คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Part 2
Love one for everlasting 2
"ทำไมป่านนี้ พี่ซูยองยังไม่กลับมาอีกนะ ฝนบ้านี่ก็ตกไม่รู้จักเวลาเลยนะ" ซอฮยอนเริ่มเป็นห่วงซูยองกับซันนี่ที่หายไปนานแล้ว
"นี่ซอ เธอจะเดินวนไปวนมาอีกนานไหมเนี่ย นั่งเฉยๆเดี๋ยวเค้าสองคนก็มายุนอาเริ่มทนไม่ไหวที่ซอยอนเดินไปเดินมาจนเริ่มตาลาย
"ก็ฉันเป็นห่วงพี่ซูยองนิ คงจะต้องตากฝนแน่เลย" ซอยอนทำน้ำเสียงเศร้าสร้อยประชดยุนอา
"โอ้ะ!!มาแล้วๆ ว่าแต่พี่ทั้งสองทำไม สภาพ.....อย่างนี้" ซอฮยอนวิ่งไปหาทั้งคู่แล้วทำหน้าตกใจเมื่อเห็นซันนี่กับซซูยองเดินมาด้วยกัน ให้สภาพชุดที่เปียก เมื่อเดินเข้าหอประชุม ทำน้ำหยดตลอดทางเลย
"เกิดอยากจะเล่นน้ำฝน เย็นดีนะ^^" ซูยองพูด
"ใช่เวลามั้ยเนี่ย พี่สองคนนี้ดูแปลกๆนะ" ซอฮยอนถามด้วยความสงสัย เพราะท่าทางทั้งสองดูเคอะเขิน
"งั้นเดียวพีกับซันนี่ขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ" ซูยองจูงมือลากคนตัวเล็กไปล็อกเกอร์ทันที ซอยอนมองตามทั้งสองคน เหมือนมีอะไรแปลกกับคู่นี้
"เอิ่ม ยุนเราไปกันเถอะ" ซอฮยอนฉุดมือยุนอาเขย่า ให้ยุนอาลุกขึ้นเดินไปด้วยกัน
ยุนอา.......เงียบ ยังนั่งก้มหน้ามองพื้นไม่ยอมลุก
"นี่เธอ เป็นอะไรอีกแล้วเนี่ย " ซอฮยอนทำพูดเสียงเรียบๆ
'ทำไมเธอต้องเป้นห่วงใครคนนั้นมากมายนะ ทำไมเธอไม่มองมาที่ฉันบ้าง' ยุนอาคิดในใจ
"นี่ๆ ยัยกวางเม่งตกลงเธอเป็นไร" ซอฮยอนทวนคำถามอีกครั้ง
"ไม่มีไร ไปกันเถอะ" ยุนอาเรียกสติที่คิดไรไปนานก่อนจะตอบให้คนตรงหน้าได้สบายใจก่อนจะเดินนำลิ้ว
"นี่รอด้วยซิ" ซอฮยอนวิ่งเข้าไปเกาะแขนยุนอาแล้วเดินไปด้วยกัน
'ฉันรู้นะว่าเธอหึงฉันกับพี่ซูยอง แต่ยังไงก็เถอะฉันจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น จนกว่าเธอจะกล้าพูดคำนั้นจะออกจากปากเธอเองด้วยใจจริง' ซอฮยอนพูดกับยุนอาในใจ
....................................................................................................................................................
"พี่ฮโย^D^ มาได้ไงเนี่ย" ยุนอาวิ่งไปหาหน้าตาระรื่นทันทีที่เห็นฮโยมาหา
"ขับรถมาดิ" ฮโยตอบแบบกวนๆ ตามสไตล์คนเกรียน
"ก็พึ่งกลับจาก ฝรั่งเศลมาน่ะไปทำงานที่นั้นตั้งหลายปี แต่ตอนนี้กลับมาก็จะมาอยู่ที่เกาหลีตลอดเลยไม่กลับไปแล้ว เนี่ยมาถึงโซลบุปพี่มาหาเธอเลยนะยังไม่ได้เข้าบ้านเลย"
"ดีใจจัง ที่มีที่ปรึกษามาอยู่ใกล้ๆ พี่รู้มั้ยที่ผ่านมาฉันไม่รู้จะไปปรึกษากับใครฉันอกจะแตกตายอยู่แล้ว" ยุนอากอดแล้วเอาแก้มแนบหน้าพี่สาวด้วยความดีใจ
"อืม ...ว่าแต่ว่ายุน โน้นแฟนเธอเหรอ น่ารักดีนะ" ฮโยถามคำถามกระซิบข้างหูยุนอาแล้วชี้ไปที่ซอยอน ทำให้คนที่ยืนดูยุนอยู่เริ่มไม่พอใจเอามาก
"ไม่ใช่นะ ไม่ชะ ใช่ พะ....เพื่อนยุนเองน่ะ" ยุนอารีบแย้งทันที ใบหน้าก็เริ่มแดงตั้งแต่ที่ฮโยโมเมว่าซอยอนว่าเป็นแฟน
"ว่าแต่ไมต้องหน้าแดงด้วย" ฮโยพูดแล้วหยิกแก้มผู้เป็นน้อง
"นิ ยุนฉันไปก่อนนะเชิญเธอคุยกะคนของเธอตามสบายฉันขี้เกียจรอละ" ซอยอนตะโกนบอกยุนอาแล้วรีบเดินออกไปให้ไกลจากที่นี้ รู้สึกเหมือนว่าซอฮยอนกำลังเข้าใจผิดยุนอาอยู่ (บาดตาบาดใจล่ะซิ)
"เดี๋ยวซอ รอยุนด้วย" ยุนอาตะโกนไล่หลัง แต่ซอฮยอนก็วิ่งตัวปลิ้วไม่รอเพื่อนที่วิ่งตามไป
"พี่ฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกัน" เมื่อพูดลาฮโยแล้วยุนอาก็วิ่งตามซอยอนไปทันที ก็เพราะกลัวซอยอนโกรธที่ปล่อยให้รอนาน
"จ่ะ.....บาย" ฮโยโบกมือบ้ายบายด้วยสีหน้ารื่นเริง
"เดี๋ยวยุน......ระหว่างทางอย่าลืมหาคำไปง้อแฟนด้วยล่ะ" ฮโยตะโกนตามหลังยุนอาไป
"ไม่ใช่แฟนซะหน่อย พี่นิ>///<" ยุนอาตะโกนตอบก่อนจะรีบวิ่งไปหาซอยอน แอะ!!ไปง้อซอยอนซิ
'ฉันดูเธอออก น่ายุนฉันว่าเธอรักยัยจืดนั้นเข้าแล้วล่ะ'ฮโยพูดในใจ แล้วก็จะกลับไปจัดข้าวของที่บ้านหลังนึง ที่เธอซื้อไว้แล้ว ก่อนมาที่เกาหลีแต่ก็ต้องชะงัก ตกใจเมื่อคนที่กำลังจะเดินสวนมา เป็นแฟนสาวของเธอ
"เออ คุณคะ" ฮโยทำเป็นหันซ้ายหันขวา เพื่อดูว่ายูบินเรียกใคร
"คุณนั้นแหละค่ะ" ยูบินชี้ไปที่ฮโย
'ทำไมโลกมันช่างกลมนะ ฉันกะจะเซอไพร์เธอซะหน่อย อย่าพึ่งจำฉันได้นะ' ฮโยหวั่นๆในใจกลัวคนตรงหน้าจะจำเธอ เพราะวันนี้เธอกลับมาตรงกับวันเกิดยูบินพอดี เธอเลยกะเซอไพร์ไปเลย
ฮโยขยับจัดหมวกกับแว่นตาก่อนจะเดินไปหายูบิน
"มีไรคะ" ฮโยถามน้ำเสียงสั้นๆ
"เออ คือฉันจะถามว่าเมื่อกี้คุณเห็นพวกเด็กๆที่อยู่ตรงนี้กันไหมค่ะ" ยูบินถาม
"อะ....อ๋อ เด็กๆไปกันแล้วค่ะ" ฮโยตอบแล้วชี้ไปที่ห้องๆหนึ่ง
"ขอบคุณค่ะ ว่าแต่คุณนี้หน้าคุ้นๆนะเหมือนคนที่ฉันรู้จักเลย ไปก่อนนะหวังว่าเราคงจะได้เจอกันอีก" ยูบินพูดและเดินจากไป
"ค่ะเราได้เจอกันอีกแน่ค่ะ" กล่าวจบฮโยรียวิ่งออกมาทันที
"โฮ่ย!!!โล่ง" ฮโยหยุดวิ่ง เพื่อหายใจให้ทั่วท้อง
_________________________________________THE NEXT_________________________________
ความคิดเห็น