แก้งป่วน ก๊วนปิศาจ

ลำดับตอนที่ #12 : 11 : กินข้าวเที่ยงวันที่สอง

11 : กินข้าวเที่ยงวันที่สอง

- กลับไปอีกด้านหนึ่ง -

“ว้า...หนีไปแล้ว”เวลล์ทำหน้าเสียดายน้อยๆ

“ผมว่าสองคนนั้นคิดถูกแล้วที่หนี”เฟเรียสพูด

“เห็นด้วยๆ”เอลิน่ากับคอยล์รีบประสานเสียงรับ

“อะไรกัน ใจร้าย”เวลล์หันขวับมาทางรุ่นน้องทั้งสาม ก่อนจะ...

“จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”

“ใจร้ายที่สุด พูดแบบนี้ออกมาได้ยังไงกันน่ะทั้งสามคน”เวลล์ทำสายตาเศร้าสลด ผิดกับมือที่กำลังหยิกแก้มของเอลิน่ากับคอยล์จนแดง

“เจ็บๆๆๆๆๆ ยอมแล้วค่า ยอมแล้ว”เอลิน่าโอดโอย

“......”เฟเรียสทำหน้านิ่งไม่สนใจ

“ขี้โกง ทำไมพวกเราโดนแล้วมาสเตอร์ไม่โดนกันล่ะ!!!”คอยล์ประท้วง

“เพราะเขาไม่เคยผิดน่ะสิ ประธานนักเรียนไม่เคยผิดใช่มั๊ยล่ะจ๊ะ”เวลล์ส่งรอยยิ้มหวานเจี๊ยบให้เฟเรียส

“......”เฟเรียสพึมพำอะไรบางอย่างจับใจความไม่ได้

“แล้วนายไล่อาจารย์ออกแบบนั้น จะเอาใครมาสอนแทนล่ะ?”เอลิน่ารีบเปลี่ยนเรื่อง

“พวกนายก็เห็นแล้วนี่ อาจารย์คนใหม่น่ะ”เฟเรียสยักคิ้วน้อยๆ ที่เอลิน่าลงความเห็นเลยว่า “กวนประสาท” สุดๆ

- พักเที่ยง -

“หิวววววว”ทูน่าโอดครวญ

“หิวด้วยยยยยยยยยยยยยยย”โรเซียเอาหน้าฟุบโต๊ะเรียน

“เฮ้อ ลุกขึ้นสิน้องๆ จะไปกินมั๊ยข้าวเนี่ย”ออเดอร์สเร่ง

“ทำไม? พี่จะพาไปรึไง?”ทูน่าถามกวนๆ

“ชะ ไม่งั้นเดี๋ยวยัยซากุระซึกะจะหาว่าพี่ดูแลเด็กมันไม่ดีน่ะสิ”ออเดอร์สแบะปากเล็กน้อยถึงปานกลาง

“เจ๋ง งั้นไปกันเลย”ทูน่าเด้งตัวขึ้นทันที

“อ้อ พี่เลี้ยงด้วยนะ!”โรเซียฉีกยิ้มกว้าง

“ง่ะ!!!”

- โรงอาหาร -

“เอาผัดซาโยเต้จานนึง”ทูน่าสั่ง

“ชั้นเอาด้วย”โรเซียว่า

“งั้นสองที่”ทูน่าสั่ง แล้วเดินดุ่มๆมานั่งที่โต๊ะเดิมของเมื่อาน ที่ไม่รู้ทำไมไม่มีคนยอมมานั่ง

“ไง ทั้งสองคน”

“เอลิน่า”โรเซียหันไปยิ้มให้

“ทั้งสองคนไปทำอะไรมา ทำไมแก้มแดงเถือกเป็นปื้นขนาดนั้น”ทูน่าหรี่ตาลง

“เหอะๆ”ทั้งสองคนหัวเราะแห้งๆไม่ตอบคำ

“ไม่ต้องบอกก็รู้...ยัยจอมมารนั่นล่ะสิ”ทูน่าชักสีหน้าแหยงๆ

“พี่เวลล์”โรเซียเอ่ย

“ช่าย...เจ็บเป็นบ้า”เอลิน่าว่า

“พี่เวลล์หยิกเต็มแรงเลยอ่ะครับ”ดิออนลูบๆแก้มตัวเอง

“ไม่หรอก แรงช้างสารของยัยจอมมารนั่นน่ะ ถ้าเต็มแรงจริงๆแก้มพวกนายหลุดติดมือพี่แกไปแล้ว”ทูน่าบอก

“...เอ่อ...”ทั้งสองคนไม่มีคำพูดอะไรจะกล่าว

“เอ้า ผัดซาโยเต้ของพวกเธอ”ออเดอร์สเดินเข้ามาส่งจานอาหารให้รุ่นน้องทั้งสอง

“ว้าวๆ ขอบคุณค่า”โรเซียฉีกยิ้มน่าสงสัย

“เฮ้อ...ใช้รุ่นพี่เขารึไง”เอลิน่าถาม

“เปล่าๆ ยัยซากุระฝากพี่ให้ดูแลทั้งสองคนน่ะ”ออเดอร์สยิ้ม “แต่แปลกจังนะ ไหนว่าทูน่ามีเรื่องกับเวราเนสแล้วก็ไซลิกค์ไง แล้วนี่ทำไมคณะกรรมการนักเรียนตั้งสอง...”

ปั๊ก!

“อุ๊ก!”ออเดอร์สถึงกับจุกเมื่อโดนดิออน [หรือคอยล์ก็ไม่ทราบได้] เหยียบเท้าเสียเต็มแรง

“โอ๊ะ พี่ออเดอร์สเป็นอะไรไปครับ?”ดิออนรีบเข้ามาดูอาการ แต่ทูน่าเห็นเหมือนกับว่าดิออนแยกเขี้ยวใส่อย่างนั้นแหละ

“อ...เอ่อ...ไม่...ไม่เป็นไร”ออเดอร์สตะกุกตะกักตอบ

“ให้ผมพาไปห้องพยาบาลมั๊ยครับ หน้าตาดูไม่ดีเลย”ดิออนถาม

“ไม่ต้องหรอก”ทูน่าทะลุกลางปล้อง “พี่ออเดอร์ส พี่กลับไปกินข้าวกับเพื่อนๆได้แล้วค่ะ”

“อือๆ”ออเดอร์สรีบจากไปทันที

“ทูน่า...เธอเป็นอะไร...”

“หุบปาก ยัยโรส”ทูน่าหันมาทำตาขวางใส่

“เฮ้ย นี่แกเป็นอะไรไปวะ!!!”โรเซียชักฉุน

“ไม่ใช่ตอนนี้ โอเค้?”ทูน่ายักคิ้ว

“......”โรเซียขมวดคิ้วน้อยๆ แต่ก็ยอมสงบอารมณ์แต่โดยดี

- หลังกินข้าวเสร็จ -

“งั้นพวกชั้นไปก่อนนะ”ทูน่ารีบลุกขึ้น

“ไปก่อนน้าเอลิน่า ดิออน”โรเซียไม่ลืมรวบช้อนส้อมให้เรียบร้อย

“อ้อ ดิออน”ทูน่าเรียก

“ครับ?”

“คราวหน้า...เบาๆกว่านี้หน่อยก็ได้ พี่เขาไม่ได้อึด ถึก ควายแบบใครบางคนตรงนี้”ทูน่าพูดสั้นๆ

“......”สองคณะกรรมการนักเรียนนิ่งเงียบ

“...ตาไวสมกับเป็นน้องสาวของพี่เวลล์เลยนะ...”ดิออนแสยะยิ้ม

“ดิ...ดิออน”โรเซียคราง

“คนสองบุคลิก”ทูน่าทำหน้าบึ้ง “แกเป็นใคร?”

“คอยล์...หนึ่งในคณะกรรมการนักเรียน”ดิออนโค้งตัวลง สีผมและสีตาเปลี่ยนกลายเป็นสีของคอยล์เต็มตัว

“เฮอะ คณะกรรมกรปัญญานิ่มอีกคนแล้ว”ทูน่าแค่นเสียง

“จะถือว่าเป็นคำชมนะ”คอยล์ยิ้มเย็น มือทั้งสองเริ่มกำหมัดแน่น

“พอเหอะ เดี๋ยวไอ้ดิออนเจ็บตัวฟรี”ทูน่าถอนหายใจ

“งั้นก็เจ็บตัวมันทั้งคู่เลย”

“!!!”

“ดาร์ค แฮนเดิล!”

ฟู่!!!

สิ้นเสียง ควันสีดำสนิทก็ถูกส่งมาเล่นงานทั้งสองคน ควันประหลาดห่อหุ้มร่างของทั้งสองเอาไว้แล้วยกให้ลอยขึ้นเหนือพื้น

“คนอื่นจะกินข้าวในโรงอาหารได้มั๊ย ถ้าพวกนายสองคนเอามาเป็นลานต่อสู้ซะแบบนี้”

“มาสเตอร์!!!”คอยล์ว๊าก

“หุบปาก คอยล์”เฟเรียสเดินเข้ามาช้าๆ มือหนึ่งยื่นมาตรงหน้าคอยล์ แล้วกำแน่น

ฮวบ!

ร่างของคอยล์สิ้นสติลงกับพื้น สีผมและสีตากลับเป็นสีเดิมอีกครั้งในทันที

“ดิออน!!!”โรเซียร้อง

“ไม่เป็นไร แค่สลบ”เอลิน่าหน้าซีด “แต่พวกเรานี่สิ...เป็นแน่”

“ชั้นแค่พาคนมาเท่านั้น”เฟเรียสยักไหล่

มั่บ!!!

“ทูน่า...นี่มันเรื่องอะไรกันจ๊ะ?”

เฮือก!!!

“พี่เวลล์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

###############################################################