คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ [2] เมืองลีฟบัด
บทนำ [2] เมืองลีฟบัด
- เช้าอันสดใสวันหนึ่ง -
ปึงๆๆๆๆๆๆ
“ท่านครีอุสขอรับ! ท่านครีอุส!!!”
อา...นี่มันเป็นอาถรรพ์จริงๆใช่มั๊ย เวลาข้าพอกตัวทีไรต้องมีคนมาขัดจังหวะทุกทีสิน่า องค์มหาเทพ! ท่านจะกลั่นแกล้งข้ามากไปหน่อยแล้วกระมัง!!!
“ไม่ทราบว่าพี่น้องเทพอัศวินท่านใด...”ข้ากำลังจะพอกตัวนะ! อย่ามาทำให้ข้าต้องพูดคำพูดที่ข้าฟังเองยังเลี่ยนเองได้มั๊ย!!!
แน่นอนว่าข้าก็ได้แค่คิด เพราะเทพอัศวินครีอุสคือผู้ที่เพียบพร้อมที่สุด! ย่อมไม่อาจพูดจา “ไม่งาม” แบบนั้นได้ แต่นึกถึงตรงนี้ข้าก็อยากจะกลับไปจัดการกับเทพอัศวินครีอุสรุ่นแรกซะจริงๆ ทำให้คนอีกสามสิบกว่าคนต้องมายุ่งยากวุ่นวายเพราะเขา...โดยเฉพาะสีผิวที่ต้องขาววิ้งเปล่งปลั่งตลอดกาลแบบนี้!!!
แต่ข้ายังไม่ทันได้พูดประโยคเลี่ยนๆพวกนั้นต่อ อีกฝ่ายก็สวนขึ้นมาอย่างร้อนรนยิ่งกว่า
“ข้าอาเดรครับ ท่านหัวหน้า พระสังฆราชเรียกหัวหน้าเทพอัศวินทุกองค์ประชุมด่วนขอรับ!”เสียงอาเดรหอบแฮ่กจนข้าที่กำลังแช่น้ำหอมยังได้ยินชัดเจน แสดงว่าคงเหนื่อยน่าดู
อืม...ตาแก่สังฆราชเรียกพบด่วนหรือ? เรื่องอะไรกันอีกนะ หวังว่าคงไม่ใช่ภารกิจอันตรายอย่างที่ไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวแบบคราวก่อนอีกหรอกนะ ไม่งั้นถึงวิหารเทพแห่งแสงสว่างจะถล่มลงมาข้าก็ไม่ไปให้อีกแล้ว!!!
“ต้องเป็นพระมหากรุณาของเทพแห่งแสงสว่างแน่ๆที่ส่งเจ้ามาหาข้าได้ถูกเวลาเช่นนี้อาเดร”ข้าตอบกลับไป
“ข้าขอตัวไปตามเทพอัศวินองค์อื่นๆก่อนล่ะขอรับท่านหัวหน้า”เสียงอาเดรวิ่งจากไปแล้ว ท่าทางจะรีบจัดจริงๆ เฮ้อ แบบนี้ข้าต้องไปเตือนตาแก่สังฆราชหน่อยแล้วว่าอย่ามาใช้งานหน่วยเทพอัศวินครีอุสของข้าให้มันมากเกินขอบเขต
อะไรนะ? ข้าโอ๋พวกเขามากไปเหรอ? อย่ามาพูดเหมือนเทอร์มิสได้มั๊ย! ข้าไม่ได้โอ๋พวกเขาเลยซักนิดนะ!!!
“เผยแพร่คำสอน?”พวกเราเหล่าเทพอัศวินทั้งสิบสองต่างทวนคำพร้อมๆกัน
“ใช่แล้ว เผยแพร่คำสอน”เจ้าคนต้นคิดก็ยังนั่งยิ้มเผล่อยู่ตรงหัวโต๊ะ
ตาแก่บ้า! หาเรื่องให้ข้าอีกแล้วไง!!! ข้าเพิ่งกลับมาเหนื่อยๆ จะให้พักกันซักนิดเลยไม่ได้รึไงกัน!!!
แน่นอนว่าข้าก็ได้แต่โวยวายในใจเหมือนเดิม แต่ดูยังไงๆใครๆก็รู้ว่าตาแก่นี่จงใจใช้งานข้าโดยเฉพาะ! ในเมื่อการรักษาศรัทธาของปวงชนและการเผยแพร่คำสอนเป็นหน้าที่ของเทพอัศวินครีอุสผู้เป็นตัวแทนวจนะแห่งเทพเจ้าแห่งแสงสว่าง นั่นหมายความว่าคนที่ต้องไปทำงานคือข้าอีกแล้วไงล่ะ!!!
“ข้าเกรงว่าในตอนนี้จะไม่เหมาะนะครับ ครีอุสเพิ่งจะกลับมาจากการเดินทางไปต่างแคว้น เขาน่าจะได้พักผ่อนบ้าง”
อ้า ข้าล่ะรู้สึกรักเจ้าขึ้นมาทันทีเลยเคเรส เจ้าช่างรู้ใจข้าเสียจริงๆว่าข้าก็ต้องการการพักผ่อน ยังไงเทพอัศวินครีอุสก็เหนื่อยเป็นนะ!
“ใครบอกล่ะว่าครั้งนี้ข้าจะให้เทพอัศวินครีอุสไปคนเดียว?”ตาแก่สังฆราชยิ้มเผล่
“ท่านจะ...ให้มีใครไปเป็นเพื่อนอีกแล้วล่ะสิ”เทอร์มิสขมวดคิ้ว
“ใครบอกล่ะ ข้าจะให้ไปกันทั้งหมดนี่แหละ”
“หา!!!!!”เฮฟเตตัสตะโกนลั่น ซึ่งนั่นก็คงเป็นคำที่ทุกคนอยากจะพูดเหมือนกัน
ข้ากระพริบตาปริบๆ แน่ล่ะว่ามันเป็นการกระทำที่เทพอัศวินครีอุสอย่างข้าไม่ควรกระทำ แต่คงไม่มีใครมานั่งสังเกตข้าหรอก ในเมื่อแต่ละคนต่างก็มีท่าทางแบบข้ากันทั้งนั้น! โดยเฉพาะไทรอน เจ้านั่นถึงกับอ้าปากค้างไปเลย
“ไม่ดีรึไง ถือว่าพักร้อนระยะยาวไงล่ะ”พระสังฆราชยิ้ม
ตาแก่จอมเจ้าเล่ห์! เจ้านี่ต้องวางแผนชั่วอะไรไว้แน่ๆถึงได้ไล่พวกเราทั้งหมดออกไป ทั้งๆที่คราวก่อนข้าขอตัวเทมเพส เทอร์มิส หรือคนอื่นๆไปเจ้านี่ก็เหนียวซะขนาดนั้น นี่มันหมายความว่ายังไงกัน!
“เป็นพระประสงค์ของเทพแห่งแสงสว่างจริงๆเช่นนั้นหรือ”ข้าลองถามหยั่งเชิง
“ถูกต้อง”
“......”ข้าหันไปสบตากับเทอร์มิส แน่นอนว่าเทอร์มิสต้องนั่งตรงข้ามข้า เพราะเขาเป็นหัวหน้าของฝ่ายโคลด์บลัดด์ยังไงล่ะ
.....แล้วแต่เจ้า......สายตาเทอร์มิสบอกแบบนั้น
อืม...ท่าทางเขาก็อยากออกไปเที่ยวต่างเมืองบ้างเหมือนกันสินะ หรือจะออกไปคุมความประพฤติข้ากันแน่ก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆคือเขายกหน้าที่การตัดสินใจให้ข้า
เจ้าบ้าเทอร์มิส! เจ้าหัดมีสำนึกของการเป็นหัวหน้าเทพอัศวินกลุ่มโคลด์บลัดด์บ้างได้มั๊ย! เล่นยกหน้าที่การตัดสินใจให้ข้าคนเดียวแบบนี้ข้าก็ลำบากน่ะสิ เกิดพวกนั้นไม่พอใจขึ้นมาใครจะรับผิดชอบกันถ้าไม่ใช่ข้าน่ะ!!!
“ข้าต้องการความเห็นจากเหล่าพี่น้องเทพอัศวินทุกท่านเสียก่อน หวังว่าท่านคงเข้าใจ”ข้าหันไปยิ้มให้ตาแก่สังฆราช
“ข้าแล้วแต่เจ้า ครีอุส”เคเรสพูดทันที
“ใช่ๆ ข้าน่ะยังไงก็ได้อยู่แล้ว”เฮฟเตตัสยิ้มกว้าง ส่วนไทรอนก็ยักไหล่
“พักร้อนซะบ้างก็ไม่เลวเหมือนกันนะครีอุส อย่างน้อยๆก็เห็นแก่ข้าหน่อย”เทมเพสส่งสายตาวิงวอนมาทางข้า
“......”เนเฟลนิ่งเงียบ เอาเถอะ ข้าไม่คิดอยู่แล้วว่าเขาจะพูด ส่วนมากเขาก็ไปเที่ยวเป็นกิจวัตรอยู่แล้วนี่
แต่พวกเจ้าช่วยแสดงความเห็นหน่อยได้มั๊ย! ไม่ใช่เอะอะอะไรก็โยนมาให้ข้าตัดสินใจหมด! ทีเรื่องไร้สาระแบบนี้ล่ะพร้อมใจกันโยนมาให้ข้ารับ ทีเรื่องที่ข้าต้องการตัดสินใจเองก็แย่งโน่นแย่งนี่ ข้าล่ะปวดหัวกับสิบสองเทพอัศวินจริงๆ!!!
“แล้วพวกเจ้าล่ะเทอร์มิสที่รัก”ข้าหันไปยิ้มให้เทอร์มิส ซึ่งเขาก็ปรายตาไปมองเหล่าโคลด์บลัดด์ทั้งหลาย เอาล่ะ ข้าหวังว่าจะได้ยินคำพูดที่มันดูจะแสดงความคิดเห็นหน่อยนะ!
“ยังไงก็ได้”
ไอ้พวกบ้า!!! อย่ามาทำใจตรงกันประสานเสียงตอบตอนนี้นะ! ข้าต้องการความคิดเห็นไม่ใช่โยนมาให้ข้าซะหมด!!!”
“เอาล่ะ งั้นให้เจ้าเป็นคนตัดสินใจแล้วกันครีอุส”ตาแก่สังฆราชโยนมาให้ข้าซะงั้น
ข้าล่ะอยากจะบ้าตาย...แต่ทำยังไงได้ ข้าต้องรักษารอยยิ้มพริ้มพรายปรดุจแสงสว่างเอาไว้ตลอดเวลานี่! ใช่ซี่!!!
“ในฐานะผู้แทนวจนะแห่งเทพ เจ้าคงไม่คิดจะขัดความประสงค์ขององค์เทพแห่งแสงสว่างหรอกใช่มั๊ย?”
นี่มันบังคับกันชัดๆ!!! ตาแก่บ้าเอ๊ย!!! ซักวันข้าจะเฉดหัวเจ้าออกจากวิหารเทพแห่งแสงสว่างให้ได้ คอยดูสิ!!!
“งั้น...ข้าอยากจะทราบว่าองค์มหาเทพแห่งแสงสว่างต้องการให้แสงแห่งพระองค์สาดส่องไป ณ ที่ใดกัน”ข้ากัดฟันพูดแบบสุดๆ
“ที่เมืองเซ็ตติ้งซัน”
“อะไรนะ! เซ็ตติ้งซัน!?!”เทพอัศวินทุกองค์พากันขมวดคิ้ว ไม่เคยมีใครได้ยินชื่อนี้เลยซักนิด ขนาดเทมเพสที่ว่ากว้างขวางเรื่องข่าวสารยังขมวดคิ้วเลย
“ไกลจากที่นี่ไปโขล่ะ ที่นั่นเป็นเมืองที่ยังไม่มีเทพองค์ใดเข้าไปวุ่นวาย ทั้งวิหารเทพแห่งสงคราม วิหารเทพแห่งความมืด และวิหารเทพแห่งแสงสว่างก็เช่นกัน ที่นั่นน่ะมีสิ่งที่เรียกว่า “ศาสนา” เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจน่ะนะ แต่ว่าพอดีพวกคนในเมืองดันไปมีปัญหากับศาสนจักรอันเป็นผู้รับใช้ศาสนา ทำให้ผู้คนในเมืองไม่มีเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ ข้าก็เลยติดต่อกับราชาซอนเน่ ผู้ที่มีอำนาจยิ่งใหญ่ที่สุดของเขตนั้น ขอให้พวกเราเข้าไป “สำรวจ” อย่างคร่าวๆเสียก่อน”
“ศาสนา? ไม่เห็นจะเคยได้ยินเลย แต่คงคล้ายๆกับความนับถือในเทพของพวกเราใช่มั๊ย?”เฮฟเตตัสว่า
“จากที่ฟังก็คงราวๆนั้น”อาเทมิสว่า
“ข้านึกออกแล้ว!”อยู่ๆเทมเพสก็ร้องขึ้นมา
“เทมเพสที่รัก ไม่ทราบว่าเจ้า...”ข้ากำลังจะถาม เทมเพสก็ขัดขึ้นมาพอดี
“พอเลยครีอุส หากฟังที่เจ้าพูดอีกซักสามคำข้าต้องลืมไปอีกรอบแน่”
ก็ดีเหมือนกัน...คิดว่าข้าอยากจะพูดคำยาวๆแบบนั้นบ่อยนักสิ?
“เซ็ตติ้งซัน...เคยได้ยินมาว่าอยู่ในเขตตรงกันข้ามกับพวกเราเลยนะ”เทมเพสว่า
“หมายความว่ายังไง?”เทอร์มิสเองก็ไม่เข้าใจเหมือนๆกับข้า
“โลกเราน่ะแบ่งได้เป็นสองส่วน แบบนี้”เทมเพสวาดรูปวงกลม ก่อนจะเอาเส้นขีดคั่นกลาง อืม อธิบายแบบนี้ข้าค่อยเข้าใจหน่อย แต่จริงๆข้าแค่ “รู้” เท่านั้นว่าเขาวาดรูปอะไร จะถามว่าข้ามองเห็นมั๊ยข้าก็คงตอบได้ว่า มันก็เหมือนกับที่ข้าสัมผัสไม่ได้ว่าความสวยงามเป็นยังไงนั่นแหละ!
“เขตนี้เป็นส่วนของพวกเรา คือเขตของผู้ใช้เวทย์มนต์คาถา แต่ส่วนของพวกเขา...”เทมเพสเคาะปลายปากกาไปที่อีกฟากหนึ่ง “พวกเขาไม่มีเวทย์มนต์ แต่ดำรงชีวิตด้วยสิ่งที่เรียกว่า “วิทยาศาสตร์” แทน”
“ไม่มีเวทย์มนต์? อยู่ได้ยังไงน่ะแบบนั้น”ไทรอนชักสีหน้าทันที
“เรื่องนั้นต้องลองไปดูถึงจะรู้”ตาแก่สังฆราชยิ้มกว้าง “ไงล่ะ ชักจะสนใจกันบ้างรึยัง?”
“......”คราวนี้ทุกคนหันมาทางข้าเป็นตาเดียวเลย
เอาล่ะ ใช่ว่าข้าไม่รู้ว่าพวกเขาก็สนใจ อีกอย่าง ข้าก็สนใจด้วยเหมือนกันแหละ เมืองที่แตกต่างจากพวกเราราวฟ้ากับเหวงั้นเหรอ...มันน่าสนใจจะตายไปจริงมั๊ย?
“ข้าคาดว่า...นี่ต้องเป็นความประสงค์ขององค์มหาเทพเป็นแน่ จึงส่งสารเชิญมาในรูปแบบเช่นนี้ ดังนั้นเราผู้เป็นตัวแทนแห่งท่านจะไม่กระทำตามความประสงค์ของท่านได้อย่างไรกัน”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น