวไปคุยกับเด็กไม่สนใจเจส ไม่ช่วยเจสทำงาน สังเกตบ้างป่ะ เจสเขาไม่พอใจ อยู่ๆเธออารมณ์เสีย แถมยังพูดดักคอเด็กพวกนั้นที่ชอบมายุ่งกับแก อีก แล้วเจสก็ชอบแอบมองเเก เธอแอบส่งสาย เคยสังเกตบ้างหรือเปล่า" ทิฟฟานี่พูดซะยาวเหยียด
"อือ" ยูริส่ายหน้า
"เวรกรรมจริงๆ" ทิฟฟานี่พูดออกมาอย่างเหนื่อยใจในตัวเพื่อนคนนี้
"แกมันโง่ 555+พลาดแล้วล่ะ" ซูยองพูดเสริมทิฟฟานี่
"เออ แกหยุดบัดนาว ฉันจะไปง้อเจสเดี๋ยวนี้แหละ" ยูรินึกขึ้นได้แล้ววิ่งไปที่มอไซด์ รีบเสียบกุญแจแล้วบึ่งรถออกไปทันที
"โชคดีนะ" คนที่รอฝนหยุดใต้อาคารที่เหลือ ก็ตะโกนตามหลังยูริไป
เวลาผ่านไป 4 ชั่วโมง ตอนนี้ก็จะ 3 ทุ่มแล้ว ฝนก็ยังไม่หยุดตกซักที จนตอนนี้ ยัยกระรอกน้อยนอนหลับผิงเส้าไฟฟ้าไปซะแล้ว
'เธอตอนนอนก็น่ารักกว่า ตอนตื่นเยอะเลยนะ ตื่นมาทีไรเธอก็หาเรื่องทะเลาะฉันทุกที อยากอยู่อย่างนี้นานๆจัง'
ซูยองมองหน้าคนที่นอนตรงตัก ที่เวลายามหลับไหลกับตอนตื่นเธอเหมือนเป็นคนล่ะคน ซูยองเอามือเกี่ยผมคนตัวเล็กเพื่อจะได้เห็นหน้าคนบนตักชัดๆ ปากที่เอิบอิ่มสีชมพูเห็นแล้วอยากสัมผัส ใบหน้าทีจิ้มลิ้มสดใส ทำให้คนที่มองใจเต้นไม่เป็นจังหว่ะเลยล่ะ
"เอามืออกไปเดี๋ยวนี้นะ"
“O-O” ซันนี่ละเม้อแต่ก็กลับมาหลับเหมือนเดิม ทำเอาคนตัวสูงตกใจหมดเลย
"หนาวไหม" แทยอนถอดเสื้อสูทที่เธอใส่ คลุมให้ตัวทิฟฟานี่
"ขอบใจนะ" ทิฟฟานี่รู้สึกดีที่คนที่ยืนข้างๆทำแบบนี้กับเธอ
"แทไม่หนาวเหรอ" ทิฟฟานี่ถามด้วยความเป็นห่วงกลัวแทยอนจะหนาว
"เออ ไม่หนาวหรอกไปนั่งข้างในกันเถอะ" แทยอนชวนทิฟฟานี่ไปนั่งข้างในเพราะจริงๆเธอก็หนาวเหมือนกัน เพียงแต่เธอทนไม่ได้ที่จะเห็นคนที่เธอรักต้องลำบากทนหนาว
"ห่าว ........ง่วงจังเลย" ทิฟฟานี่อาปากห่าวซะไม่เกรงใจแทยอมเลย
"ง่วงฟานี่ก็มานอนตักแทนี่ซิ" แทยอนตบตัก ทิฟฟานี่ก็นอนลงทันทีเพราะเธอง่วงจนทนไม่ไหวแล้ว
"ครื้น น น น" ฟ้าร้องดูน่ากลัวทำเอาซันนี่กับทิฟฟานี่ตกใจกลัวซะมากมาย ซันนี่ขยับตัวเข้าไปซุกในอ้อมกอดของซูยองแล้วกอดไว้แน่น แถมยังหายใจรดใส่คอเธออีก จนซูยองหน้าแดง เพราะเขินที่ถูกคนตัวเล็กจู่โจมกอดได้ขนาดนี้
"หืม แจ๊บๆ หยองจ๋า เธอมันน่า..." ซูยองหน้าใจเต้นโครมครามทันทีทที่ซันนี่ละเม้อเรียกชื่อเธอแถมยังหายรดคอเธออีก แทยอนก็กอดปลอบทิฟฟานี่ เพราะเธอรู้ดีว่าคนในอ้อมกอดของเธอกลัวเสียงฟ้าร้องที่สุด
">< แทแท กลัว" ทิฟฟานี่พูดด้วยเสียงสั่น ขยับตัวเข้าหาแทยอนมากขึ้น
"แทก็กอดฟานี่นี่ไง ไม่ต้องกลัวนะ" แทยอนกระชับกอดมากขึ้น แล้วก้มหน้าซบกับหน้าผากทิฟฟานี่ กลิ่นตัวหอมๆ กลิ่นแชมพูที่ติดผม ที่แตะจมูกแทยอน ทำให้แทยอนใจสั่นหวั่นไหวอย่างบอกไม่ถูก ทิฟฟานี่เองก็อยากหยุดเวลานี้ไว้นานๆเพราะหลังจากนี้แล้วมันก็เหมือน กับที่ผ่านๆมาที่แทยอนชอบทำตัวห่างเหินกับเธอ
'เธอจะรู้บ้างไหมฟานี่ ว่าฉันรักเธอ ฉันกลัวว่าถ้าบอกเธอแล้วกลัวเธอจะเกลียดฉัน'
แทยอนคิดในใจ แววตาเศร้ากับความรู้สึกตอนนี้อยากจะบอกความในใจเหลือเกิน แต่กลัวจะเสียเพื่อนดีๆอย่างทิฟฟานี่ไป
ไม่นานทั้งสี่คนก็ผล่อยหลับไปรอเวลาให้ฝนหยุดตก
_________________________________________THE NEXT_________________________________
ความคิดเห็น