คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 2 : นักเรียนแหกกฎคนแรกของเทอม [Tunas Story]
2 : นักเรียนแหกกฎคนแรกของเทอม [Tuna’s Story]
หวัดดีค่า นี่ทูน่าน้า ตอนนี้ทูน่าจะมาเป็นคนพาษก์แทนไอ้คนแต่งไม่ได้เรื่องเองค่ะ อ๊ะ จากตอนที่แล้วคงยังไม่รู้จักกันมากสินะคะ
ก่อนอื่นก็ต้องขอแนะนำตัวกับทุกคนก่อนสินะคะ ชื่อทูน่าค่ะ มีพี่สาว [สุดแสบ] ชื่อพี่เวลล์ ที่แปลว่าปลาวาฬ ไม่รู้พ่อกะแม่คิดยังไง ตั้งชื่อลูกเป็นชื่อปลาทั้งคู่ สงสัยถ้าชั้นมีน้องคงได้ชื่อว่าชาร์ค [ปลาฉลาม] แหงๆเลย เป็นมนุษย์ธรรมด๊าธรรมดา 100 % ค่ะ แต่พอดีว่าคุณแม่เป็นนักเวทย์ ชั้นกับพี่สาวเลยสามารถใช้เวทย์มนต์ได้ แถมเก่งซะด้วยนะ ถ้าคุณลองมีแม่จบเกียรตินิยมจากมหาวิทยาลัยมหาเวทย์ขอโลกเวทย์มนต์ซะอย่าง คุณจะรู้เลยว่าการโดน “เคี่ยวเข็ญ” ชนิดที่ว่าต้องเก่งน่ะมันเป็นยังไง ฮือๆ
ส่วนคุณพ่อ เป็นนักโปรแกรมเมอร์ของบริษัทชื่อดังแห่งหนึ่งของโลกมนุษย์เราค่ะ คุณพ่อเก่งมากๆเลยล่ะค่ะ บอกให้ว่าที่จริงท่านไม่ได้จบวิศวะคอมพิวเตอร์มาหรอก ไม่ได้จบวิศวะด้วยซ้ำ แต่ไม่รู้คิดยังไงผันตัวเองมาเป็นนักโปรแกรมเมอร์เนี่ย คราวนี้ก็งานเข้าสิคะ พ่อก็บังคับเรียนคอมพ์ แม่ก็บังคับเรียนเวทย์ หัดสงสารลูกๆกันบ้างเถ้อออออออ สา..ธู๊
อ๊ะ นอกเรื่องมามากแล้ว เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
ตึก
ขาทั้งสองข้างของชั้นลงมายืนสู่พื้นดินอีกครั้งโดยสวัสดิภาพ แน่น้อน เก่งซะอย่าง หึหึ
“ลอบเข้ามาได้ง่ายๆเลยแฮะ การคุ้มกันที่นี่อ่อนหัดซะจริงๆ”ชั้นแบะปาก
......การคุ้มกันแย่ยิ่งกว่าที่บ้านชั้นอีก ที่บ้านนะ พ่อเขาให้คอมพิวเตอร์รักษาความปลอดภัยเลย......
“เอ...แล้วเราอยู่ห้องไหน ตึกไหน แล้วคาบนี้เรียนที่ไหนกันหว่า?”ชั้นเริ่มงงกับตัวเอง
......ก่อนอื่นก็ต้องไปดูรายชื่อก่อน ว่าจะอยู่ห้องไหน......
พึ่บ
แขนยาวๆของใครบางคนยื่นมาขวางหน้าชั้นเอาไว้ ชั้นเลยต้องเงยหน้าขึ้นมอง
......ชริ ใครมาขวางทางฟระ เดี๋ยวมีเชือดซะหรอก......
“นายเป็นใคร?”ชั้นเอ่ยปากคำแรก
......ใครวะ? มาขวางทางเนี่ย???......ชั้นจ้องหน้าหมอนี่
อืม...อธิบายง่ายๆว่าไอ้ผู้ชายที่ยืนขวางทางชั้นเนี่ยน่าหมั่นใส้มากๆ ขนาดชั้นว่าชั้นมั่นใจในความสูงของตัวเองแล้วนะ ยังต้องเงยหน้ามามองมันเลย ผมสีน้ำตาลเข้มยาวๆมัดรวบเอาไว้ตรงปลาย ตาสีดำ แล้วก็มีหูเป็นปีกค้างคาวสีเลือด
......ชะ เจอหน้ากันครั้งแรกก็จ้องซะ...คิดว่ากลัวตายล่ะ......
“ชั้นสิที่ควรถาม”ไอ้คนไม่ระบุเผ่าพันธุ์บอก
“อะไร? ชั้นถามนายก่อน นายก็ตอบมาก่อนเซ่”
ชั้นเริ่มการกวนตีน เพราะหมั่นใส้ไอ้คนที่ชอบทำสายตาแบบเนี้ย แหวะๆๆๆๆๆๆ คิดว่าหล่อนักรึไง อย่างน้อยก็มีชั้นคนนึงล่ะที่จะไม่เห็นความหล่อของนายเด็ดขาด!!!
“...”
“เอาล่ะ ถ้าไม่ตอบก็หลีกไป ชั้นไม่อยากโดน’จารย์ป้าจับได้”ชั้นดันๆไหล่ของหมอนี่ให้หลีกทาง แต่มันก็ไม่ขยับซักนิด
“มีแรงแค่เนี้ย?”ไอ้มนุษย์ไม่ระบุเผ่าพันธุ์ยักคิ้วถาม ซึ่งมันดูน่าถีบมากในสายตาชั้น
“ไม่หลีกใช่มะ ด้ายยย”
เปรี๊ยง!!!
เสียใจที่ชั้นไม่ใช่คนยอมคนซะด้วยสิ ฮุๆๆๆๆ
“ชิมฝ่าเท้าไร้ปราณีเข้าไป เจ็บมั๊ยจ๊ะที่รัก โฮะๆๆๆๆๆๆ”ชั้นหัวเราะด้วยมาดยิ่งกว่านางมารร้ายในนิยาย
......สะใจโว๊ย!!!......
“นี่...เธอ”ไอ้มนุษย์ไม่ระบุเผ่าพันธุ์เซแซ่ดๆจบเกือบล้ม แต่ก็ตั้งตัวได้แล้วหันมาทางชั้น
......โอ๊ะโอ๋ จ้องแบบนี้อยากมีเรื่องนี่นา งั้นจัดให้!!!......
“ทำไมๆๆ ผิดตรงไหน ชั้นบอกให้หลบแล้วนะนายไม่หลบเอง”ชั้นหัวเราะชั่วร้าย
“ตอนแรกก็ว่าจะจับไปเขียนใบรับผิดดีๆ...แต่ไม่ต้องแล้วว๊อย!!!”ไอ้มนุษย์ไม่ระบุเผ่าพันธุ์ตะโกน
ปั๊ก!
หมัดหนักๆจากไอ้หมอนั่นซัดมาทางชั้นเต็มเหนี่ย แต่แน่นอนอยู่แล้วว่า [อดีต] เจ้าแม่อย่างชั้นรึจะไม่ทันเห็น ชั้นเลยเอาฝ่ามือไปรับหมัดนั่นแทน
......เจ็บชิบ...มือชาเลยเรา......มือซ้ายที่ชาดิกบ่งบอกเลยว่าชั้นประมาทมันเกินไปนี๊ดดดด
“แรงควายเอาเรื่องนะเนี่ย”ชั้นสะบัดมือไปมาแก้อาการชา
“เออ เธอได้เจอยิ่งกว่านี้แน่”จบคำ หมัดเป็นชุดก็ถูกส่งมาเล่นงานทันที
“อะไร รังแกผู้หญิงนี่หว่า”ชั้นรีบกระโดดถอยหลังไปไกลลิบ
“อย่างเธอคงไม่นับเป็นผู้หญิงล่ะ”เพื่อนของไอ้หมอนี่โผล่มา
ที่ชั้นแน่ใจว่าเป็นเพื่อน เพราะสองคนนี้มีผ้าสีขาวตราอะไรพิลึกๆพันอยู่ที่แขนทั้งคู่ไงล่ะ! แต่หมอนี่ดูดีกว่าไอ้มนุษย์ไม่ระบุเผ่าพันธุ์คนแรกนี่เยอะ รายที่สองก็เป็นผู้ชายเหมือนกันส่วนสูงน้องกว่าคนแรกนิดหน่อย คิดว่าคงพอๆกับชั้นคนนี้ล่ะ ผมและดวงตาเป็นสีฟ้าอ่อนๆเหมือนกันทั้งคู่ ถึงแววตาจะดูไม่น่าไว้วางใจ แต่ก็คงยังดีกว่าไอ้คนแรกเยอะ...
“ใช่มะ ยัยปลาทูน่าน่ากิ๊น น่ากิน”
......ชั้นขอถอนคำพูด!!!
คำพูดที่หลุดออกมาจากปากนั้นทำเอาคะแนนในใจชั้นติดลบทันที!
“ใครน่ากินไม่ทราบ”ชั้นหันไปทางอีกคน
“โธ่ๆ ก็ชื่อออกจะน่ารักน่ากินแท้ๆ”ไอ้หัวฟ้าบอก
“ชื่อเหรอนั่น?”ไอ้หูค้างคาวตัวแรกยักคิ้ว
......เอาล่ะ...ไอ้พวกนี้น่าจะรู้นะว่า “ชื่อ” มันเป็นปมด้อยของชั้น!!!......
“หุบปากนะเว๊ย! ชื่อชั้นแล้วมันหนักหัวพวกแกตรงไหน!!!”ชั้นอายแทบแทรกแผ่นดินหนีอยู่แล้ว
......แม่นะแม่! ตั้งชื่อลูกสาวได้แบบว่า......
“คิก”ไอ้หูค้างคาวหัวเราะเบาๆ
“ฮุฮุ...ทูน่า~ ฟังแล้วหิวจริงจริ๊ง”ไอ้หัวฟ้าเสริม
“สุดทนแล้วโว๊ย!!!”
น็อตแตกแล้วนะเว๊ย ไอ้พวกเวร!!!!!!!!!!!
“แอร์ เบลดด์! ไซโคลนิค เซลล์!!!”
ตูม!!!!!
ห้อง 4 – SS
ครืด!!!
“ทูน่า!”ยัยโรสโบกไม้โบกมืออยู่หลังห้อง
......เออ ยัยนั่นยังรู้ว่าชั้นไม่ชอบนั่งหน้าห้อง......
“โทษที หาห้องไม่เจอ”ชั้นแก้ตัว
ก็มันเป็นความจริงส่วนนึงนะ! โรงเรียนนี้ใหญ่ชะมัด ทำเอาคนอย่างชั้นยังหลงเลย ดีนะที่ไปเจอแผนที่โรงเรียนติดอยู่ที่บอร์ด เลยมาถึงห้องได้อย่างปลอดภัยเนี่ยแหละ
“ไม่ใช่ว่าไปมีเรื่องมาหรอกนะ”ยัยโรสรีบขัดคอ แม่นี่มักจะมีเซ้นส์ดีอยู่แล้วเวลาชั้นไปมีเรื่องกับคนอื่น
“เปล่าน้า~ ไม่มี ไม่มีแน่นอนอยู่แล้ว”ชั้นรีบปฏิเสธ
“แน่~ นา~”ยัยโรสทำเสียงสยอง
ครืด...
“เอ้า เลิกคุยกันได้แล้ว นั่งที่ๆ”อาจารย์เข้าห้องมาช่วยชีวิตชั้นได้พอดี๊ พอดี
......โอ้ ชั้นรักอาจารย์มากกกกกก ขอบคุณคร่าาาาาาา......
###############################################################
ความคิดเห็น