แก้งป่วน ก๊วนปิศาจ

ลำดับตอนที่ #10 : 9 : ประธานนักเรียนของแชงกรีล่า

9 : ประธานนักเรียนของแชงกรีล่า

ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้านิ่งๆ แต่ทำเอาคนทั้งห้องเงียบกริบ

“ม...ม...ม”เอลิน่าพูดตะกุกตะกัก

“ม...มาสเตอร์!!!!!”คอยล์ว๊าก

ผู้ที่ทั้งสองเรียกว่า “มาสเตอร์” นั้น เป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีขาวสะอาด ผมสีดำสนิทและดวงตาสีทองคมกริบ แบบว่าคนที่ถูกจ้องแค่แวบเดียวยังหนาวได้ เครื่องแบบนักเรียนของโรงเรียนแชงกรีล่าอย่างเรียบร้อย แขนเสื้อมีผ้าสีขาวพันสัญลักษณ์ของโรงเรียนเอาไว้ ชนิดเรียกได้ว่า ขาวทั้งตัว ดูราวกับเทพบุตรรูปงาม หากไม่นับบรรยากาศเย็นยะเยือกที่แผ่ออกมาล่ะก็...

“นี่มันวิชาดาบ...ไม่ใช่เหรอ”ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆจับอารมณ์ไม่ได้

เฟเรียส ดี ไพรอนเช่ห์ ประธานนักเรียนของโรงเรียนแชงกรีล่า แม้จะยังอยู่ในระดับชั้น ม.5 ก็ไม่ได้ทำให้ความน่ากลัวลดลง เพราะแม้แต่รุ่นพี่ ม.6 ยังเกรงกลัว

“ค...ครับ”คอยล์พยักหน้า

“แล้ววันนี้...ทำไมถึงได้กลายเป็นแบบนี้ไปได้”

“อ...เอ่อ”

เปรี๊ยง!!!!!

“โอ๊ย!”ในชั่วพริบตา เอลิน่าก็โดนบางสิ่งบางอย่างซัดจนกระเด็นไปติดผนังอีกฟากหนึ่งทันที

“ชั้นต้องการคำตอบ เดี๋ยว นี้”ชายหนุ่มเน้น

“ค...คืออาจารย์จินสั่งลงโทษพวกเราทุกคนน่ะ ทูน่าก็เลยขอท้าประลองเพื่อยกเลิกคำสั่ง”คอยล์บอก

“ลงโทษงี่เง่าอีกแล้วเหรอ”คราวนี้สายตาคมกริบหันมาทางอาจารย์ที่ทรุดลงไปกองกับพื้น

“ใช่ๆ ลงโทษงี่เง่าไร้เหตุผลสิ้นดี!”ทูน่าว่า

“...เธอ...”เฟเรียสหรี่ตาลง “นักเรียนใหม่...ทูน่า...ใช่มั๊ย?”

“ใช่ แล้วจะทำไมอ่ะ?”ทูน่าถาม

“ที่จริง...การขอท้าสู้แบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่นักเรียนควรกระทำต่ออาจารย์”เฟเรียสมองทูน่าด้วยแววตาตำหนิ

“อ...เอ่อ”ว่าตามจริง ทูน่าอยากจะเถียงใจจะขาด แต่ไม่รู้ทำไมปากของเธอได้แต่อ้ำอึ้ง คงเพราะสัญชาติญาณนั้นบอกออกมาชัดเจนว่า...

...คนคนนี้...ไม่ใช่คนที่ควรไปหาเรื่องด้วย!!!...

“แต่กับอาจารย์จินคงต้องเป็นข้อยกเว้น”คราวนี้อาจารย์จินเสียเองที่หน้าซีด

“ผมจำได้ว่าเคยตำหนิอาจารย์ไปแล้วว่า อย่างลงโทษห้อง A , S และ SS โดยไร้เหตุผลอีก ซึ่งอาจารย์ก็รับปาก...แต่นี่หมายความว่ายังไงครับ อาจารย์”

“...ค...ครู...”

“แชงกรีล่าไม่ต้องการคนทำผิดซ้ำแล้วซ้ำอีกเป็นสิบรอบหรอกนะครับ เราให้โอกาสครูมาเป็นปีๆแล้ว และครูก็ไม่เคยใช้มัน...จริงมั๊ย?”

วู้ม

ในมือของเฟเรียส ปรากฎหนังสือปกหนังสีดำอย่างดีเล่มหนึ่ง เขาจดอะไรบางอย่างยุกยิกๆแล้วยื่นให้อาจารย์จิน เมื่ออาจารย์เห็นแล้วก็หน้าซีดตัวสั่นทันที

“ในเมื่อโอกาสที่มีไม่ใช้ งั้นทางเราก็ไม่ต้องการอีกต่อไป”เฟเรียสยิ้มเหี้ยม

“ผม ขอ ไล่ คุณ ออก”

“...หมอนั่นมันใครวะเนี่ย...”ทูน่าแอบกระซิบ

“...ใครจะไปรู้ แต่ทำไมดูมีอำนาจจัง คิดจะไล่ใครออกก็ไล่...”โรเซียกระซิบตอบ

“นั่นคือเฟเรียส ดี ไพรอนเช่ห์ ประธานนักเรียนของโรงเรียนแชงกรีล่า”เสียงหวานตอบ

เฮือก!!!

“อ...อ...อ”ทูน่าหน้าซีดเผือด

“พ...พี่”โรเซียหันหลังไปช้าๆ ปิศาจสาวเหงื่อตก

“อ๊ะ สวัสดีครับรุ่นพี่”คอยล์ยิ้มรับรุ่นพี่สาวที่ยืนอยู่ข้างๆมาสเตอร์ของเขา แต่ก็อดสงสัยกับอาการของสองนักเรียนใหม่ไม่ได้

“เอาล่ะ...ถ้าไม่เห็นกับตาพี่คงไม่รู้แน่ๆว่าเธอคิดหาเรื่องถึงอาจารย์น่ะนะ ทูน่าน้องร๊ากกกกกก”

“พ...พี่เวลล์!!!!!”ทูน่าตาเหลือก

“หา!!! พี่สาวเหรอ!?!?!”ทุกคนหันขวับ เพราะ “เวลล์” คนนี้ เป็นถึงตำนานที่มีชีวิตของแชงกรีล่าทีเดียว

“โรเซีย เผ่น!”ทูน่ารีบลากมือเพื่อนสาวเผ่นทันที

“ใครจะอยู่ให้โดนกันล่ะ!!!”โรเซียเองก็รีบใส่เกียร์หมาไม่แพ้กัน

“เดี๋ยว! ทูน่า!! โรเซีย!!!”เอลิน่าร้อง

“คาบนี้ชั้นโดดจ้า เอลิน่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”ทูน่าร้องจ๊าก

“เอ่อ...นี่ทูน่ากับพี่เวลล์เป็น...เอ่อ”

“อ้อ เราเป็นพี่น้องกันจ๊ะ”

“หา~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~”

“จุ๊ๆ ทางที่ดีห้ามบอกประวัติของพี่ให้ยัยทูน่ารู้ดีกว่านะ”เวลล์ยิ้มน้อยๆก่อนจะลดเสียงเป็นกระซิบบอกทุกคนในห้อง “เพราะคนในบ้านพี่ไม่เคยมีใครรู้หรอก”

“ไม่จริงน่า ขนาดทูน่ายังไม่รู้วีรกรรมของพี่เลยเหรอ”เอลิน่าร้อง

“แน่น้อน ฝีมือการ [ตอ] แหลของพี่น่ะชั้นเซียนขนาดไหนพวกเธอก็รู้นี่”เวลล์หัวเราะหึๆ

“แต่ขนาดไม่รู้ว่าพี่เป็นประธานนักเรียนรุ่นที่แล้วก็ไม่ไหวหรอกนะ”

“ฮะๆๆๆๆๆ เฟเรียสเองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอจ๊ะ เรื่องปิดบังพ่อแม่เนี่ยเก่งนักล่ะ”เวลล์หันไปทางรุ่นน้องที่เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งของเธอ ซึ่งก็คือตำแหน่งของ “ประธานนักเรียน” นั่นเอง

“เพราะรุ่นพี่เป็นผู้สอนต่างหากล่ะครับ”เฟเรียสตอบนิ่งๆ

“อะไรกัน พี่ไม่ได้สอนให้น้องเลวซักหน่อย”เวลล์ทำหน้าบ้องแบ๊ว

“พี่นั่นแหละตัวดีเลย!”คราวนี้คณะกรรมการนักเรียนทั้งสามคนที่อยู่ตรงนั้นประสานเสียงพร้อมกันทันที [เฟเรียส เอลิน่า คอยล์]

###############################################################